The CEO’s Blind Ex-Wife Regain Her Sight

“Congratulations, Misis, you’re four weeks pregnant,” bati ng doktor.

Matagal bago maproseso ni Cecelia ang narinig. Hindi s’ya makapaniwala na mabubuntis siya matapos ang tatlong taon na maging asawa ni Maxwell De Silva. Akala n’ya wala na talagang pag-asa pero hindi n’ya inaasahan na makatanggap s’ya ng magandang balita sa araw ng 3rd wedding anniversary nila.

Pinaskil n’ya sa mukha ang matamis na ngiti habang hinihimas ang maliit na umbok ng tyan.

“Pero maselan ang inyong pagbubuntis. Kailangan niyong mag-ingat, take some vitamins and a lot of bed rest,” dugtong nito.

Sa katunayan ay nakahiga s’ya sa kanyang malambot na kama. Nahimatay s’ya kaninang umaga habang tinutulungan magluto ang kasambahay nila.

“Opo, doc. Naiintindihan ko. Maraming salamat po,” tugon niya, halos maluluha sa sobrang tuwa.

Pagkaalis ng doktor ay kumislot s’ya nang maramdaman ang banayad at mainit na kamay na dumantal sa kanyang tyan. Hindi n’ya ito makita dahil bulag s’ya pero alam niya kung sino ‘yon.

“Vale,” anas niya. “I can’t believe this. Finally! God is really helping me.”

Narinig niya ang mahinang bumungisngis nito pero para bang nang-uuyam. “I-I’m happy for you. Makikita mo na rin ang lahi mo kay Maxwell… opps, I forgot, bulag ka pala. Pero besh, masaya talaga ako. Congratulations!”

“Salamat, Vale saka salamat din dahil hindi mo ako iniiwan. Kung wala ka hindi ako aabot dito.” Nagsimulang umagos ang mga luha niya.

“Ay, ano ba? ‘Wag ka nga’ng emosyonada d’yan pati ako dinadamay mo sa paiyak-iyak mo eh. Well, dapat mo na itong sabihin sa asawa mo, ok?”

“Yes, yes, of course! Siguradong matutuwa s’ya kapag malaman niya na may anak na kami!” Malapad ang ngiti niyang ginagap ang kamay ng kaibigan. Subalit bigla nitong binawi.

Tila may iba s’yang nararamdaman kaya bigla siyang nagdududa kung totoo ba ang pinapakita nito ngayon.

Narinig n’yang hinatak nito ang silya at umupo sa tabi ng kama. “Tatlong taon din ang tiniis mo para mangyari ‘yan!”

“Salamat sa payo mo. Hindi ko alam na magaling ka pala'ng mang-akit,” natatawa n’yang wika sabay pahid ng mga luha.

“That’s my expertise, but no one stayed on me. Maswerte ka nga dahil may asawa kang mapagmahal at loyal. Minsan naiinggit na ako,” biro nito.

Tumawa s’ya sabay punas ng mga luha. “Mahahanap mo rin ang the one mo at mas loyal pa ‘yon sa asawa ko.”

“Sana nga magdilang anghel ka.”

“Vale! Gusto ko ikaw ang magiging ninang ng anak ko. Okay ba ‘yon?”

Matagal bago ito sumagot. “Okay na okay! I will be her or him second mother soon,” pagpayag nito. 

Hindi n’ya maipaliwanag ang abot-langit na katuwaan ngayon. Sana ang anak niya ang magiging paraan para hindi na magiging malamig ang asawa niya sa kanya. Matagal niya itong tiniis, binigay ng buong-buo ang sarili at hindi pumapalya na pagsilbihan ito. Pinakita niyang hindi handlang ang pagiging bulag para hindi s’ya mahalin ng asawa niya.

Sandaling nanatili ang kanyang kaibigan at nagkwentuhan sila ng mga masasayang karanasan noong nag-aaral sila sa kolehiyo.

Kinahapunan, hindi niya kaagad nasabi dahil nakaidlip s’ya at namalayan niyang wala na ang kaibigan niya sa kanyang tabi. Matapos s’yang kumain ng late niyang tanghalian ay naisipan niyang puntahan ang asawa sa study room nito. Sabado ngayon kaya siguradong nasa bahay nila saka mamaya ay ise-celebrate nila ang wedding anniversary. Marami s’yang hinanda na sorpresa at siguradong magugustuhan nito. Pero mas matindi ang unang sorpresa n’ya.

Wala s’yang problema sa pagpunta sa study nito dahil kabisado na niya ang daan. Nasa cloud nine ang isipan n’ya nang pinahinto s’ya ng matinis na ungol. Umalingawngaw iyon sa buong pasilyo. Bumilis ang tibok ng puso niya sanhi para mapahawak s’ya sa pader.

“M-Maxwell?” tanong niya. “Maxwell ikaw ba ‘yan?”

Walang sumasagot kaya pinatuloy niya ang paglalakad hanggang sa makapkap niya ang pintuan na gawa sa mahogany. Bahagya iyong nakasiwang pero lalong lumalakas ang ungol at halinghing ng babae na nasa loob.

Nalaglag ang puso n’ya nang marinig ang pamilyar na boses ng dalawang tao. Galit na nag-uusap habang habol ang mga hininga saka sinundan ng mga salpukan ng katawan at parang mga tunog ng halik.

Ginapang ng lamig ang batok niya, parang tatakas sa lakas ng kabog ng puso niya sa rib cage niya at nangatog ang mga tuhod n’ya.

“Kailan ba ako magiging legal wife mo? Naiinip na ako, Maxwell… ah! Pinaliligaya naman kita araw-araw ha! Uhmm… make her disappear na!” usal ni Valentina sa ilalim ng hininga.

“Just be patient, babe. Malapit ko ng dispatsahin ang bulag na iyan. You’re wait will be over,” tugon ng asawa niya saka nahihirap huminga na tila may tinutulak.

“Aahh, babe… fvck me harder! I really miss you!” Pagkasabi nito ay sinundan ng ingay na naghahalikan.

“I miss you too, babe. Balang araw ay malaya na tayong magagawa ang gusto natin. Sa darating naming vacation sa Hawaii, isasagawa ko na ang plano. You’ll be my one and only later!”

“Ahh! That’s why I like you, babe! You always do everything for me. I’m so lucky.”

“Of course, because I love you!”

“More than her, right?” malandi nitong tanong.

Bumuga ito ng hangin. “I never loved her, you know. I’m just doing this for our business. Ngayon na nakuha ko na ang gusto ko ay buburahin ko na siya sa buhay ko.”

Tinutop niya ang bibig. Kahit hindi n’ya nakikita ay alam niya kung ano ang nagaganap. Isang nakakadiri na eksena. Nakakasuka. Subalit hindi niya mapagkakaila na sinasaksak  ng milyong-milyong punyal ang kanyang dibdib. Parang gusto niyang maglaho. Hindi s’ya gumawa ng ingay para hindi maistorbo ang dalawa. Dahan-dahan s’yang umatras. Sumisikip ang dibdib habang umiiyak.

Nanginginig sa lungkot, sa sakit at sa galit. Sa araw ng wedding anniversary nila ay hindi lang good news ang matatanggap niya kundi bad news din. Hindi lang s’ya bulag kundi tanga rin!

Pinagtatakasilan siya ng kanyang asawa at ng kanyang bestfriend! Kailan pa ba ito nagsimula?