All Chapters of รวมเรื่องสั้นสุดสยิว อีโรติก(เล่ม2) NC25+++: Chapter 71 - Chapter 78

______________"เข้ามาสิ ห้องลุงค่อนข้างคับแคบหน่อยนะ" "อือ" ภายนอกเป็นคอนโดขนาดกลางถึงจะไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก แต่ภายในห้องกลับถูกตกแต่งและจัดระเบียบสิ่งของเป็นอย่างดี เปิดประตูเข้ามาจะเจอเข้ากับครัวขนาดเล็กมีเคาน์เตอร์รูปตัวแอลชิดกำแพง อีกฝั่งมีตู้เย็นชั้นวางรองเท้า ถือว่าใช้พื้นที่ได้ทุกระเบียบนิ้ว ห้องนั่งเล่นมีเพียงโซฟาตัวใหญ่ขนาดสองสามคนนั่งติดกระจกด้านนอกเป็นระเบียงขนาดเล็กพอที่จะให้ออกไปยืนสูดอากาศได้ ส่วนด้านมีเตียงตู้เสื้อผ้าวางเข้ามุมแต่ที่น่าแปลกใจคงเป็นความสะอาด ห้องนี้ไม่เหมือนห้องของหนุ่มโสดเลยสักนิดเรียบร้อยเกินไปแล้ว "นี่ใส่เสื้อลุงก่อนแล้วกัน เข้าไปเปลี่ยนเสื้อในห้องน้ำสิ" "เปลี่ยนตรงนี้ไม่ได้หรอ?" "ไม่ได้!"ดูทำเสียงเข้มเข้า หึ ฉันก็แค่ยั่วโมโหเล่นเท่านั้นแหละ รับเสื้อยืดสีขาวในมือลุงคีย์มาก่อนจะเดินตรงไปยังห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกล หลังเปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้ว ลุงคีย์รีบแย่งเสื้อนักเรียนสีขาวของฉันไป ก่อนจะเดินไปนั่งยังผนังห้องซึ่งมีไดร์เป่าผมเสียบรออยู่ก่อนแล้ว "รอลุงที่โซฟาก่อนนะ เดี๋ยวลุงจะรีบเป่าให้แห้ง"ว่าแล้วก็เริ่มเปิดเครื่องเป่าผมทำความร้อน นั่งจดจ่อมีสมาธ

_____________"ไงทางนี้""เจเรน"วันนี้ยังคงเป็นวันที่สดใสสำหรับฉัน หลังจากได้เข้ามาอยู่ในรั้วโรงแห่งนี้นี่ก็เข้าอาทิตย์ที่สามแล้ว ไม่เคยมีสักวันที่ฉันรู้สึกเบื่อในทุกวันยังเป็นวันที่ตื่นเต้นสำหรับฉันเหมือนเคย อีกอย่างตอนนี้ฉันเองก็มีเพื่อนสนิทกับเขาแล้วล่ะ"เมื่อวานโทรไปพี่เลี้ยงแกรับสาย เป็นไงบ้างได้ยินว่าไม่สบาย""ก็ ดีขึ้นแล้ว"ใครจะกล้าบอกว่าสาเหตุที่ไม่สบายนั้นเกิดจากการเปิดศึกรักบนเตียงกับเพื่อนพ่อ จะว่าไปหลังจากวันที่ฉันมีอะไรกับลุงคีย์ ลุงคีย์ก็หายหน้าไปเลยอาจจะเพราะติดช่วงวันหยุด หรือไม่ก็กำลังรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นกับฉัน แม้มันจะเจ็บแต่ฉันไม่ได้รู้สึกเสียดายเลยสักนิด กลับยังรู้สึกดีที่ได้ให้ครั้งแรกกับลุงคีย์ เพราะเกิดไปเจอผู้ชายเห็นแก่ตัวฉันอาจจะเจ๊งมากกว่านี้อีกก็ได้ใครจะไปรู้"อาทิตย์หน้ามีงานวิชาการด้วยล่ะ เห็นว่าปีนี้ได้ไปดูงานของพวกพี่มหาลัย""อาทิตย์หน้า อือคงจะอยู่ถึงอยู่หรอกมั้ง?"แม้จะพูดแบบนั้นก็เถอะ ฉันยังหาข้ออ้างกับพ่อไม่ได้เลยนี่สิ อีกไม่กี่วันพ่อก็จะกลับมาแล้วด้วย อือหรือจะให้ลุงคีย์ไปช่วยพูดดีนะ ถ้าเป็นแบบนั้นก็คงจะยุ่งยาก คราวนี้ต้องช่วยตัวเองแล้วสิ"เมื่อก

_____________"ไหวแน่นะ" "แน่สิ" ก็ยังถือว่าดีกว่าครั้งแรกล่ะนะ แม้จะยังรู้สึกเหมือนกับว่าตรงนั้นของลุงคีย์ยังเสียบคาอยู่ก็เถอะ "งั้นลุงออกไปดูข้างนอกก่อนแล้วกัน ถ้าทางสะดวกเดี๋ยวลุงจะบอกอีกที" "อื้ม" ร่างใหญ่เดินห่างออกไปจนหายลับไปข้างนอก สายตาฉันยังคงจ้องมองแผ่นหลังกว้างอยู่แบบนั้น ไม่อยากจะคิดว่าภายใต้เสื้อผ้าเฉิ่มๆ นั่นจะซ่อนรูปร่างที่ดีเอาไว้ และฉันในตอนนี้ก็ได้ครอบครองถึงสองครั้งสองครา นี่ถ้ายัยครูหน้ากากรู้เข้าคงได้อกแตกตายแหง "ออกมาได้เลยไม่มีคนอยู่แล้ว" ประตูห้องถูกเปิดออกเล็กน้อย ลุงคีย์เอ่ยพูดขึ้นมาฉันประคองตัวเองเดินออกไปข้างนอก ในตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้วสิ "จะกลับเลยไหม เดี๋ยวลุงจะไปส่งก่อน""ไม่ค่ะ ขออยู่เป็นเพื่อนลุงก่อนดีกว่า""แต่ถ้ามีคนเห็นเข้า"คนที่ว่าคงหมายถึงยัยครูพลอย ก็นะถ้าเห็นฉันอยู่กับลุงคีย์เข้าคงอกแตกตาย หาเรื่องแซะฉันทุกวันแหง "ไม่เป็นไรหรอก ในตอนนี้ครูพลอยเขาก็คงไม่อยู่ที่โต๊ะหรอก" "มาลินรู้ได้ไง" เผลอขยับตายกยิ้มเจ้าเล่ห์ซะได้"เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา เพราะงั้นลุงคีย์ควรเดินตรวจตราสักหน่อยนะ ถ้าไม่มีอะไรก็กลับบ้านได้เลยใช่ไหม" "อือก็

____________"ว่ามาให้หมดเรื่องของมึงและลูกสาวกู" "อึก!" ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่พ่อฉันลากลุงคีย์มานั่งสอบสวนภายในห้องทำงาน โดยปกติแล้วในห้องทำงานของพ่อจะร่มรื่นน่าอยู่และผ่อนคลาย แต่ในวันนี้กลับอึดอัดกว่าทุกวันเหมือนว่าไม่มีอากาศเลยสักนิด "กูพอจะรู้คร่าวๆ มาจากมาลินบ้างแล้ว เรื่องที่มึงทำแบบนั้นกับลูกสาวกู" "กูขอโทษ" ลุงคีย์ยกมือไหว้ขอโทษพ่อในทันที ปกติแล้วคนรุ่นนี้เขาจะรักและหวงในเกียรติและศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่มันไม่ใช่กับลุงคีย์ "อย่าคิดว่าแค่ไหว้แล้วกูจะหายโกรธ" "กูรู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปมันไม่น่าให้อภัย แต่กูไม่ได้มีเจตนาไม่ดีกับมาลินมาก่อนเลยนะเว้ย กูยังมองว่าเธอเป็นเด็กสาวตัวเล็กๆ ของมึงเสมอ" "แล้วอะไรที่ทำให้มึงกล้าทำแบบนั้นกับลูกกู" "อึก" โดนยิงคำถามจี้จุดแบบนั้นเป็นใครก็ต้องชะงักกันทั้งนั้น "อารมณ์ กูควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ไม่ดีพอเอง เพราะงั้นคนที่ผิดคือกูไม่ใช่มาลิน" "หึ กูผิดหวังในตัวมึงมากคีย์ เพื่อนที่กูและเมญ่ารักมากที่สุด ไม่คิดว่าจะกล้าทำแบบนี้กับลูกสาวพวกกู" ลุงคีย์ได้ยินชื่อแม่เข้าถึงกับเศร้าลงทันที เพราะเพื่อนคนแรกในรั้วมหาวิทยาลัยของลุงคีย์คือแม่ คงจะร