All Chapters of รวมเรื่องสั้นสุดสยิว อีโรติก(เล่ม2) NC25+++: Chapter 51 - Chapter 60

------------"ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะหนูเลือกเสี่ยแล้ว ไม่มีอะไรให้ต้องถอยหรือกลัวค่ะ" คำพูดจากปากของเด็กสาวแววตาเดียงสา ไหงถึงทำหัวใจผมเต้นระรัวหน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาได้ถึงขนาดนี้ แต่แทนที่ผมจะหยุดกลับยิ่งอยากสัมผัสและครอบครองเรือนร่างของเธอมากขึ้นไปอีก ครั้งนี้ผมประชิดตั้งท่าขยับเอวเสยแท่งทวนเข้าไปท่ามกลางโถงถ้ำคับแคบ แม้มันจะสร้างความเจ็บปวดให้เราสองคนก็ตาม "อ๊ะ!!" "อึก! อาหยุดไม่ได้ ฉันหยุดร่างกายตัวเองไม่ได้อีกแล้วเมลเบล อ๊าส์" "เสี่ยขา~" ปลายเล็บจิกฝังลงในเนื้อบริเวณหัวไหล่ ผมโยกกายขยับเบียดไปกับเรือนร่างเย้ายวน เสียงลมหายใจแววตาหรือแม้กระทั่งสีหน้าของเมลเบลมันกำลังถูกตีตราฝังรากลึกในความทรงจำของผมทีละนิด เมื่อรู้ตัวอีกครั้งในหัวผมมันก็เอาแต่คิดถึงใบหน้าของเธอแต่เพียงผู้เดียว "เมลเบล~ เธอเป็นของฉันเถอะนะ" "มันดีมากเลยค่ะ เสี่ยขา~ " ไอ้ความรู้สึกเจ็บปวดผสมปนเปกับความเสียวซ่านนี้มันมีความสุขได้ถึงขนาดนี้เชียวเหรอ ติดใจอยากลองมากกว่านี้ ต้องการอีกฉันต้องการมัน คำพูดพวกนี้วกวนในหัวซ้ำไปมา หรือนี่ฉันกำลังตกเป็นทาสกามารมณ์สินะ ตกเป็นทาสความใคร่ของเสี่ยซันโดยสมบูรณ์"เป็นไงบ้างล่ะเรา

"เข้ามาลึกกว่านี้อีกหน่อยสิคะเสี่ย อ๊าา แบบนั้นเลยค่ะแบบนั้นแหละดีมากเลย ดีจนเสียวไปทั้งตัว""หึ เด็กดีวันนี้เสี่ยไม่ยอมปล่อยหนูไปง่ายๆ จะกระแทกลึกจนจุกพูดไม่ออกเลยคอยดู ซี๊ดด""อ๊าา"มีความสุขเหลือเกิน ความเสียวมันแล่นปราดไปทั้งตัวยิ่งโดนทำรุนแรงเท่าไหร่ร่างกายมันตอบสนองมากขึ้นเรื่อยๆ ช่างเป็นช่วงเวลาที่วิเศษเหลือเกิน"นี่จะออกจริงเหรอ สถานการณ์ที่บ้านไม่ดีจริงๆ สินะ ถ้าเมลมีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้เสมอนะ ไม่ว่าจะมีน้อยแค่ไหนพี่ก็จะพยายามช่วยเท่าที่พี่ช่วยได้""ขอบคุณนะคะพี่ดาเมสวิตช์ ที่ผ่านมาหนูได้พี่ช่วยมาโดยตลอดเลย""เราก็เหมือนพี่น้องกันนั่นแหละอย่าคิดมากไปเลย"ทุกครั้งที่ได้คุยกับพี่ดาเมจฉันรู้สึกสบายใจเอามาก แต่หลังจากนี้คงไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนเดิมแล้วล่ะ เพราะอะไรน่ะเหรอวันนี้เสี่ยซันพาฉันมาลาออกจากร้านเลยถือโอกาสบอกลาพี่ดาเมจ"งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ""จ้ะ" ฉันยิ้มให้พี่สาวตามปกติก่อนจะหันไปมองยังเสี่ยซึ่งยืนกอดอกรออยู่ห่างๆ ไม่เร่งรีบ ไม่ทันจะได้เดินออกมาจากพี่ดาเมจเสียงของรุ่นพี่คนอื่นๆ ก็เริ่มพูดคุยกันดังขึ้นมาไกลๆ"เป็นไงบอกแล้ว เด็กสมัยนี้นะหน้าตาใสซื่อเดียงสาแต่จริงๆ แล้ว

--------------"ขอโทษนะคะป้า ป้าพอจะรู้จักพ่อหมอเสกไหม" "พ่อหมอเสก? ไม่เคยได้ยินนะ" "อ๋อ ขอบคุณค่ะ"แวะถามระหว่างทางภายในตัวตำบลมาสักพักแล้ว แต่กลับไม่มีใครให้ข้อมูลพ่อหมอเสกได้เลยสักคน ฉันต้องเดินคอตกกลับขึ้นรถอีกครั้ง เงยหน้ามองท้องฟ้าตอนนี้ก็เริ่มจะหมดแสงเต็มทีคงต้องหาที่พักสำหรับคืนนี้แล้วล่ะ "เอาเป็นรีสอร์ตนี้แล้วกัน" ขับรถออกมาได้ไม่กี่ร้อยเมตรเจอเข้ากับป้ายรีสอร์ตขนาดใหญ่ด้านในคือบ้านพักแบบไม้ด้านหลังมีสระน้ำขนาดใหญ่โดยรอบปลูกต้นมะพร้าวเรียงรายให้ความรู้สึกร่มรื่น หลังเดินลงมาติดต่อห้องพักฉันจึงเดินกลับมาหยิบของในรถเพื่อจะเดินเข้าบ้านพัก แต่แล้วกลับมีเสียงของผู้ชายบางคนเรียกตามหลังมา"แม่หนูมาทำอะไรในหมู่บ้านห่างไกลแบบนี้คนเดียว หรือมาเที่ยวหาใครเหรอ" หันไปพบเข้ากับลุงคนหนึ่งในมือถือไม้กวาดทางมะพร้าวคงจะเป็นคนสวนของรีสอร์ตที่นี่"หนูมาตามหาคนน่ะค่ะ" "ตามหาคน? ตามหาใครล่ะ" ไม่แน่แกอาจจะเป็นคนดั้งเดิมที่นี่ก็ได้ ดูจากอายุคงไม่ต่ำกว่าห้าสิบปี"ลุงรู้จักพ่อหมอเสกไหมคะ" "พ่อหมอเสก คุ้นหูเหมือนกันนะ""ลุงรู้จักเหรอ!" นี่เป็นเบาะแสแรกหลังจากที่ฉันขับรถวนถามตามร้านค้าริมทาง ด

-------------"อึก!""เห็นไหมล่ะหนูเองก็คงต้องการพวกลุงเหมือนกัน นั่งด้วยกันต่ออีกหน่อยจะได้ช่วยหนูได้ไง""!!!"คราวนี้ขาฉันโดนมือลุงคนหนึ่งลูบลากขึ้นมาจนถึงชายกระโปรง ส่วนลุงอีกคนก็ลุกขึ้นยืนอยู่ด้านหลังประคองจับหัวไหล่ แกยื่นหน้าเข้ามาใกล้สูดดมที่หูราวกับพวกโรคจิต"อา~ กลิ่นกายสาวๆ นี่มันช่างเย้ายวนซะจริง""ขาก็เนียนนุ่มมือ เริ่มรู้สึกอยากทำกับพวกลุงบ้างหรือยัง""กึด!!"ในน้ำมียาไอ้พวกลุงหัวงูวางแผนไว้หมดแล้ว ที่แท้การแลกข้อมูลในครั้งนี้ไม่ใช่เงินแต่เป็นร่างกายของฉันเองสินะ ทำไงดีฉันต้องหาคนช่วยมองไปรอบๆ ร้านกลับไร้คน รอบข้างเองบ้านตึกก็ถูกปิดไปหมดแล้ว จริงสิโทรศัพท์ฉันต้องรีบแจ้งตำรวจแต่ถ้ารีบร้อนต้องโดนยึดโทรศัพท์แน่"พะ พวกลุงใจเย็นก่อนสิ""หึ ฮ่าฮ่า ยอมพวกลุงแล้วหรอคนสวย""ว่าง่ายแบบนี้ก็ดีสิ จะได้มีความสุขกันทั้งสองฝ่าย"ท่าที่พวกมันเปลี่ยนไปเป็นคนละแบบกับเมื่อกี้เลย เริ่มทิ้งระยะห่างให้ฉันแต่ไอ้ลุงหน้าโหดกลับยังลูบไล้ตามขาฉันตอนนี้เริ่มขยับเข้ามาในชายกระโปรงแล้ว ขนลุกและกลัวมากๆ แม้ร่างกายฉันมันจะตอบสนองว่าต้องการสัมผัสวาบหวิวก็ตาม ในตอนนี้ต้องกอดกระเป๋าให้แน่นและวิ่งออกไปที่ร

------------1 สัปดาห์ต่อมา"น้องพิมายเรื่องที่ให้พี่ไปตามหา ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ข่าวคราวเลย"เสียงพี่ปลาย เจ้าของรีสอร์ตเอ่ยบอกฉันขณะที่ฉันกำลังนั่งกินข้าวอยู่ที่ห้องอาหาร หลังจากมีประสบการณ์จากครั้งที่แล้วทำให้ฉันรู้ว่าไม่ควรออกไปไหนมาไหนคนเดียวตามลำพัง ฉันจึงเลือกที่จะเข้าหาเจ้าของที่นี่เพื่อให้ช่วยฉันสืบหาลุงผู้มีบุญคุณกับฉันและแม่ แต่นี่ก็ผ่านมานานหลายวันแล้วยังคงไร้วี่แววลูกศิษย์พ่อหมอเสก"ไม่เป็นไรค่ะ"ตอนนี้ก็เริ่มเบื่อๆ พอดีคงต้องออกไปหาด้วยตัวเอง แต่จากข้อมูลที่ได้จากพวกลุงหัวงูฉันก็ให้พี่ปลายไปค้นจนหมดแล้ว แต่ก็ไม่เจออะไรเป็นพิเศษนอกซะจากบ้านร้างของพ่อหมอเสกเพียงเท่านั้น "น้องพิมายจะเอายังไงต่อ ให้พี่ไปบอกผู้ใหญ่บ้านดีไหมเผื่อว่าแกจะได้ช่วยหา""ไม่เป็นไรค่ะพี่ปลาย เดี๋ยวจะเป็นเรื่องใหญ่โตเอาซะเปล่าๆ หลังจากนี้หนูจะขับรถตระเวนหาถามคนในหมู่บ้านเอง ถ้ายังไม่เจออีกตอนนั้นค่อยให้ผู้ใหญ่บ้านช่วยแล้วกัน""โอเค ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกนะ""ขอบคุณค่ะ ^^ "ถือว่าดีอย่างน้อยก็มีพี่ปลายคอยช่วยอีกแรง แต่การออกไปครั้งนี้ของฉันคิดไว้ว่าจะไม่เข้าไปถามกับพวกลุงผู้ชายหรือคนลักษณะไม่ไว้วางใจ ที