รวมเรื่องสั้นครบรสหลากหลายอารมณ์หลากหลายเหตุการ์ณ อ่านเพลินยาวๆ ฟินจิกหมอนขาด เน้นNC เป็นหลัก สายหื่นห้ามพลาด! #นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นมาเพื่อคอ NC โดยเฉพาะ#
View More-----------
ห้างสรรพสินค้ารายใหญ่ที่สุดในประเทศ เป็นห้างสรรพสินค้าสำหรับคนรวย ไฮโซ เซเลปใครต่างก็อยากจะย่างกายเข้ามาในที่นี้สักครั้งหนึ่ง ทว่าเบื้องหลังความหรูหรานี้กลับมีอาชีพที่ใครต่างก็ด้อยค่าอาชีพ พนักงานกดลิฟต์ เพราะเป็นห้างชั้นนำระดับประเทศเรื่องบริการจึงต้องดูแลเป็นพิเศษ หากแต่ว่าอาชีพพนักงานกดลิฟต์เป็นอาชีพเดียวในห้างที่ปรับเปลี่ยนพนักงานปล่อยที่สุด นอกจากต้องใช้หน้าตาแล้วต้องมีใจรักการบริการเกินร้อย ไม่เช่นนั้นอาจจะเจอลูกค้าไฮโซเหยียดหยามได้
"ไปชั้นไหนดีคะ ^^"
คาราเมล พนักงานกดลิฟต์ใบหน้าสวยราวกับนางแบบสาวหุ่นดีเป็นที่นิยมสำหรับชายหนุ่ม แต่ก็เป็นที่เกลียดชังสำหรับสาวๆ เช่นกัน
"ไปชั้นเจ็ด ว่าแต่หล่อนเถอะคงโดนพาขึ้นสวรรค์บ่อยๆ สินะแต่งตัวจัดเต็มอย่างกับนักร้องคาเฟ่สมัยก่อนงั้นอะ"
"ฮ่าฮ่า แกก็ไปพูดแบบนั้น เหมือนคนเล่นลิเกหรือเปล่านะ"
"ฮ่าฮ่า นั่นสิเนาะ"
"ค่ะ ^^"
ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์อะไรรอยยิ้มเป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะได้เห็นจากเธอ เพียงไม่นานลิฟต์จอดที่ชั้นเจ็ดก่อนประตูลิฟต์จะถูกเปิดออก ร่างสูงราวนางแบบเดินปรี่ออกไปข้างหน้า ก่อนจะก้มหัวและผายมือเป็นการเชิญลูกค้าออกจากลิฟต์
"จริงสิ นี้ทิปของเธอเผื่อจะเอาไปซื้อเครื่องสำอางราคาแพงแทนเครื่องสำอางตลาดล่างบ้าง แต่งหนาแบบนี้ระวังหน้าพังนะสาว"
"ฮ่าฮ่า"
แบงก์สีน้ำตาลจำนวนหนึ่งถูกปาใส่หัวของเธอ ก่อนลูกค้าไร้มารยาจะเดินออกไปอย่างสนุกสนานโดยไม่คิดเลยว่าคำพูดไร้มารยาทเหล่านั้นจะทิ่มแทงใจผู้หญิงด้วยกัน
"วันนี้ได้เงินเยอะเลยแฮะ ทั้งที่พึ่งเริ่มทำงานแท้ๆ ^^"หากเป็นเมื่อก่อนตอนฉันเริ่มทำงานนี้ใหม่ๆ ก็คงจะหนีแอบไปร้องไห้ช่วงเวลาพัก แต่ตอนนี้น่ะฉันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมมากแล้วล่ะ คำพูดของพวกคนรวยไม่สามารถทำอะไรฉันได้แล้ว จะเรียกว่าฉันถูกอำนาจเงินครอบงำได้หรือเปล่านะ แต่ตอนนี้ฉันโอเคกับงานที่ใครๆ ต่างก็ด้อยค่ามากเลยล่ะ เพราะมันสามารถดูแลฉันและน้องชายได้อย่างไงล่ะ ฉันมีน้องชายคนหนึ่งตอนนี้กำลังเรียนปีหนึ่งอยู่ล่ะ ค่าใช้จ่ายที่ต้องแบกรับถือว่ามากพอสมควร ยังดีที่ได้เงินจากพวกคนรวยที่คอยให้ทิปมาประทังชีวิตระหว่างเดือน
"ไปชั้นไหนดีคะ"
"ชั้นหนึ่ง"
เสียงเข้มของชายหน้านิ่งเอ่ยบอก ทั้งรูปร่างหน้าตาคงจะเป็นลูกครึ่งดวงตากลมโตแฝงไปด้วยความดุดันแต่งตัวเรียบร้อยด้วยสูทเข้าชุด รองเท้าหนังสีดำสนิท ไม่ว่าจะมองตรงไหนก็น่าเคารพนับถือไปหมด
"เชิญค่ะ ^^"
รอยยิ้มสดใสยังคงฉีกกว้างราวกับเรื่องสะเทือนใจเมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น แต่ในสายตาของชายหนุ่มร่างใหญ่กลับจ้องมองผ่านทางแผ่นหลังเธอด้วยแววตาเห็นอกเห็นใจ
"ทำไมเธอไม่พูดสวนว่าผู้หญิงสองคนนั้นไปล่ะ"
"คะ? คุณลูกค้าเห็นหรือคะ"
เธอขยับตัวเอียงข้างตามลูกค้าชายด้วยแววตาสงสัย
"ใช่ ฉันบังเอิญเห็น เธอชอบทำงานให้คนดูถูกแบบนี้หรือไง"
"ก็...งานเดี๋ยวนี้หายากนี่คะ อีกอย่างงานนี้ก็ได้เงินเยอะด้วย"
"หึ แล้วศักดิ์ศรีเธอล่ะ"
เขาเคล้นเสียงขึ้นในลำคอ เอ่ยถามเธอด้วยสีหน้าดูถูกดูแคลน หรือเขาจะเป็นหนึ่งในคนไฮโซที่ชอบดูถูกคนจนตัวเล็กๆ
"ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้นี่คะ เงินต่างหากที่จะเสกทุกอย่างให้เป็นอย่างใจต้องการ ^^"
เธอตอบกลับอย่างไม่ลังเล ก่อนประตูลิฟต์จะเปิดออกถึงชั้นหนึ่ง
"เชิญค่ะคุณลูกค้า ^^"
"ถือเป็นการพูดคุยที่สนุกมากๆ ไว้ฉันจะมาพูดกับเธอใหม่นะ"
"ด้วยความยินดีค่ะ ^^"
ชายร่างใหญ่เดินล้วงกระเป๋ากางเกงสแล็คสีดำออกจากลิฟต์ แต่ก่อนที่เขาจะเดินออกไปไม่ลืมที่จะทิ้งชื่อตัวเองเอาไว้
"ฉันชื่อ เคลเกอร์ ทำงานอยู่บริษัท ML อยู่ไม่ไกลจากที่นี่เบื่อๆ ไปหาได้นะ"
เขาขยิบตาเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามอง
"หืม? จบง่ายๆ แบบนี้เลย"คงจะเป็นพวกผู้ชายชอบแต๊ะอั๋งทั่วไปล่ะมั้ง
น่าสนใจกว่าที่คิด เด็กกดลิฟต์งั้นเหรอ?
-------------
กลับมาพบกันใหม่กับเล่มที่2 นะครับ หวังว่าทุกคนจะถูกใจกับเรื่องสั้นสุดสยิวที่คัดรวมมาให้เป็นพิเศษ
อย่าลืมกดติดตาม คอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ ^^
----------- "ไอ้พวกเด็กบ้า!!!" น้ำเสียงสุดจะโมโหของวาริชเปร่งดังลั่น เมื่อรู้ว่าทุกอย่างอยู่ในแผนการของลูกชายตัวดีของเธอทั้งหมด หลังจากโดนเซอร์ไพรส์ด้วยเค้กวันเกิดไปแล้ว ทั้งหมดได้เดินทางมายังบ้านพักโฮมสเตย์ โดยมีเพื่อนสนิทในกลุ่มอย่างเจมส์และเทลเข้าร่วมทริปด้วย "ขอโทษครับ ไวท์อยากเซอร์ไพรส์วันเกิดแม่เท่านั้นเอง" ลูกชายจอมวางแผนโอบกอดซบหน้าลงบนไหล่เล็กผู้เป็นแม่ ทั้งเรื่องงานพาสไทม์ตลอดจนถึงเรื่องความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของแม่และเพื่อนสนิท ไม่มีอะไรที่ไวท์ไม่รู้เขาเพียงรอจังหวะมาเซอร์ไพรส์แม่เท่านั้นเอง "เซอร์ไพรส์ถึงขนาดที่ธีโอปากแตกแบบนี้มันไม่ดีเลยนะ" เธอหันไปมองหนุ่มลูกครึ่งซึ่งขณะนี้นั่งประคบน้ำแข็งอยู่ข้างกัน "มันเป็นคนวางแผนเองด้วยซ้ำ" เจมส์เอ่ยอธิบายเทลเองก็เห็นพ้องต้องกันพยักหน้ารับงึกๆ "ธีโอมันมาสารภาพความรู้สึกกับไอ้ไวท์ตั้งแต่ปีที่แล้ว เพราะมันบอกไม่กล้าไอ้ไวท์เลยจัดการวางแผนนี้ขึ้นมา" "ไอ้เหี้ยเทล มึงไม่จำเป็นต้องพูดหมดทุกเรื่องก็ได้" ธีโธจ้องเพื่อนตาเขม็งเกรงว่าแม่เพื่อนจะรู้ความจริงในข้อนี้ ต่างจากวาริชขณะนี้เธอกลับรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ทว่าความรู้สึกผิดเ
------------- วาริชยืนอยู่ขอบสระน้ำในชุดว่ายน้ำเกาะอกสีดำที่เข้ารูป พร้อมกระโปรงบิกินีที่เผยให้เห็นขาเรียวยาวและสัดส่วนที่พอดีตา หญิงสาวหันไปยิ้มให้กับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาคือชายแปลกหน้าที่เพิ่งเข้ามาจีบเธอหลังจากที่เห็นเธอเดินเฉิดฉายเข้าไปในสระส่วนกลางของโฮมสเตย์เพียงลำพัง "อยากเล่นน้ำไหมครับ กลุ่มผมมีแต่ผู้ชายดูไม่สบายตาเลยสักนิด นี่ถ้าได้คุณคนสวยมาร่วมวงด้วยอีกคน คงจะสนุกไม่น้อย" เสียงชายผู้หวังดีอธิบายพร้อมรอยยิ้ม ซึ่งกำลังพยายามมองข้ามความกระอักกระอ่วนของตัวเอง อันที่จริงแล้ววาริชแอบแต่งตัวในชุดว่ายน้ำบางตาโดยไม่ได้บอกธีโอแม้แต่คำเดียว เมื่อตื่นขึ้นมายังคงเห็นว่าเจ้าหมาเด็กยังนอนหลับสนิทอยู่ จึงเลือกที่จะย่องมาผ่อนคลายร่างกายตามลำพัง"ตามสบายเลยค่ะ พอดีชอบว่ายน้ำคนดะ---" "ต้องบอกว่าชอบว่ายน้ำกับผัวมากกว่านะครับ" เสียงทุ้มที่คุ้นเคยเมื่อมองไปยังเสียงพบร่างสูงกำยำของเพื่อนลูกในชุดว่ายน้ำกางเกงขาสั้นสีดำเปลือยท่อนบนเดินเข้ามาหา แววตาดุดันมองตวัดชายแปลกหน้าจ้องจะกินเหยื่อของตนอย่างไม่พอใจ ก่อนจะคว้าเอวอ่อนช้อยเข้ามากระชับไว้แนบกาย"อึก!"ท่าทางหึงหวงแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้
-----------"สงบสติอารมณ์ได้หรือยัง" "อะ อื้ม" วาริชเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบายังคงก้มหน้าไม่กล้าสบตา เห็นท่าทีลังเลของเธอเข้าธีโอจึงเข้าใจ เราพยายามรุกมากไปหรือเปล่าอาการแม่ไม่ดีเท่าไหร่ คงต้องปล่อยให้อยู่คนเดียวสักพัก "เข้าใจแล้วครับ ผมจะปะ---" "เดี๋ยวก่อน!" ไม่รู้ว่าเพราะอะไรวาริชจึงยกมือรั้งตัวหนุ่มลูกครึ่งเอาไว้ บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบสงัดอีกครั้งมีเพียงสายตายังคงจ้องมองผสานกันอยู่อย่างนั้นเสียงคลื่นซัดกระทบตัวเรือเบาๆ ราวกับเป็นจังหวะดนตรีที่กล่อมบรรยากาศให้ล่องลอยไปในความเร่าร้อนที่ก่อตัวขึ้นระหว่างคนสองคน แววตาที่เคยสับสนและสงสัยในความรู้สึกขณะนี้มันแปลเปลี่ยนไปเป็นความต้องการของเรื่องใต้สะดือเธอเป็นแม่ของเพื่อนสนิทเขา ผู้หญิงที่ไม่ควรแตะต้อง แต่คืนนี้เธอไม่ได้เป็น ‘แม่’ ของใคร เป็นเพียง ‘ผู้หญิง’ คนหนึ่งที่จ้องมองเขาด้วยดวงตาที่สะท้อนแรงปรารถนาไม่ต่างกัน ยิ่งเวลาผ่านไปแววตากลับยิ่งทอประกายให้เห็นเพลิงไฟสวาทในร่างกายซึ่งมันกำลังลุกโชนเผาไหม้ด้านในทรวง"ธีโอ…เราไม่ควรที่จะ—"ปลายนิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มแตะที่ริมฝีปาก เสียงของวาริชถูกกลืนหายไปกับสัมผัสนั้น ดวงตาลุ่มลึกข
--------------"ไปว่ายมาแล้วครับ แต่คนเยอะเลยกลับมาก่อน อีกอย่างก็...คิดถึงแม่ด้วย" เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยกระซิบข้างใบหูแผ่วเบา แม่หม้ายขี้เหงาเบิกตาโพลงพยายามหันไปให้ความสนใจแก่สิ่งอื่น "จะ จริงสิเรือวันนี้ค่อนข้างส่วนตัวเลยล่ะ แม่จองเผื่อในส่วนของทุกคน ถ้ารู้ว่าแพลนจะเปลี่ยนคงไม่เช่าเหมาทั้งลำ" สีหน้าวาริชพลันเสียใจเพราะเธอทุ่มเทและเฝ้ารอเวลาพักผ่อนนี้มานาน จึงอยากทำให้ทริปนี้ออกมาให้ดีที่สุดทว่ากลับพังไม่เป็นท่า "ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ครับ ถือว่าเราได้ไปเดทกันสองต่อสอง" "ดะ เดทที่ไหนกันไม่ใช่แบบนั้นหรอก" ถึงแม้ว่าเรื่องเมื่อคืนธีโอจะบอกว่าเขาตั้งใจ สำหรับฉันแล้วมันเหมือนกับการยัดเยียดให้เขายอมรับผิดแค่ฝ่ายเดียว ฉะนั้นแล้วเรื่องของเราสองคนมันก็ยังถือว่าเป็นความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น และฉันไม่อยากทำให้เพื่อนรักทั้งสองคนต้องมาแตกหักกันเพราะฉันเป็นตัวต้นเหตุ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันคงไม่มีวันยกโทษให้ตัวเอง "เสียงโทรศัพท์ของแม่หรือเปล่าครับ?" "อะ จริงด้วย" สมารท์โฟนถูกยกขึ้นหน้าจอสี่เหลี่ยมปรากฏชื่อของคนปลายสาย(ฮาโหลครับแม่ เที่ยวสนุกหรือเปล่าเอ่ย) "สนุกสิ จะสนุก
-----------"สะ เสียว!" ทันทีที่ริมฝีปากเป็นอิสระแม่เพื่อนเอ่ยเสียงใสปนกระสั่นหอบหายใจแรง เรียวขาสวยบิดเร้าเห็นปฏิกิริยาแสนเสียวเช่นนั้นธีโอยกยิ้มพลางก้มหน้าเอ่ยกระซิบเสียงทุ้มข้างใบหู "งั้นครั้งนี้ไม่ต้องพิธีการกันมากแม่คงอยากให้ผมจับกระแทกใจจะขาด ไว้ครั้งหน้าผมจะเล่นกับแม่ให้นานกว่านี้ ถึงตอนนั้นอย่าหนีผมล่ะ" "อึก!" สิ้นเสียงเรียวขาถูกยกขึ้นพาดไหล่เอวหนาประชิดเกี่ยวกางเกงและอันเดอร์แวร์พอให้มีพื้นที่สำหรับอาวุธคม ทันทีที่เห็นวาริชถึงกับตกตะลึง "ใหญ่เกินไปแล้ว!" เธอพูดพร้อมก้มมองดูตัวตนของอาวุธร้ายปลายมน ทั้งที่เธอไม่ได้ปลุกปั่นแต่มันกลับเหยียดขยายตัวเต็มกราฟ รอบลำเปี่ยมไปด้วยเส้นเอ็นปูดนูนขนาดใหญ่กว่าชายทุกคนที่เจอ ทั้งกลัวและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน "เจ็บต้นเสียวปลาย เชื่อผมสิ อา~" "กึด!" ดีชะมัด เซ็กส์ครั้งนี้มันครบรสจนฉันตราตรึงใจ ไม่เคยรู้สึกดีจนเสร็จสมติดต่อกันหลายครั้งแบบนี้ ท่วงท่าลีลาคารมขณะร่วมรักทำเอาฉันใจเต้นจนเหมือนคนบ้าควบคุมร่างกายและเสียงครางกระเส่าของตัวเองไม่ได้เลย แม่ขอโทษนะไวท์แต่ธีโอแม่ปล่อยเขาไปไม่ได้จริงๆ ----------หน้าบ้านพักโฮมสเตย์ในตอนนี้มีเหล่าพนัก
---------- "ผะ ผมไม่เห็นอะไรทั้งสิ้นครับ แม่ไม่ต้องกลัวผมจะเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่บอกใครแน่นอน" "......" สติวาริชล่องลอยหายไปแล้ว ภาพลักษณ์แม่เพื่อนดีเด่นก็เช่นกันเพราะความประมาทเลินเลิ่อของตัวเอง"ฮึก! ขอโทษนะที่แม่เป็นผู้หญิงแบบนี้ ฮือ" วาริชปล่อยโฮออกมาเสียงดัง พร้อมยกผ้าห่มขึ้นคลุมจรดหัว เธอไม่มีหน้าจะสู้ชายหนุ่มร่างใหญ่เพื่อนลูกได้อีกแล้ว แถมยังเป็นผู้ชายที่เธอแอบมองมาโดยตลอด พยายามจะเป็นคนดีต่อหน้าเขาคนนี้มาโดยตอนนี้มันจบแล้ว "มันไม่ใช่ความผิดแม่สักหน่อย เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์โลกอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่แม่ที่มีความต้องการผมเองก็มีเหมือนกัน" "อึก" เสียงร่ำไห้ใต้ผ้าห่มเงียบลงมีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศเพียงเท่านั้น ในเวลานี้ธีโอเริ่มเข้าใจว่าสิ่งที่ตนเอ่ยออกไปนั้นให้ความหมายสองแง่สองง่าม เขายืนแน่นิ่งข้างเตียงก้มหน้ามองพื้นห้องด้วยสีหน้าเขินอาย พูดอะไรของมึงวะไอ้ธี ไอ้เหี้ยคิดดีไม่ได้เลย "ธีโอ" ผ้าห่มค่อยๆ เลื่อนลงจนเห็นดวงตาของวาริช เธอเอาแต่จ้องมองเพื่อนลูกชายอยู่แบบนั้น ชายหญิงในห้องนอนยามค่ำคืนเพียงแค่คิดรอยแยกที่ยังคงชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานกลับรู้สึกเสียวแปลบขึ้
Comments