All Chapters of รวมเรื่องสั้นสุดสยิว อีโรติก(เล่ม2) NC25+++: Chapter 41 - Chapter 50

- - - - - บ้านสวนริมน้ำวันนี้ก็ยังคงสงบเช่นเคยเสียงหมู่มวลนกพร้อมใจกันร้องช่วยเจื้อยแจ้ว อย่างกับคำอวยพรแสนไพเราะจากธรรมชาติ ผิดจากท้องฟ้าในวันนี้ที่มันมืดครึ้มมีเมฆดำเป็นจำนวนมาก ด้วยอากาศหมองหม่นเพราะว่าสีหน้าและอารมณ์ของซ้อเหมี่ยวกลับดีกว่าทุกวัน "ซ้อจะไปไหนหรือคะ ข้าวเช้ายังไม่ได้กินเลยนะคะ" "เปล่าหรอกพี่ไม่ได้ไปไหนแค่ออกมาสูดอากาศเท่านั้นเอง" "วันนี้ท้องฟ้ามีเมฆมากเหมือนฝนจะตกเลยนะคะ" "นั่นสิอากาศแบบนี้รู้สึกดีจริงๆ ^^ " "อะ อ๋อค่ะ" ทั้งสีหน้าและรอยยิ้มของซ้อวันนี้ดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ มีเรื่องอะไรดีๆ เกิดขึ้นงั้นเหรอ เวลาในตอนเช้าผ่านพ้นไปพร้อมกิจวัตรประจำวัน ซ้อมเหมี่ยวในชุดกี่เพ้าสีแดงสดเสื้อแขนสั้นกระโปรงผ่าข้างชายสั้นมากกว่าทุกวัน ทั้งยังเกล้าผมรวบตึงเผยให้เห็นลำคอระหงไม่ว่าจะมองอย่างไรเธอก็เป็นผู้หญิงที่สวยหมดจดยากจะหาหญิงใดมาเทียบเคียงในความงาม "วันนี้แต่งตัวสวยจังเลยนะคะ" "หยกก็มักจะพูดชมพี่แบบนี้อยู่เป็นประจำนี่" "แต่วันนี้สวยมากกว่าทุกวัน!" หยกตอบอย่างกระตือรือร้นนอกจากจะแต่งองค์ทรงเครื่องซะสวยแล้วสีหน้าและรอยยิ้มของเธอยังเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ราวกับมีญาณสัม

-----------"เมื่อไหร่จะจ่ายสักทีเงินค่าหอน่ะ หรือคิดว่าที่นี่เป็นศาลาวัด สถานสงเคราะห์หรือไง ทางนี้ก็ต้องใช้จ่ายเหมือนกันนะยัยหนู" "ขอโทษนะคะป้า! ตอนนี้หนูได้งานพิเศษทำแล้ว เดี๋ยวสิ้นเดือนได้เงินหนูจะรีบเอามาจ่ายให้แน่นอนค่ะ" "เด็กมหาลัยแบบนี้มีหรือเขาจะรับทำงานพิเศษ จะมีก็แค่พาร์ทไทม์เท่านั้นแหละ" "เอาเป็นว่าป้าช่วยรอหนูหน่อยนะคะ เดี๋ยวหนูได้เงินเดือนแล้วจะรีบเอาเงินไปจ่ายค่าหอแน่นอนค่ะ" "ได้ สามเดือนนะที่ค้างไว้น่ะ รีบหามาจ่ายซะ" "ค่ะ" ทุกอย่างมันเกือบจะดีอยู่แล้วเชียว ฉันได้ย้ายเข้ามาเรียนในเมืองพ่อแม่แม้จะได้รายได้จากร้านขายเครื่องมืออุปกรณ์การเกษตรไม่มากแต่ก็ไม่กระทบต่อการส่งฉันเรียน ทว่าทุกอย่างที่คิดว่ากำลังไปได้สวยกลับไม่ใช่เลย เมื่อสามเดือนที่แล้วแม่โทรมาบอกว่าพ่อไปค้ำหนี้ให้เพื่อน สุดท้ายเพื่อนหนีไปทิ้งให้พ่อต้องชดใช้หนี้สินเพียงลำพัง อีกทั้งยังเป็นหนี้จำนวนหลายล้านต่อให้ตระกูลของคุณย่ามีเงินก็ยังช่วยพ่อแบกรับได้ไม่เต็มที่ สุดท้ายแม่และพ่อจึงตัดสินใจกันว่าจะไปหางานทำที่ต่างประเทศจนป่านนี้ก็ยังไม่ติดต่อฉันกลับมาเลย อีกทั้งฝั่งคุณย่ายังต่อว่าครอบครัวฉันว่าสร้างเรื่องให

---------------เอาเถอะที่ผ่านมานอกจากห้องทำงานและห้องนอนผมก็ไม่เคยไปไหนอยู่แล้ว ชีวิตส่วนใหญ่วนเวียนอยู่กับการทำงาน จนป่านนี้อายุก็สี่สิบห้าไปแล้วหาเมียสักคนยังลำบาก เพื่อนเลยพามาผ่อนคลายในที่แบบนี้ แม้จะล่อลวงผมโดยการบอกว่ามาเล่นสนุ๊กกันขำๆ ก็เถอะ มองจากดาวอังคารยังรู้ว่าสาวมาร์คกี้ที่นี่รับงานนอกด้วย จะรวมถึงเด็กคนนี้ด้วยหรือเปล่า "ว่าแต่หนูชื่ออะไร" เห็นเธอนั่งยิ้มไม่รู้จะพูดอะไรผมจึงเอ่ยถามและขยับตัวถอยห่างมายังโซฟาอีกฝั่ง เผื่อว่าเธอจะเกร็งและกลัว"ชื่อเมลเบลค่ะ" "เมลเบล?" คุ้นจังแฮะ แต่เด็กคนนั้นชื่อเบลนี่นาคงไม่ใช่หรอกมั้ง"อ๋ออายุเท่าไหร่ล่ะ" ผมพยายามแสดงท่าทีผ่อนคลายถามเธอและดื่มเหล้าสีอำพันในแก้วไปพลาง"อายุจะยี่สิบแล้วค่ะ" "พรู๊ดดด!!!" "!!!" บ้าหน่า! เด็กอายุสิบปลายๆ มาทำงานในสถานที่แบบนี้นี่นะ นี่ไม่ต่างอะไรกับการขายตัวเลย แล้วมีเหตุผลอะไรที่เด็กอายุเท่านี้ถึงได้มาทำงานในที่แบบนี้ได้ คงมีเรื่องที่บ้านไม่ก็เป็นเด็กกำพร้า "ทิชชูค่ะ""ขอบใจ" ผมรับทิชชูจากเด็กสาวขึ้นมาซับปากตัวเองเมื่อกี้เล่นตกใจจนเผลอพ่นเหล้าออกมาซะได้ "แล้วไหงถึงมาทำงานนี้ล่ะ" ถามมากไปหรือเปล่าว

---------------"อือ" ปวดเนื้อปวดตัวไปหมด แถมยังปวดหัวอยู่นิดหน่อย นี่ฉันยังไม่ตายใช่ไหมแต่เดี๋ยวนะ จำได้ว่าฉันเห็นหน้าของเสี่ยซันด้วยนี่ พอคิดขึ้นได้ก็ค่อยๆ ลืมตาเล็กน้อย จนได้เห็นเข้ากับร่างผู้ชายคนหนึ่งในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนถึงข้อศอก กางเกงขายาวสีดำเดินไปมาอยู่ปลายเตียง ท่าทางร้อนรนชอบกล พอมองหน้าดีๆ จึงได้รู้ว่านั่นคือเสี่ยซัน "สะ เสี่ย" "ฟื้นแล้วหรอ!" แกพุ่งตัวตรงเข้ามาหาฉันในทันที สีหน้าตื่นตกใจไม่น้อย จะมีก็แต่น้ำเสียงที่ยังทุ้มนุ่มอบอุ่นน่าฟังเช่นเคย "ค่ะ ที่นี่โรงพยาบาลหรอคะ" "ใช่หลังจากเธอสลบไปฉันก็รีบพามาส่งโรงพยาบาล แล้วตอนนี้เป็นไงบ้างรู้สึกเจ็บปวดตรงไหนไหม" สายตาเป็นห่วงมองสำรวจตั้งแต่หัวจรดจนไปถึงปลายเท้าแม้ว่าครึ่งตัวฉันจะห่มผ้าอยู่ก็เถอะ "ปวดตัวแล้วก็ปวดหัวอยู่นิดหน่อยค่ะ" "แล้วยังจำเรื่องทั้งหมดได้อยู่ไหม อย่างชื่อเธอ ชื่อพ่อ ชื่อแม่อะไรแบบนี้อะ" สีหน้าท่าทางกระตือรือร้นดูตลกดีแฮะ ทำเอาฉันเผลอหลุดยิ้ม"จำได้ค่ะ""โล่งอกไปที งั้นเดี๋ยวฉันออกไปจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายให้แล้วกัน" "ค่ะ"ว่าจบเสี่ยซันก็รีบวิ่งออกจากห้องไปทันที ฉันมองสำรวจดูรอบๆ จึงได้เห็นเข้า

-------------------ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนผมตั้งสติไม่ทันจะว่ายังไงดีล่ะผมไม่ได้ตั้งใจที่จะจับหน้าอกของเธอเลย แต่เพราะมันเป็นอุบัติเหตุทำให้เลี่ยงไม่ได้ ทั้งที่คิดว่าเป็นอุบัติเหตุแต่ในหัวและร่างกายของผมมันกลับคิดสวนทางกัน แววตาใสซื่อเดียงสาใบหน้าสวยจิ้มลิ้มน่ารักบวกกับกลิ่นครีมอาบน้ำหอมอ่อนๆ ทำให้บรรยากาศรอบตัวเราสองคนมันดูเลยเถิดเกินกว่าอุบัติเหตุ ผิวกายอ่อนนุ่มที่ถูกฝ่ามือทั้งสองสัมผัสนั้นกระตุ้นให้อารมณ์ความใคร่ในร่างกายของผมมันปะทุขึ้น เมื่อรู้ตัวอีกทีแท่งทวนอันเขื่องมันก็ตื่นตัวขึ้นมาซะแล้ว จู่ๆ ในหัวผมมันก็คิดถึงแต่เรื่องใต้สะดือเต็มไปหมด จนเผลอพูดลามปามเมลเบลไป ถึงในช่วงแรกจะกลัวว่าเธอจะต่อต้านแต่ในตอนนี้ปฏิกิริยาตอบสนองของเธอกลับทำให้ผมรู้ว่าเธอเองก็กำลังต้องการผมเช่นกัน"ขอโทษนะคะ!" ร่างเด็กสาวขยับถอยหนีห่างออกคงจะมีสติกลับมาแล้ว แต่เธอยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเตียงไม่คิดจะหาสิ่งใดมาบดบังร่างกาย นั่นยิ่งทำให้ผมใช้สายตาแทะโลมเรือนร่างของเธอซึ่งกำลังบานสะพรั่งได้อย่างโจ่งแจ้ง "ขอโทษมันเป็นอุบัติเหตุนี่ ไม่เห็นต้องเก็บมาใส่ใจ" "หนูไม่อยากทำให้เสี่ยคิดว่าหนูเป็นผู้หญิงข