All Chapters of แพ้ทางรักคุณหมอลูคัส: Chapter 41 - Chapter 50

นายแพทย์หนุ่มเคลื่อนร่างกายด้วยจังหวะเนิบนาบ ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มจังหวะในระดับที่เร็วขึ้น เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มผ่อนคลาย และมีความต้องการความเป็นชายจากเขามากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า บทรักอันลึกซึ้งยังคงความร้อนแรงในทุกช่วงเวลา แว่วเสียงลมหายใจเริ่มหอบกระชั้นถี่ขึ้น เคล้าคลอเสียงกายกระทบกันดังสะท้อนไปทั่วห้องร่วมชั่วโมง ต่างคนต่างดำดิ่งในห้วงอารมณ์ของแรงปรารถนา นำพากันและกันออกไปแตะปลายฟ้านับครั้งไม่ถ้วน ซึ่งห้วงเวลาเหล่านั้นไร้ซึ่งการป้องกัน เพราะต่างคนต่างก็ไม่คิดไม่ฝันว่าเรื่องราวเหล่านี้จะเกิดขึ้น ภายในค่ำคืนนี้คงมีใครคนใดคนหนึ่งหรืออาจเป็นทั้งคู่ ที่ต้องกลับไปทบทวนถึงผลที่กำลังจะตามมา เพราะไม่คิดระวังทั้งที่อีกคนรู้สึกระแวง แต่เธอก็ยอมให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลจนเกิดเรื่องจนได้ เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงใกล้รุ่งสาง ทำให้หญิงสาวค่อยๆ ปรือตาตื่นขึ้น ซึ่งเธอไม่กล้าขยับตัวแรง แก้วกานดายังคงนอนนิ่งมองไปที่เพดานของห้องอย่างไม่คุ้นเคย ก่อนจะครุ่นคิดจนคิ้วขมวด เธอพยายามทบทวนความจำกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “คุณแก้วค่ะ” เสียงเทียนหอมดังอยู่หน้าประตูห้องนอนของแก้วกานดา จึงทำให้หญิงสาวลุกเดินออกไปเอ่ยถาม “มีอะไรหรือเปล่าเทียนหอม” “คือว่า... คุณฮาร่าเรียกคุณแก้วให้ไปพบค่ะ” “ทำไม แล้วคุณหมอยังไม่กลับมาอีกเหรอ” “คุณหมอยังไม่กลับค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นเทียนไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวแก้วดูแลแขกเอง” หญิงสาวส่งยิ้มบางๆ ให้กับเทียนหอม ก่อนจะเดินเลี่ยงลงไปด้านล่าง เพล้ง!!! แก้วน้ำบนโต๊ะของห้องรับแขก ตกลงไปแตกด้วยความตั้งใจของฮาร่า เมื่อหล่อนเห็นว่าแก้วกานดาเดินเข้ามาใกล้ “อุ้ย! ฉันไม่ได้ตั้งใจ นี่เธอยืนบื้ออยู่ทำไม รีบเก็บสิ!” ฮาร่าแสยะยิ้มร้าย ก่อนจะแสดงสีหน้าเย้ยหยัน ซึ่งแก้วกานดาไม่ได้ต่อปากต่อคำ หญิงสาวนั่งคุกเข่าลงไปเก็บเศษแก้วใส่ถาดด้วยความเ

จนเธอนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ดวงตาคู่นี้ช่างดูมีเสน่ห์ดึงดูดใจเหลือล้นเกินบรรยาย นี่เธอกำลังตกหลุมรักเขาในครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ แก้วกานดาแทบไม่อยากจะเชื่องว่าลูคัส จะเป็นผู้ชายอบอุ่นแสนดีและอ่อนโยนกับเธอได้มากขนาดนี้ ผิดไปจากที่เคยคิดเอาไว้ตั้งแต่แรก “เป็นอะไรไปเจ็บแผลเหรอ แค่นี้เองเสร็จแล้วเห็นไหม” “ขอบคุณมากค่ะ” หญิงสาวกล่าวออกไปด้วยใบหน้าแดงซ่าน เพราะเธอรู้สึกเขินอาย ที่เผลอคิดอะไรบ้าๆ แบบนั้นได้ “อย่าให้แผลโดนน้ำเด็ดขาด เข้าใจไหม” “เข้าใจค่ะ คุณกลับไปได้แล้ว ฉันต้องการพักผ่อน” แก้วกานดาคิดหาทางไล่เขาออกไปจากห้องของเธอ ในขณะที่ลูคัสลุกขึ้นแล้วหยิบเก้าอี้ไปไว้ที่เดิม ก่อนที่เขานั้นจะเดินอ้อมมาล้มตัวลงนอนข้างๆ เธอ “นี่คุณ! ทำอะไรน่ะ” “อ้าว! ผมก็นอนไง คุณเองก็นอนได้แล้วไหนบอกง่วงไง” “คุณคิดว่าฉันยังมีค่าในสายตาของคุณหรือเปล่า หรือเพียงแค่สิ่งของที่คุณคิดจะใช้สอยยังไงก

“ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง ผมขอโทษนะเฮเลนที่นอกกายนอกใจคุณไปแล้ว ผมรู้ว่าสักวันมันต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น หลังจากที่ผมไม่มีคุณแล้ว แต่คุณก็ยังคงอยู่ในหัวใจของผมตลอดไปนะเฮเลน ผมจะไม่มีวันลืมว่าครั้งหนึ่งเรารักกันมากแค่ไหน” ลูคัสหยิบภาพถ่ายของเขากับเฮเลนขึ้นมาดู พลางพูดระบายความในใจที่มันพรั่งพรูออกมา เมื่อความทรงจำต่างๆ กำลังตอกย้ำให้เขารู้สึกผิดต่อเธอ ก่อนจะวางไว้ที่เดิม ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แก้วกานดา เขาจะรู้สึกผิดมากมายแบบนี้หรือเปล่า แต่มันก็ไม่น่าผิดอะไร เพราะเฮเลนก็จากไปหลายปีแล้ว ถ้าหากเขาจะเปิดใจรับใครเข้ามาอีกครั้ง ลูคัสก็มีสิทธิ์ แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิดมากไปกว่านั้นก็คือฮาร่า หากหล่อนรู้ว่าเขากับแก้วกานดามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเพียงใด คนที่ตกอยู่ในอันตรายย่อมเป็นหญิงสาวที่เขาปันใจให้ไปแล้วกว่าครึ่ง ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงประตูหน้าห้องทำงานดังขึ้น ก่อนที่หญิงสาวรูปร่างเพรียวหุ่นปราด

เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพัก ลูคัสกลับมาจากที่เขาลงไปส่งไอเดียขึ้นรถ นายแพทย์หนุ่มสังเกตเห็นอาการของแก้วกานดา เขารู้ทันทีว่าเธอกำลังพยายามควบคุมร่างกายให้ดูเป็นปกติ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวจะดังขึ้น ซึ่งเธอได้ล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกงด้วยอาการหายใจถี่ๆ Rrrr!!! “ฮัลโหลสวัสดีค่ะเสี่ย เสี่ยโทรมามีอะไรหรือเปล่าคะ” เพียงแค่ได้ยินคนที่แก้วกานดาเอ่ยถามออกไปตามสาย อารมณ์ของนายแพทย์หนุ่มได้พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที “ผมแค่จะชวนคุณมานั่งเล่นที่เลานจ์ บรรยากาศตอนนี้ดีมากเลยนะครับ” “อืม...อื้อ” หญิงสาวแทบเก็บอาการไว้ไม่อยู่ เมื่อเธอถูกนายแพทย์หนุ่มเล้าโลมจากทางด้านหลัง จมูกคมของเขากดลงมายังซอกคอหอมกรุ่นของเธอ เขากำลังเล้าโลมเธออย่างเมามัน ฝ่ามือแกร่งกำลังลูบไล้ขึ้นลง ก่อนจะมาหยุดที่ทรวงอกสวยได้รูปของเธอ “วางสายได้แล้ว หรือคุณอยากให้เขาได้ยินเสียงคราง ว่าเรากำลังจะทำอะไรกัน แต่ผมว่าก็ดี