เมื่อกลับมาจากภูเก็ต แก้วกานดาเริ่มทำตัวเหินห่างนายแพทย์หนุ่มทันที เพราะเธอไม่อยากมีเรื่องกับฮาร่า ที่สำคัญหญิงสาวไม่อยากให้มารดากับน้องสาว เข้ามาพัวพันกับความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงระหว่างเธอกับลูคัส “คุณท่านค่ะ เย็นนี้แก้วขออนุญาตออกไปพบน้องสาวข้างนอกได้ไหมคะ” “ได้สิจ๊ะ ว่าแต่จะไปยังไง ให้มาลิคขับรถให้สิแม่แก้ว” “ไม่เป็นไรค่ะ พอดีว่าแก้วสะดวกนั่งแท็กซี่ไปมากกว่า” หญิงสาวพูดออกมาด้วยความรู้สึกเกรงใจ แต่น้ำเสียงของใครบางคนที่ดังขึ้นมา กลับแฝงไปด้วยความโกรธขึ้งในใจ “ไม่ใช่นัดใครเอาไว้หรอกเหรอ คิดว่าคุณยายผมไม่รู้ทันคุณรึไง” ลูคัสเดินเข้ามาในบ้าน เมื่อเขาได้ยินบทสนทนาของคนทั้งคู่ นายแพทย์หนุ่มก็อดที่จะแขวะหญิงสาวออกมาไม่ได้ “แก้วขอตัวนะคะคุณท่าน” หญิงสาวไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด เพราะเธอรู้ดีว่าตัวเองนั้น กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ไม่สงบสุข “เชิญจ้า
“ผมขอโทษที่พาคุณไปที่นั่น” เมื่อเข้ามาถึงห้อง นายแพทย์หนุ่มพาแก้วกานดาเข้ามานั่งที่โซฟาตัวยาว เขาแสดงสีหน้ารู้สึกผิดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ไม่เป็นค่ะ แก้ว...” เธอพูดยังไม่ทันจบประโยค ลูคัสได้รั้งหญิงสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขา ความรู้สึกอบอุ่นได้เกิดขึ้นภายในหัวใจดวงน้อยของเธอ อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เมื่อเขาคือนายแพทย์หนุ่มผู้มากด้วยอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธอ “แก้วขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ” “ได้สิครับ ว่ามาสิ” นายแพทย์หนุ่มยังคงกอดเธอเอาไว้แน่นด้วยความรู้สึกรักสุดหัวใจ โดยไม่ต้องใช้ความพยายามเลยแม้แต่น้อย “ตอนนี้แก้วอยู่ในสถานะอะไรเหรอคะ เราสองคนเป็นอะไรกัน” หญิงสาวไม่อยากปล่อยให้ตัวเอง ถูกความรู้สึกแบบนี้กัดกินหัวใจของเธออีกต่อไป บางทีคำตอบที่ได้รับมันอาจจะย้อนแย้งกับสิ่งที่เป็น แต่ถ้าเขาแสดงออกชั
พรึบ!!! “อ๊า...คุณหมอ” ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่าน เมื่อท่อนเอ็นลำเขื่องมุดเข้ามาในร่องกลีบกุหลาบงามบานเบ่ง สะโพกแกร่งสอบเข้าออกอย่างช่ำชอง ใบหน้าสวยเชิดขึ้น เพราะความเสียวสุดๆ เมื่อนายแพทย์หนุ่มมอบความเป็นชายให้ไม่หยุดหย่อน เสียงหายใจหนักๆ ดังออกมาเป็นระยะ ความคับแน่นของท่อนเอ็นลำเขื่องไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อความปรารถนาเลยแม้แต่น้อย แต่ในทางกลับกันเธอและเขากลับรู้สึกดีด้วยซ้ำ หมับ!!! เขาจับเธอพลิกกายก้มลงไปกับเตียงในท่าด็อกกี้ ซึ่งเป็นอีกท่าที่ผู้ชายนิยมชมชอบ เพราะสามารถสอดได้ลึกสุดลำ เวลาที่ผู้หญิงคลานหันหลังให้กับท่อนเอ็นลำเขื่อง ก้นของเธอได้งอนขึ้นมารอจังหวะของการสอดใส่ จากนั้นนายแพทย์หนุ่มได้ดึงเอวคอดของเธอเข้าหา เพื่อให้ได้องศาเหมาะเจาะกับภารกิจในครั้งนี้ “อ๊า! คุณหมอ...อืม” ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! เสียงหน้าขาของเขากระทบเข้ากับก้นงอนข
เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพัก ลูคัสกลับมาจากที่เขาลงไปส่งไอเดียขึ้นรถ นายแพทย์หนุ่มสังเกตเห็นอาการของแก้วกานดา เขารู้ทันทีว่าเธอกำลังพยายามควบคุมร่างกายให้ดูเป็นปกติ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวจะดังขึ้น ซึ่งเธอได้ล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกงด้วยอาการหายใจถี่ๆ Rrrr!!! “ฮัลโหลสวัสดีค่ะเสี่ย เสี่ยโทรมามีอะไรหรือเปล่าคะ” เพียงแค่ได้ยินคนที่แก้วกานดาเอ่ยถามออกไปตามสาย อารมณ์ของนายแพทย์หนุ่มได้พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที “ผมแค่จะชวนคุณมานั่งเล่นที่เลานจ์ บรรยากาศตอนนี้ดีมากเลยนะครับ” “อืม...อื้อ” หญิงสาวแทบเก็บอาการไว้ไม่อยู่ เมื่อเธอถูกนายแพทย์หนุ่มเล้าโลมจากทางด้านหลัง จมูกคมของเขากดลงมายังซอกคอหอมกรุ่นของเธอ เขากำลังเล้าโลมเธออย่างเมามัน ฝ่ามือแกร่งกำลังลูบไล้ขึ้นลง ก่อนจะมาหยุดที่ทรวงอกสวยได้รูปของเธอ “วางสายได้แล้ว หรือคุณอยากให้เขาได้ยินเสียงคราง ว่าเรากำลังจะทำอะไรกัน แต่ผมว่าก็ดี
หล่อนค่อยๆ ปรายสายตามองหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างพินิจพิเคราะห์ ฉับพลันแววตาของไอเดียได้มองแก้วกานดาอย่างเหยียดๆ เมื่อชุดที่หญิงสาวสวมใส่นั้น เป็นเพียงแค่เสื้อยืดคอกลมกับกางเกงขายาวใส่สบายๆ ดูยังไงก็แค่คนใช้ในบ้าน ไม่ใช่คู่แข่งของหล่อนเลยสักนิด “คุณหมอหาแม้บ้านมาจากไหนคะ หน้าตาดูดีใช้ได้เลย” ถึงแม้ไอเดียจะคิดว่าแก้วกานดาเป็นเพียงแค่แม่บ้าน แต่หล่อนก็ไม่วางใจ เมื่อน้ำมันอยู่ใกล้ไฟ ยังไงก็ติดเป็นประกายลุกโชนได้ไม่ยาก “พอดีว่าแก้วกานดาทำงานที่บ้านของผม คุณยายก็เลยให้เธอตามมาปรนนิบัติรับใช้ผมถึงที่นี่น่ะครับ” แก้วกานดาทำได้เพียงแค่กำมือแน่น เธอพยายามเม้มปากเก็บความรู้สึกเจ็บปวด ที่มันกำลังฝังรากลึกลงบนจิตใจของเธอ เมื่อลูคัสแสดงให้ผู้หญิงของเขารับรู้ถึงสถานะความเป็นอยู่ของเธออย่างแท้จริง เขาคงลืมสิ้นหมดแล้วถึงความสัมพันธ์ ที่มันยังคงตราตรึง ตามหลอกหลอนเธอในทุกค่ำคืน “ดีจัง แล้วเธอค้างที่นี่เหรอคะ” ไอเดียรีบเอ่ยถามออกไป เพราะหล่อนเริ่มไม่ค่อยมั่นใจในความสวยของแก้วกานดา
“ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง ผมขอโทษนะเฮเลนที่นอกกายนอกใจคุณไปแล้ว ผมรู้ว่าสักวันมันต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น หลังจากที่ผมไม่มีคุณแล้ว แต่คุณก็ยังคงอยู่ในหัวใจของผมตลอดไปนะเฮเลน ผมจะไม่มีวันลืมว่าครั้งหนึ่งเรารักกันมากแค่ไหน” ลูคัสหยิบภาพถ่ายของเขากับเฮเลนขึ้นมาดู พลางพูดระบายความในใจที่มันพรั่งพรูออกมา เมื่อความทรงจำต่างๆ กำลังตอกย้ำให้เขารู้สึกผิดต่อเธอ ก่อนจะวางไว้ที่เดิม ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แก้วกานดา เขาจะรู้สึกผิดมากมายแบบนี้หรือเปล่า แต่มันก็ไม่น่าผิดอะไร เพราะเฮเลนก็จากไปหลายปีแล้ว ถ้าหากเขาจะเปิดใจรับใครเข้ามาอีกครั้ง ลูคัสก็มีสิทธิ์ แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิดมากไปกว่านั้นก็คือฮาร่า หากหล่อนรู้ว่าเขากับแก้วกานดามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเพียงใด คนที่ตกอยู่ในอันตรายย่อมเป็นหญิงสาวที่เขาปันใจให้ไปแล้วกว่าครึ่ง ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงประตูหน้าห้องทำงานดังขึ้น ก่อนที่หญิงสาวรูปร่างเพรียวหุ่นปราด