All Chapters of My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO]: Chapter 31 - Chapter 40

Miley’s POV.NAGKAKASAYAHAN ang lahat sa party na in-organize ni Cara. Kung hindi ako dito nagtatrabaho ay iisipin kong hindi ito ang function hall dahil ang ganda ng pagkakaayos sa lugar. Ang plain na lugar ay nagkaroon ng buhay dahil sa disco lights at malakas na tugtog na kahit sino ay mapapaindayog.Wala akong masyadong kilala sa mga narito maliban kay Kendi at Cara na kapwa abala sa pagsasayaw sa isang lugar na binihisan para magmukhang dance floor. Everyone’s talking who the lucky girl is. Lahat ay naiinggit at humihiling na sana ay sila ang nagustuhan ng CEO. Napabuntong-hininga na lang ako. Kung alam niyo lang… Hindi niya ako gusto. “Ate, let’s dance!” Yaya ni Cara at in-extend ang kamay niya.“I can’t. I don’t know how to dance,” umiiling na tugon ko.“C’mon, you will just sway your hips like this,” pagkumbinsi niya at iminuwestra pa ang baywang niya na gumigiling.Bahagya akong natawa kasabay ng pag-iling. “Ikaw na lang. Dito na lang ako at iinom,” hinigit ko siya at inilap

Clifford’s POV.“Have you seen your wife? I haven’t seen her since we arrived,” turan ni Chanda habang sumisimsim sa champagne na hawak niya.Nasa isang mesa kami na nakapwesto sa sulok. Panaka-naka ay may lumalapit na mga empleyado at binabati kami dahil buong akala nila ay si Chanda ang pinakasalan ko.“She must be here somewhere. She knew almost everyone here. They must be drinking,” tugon ko habang nilalaro ang baso ng whiskey. I maybe acting calm but my inside is in chaos. Kanina ko pa inililibot ang tingin ko sa dance floor pero hindi ko makita ni ang anino niya.“Yeah, maybe… But from what I can see she’s not with anyone. Though she’s talking to some guy,” mapang-uyam na turan niya. Nakakunot ang noo na tiningnan ko siya. May particular na lugar siyang tinitingnan at sinundan ko ito. And there I saw her talking to the barista and it looks like they were having fun.She’s smiling—something that I didn’t saw in her when we were together. Genuine, real, and beautiful. And the guy i

Miley’s POV.Tahimik lang kami sa buong biyahe. Hindi ko alam kung tulog na siya pero kita ko ang malalim niyang paghinga. Hindi niya alam pero panaka-naka ko siyang tinitingnan kanina. Alam kong wala siyang nilapitan o kinausap buong magdamag. Seryoso siyang babantayan niya ako kung sakaling may kakausap sa ‘kin na lalaki.Napapitlag ako ng magsalita siya. “Bakit ka nakatitig sa ‘kin?” tanong niya at iminulat ang isang mata saka humarap sa direksyon ko.Agad akong nag-iwas ng tingin. “W-Wala. Tinitingnan ko lang kung tulog ka na,” tugon ko.“C’mon, naguguwapuhan ka sa ‘kin, ‘no?” puno ng kumpiyansang turan niya.I looked outside the window to hide the smile that’s forming on the side of my lips. “C’mon, sabihin mo lang na hindi na infatuation ang nararamdaman mo sa ‘kin kundi pagmamahal na?” dagdag pa niya.“Don’t be so full of yourself. Alam ko rin naman na gandang-ganda ka sa ‘kin. Hindi ba’t nakatitig ka nga sa ‘kin magdamag?” pananalakab ko sa kanya.Sa pagkakataong ‘yon ay siya

Miley’s POV.Nagising ako na may ngiti sa labi. Pagmulat ng mga mata ko ay agad kong hinanap si Clifford sa tabi ko. Pero wala na siya. Bumangon ako at hinila ang kumot para itakip sa kahubdan ko saka inilibot ang tingin sa buong silid. Nakakalat sa sahig ang puting towel na nakatapis kanina sa katawan ko.Tumingin ako sa bedside table at tumambad sa harapan ko ang isang stem ng pulang rosas na nakapatong doon. Lalong lumawak ang ngiti sa labi ko at kahit na nananakit ang buong katawan ko ay lumapit ako para kunin iyon.Dinala ko ito sa ilong ko para amuyin. Saka napasulyap sa orasan. Pasado alas sais na pala ng gabi. Ni hindi ko alam kung ilang beses kaming paulit-ulit na nagniig. Mariin akong napapikit dahil kahit sa isip ko lang sinabi ang salitang ‘yon ay para bang nakakaramdam ako ng hiya.Napapitlag ako ng makarinig ng mga katok sa pintuan pagkatapos ay nagsalita si Nora.“Miley, dinalhan kita ng pagkain. Hindi ka pa raw kumakain sabi ni Sir Clifford,” turan niya.Nagmamadali ako

Miley’s POV.Niyakap ko ang sarili ko dahil sa paghampas ng malamig na hangin sa katawan ko. Nasa garahe ako at naghihintay sa pagdating ni Clifford. Alas dose na ng hatinggabi pero hindi pa rin siya dumarating. Tumawag ako kay Cara sa opisina para itanong kung nando’n siya pero hindi raw siya nagtungo roon maghapon.Kinakabahan ako na hindi ko maintindihan. Sinubukan kong tawagan ang telepono niya pero nakapatay ‘yon. Huminga ako ng malalim at lumapit sa gate pero agad akong hinarang ng bodyguard.“Ma’am, utos po ni Sir na papasukin na kayo. Hindi raw po siya makakauwi ngayong gabi,” wika niya habang nakahawak sa bakal na gate.Bahagya akong tumango at humakbang paatras. How come that he told them he’s not coming home and ignored my calls?Pumasok ako sa loob ng bahay at pupunta na sana sa kwarto ko ng makasalubong ko si Chanda na pababa ng hagdan. Nakabihis siya at mukhang may pupuntahan. Agad siyang ngumiti ng makita ako.“Don’t tell me you are waiting for Cliff?” mapang-uyam na ta