All Chapters of My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO]: Chapter 71 - Chapter 80

Clifford’s POV.Madilim ang silid, nakabibingi ang katahimikan pero mas nakabibingi ang palahaw ng babaeng nasa video sa telepono ko. Nagmamakaawa siyang ‘wag patayin, nakaluhod at magkadikit ang mga palad na animo nagdadasal.Paanong naririnig ko ang pagsigaw niya gayong naka-mute ang volume? Simple lang dahil sa binabasa ko ang salitang lumalabas sa labi niya. Hindi maaaring lagyan ng volume dahil baka magising si Millicent na mahimbing na natutulog dito sa tabi ko. Nakatalikod, hindi man lang gumagalaw tanda na malalim ang tulog niya.Ang babae sa video? Ang taong nagpanggap na ina niya. Nang hiramin ko ang telepono ni Millicent ay pasikreto kong pinadalhan ng mensahe ang babae at sinabing magkita kami sa isang lokasyon. And she was stupid to bite to the bait. I told Gustav to show up instead and bring her somewhere no one will know.Ngayon ay oras na lang ang bibilangin at magpapaalam na siya sa mundong ibabaw. Pero bago iyon ay paaaminin ko muna siya kung sino ang nag-utos sa kan

Clifford’s POV.“Gustav, what happened?” humahangos na tanong ko pagpasok sa resthouse. Nadatnan ko siya na nakabulagta sa malamig na sahig sa sala at may tama ng bala sa kaliwang dibdib. Halos wala na siyang malay at naliligo sa sariling dugo.Nakatanggap ako ng tawag mula sa kanya sa kalagitnaan ng gabi at hindi ko siya nakausap ng maayos dahil puro putok lang ng baril ang naririnig ko.“Libutin niyo ang buong lugar. Tingnan niyo kung mayroon pang kalaban,” utos ko at tinulungan siyang maihiga sa sofa.Hinawakan ko ang baril na nakasiksik sa tagiliran ko at akmang aalis nang higitin ni Gustav ang laylayan ng jacket na suot ko. Halos hindi na niya maimulat ang mga mata niya at bahagyang bumubuka ang bibig niya tila may nais sabihin.Lumuhod ako at inilapit ang tainga sa kanya.“B-Boss, s-si… si Big B-Boss ang g-gumawa nito…” wika niya sa hirap na tinig.Tumango ako. “I know, Gustav, and I will not let him get away with this,” tugon ko at tumayo na. Lumabas ako ng resthouse at sakto n

Chapter 75.Clifford’s POV.Mabibigat ang hakbang na tinungo ko ang hideout ni Aurelius. That bastard needs to explain something to me. Wala pa man ay nakakuyom na ang kamao ko at nagngangalit ang mga bagang.Everything that’s happening to me now, seems to have a connection with him. Malayo pa man sa maindoor ay pinigilan na ako ng mga tauhan niya pero agad kong binigwasan ng suntok ang isa sa kanila.Ang isa ay bumunot ng baril pero pinukpok ko siya sa ulo na naging dahilan ng pagbagsak niya. Ang isa ay sinuwerte na tinamaan ako ng suntok sa mukha.Napabaling ako sa gilid dahil sa lakas ng pwersa pero agad ko ring nabawi ang balance ko at gumanti ng sipa.Mayamaya pa ay tinatahak ko na ang loob ng dalawang palapag na bahay. Ang ilan sa mga tauhan niya ay tulog na sa sala at ni hindi man lang alam ang nagbabadyang panganib.“Aurelius…!” Umiigting ang mga panga na sigaw ko. Nagtayuan ang mga tauhan niya pupungas-pungas pa na humugot ng baril. Pero inunahan ko na sila at nagpaputok sa t

Third Person’s POV.Hindi na alam ni Miley kung saang lugar na sila naroroon ni Oliver. Paikot-ikot na ang sasakyang sinasakyan nila. Pero hindi pa rin nila matagpuan nag sinasabing lugar ni Aurelius.“S-Sigurado ka bang dito ang lugar na sinasabi sa address?” tanong niya sa lalaki.“Dito ‘yon wala ng iba,” seryosong tugon nito.Wala siyang makita sa paligid kundi kadiliman. Tila nasa isang abandonadong subdivision sila.Tiningnan niya ang oras sa telepono at pasado alas tres na. Halos tatlunpong minuto na silang paikot-ikot sa lugar na ito.“Oliver, I don’t think this is the right address. Maybe I should call Clifford again—”Napapitlag siya nang biglang hablutin ng lalaki ang telepono. Kakaiba ang aura nito sa mga oras na ‘yon. Tila hindi ito ang Oliver na nakilala niya noon sa party.“Hindi mo na kakailanganin nito, Miley. Kasama mo naman ako. Sabay natin siyang hahanapin,” tugon nito sa nakakalokong tono.“A-Anong ibig mong sabihin? Iuwi mo na ‘ko ngayon, Oliver,” utos niya.“Wala

Clifford’s POV.Bawat hakbang ay tila ba dumadagdag sa kaba na nararamdaman ko ng mga oras na ‘to. Tila ba napakahaba ng pasilyo ng ospital na kinaroroonan namin.Sa kama ay nakahiga ang walang malay na si Miley na tulak-tulak ng doktor at nars. May itinatanong sila sa ‘kin pero tila echo lang sila na dumadaan sa tainga ko.Nang makarating sa emergency room ay pinigilan na ako ng nars na pumasok.“Hindi na ho kayo pwedeng pumasok, Sir. Dito na lang po kayo,” wika niya at isinara na ang pintuan.Wala akong nagawa kundi tumitig sa nakasarang pintuan. Naihilamos ko ang palad sa mukha ko dahil sa labis na frustration. Nahuli ako ng dating kaya gano’n ang nangyari sa kanya.Hindi ko alam kung ano ang gagawin, nagpalakad-lakad ako sa pasilyo. Naroong sinuntok ko ang dingding para kalmahin ang sarili ko.Hindi ko na nagawang tuluyan ang lalaking kumuha kay Miley dahil nataranta na ako sa nakitang hitsura niya. Kaya iniatas ko na kay Chanda ang pagpatay sa kanya.Hindi mawala sa isip ko ang h