All Chapters of My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO]: Chapter 61 - Chapter 70

Clifford’s POV.Alam kong sa mga oras na ‘to ay halos maihi na si Aurelius sa pantalon niya dahil sa mga isiniwalat ko. Pero may isang bagay pa siyang hindi nalalaman at kapag ipinakita ko ito sa kanya ay siguradong tuluyan ng guguho ang tapang niya.Tinanggal ko ang pagkakaumang ng baril ko sa noo niya at umupo ako sa katabing crate at tiningnan ang mga tauhan niya na nakapaligid sa ‘kin. Pasimple ko silang binilang para tingnan kung kaya ko silang talunin lahat.Kasama ko si Gustav pero sinabihan ko siyang manatili sa sasakyan. Tanging kuwarenta y singko na baril lang ang bitbit ko at kung tama ang bilang ko nasa mahigit bente sila kasama si Aurelius.“Alam mo bang noong nakakuha ako ng pagkakataon na kausapin si Big Boss ay hindi ko siya sinipot bagkus ay nagtungo ako sa kompanya dahil napag-alaman kong sinusundan ng tao mo ang asawa ko?” basag ko sa katahimikan.Kunot ang noo na napatingin siya sa ‘kin. “Anong sinasabi mo? Sumulpot ako sa lugar kung saan dapat kayo magkikita at wa

Miley’s POV.Pagkababa ko ng tawag, napakunot ang noo ko. Hindi ko agad namalayan na kanina pa pala ako binabaaan ni Clifford ng telepono. Ang huling tono ng boses niya bago tuluyang maputol ang linya—nagtataka, nagmamadali, at parang may itinatago. Bukod do’n ay hindi rin nakaligtas sa pandinig ko ang paghahabol niya ng hininga.Ibinaba ko ang telepono sa mesa pero hindi mapakali ang kamay ko. May kung anong kaba ang gumapang sa dibdib ko, parang may mali.Humugot ako ng malalim na hininga at pilit kong itinutok ang atensyon ko sa mga papeles na naiwan niya sa opisina. Mga kontrata, reports, at kung anu-ano pang dokumentong nakakalat sa harap ko. I tried to focus, pinakinggan na lang ang scratch ng ballpen sa papel para kahit papaano mawala ‘yung kaba.Pero habang tumatagal, parang lalo lang itong lumalakas. Bawat tik-tak ng wall clock, ramdam ko, parang hinahampas ang tainga ko. “Busy lang siya… may inaasikaso lang siguro,” bulong ko sa sarili ko. Pero kahit anong pagkumbinse ko sa

Miley’s POV.Matapos kong hamigin ang sarili ko ay saka ako nagdesisyong lumabas. I can’t stay here forever.Paglabas ko ay nakita ko sila na naroon pa rin sa pwesto kung saan ko sila nakita, sa sala. Pero ngayon ay nadagdagan sila. Natigilan ako at nangungusap ang mga mata na tumitig kay Clifford. He’s standing beside Mr. and Mrs. Ramirez. Sa mga oras na ito ay umiiyak na ang ginang. Pero walang ingay, kundi panaka-nakang paghikbi at pagsinghot.Tumingin siya sa ‘kin at nabanaag ko sa mga mata niya ang labis na pagod. Nanlalalim at nangingitim ang paligid ng mga mata niya tanda na hindi siya nakakapagpahinga ng maayos. Suot niya pa rin ang suit na inihanda ko sa kanya noong umalis siya.“W-When did the accident happened?” tanong ng ginang sa pagitan ng paghikbi.Nag-iwas siya ng tingin sa ‘kin at binalingan ito. “A-Almost two weeks ago, Hilda,” tugon niya.“W-When exactly?” basag ang tinig na sabat ko.Napayuko siya, hindi magawang salubungin ang titig ko. Tumayo si Chanda at nilapit

Clifford’s POV.Mataas ang araw sa labas at tahimik sa loob ng opisina. Sa kabila ng krisis na kinakaharap naming ay kailangan pa ring gawin ang trabaho sa opisina, ako bilang CEO at si Millicent bilang sekretarya. Isa sa bagay na ipinagpapasalamat ko na sekretarya ko siya ay dahil nagagawa kong panatilihin siyang nasa tabi ko.Hindi ko magawang tanggalin ang paningin ko sa kanya habang abala siya sa pagti-type sa harap ng monitor niya. She seemed composed after discovering what happened to Cara. I just hope she’s not hiding her pain from me. I wanted to be with her when worse comes to worst.“Mr. CEO hindi matatapos ang trabaho kung tititig ka lang sa ‘kin maghapon?” nakaingos na turan niya at sinulyapan ako. Saka lang ako kumurap. Gaano katagal na nga ba akong nakatitig sa kanya na kahit ang mga papeles na nasa harapan ko ay hindi ko man lang nagalaw.“Alam ko namang maganda ako… at sexy. Pero trabaho muna ang unahin natin bago ang ibang bagay,” nakaloloko ang ngiti sa labi niya.Tu

Miley’s POV.Nakabibinging katahimikan ang namayani sa pagitan namin ni Clifford hanggang sa makauwi kami. I know he’s trying to understand me by giving me space and I felt bad about it. Una na ang pagtanggi ko sa alok niyang dinner. Kaya pagkauwi ay nagpalit lang ako ng damit at dumiretso ako sa kusina para magluto.“Hindi ka ba napagod sa maghapong pagtatrabaho sa opisina at nagagawa mo pang magluto?” tanong ni Nora habang tinutulungan ako sa paghihiwa ng gulay.“Kaunti lang naman ang ginawa ko sa opisina. Si Clifford ang talagang pagod,” tugon ko. Mayamaya ay natigilan ako sa paghuhugas ng karne at napangiwi.Bakit pakiramdam ko ay double meaning ‘yon? Ipinilig ko ang ulo ko para agad na iwaksi iyon sa isip ko.“May problema ba, Miley?” tanong niya nang mapansin ang ginawa ko.“W-Wala, tapos na ba ang mga gulay? Magsisimula na ako,” turan ko at nagtungo na sa kalan.Nagtungo si Clifford sa study room pag-uwi namin. He didn’t even bother to look at me when I entered my room. I almos