All Chapters of ผัวแก่ 25++( nc ไม่อั้น ): Chapter 51 - Chapter 60

​ "อยากจับตรงนู้น อยากจับตรงนี้ จับตรงไหนดีน๊า"คีแรนขับรถออกมาพร้อมศรีภรรยาอย่างอารมณ์ดี เขาร้องเพลงที่แต่งขึ้นเองให้เธอฟังพร้อมกับทำท่าประกอบโดยการยื่นมือไปจับหน้าอกเธอบาง มือบาง และตรงนั้นบางจนรถเบรกตลอดทาง"พอเลย เพลงบ้าอะไรของคุณ"เจด้าหน้าแดงลามไปถึงหูแล้วเธออายเ​ขานะสิ ปกติก็ไม่ได้ห่างเรื่องแบบนี้เลยถึงลูกจะสิบขวบแล้วเขาก็ไม่เคยขาดส่งการบ้านแต่เธอก็ไม่ชินไม่รู้นิว่าชีวิตนี้จะต้องมาอายผู้ชายคนนี้ตลอดไป"จอดข้างทางไหม"คนหื่นหันมายิ้มร่าให้กับความคิดของตัวเอง ตอนนี้ใจเขาเตลิดไปไกลจนไปทำงานไม่ได้แล้ว อีกอย่างเมื่อเช้าเขาต้องเตรียมของให้ลูกสาวหลายอย่างยังไม่ได้ล้างหน้าไก่เลย"จะบ้าหรือไงนี้มันกลางวัน"เจด้ามองไปรอบๆริมถนนบนฟุตบาลยังมีผู้คนผ่านไปมา บนถนนก็มีทั้งรถที่ตามหลังมาและรถคันหน้า แต่ถึงจะหวาดระแวงอย่างนั่นเธอกูอ้าขาให้เขาเอามือล้วงเข้ามาในกระโปรงได้"ถ้ามืดก็เอาได้สิ ใช่ไหม"เจากดนิ้วแรงๆกับปลายยอดของเธอ วันนี้แฉะเร็วคงต้องการเหมือนกับที่เขากำลังแข็งดันกางเกงอยู่ในตอนนี้"คีแรน ขับรถไปทำงานเลย"เจด้าลองแกล้งปัดมือเขาออก เธอมองหน้าเขาแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ดูเขาสิอ

"ไปลองปืนมานิดหน่อย ไม่มีอะไรหรอก หัดให้ลูกป้องกันตัวได้"เอดานยอมนับออกมาต่อหน้าลูกเมื่อโดนเค้นความจริง เขาโกหกเมียไม่เก่งแต่ถ้าขึ้นเตียงกับเมียเก่งมาก แม้จะรู้ว่าเมียจะโกรธแต่ก็ยังดีกว่าถ้ารั้นโกหกไปแล้วเมียจับได้เอง"แต่เราคุยกันแล้วว่าจะไม่ให้ลูกยุ่งเรื่องพวกนี้"ลูกจันทร์อยากให้ลูกของเธอเลือกทางเดินที่ใสสะอาดให้กับชีวิตของพวกเขาเองไม่อยากให้มารู้จักเส้นทางมาเฟียแต่ดูเหมือนจะเลี่ยงไม่ได้เพระผู้เป็นพ่อชอบเหลือเกินถึงกับแอบไปสอนกันยิงปืนและน่าจะสอนชกต่อยด้วยถึงได้สกปรกกันมาแบบนี้ มันน่าจับตีทั้งสามคนเลยจริงๆ ดื้อนัก"แต่ลูกเป็นผู้ชายนะลูกจันทร์ ก็ต้องมีบางเรื่องแบบนี้"เอดานหันไปยักคิ้วให้กับลูกชายของเขาด้วยชัยชนะ ยังไงเขาก็ปราบแม่ของลูกให้อยู่ในกำมือได้อยู่แล้ว เรื่องแค่นี้ง่ายๆ"ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วชุดพวกนี้ก็จัดการซักเองกันด้วยให้เสร็จก่อนอาหารเย็น"ร่างบางสั่งสามหนุ่มเสร็จสรรพก็สะบัดก้นเข้าบ้านไปก่อน อะไรที่เธอห้ามไม่มีใครเคยฟังเธอเลยก็ต้องโดนลงโทษแบบนี้แหละถึงจะไม่มากมายอะไรแต่สามคนพ่อลูกก็ไม่ค่อยจะมีโอกาสได้ซักผ้าเองกันสักเท่าไรงานนี้คงเหนื่อยกันบ้างล่ะ"น้ำก็อาบแล้วแต

​"เมาเรือหรือเปล่า"แอลตันนั่งมองไวโอลินอยู่อีกฝั่งตรงข้ามกับที่เธอนั่งมาสักพักก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างเธอ เขาเองก็อายเป็นนะถึงพ่อแม่เขาและพ่อแม่เธอจะไม่ว่าถ้าเขาจะจีบเธอ เจอกันบาอยยิ่งประหม่าเพราะมาฉลองวันเกิดครบรอบอายุสิบแปปดรอบนี้เขาต้องทำให้เธอเป็นแฟนเขาให้ได้"ไม่ค่ะ"ไวโอลินนั่งก้มหน้ามองพื้น มือบางของเธอกำเข้าหากันแน่นด้วยความประหม่า เธอนั่งแบบนี้ตั้งแต่ขึ้นเรือมาแล้ว เพราะแอลตันมองเธออยู่ ผู้ชายที่ทำให้เธอหวั่นไหวมากที่ในตอนนี้"แล้วก้มหน้าทำไม"เขาพยายามจะให้เธอเงยหน้าขึ้นมาหาเขา สองมือจับคางเล็กของเธอแต่ไวโอลินก็รีบก้มลงต่อไม่สนใจอะไรแม้แต่หน้าของเขา เอากับเธอสิมีผู้หญิงอยากแต่จะมองหน้าเขาจนบางครั้งเขาต้องหลบหน้าหนีหายไปแต่กับเธอเขาเสนอตัวเธอยังหนีหน้าแบบนี้ไงเขาถึงต้องรวบรวมความกล้าให้มากเขาไว้"คือ"น้ำเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน มือบางบีบเข้าหากันจนอากาศก็แทรกผ่านไม่ได้ เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามไรผมทั้งที่อากาศในห้องโถงบนเรือแสนจะเย็นเฉียบ ใจเต้นแรงพร้อมระเบิดออกมานอกอก จะตายไหมเนี้ยทำไมเขาดูอันตรายกว่าที่คิดอีกนะทั้งที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็ก เขากำลังจะทำให้เธอใจเต้นแรงจนตาย"ไปเดิน

"ลูกๆ ล่ะคะ"เจด้าที่ถูกสามีพามานั่งชมดาวตอนค่ำคืนที่ท้ายบ้านพักตากอากาศกับบรรยากาศใต้แสงเทียนที่มีแสงจันทร์เพิ่มความโรแมนติกเข้าไปอีก เธอนั่งกระสับกระส่ายรอสามีที่ไปแอบดูลูกสาวทั้งสองอย่างรอคำตอบพอเข้ามาถึงเธอก็รีบโผเข้าไปหาในทันที"นอนคุยกันอยู่ที่ชายหาด"คีแรนเดินหน้าเครียดๆ นั่งลงบนเตียงตัวใหญ่ที่สั่งคนยกมาไว้เพื่อนอนชมดาวกับศรีภรรยาในค่ำคืนนี้"หนูลินดูโอเคไหม"เจด้าเป็นห่วงลูกสาวทั้งสองคนเท่าๆ กันแต่วีโอเลตลูกสาวสุดเก่งของเธอไม่มีอะไรต้องกังวลมากในเรื่องของความรักและการออกเดตที่น่ากังวลก็คือไวโอลินที่ขาดความมั่นใจในตัวเองไปสะทุกเรื่องเธอกลัวว่าลูกสาวคนนี้จะกังวลจนไม่มีความสุข"โอเคสิ ลูกดูมีความสุข ไม่ต้องกังวล"คนพูดมีสีหน้าเคร่งเครียดลงถนัดตา เขาไม่เคยทำใจได้เลยเวลาเห็นลูกสาวอยู่กับชายอื่นที่ไม่ใช่คนเป็นพ่ออย่างเขา"คุณตั้งหากที่อย่ากังวล"สองมือเล็กจับที่ใบหน้าของคีแรนนวดคิ้วของเขาเบาๆ ดูสิกังวลจนคิ้วผูกติดกันหมดแล้ว"ครับ"คีแรนโอบกอดเมียให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้ กดปลายจมูกลงบนเรือนผมหอมของเธอ เขากำลังพยายามทำใจเพราะตั้งแต่ลูกว่ามีลูกสาวเขาก็ได้ประกาศเอาไว้แล้วว่าจะไม่ขัดข

"เข้าบ้านกันเถอะค่ะ"เธอประคองเขาให้ลุกขึ้นยิ้มรับในคำพูดของเขาเพราะเขาชัดเจนแบบนี้ไงเธอถึงได้เลือกเขาตั้งแต่เริ่มรู้จักความรักนั่นก็ตั้งแต่เด็กเลยล่ะตอนนี้เขาดูว่าง่ายเอามากๆ รีบลุกขึ้นอุ้มเธอเข้าบ้านอย่างไว วีโอเลตได้แต่เอียงอายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนซบหน้าลงกับอกของเขาทั้งที่เธอแสนจะมั่นใจในทุกเรื่องของชีวิต"ชอบไหม"เขาวางร่างบางลงกลางบ้านที่พอมองไปรอบๆ มันไม่ได้สวยงามมากมายเลย ฝีมือก็ยังไม่ประณีตสวยงามตามที่ควรจะเป็น แต่ทั้งหมดนี้คือฝีมือของเขาที่ตั้งใจทำเอาไว้"ตัวใหญ่ทำเองทั้งหมดเลยเหรอ"ร่างบางหมุนไปรอบๆ บ้านอย่างทึ่งในความสามารถของเขา หลายครั้งที่เธอเห็นเขาชอบนั่งออกแบบบ้านแต่ไม่คิดว่าเขาจะสร้างมันได้ด้วย นอกจากความหล่อแล้วเขายังเก่งเกือบจะรอบด้านเลยละ"ก็ซ้อมมือเอาไว้ เพราะถ้ากลับไปคราวนี้คงต้องไปลงมือทำบ้านให้ลูกกับเมีย"เขาโอบกอดเธอจากด้านหลัง ก้มลงเอาใบหน้าแนบข้างแก้มขาวของเธอ ผิวเนื้อเนียนละเอียดที่นุ่มนิ่มราวขนนกทำให้เขารู้สึกดี รู้ได้เลยว่าต่อไปจะตั้งใจทำอะไรเพื่อใคร"ลูกเลยเหรอตัวใหญ่"วีโอเลยลูบหน้าท้องแบนราบของตัวเองอย่างใจหาย เธอเพิ่งจะโตเป็นสาว เนื้อกำลังหอม กำลังม