Lahat ng Kabanata ng ผัวแก่ 25++( nc ไม่อั้น ): Kabanata 61 - Kabanata 68

เขาเอาผ้าชุบน้ำหมาดมาเช็ดใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางค์ให้เธอ เขาทำอย่างเบามือเพราะกลัวเธอจะเจ็บ ผิดกับจอนที่ล้วงมือเข้าไปในชุดเธอทั้งแรงทั้งเบาและเอาแต่ใจจนทำให้เธอเป็นแบบนี้"พี่ตัน"หญิงสาวลืมตาขึ้นมาช้าๆ เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นและเรี่ยวแรงก็กลับมาแล้ว แต่พอลืมตาขึ้นมาก็อยากหลับตาลงอีกครั้ง ทำไมถึงไม่ใช่วีหรือพ่อกับแม่ที่มาอยู่ตรงนี้แต่กลับเป็นเขาที่เพิ่งจะล้วงมือเข้าไปในชุดของเธอ"ชุดหนูลินขาด พี่กะว่าจะรอหนูตื่นก่อนจะให้ถอดออกมาเย็บให้"แอลตันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อหญิงสาวลุกขึ้นหนีเข้าไปอยู่อีกมุมเตียงหนึ่ง คือชุดของเธอขาดเพราะเขารีบพาเธอกลับเข้าบ้านไปนิดจนชุดแซกสายเดี่ยวบางๆ พลิ้วๆ ของเธอเกี่ยวกิ่งไม้ แล้วมันก็ขาดจนบังอะไรของเธอไม่มิดเลยไวโอลินแทบกรี้ดแต่เธอไม่กรี้ดเพราะนิสัยขี้อายและอ่อนหวานเธอได้แต่รวบชายผ้าทีขาดยาวตั้งแต่อกลงไปถึงชายกระโปรงขึ้นมาห่อตัวเองเอาไว้หญิงสาวหน้าแดงหนักมาก เธอไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยเพราะตอนนี้เธอดันมีอารมณ์แบบเดียวกับตอนอยู่ในห้องน้ำที่บ้าน"เราเป็นแฟนกันนะไม่ต้องอายขนาดนั้นหรอก"ตอนนั้นเข้ามัวแต่เป็นห่วงเธอจนไม่ได้สนใจมองอะไรถึงจะเห็นแต่ก็ไม่คิดอะไรแต่ตอน

เมื่อทุกคนพร้อมหน้าที่ห้องรับแขกริมทะเลบนเกาะส่วนตัวที่เป็นของเอดานของขวัญที่เขามีลูกแฝดจากมอร์แกนธรรมชาติที่สวยงามรังสรรค์บรรยากาศได้สวยงามราวกับสรวจสวรรค์ และมีคลื่นกระทบฝั่งเป็นดนตรีบรรเลงได้อย่างน่าฟังแต่ทุกคนกลับนั่งเงียบไม่สนใจบรรยากาศสวยงามนั่นเลย โดยเฉพาะคีแรนนั่งหน้าแดงโมโหจนควันออกหูแต่ก็นิ่งเงียบยังไม่ยอมพูดอะไรเจด้าคอยจับมือสามีของเธอ งานนี้เธออาจคุมเขาไม่อยู่จากที่เคยคุยกันไว้เพราะลูกสาวสองคนดันมามีเรื่องพร้อมกันสองคนส่วนเอดานเขาหน้าซีดนิดๆต่อหน้าคีแรนเป็นครั้งแรกตั้งแต่รู้จักกันมาเพราะลูกชายดันก่อเรื่องพร้อมกันสองคน ยังดีที่มีภรรยาแสนดีอย่างลูกจันทร์คอยเป็นกำลังใจอยู่ข้างๆทำให้เขาใจชื้นขึ้นมาหน่อย"ผมรักน้องวีครับ เราสองคนจะแต่งงานกันเมื่อพ่อกับแม่อนุญาต""ผมกับหนูลินก็พร้อมที่จะแต่งงานเหมือนกันครับ""ไม่ให้แต่ง"เสียงใหญ่แสนแข็งกระด้างประกาศใส่ทุกคน ทำใจเอาไว้แล้วว่าวันหนึ่งลูกสาวจะต้องมีชีวิตที่เลือกเอง แต่ตอนนี้มันเป็นอะไรที่ยากจะตัดสินใจเพราะลูกสาวเขายังเด็ก มีแฟนเขาพอทนได้แต่นี้มีผัวพร้อมกันเลยไม่มีพ่อคนไหนทำใจได้ง่ายๆหรอกนะ"คุณค่ะ ใจเย็นๆนะ"เจด้าคอยจับแขนสามี

"ถอดเสื้อผ้าให้หน่อย"ออสตินทำตัวเหมือนเด็กๆ เขาชูสองแขนขึ้นให้เมียถอดเสื้อผ้าให้ เหลือเวลาอยู่กันตรงนี้อีกไม่นานแต่เขาก็อยากจะให้ทุกอย่างออกมามีความสุขและน่าจดจำที่สุดวีโอเลตอมยิ้มเอียงอายบิดตัวนิดๆ ไม่ใช่มารยาหญิงหรอกแต่เธอกำลังอายเขาจริงๆ ไม่มั่นใจ ประหม่าจนเหงื่อเริ่มออกมือ ไม่เคยถอดเสื้อผ้าให้ผู้ชายมาก่อนคงจะทำไม่ได้แน่ๆ"วีโอเลตคนสวยกำลังตื่นกลัวอะไรนะ"เธอเอาแต่ยืนนิ่งๆ ทั้งที่เธอเป็นคนร้อนแรงจะตายไปจนเขาต้องดึงมือเธอมาเรียกความมั่นใจสะนิดหน่อยชีวิตคู่จะได้ราบรื่น เขาพามือของเธอเข้าไปในกางเกงที่ถูกรูดซิปเปิดรอเอาไว้แล้ววีโอเลตตาโตเท่าไข่ห่าน มือเล็กๆ สั่นสู้งาน ในเป้ากางเกงของเามันร้อนระอุและสู้มือมาก นี้นะเหรอสิ่งที่เข้าไปในตัวเธอคืนนั้น แค่สัมผัสนอกกางเกงในยังรู้เลยว่ามันทั้งแข็งทั้งใหญ่"พร้อมยัง ตัวใหญ่จะงัดอาวุธแล้วนะ"เธอไม่เริ่มเขาเริ่มเอง เธอยังใหม่จะให้รุกเขาเลยแบบพวกดาราหน้ากล้องคงจะไม่ได้แต่เขาก็ชอบที่เธอดูอายๆ แบบนี้มันปลุหอารมณ์ดีเหลือเกิน"ดะเดี๋ยวก่อน"เธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เขาเพิ่งจะให้เธอดึงมือออกมาจากเป้ากางเกงนี่จะให้เห็นมันจ่อเลยเหรอ เธอคงตั้งรับไม่ทันก

"พี่แค่คุยเรื่องรายงานกับเธอคนนั้นไม่มีอะไรจริงๆ ส่วนเรื่องใจพี่คุยกับแค่หนูลินคนเดียวเข้าใจไหม ไหนบอกพี่สิเข้าใจไหม สบายใจหรือยัง"เขาเชยคางเธอขึ้นมาให้ใบหน้าเธอเงยขึ้นมามองเขา แอลตันยื่นหน้าไปอธิบายใกล้ๆเธอจนริมฝีปากที่ขยับพูดกระทบกับริมฝีปากของคนที่เอาแต่นิ่ง ความนุ่มนิ่มของริมฝีปากอมชมพูของเธอทำเอาเขาแทบพูดไม่จบเธอสั่นไปทั้งตัวใจเต้นตึกๆ พยักหน้าช้าๆ มันเป็นอะไรที่ใกล้เอามากๆใกล้จนเข้าใจลืมความไม่สบายใจหมดสิ้นแล้วแอลตันยิ้มบางๆแต่หล่อโฮกจนอีกคนหลับตาปี๋ เธออยากมองต่อแต่กลัวจะอดใจไม่ไหว เขาทำแบบนี้มันชวนนึกถึงค่ำคืนนั่น ยังไงตอนนี้เธอกับเขาก็ได้แค่จับมือกันเพราะพ่อสั่งห้ามออกนอกลู่นอกทาง"เรามาเข้าใจกันสะหน่อยไหม"เขายกมือขึ้นแกะเม็ดกระดุมของชุดแซกคอกลมตัวยาวของเธอ มันมิดชิดเพราะปิดตั้งแต่คอนาวไปถึงตาตุ่มแบบนี้เขาชอบและมันก็แกะง่ายเวลาทำอะไรก็แสนจะสะดวก"นะนะหนู คือ"เขาทำเธอพูดอะไรไม่ออก เป็นใครจะไม่หวั่นไหวกับผู้ชายตรงหน้า เธอรีบก้มหน้าลงคราวนี้ถึงกับละลายตัวนิ่มหมดเลยก่อนหน้านี้แทบไม่สนใจเพราะมีเรื่องมารบกวนจิตใจแต่ตอนนี้ได้มองเต็มตาเลือดกำเดาแทบพุ่ง้นินอกขาวจ้วยของเขามีกล้ามส