All Chapters of วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ : Chapter 11 - Chapter 20

ผลิบานเวย์เอาแต่พูดว่าคำว่า ‘เมีย’ กับฉัน จนฉันไม่รู้ว่าเจตนาที่เรียกแบบนั้นคือต้องการแหย่ หรือแค่พูดให้รู้สึกรุ่มร้อนฉันยังมองเขาไม่ออกว่าเขาคิดจะจริงจังกับฉันรึเปล่าถ้าฉันเป็นเด็กมหาลัยก็คงนอนกับเวย์แบบไม่ต้องคิดมากแต่ฉันมันคนอายุใกล้เลขสาม ฉันค่อนข้างคิดหนักกับการคบใครสักคนแล้วนะสิ ฉันแค่ไม่อยากรักพังจนต้องไปตามหารักแท้ใหม่ในตอนที่แก่ตัวไปมากกว่านี้ฉันยังไม่ยอมลุกไปนั่งตักเขาในฝั่งคนขับ“อย่ามาเรียกเมียมั่วซั่วถ้าไม่คิดจะจริงจัง” ฉันเบือนหน้าหนีออกไปนอกตัวรถ“ว้าย!!!” แต่ก็ต้องร้องตกใจเพราะแขนแกร่งโอบรั้งเอวฉันยกตัวฉันไปนั่งคร่อมบนหน้าตักของเขาและหันหน้าฉันเข้าหา ขาฉันกางคร่อมตักเขามันทำให้ชุดเดรสที่ใส่ถกขึ้นจนกองเหนือสะโพก เผยให้เห็นชั้นในตัวบางทั้งตัว พื้นที่ก็แคบจนขาฉันชนกับผนังรถยังจะให้ฉันไปนั่งบนตักอีก“มองผมดิ”“...” ฉันไม่พูดอะไร แต่ก็ถูกมือแกร่งของเวย์จับคางให้หันไปมองเขาอยู่ดีดวงตาเราประสานกัน ฉันมองไม่ออกหรอกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ยอมรับว่าฉันแพ้ให้กับสายตาน้องเขาอย่างจังแค่มองก็รู้สึกใจสั่นแทบบ้า จนต้องหลุบตาลง“คราวหน้าอย่าใส่ชุดแบบนี้อีก”“แต่ชุดแบบนี้พี่ซื้อไว

คิดว่าอกหักแต่กลับเจอกันหลังจากที่เราเล่นเกมด้วยกัน ในทุก ๆ วันก็แทบจะคุยกันตลอด แรก ๆ ก็คุยกันแค่เรื่องเกม แต่หลัง ๆ เราเริ่มที่จะคุยกันเรื่องส่วนตัวกันมาขึ้นระบายความเหนื่อยล้าให้กัน แม้เธอจะยังโกหกเรื่องอายุ และไม่ได้บอกว่าเธอทำงานอะไร แต่เวลาเธอบ่นว่าเหนื่อยผมก็รู้ได้ว่าเธอเหนื่อยจริง ๆ และนั่นก็พลอยทำให้ผมอยากอยู่ข้าง ๆ เธอในเร็ววันจู่ ๆ ผมก็นึกคึกขึ้นมา ยิ่งสนิทกันในโลกออนไลน์ผมก็อยากรู้จักเธอในโลกออฟ์ไลน์แล้ว เลยทำเป็นพูดว่าตอนนี้กิลด์กำลังนัดรวมตัวกัน ให้มาเจอกันหน่อยมั้ย ตอนแรกผมคิดว่าแผนนี้เป็นแผนที่ดี เปล่าเลยครับเพราะนี่คือจุดจบของผมในโลกออนไลน์และทำให้เธอหายไปทันทีในชีวิตผมผมเสียใจมากไม่คิดว่าสิ่งที่ทำมันยิ่งเร่งให้เธอกลัวที่จะเปิดอายุและลบตัวละครหายไปดื้อ ๆ ผมทำใจไม่ได้ครับจึงลบตัวละครที่เล่นไปเช่นกัน ผมซึมอย่างหมาอยู่นานเป็นสัปดาห์เลยนะครับจนเพื่อนแทบไม่เชื่อสายตาว่าคนหล่อที่สาว ๆ มะรุมมะตุ้มจะอกหักรักคุดกับเขาได้เหมือนกัน เรียกได้ว่าเละเทะทั้งเมา ทั้งซื้อกิน อย่างกับธาตุไฟแตกช่วงเย็นวันหนึ่ง เพื่อน ๆ ลากผมไปนั่งมองสาวหน้ามหาลัย ใกล้ๆ กับร้านคาเฟ่ด้วยความไม่เต็มใจ

ผู้ใหญ่ดื้อต้องทำยังไง“ไหงมึงทำหน้าซังกะตายงั้นวะไอ้เวย์” เสียงเพื่อนซี้ของผมเอ่ยทักเมื่อเห็นว่าผมทำหน้าบึ้งอยู่ตลอดเวลา“เรื่องของกู”“อ่าวไอ้นี่ กูถามเพราะเป็นห่วงนะเว้ย” ผมหันไปมองเพื่อนที่ตอนนี้กำลังนั่งก๊งเหล้ากันอยู่แถมมหาลัยอย่างเคยผมมองดูมือถือ ก็เห็นแหละว่าเธอส่งข้อความมามากมาย แถมพยายามโทรหา แต่ผมยังไม่ตอบหรอก ผมอยากให้รู้บ้างว่า ผมเสียใจแค่ไหน ผมไม่ได้อยากเป็นแค่น้องเธอสักหน่อย[โนติ ติ้ง ติ้ง ติ้ง]เสียงแจ้งเตือนแอปมือถือผมดังรัว ๆ ผมที่อดทนจะไม่มองก็ต้องหยิบมันมาดูเพราะความรำคาญ แต่เมื่อเห็นก็ต้องเบิกตาโต...“อะไรวะ แม่งชุดห่าอะไรเนี่ย” ผมสถบหยาบเมื่อรูปที่เห็นตรงหน้า จนเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ พานกันหันมาเอ่ยถามว่าผมเป็นอะไรไป“เป็นอะไรวะทำไมมึงหงุดหงิดทั้งวัน”“พวกมึง ไปคลับนั้นกันกูเลี้ยง”“ห๊า.....มึงว่าไงนะ” เพื่อนรอบตัวหันมามองผมทางเดียว“ไม่ต้องถามมาก ไปคลับนี้กับกู กูจ่ายเอง”“ตอนนี้”“เออดิ ไปกัน”“แล้วเหล้าพวกนี้”“ทิ้งให้หมด” ผมพูดพลางลากเพื่อนอีกสี่ห้าคนตามกันไปด่วนจี๋ พวกคุณดูเอาเองเถอะ รูปที่เพื่อนเธอแท็กลง IG แม่งโป๊ฉิบหาย แถมคนร่วมโต๊ะเธอก็มีผู้ชายตั้งสามคน ถ

คนนี้แฟนฉัน ณ.โรงพยาบาลหลังจากที่ เวย์มาส่งฉันที่โรงพยาบาลบาล ฉันก็ต้องคอยตอบคำถามของบุคลากรโรงพยาบาลที่พบเห็นกันจ้าละหวั่น แต่คราวนี้ฉันตอบไปยังอย่างมั่นใจว่าคนที่มาส่งฉันนั้นคือ ‘แฟนค่ะ’ ทำเอาฮือฮากันใหญ่ และดูเหมือนเจ้าตัวจะพึงพอใจสุด ๆ แต่ถ้าคุณคิดว่าที่ลานจอดรถฮือฮาแล้วนั้นคุณคิดผิดแล้วค่ะ เพราะชื่อเสียงความโสดของฉันในโรงพยาบาลแห่งนี้มันเป็นเรื่องใหญ่มากกว่านั้น พอมีข่าวว่าฉันมีแฟนสะพัด สถานการณ์ต่อจากนั้นก็เรียกได้ว่าแตกตื่นเลยล่ะแม้กระทั่งตอนเดินไปยังห้องทำงานของตนเอง“หมอออย หนุ่มหล่อที่มาส่งนั่นใครคะ” พยาบาลในแผนกไม่ได้เอ่ยถามเฉย ๆ แต่กลับยื่นรูปของฉันที่มีคนถ่ายลงในกลุ่มแชทของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลถามอย่างโจ่งแจ้ง“แฟนฉันเองค่ะ” ฉันยิ้มตอบคำถามของพยาบาลคนนั้นไป ฉันเห็นนะว่าพวกเขายิ้มให้แล้วหันหน้าไปจับกลุ่มกันคุย คิกคัก กันยกใหญ่ ทำเอาฉันส่ายหัวพานอดขำไม่ได้“แหม.................พอจีบติดก็เอาใหญ่เลยนะเพื่อนรัก” พอถึงเวลาพัก แพรวก็มาหาทันที ดูท่าข่าวจะไวไปจนตึกจิตเวชแล้วสินะ“ข่าวไปไวขนาดนั้นเชียว” ฉันเงยหน้ามองเพื่อนก่อนจะกอดอกพิงหลังเก้าอี้ ก่อนที่ยัยแพรวจะเดินมานั่งเก้าอี

เปิดตัวห้องนอนหลังจากปะทะคารมกับพ่อแม่ไปแล้ว ฉันก็ขึ้นมาบนห้องนอนของตัวเองก่อนจะทิ้งตัวลงเตียงพลางหยิบมือถือขึ้นมาดูว่า เวย์ส่งข้อความมาบอกรึยังWAY : ผมถึงคอนโดแล้วOi : [อิโมจิ โอเค] [อิโมจิเศร้า]WAY : พี่เป็นอะไรOi : เวย์ คือว่า....เฮ้อ..WAY : หืม เป็นอะไรครับไม่สบายอะไรรึเปล่าOi : เมื่อกี้พ่อแม่พี่เห็น เราสองคนบนรถWAY : แล้ว???Oi : ไม่ตกใจรึไง พี่แทบคอขาดบาดตายเลยนะWAY : พ่อแม่พี่ไม่ชอบผม??Oi : ไม่ใช่แบบนั้น เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เวย์ว่างมั้ย แต่ถ้าเวย์ไม่ว่างพี่ก็ไม่ว่าอะไรWAY : ว่าง พรุ่งนี้เจอกัน งั้นรีบนอนเถอะยิ่งดื่มหนักมาอยู่Oi : โอเค คิดถึงนะคะฉันวางมือถือไว้บนหัวเตียงก่อนจะนอนไปทั้งแบบนั้น ดูซกมกใช่มั้ยล่ะ จริง ๆ ฉันไม่ได้ทำแบบนี้บ่อยนะ แต่วันนี้เพราะดื่มหนัก โดนกดดัน พานทำให้ไม่มีแรงเลย ดังนั้นทำแบบนี้สักวันจะเป็นไรไปจริงมั้ย (Zzz)ฉันตื่นเช้าลุกขึ้นมา ขยี้ตาเบา ๆ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดู ให้ตายเถอะเกือบ 10 โมงแล้วเหรอเนี่ยปกติแม่ต้องขึ้นมาเรียกกินข้าวเช้าไม่ใช่รึไงฉันเกาหัวหงึก ๆ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำแปรงฟันหยิบเสื้อยืดเน่า ๆ กางเกงสั้น ที่ใส่ประจำตอนอยู่บ้าน รวม