วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ

วิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ

last updateLast Updated : 2025-09-01
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 rating. 1 review
36Chapters
1.5Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อหมอสาวอายุ 27 ดันตกหลุมรักเด็กบาร์โอสต์ อายุ 22 และมารู้ทีหลังว่า เขากำลังเรียนอยู่ วิศวะปี 4 ของมหาวัทยาลัยแห่งหนึ่ง มีเหรอที่สาวใหญ่แก่กว่า 5 ปี จะปล่อยให้พลาดได้ ไม่ว่าต้องใช้มารยา ลูกเล่นแค่ไหน เธอก็จะจีบให้ได้คอยดู ทว่าดูเหมือนโชคจะเข้าข้างเพราะ เธอและเขาต่างก็พบเจอกันบ่อยครั้งราวกับมีด้ายแดง แบบนี้เรียกว่าคู่แท้แล้วรึเปล่า

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1 ยังโสด

Abby's pov

I was confused and startled. The duffel bag i was staring at right on the bed in my rented room in this strange country isn't mine. 

I unzipped it slowly , taking a peep to be sure if i am safe. Not my fault, casey has told me back home that the citizens in Louisiana are just as dangerous as they were great. 

Leave it to Casey to confuse me with her speech sometimes. Okay here i am in the strange country of Louisiana and i just arrived about an hour ago from Africa, My boss Mr Thompson has praised me the week before and finally he had said.

" Abby you deserve two months holiday. I will prepare the documents for your flights at once, you will spend them in Louisiana and I'm sure you will enjoy your stay " i have been more than excited when i heard the words from my boss. Never have i dream of been out of the country, less the Continent. 

Casey my best friend and also my colleague at work was very excited for me as well. 

" This is very great. we can't say, You might finally found your man in the state, just be careful. The citizens there are dangerous but also great " She had Said. 

In response to her speech i had rolled my eyes , waving her words away. She surely wouldn't know how the people here behave because just like me she hadn't been out of Africa. Not even once but now that i stood in my little rented room that has been secured for me by Mr Thompson , staring at the duffel bag before me i began to start rethinking about Casey's words.

The bag contained a mask, two note books and a flash drive. No wait, looking more closely i realized it wasn't a flash drive but a code wallet.

I exhaled sharply when i saw this. I have only saw code wallets in movies back at home but thanks to the TV though i was able to recognize it at once.

Jerking me from my fantasy was a call from the airport. I frown deeply as confused line appear on my forehead. 

I answered the call slowly and immediately i heard the cold voice of a man. 

" You have my duffel bag... Right ? " The voice came, booming into my ear loudly and i barely nodded in response.

" Yes it is " I manage to reply. The caller is obviously a citizen of this country judging by his accent. The coldness of the voice though was the reason i got chill in my vein. Part of me told me to run while another advise me to listen to the man on the other end who has begin to speak again.

" Bring Back my duffel bag now, i will Wait for you at the airport " He said and hang up. I stare at the cellphone with a open mouth before sighing. 

Great way to start my first ever two months holiday. I have taken with me a traveller's bag and a brown duffel bag which is identical to the one i have now in my room and ironically actually belong to the man who just hang up on me. In my Haste to return the belongings to the man who clearly was upset already, i forgot to zip back the duffel bag as i raced out of the apartment. 

To my horror rain was pouring down aggressively without me knowing when i was in the house. As soon as i step out, the cold breeze blew my hair off causing me to shut my eyes against the chill wind. 

I know the man won't let me have my way because judging by the way he sounds minutes ago, I'm sure he was waiting for me already at the airport. 

I flagged down a taxi and quickly get in.

" To the airport please " i instructed the elderly man behind the wheel and he obey immediately. I alighted from the taxi and paid the driver before rushing into the airport without acknowledging the incoming car that nearly hit me. 

My heart was caught in my throat when i saw the car nearer to me. I fell down awkwardly, scared to death but luckily the man behind the wheel was very skillful that he halted before making any damages. 

He get out of the car quickly, running towards me.

" Are you okay? " He asked bending to me. Then was when i look up to stare at his face but he was covering his nose with a mask and so i didn't have the grace to see him. But I'm lucky enough to sight his skin even though it was raining heavily and the thunder was clapping very loudly. He has a black skin just like mine but his fell on the chocolate colored category.

" I'm fine " i replied getting on my feet as i clutched the duffel bag on my chest. Now I'm dripping wet and cold.

" No you aren't, you are bleeding " The man says muffling through the mask on his face. He reached out to touch my wrist which by now has blood on them thanks to the fear of dying in a strange land. I jerked away from his touch in fear and the duffel bag fell from my grip. 

" Alright, but make sure you get that treated " He advised and bent down to pick up the duffel bag which he extended to me. I received it in haste and i dash into the airport. 

I started to look around for anyone suspicious , anyone who might be the rightful owner of the bag. 

" Hi " I heard behind me and i whirled around to see a white handsome guy with a long hair which he pack in a ponytail. No doubt he was into something illegal because his face looks like those of the criminals in the movies i usually watch Back home ,he has a scar on his forehead. Subtracting the scar he would have been the most handsome man i have ever seen in Louisiana. 

I'm sorry, not that i have seen much men though for I was only arriving an hour ago. I offered him the bag and he received it hastily going through it. 

I am so sorry when i realized his notes were wet but I'm sure he could get them dried.

" Where is my duffel bag? The one you took instead of yours " i asked him in a low tone but he didn't reply. Now he has a frown on his face which make him look more like an assassin. 

Thank goodness we are in the public, I'm not sure i would be safe if we have happened to be in a private, silent place.

" Where is my code wallet? " He asked in a hard tone and I signal him to check the bag further.

" It's in there " I replied slowly earning a glare from him this time.

" Check yourself " He managed to reply as i noticed he has began to fume in anger. 

I received the bag very slowly from him to look for the code wallet myself but unfortunately i couldn't find it. 

Oh no! I saw the code wallet before I left home, oh good lord. Did i just lost it? 

Shit! It must be when i wave away the stranger who nearly hit me with his car. Instinctively i raced out to the spot i left the man but he wasn't there. 

My heart leap into my mouth at this and i got nothing to say to the white man who was watching me. 

" I'm ... So sorry, i think i lost... It " i stutter in fear regretting the way i have waved away the stranger's touch. 

" What? " The man before me asked in awe. His scar seem to widen suddenly as he clenched his jaw, obviously retraining himself from strangling me in public. 

Then was when i know I'm in deep, deep trouble and huge debt.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

user avatar
Chatwilai Jantasaeng
ตัวละครน่ารักดีค่ะ
2025-08-19 14:02:23
0
36 Chapters
ตอนที่ 1 ยังโสด
ยังโสด [OI PART] ณ.บ้านอันแสนอบอุ่นหลังหนึ่ง “ยัยออยมากินข้าวได้แล้วลูก” เสียงของผู้เป็นแม่เรียกฉันที่นอนกลิ้งไปมาบนเตียงพลางไถ่มือถือเล่น ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง“ค่ะแม่ จะลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ” ฉันเอ่ยตอบผู้เป็นแม่ออกไปก่อนจะลงไปด้านล่างทั้งชุดนอนแบบนี้พอมาถึงโต๊ะอาหารทั้งพ่อและแม่ก็นั่งรอฉันอยู่แล้ว“ยัยออย ทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยลงมาก่อนละลูก”“ไม่เห็นเป็นไรเลยแม่ เดี๋ยวออยก็ขึ้นไปนอนต่ออยู่ดี”“คุณดูลูกเราสิ ไม่มีความเป็นกุลสตรีสักนิดกระโตก กระตากเหมือนคุณไม่มีผิด” แม่ฉันบ่นอีกแล้ว...“ก็ลูกผมไงล่ะ ฮ่า...”“ฮ่า...” ฉันหัวเราะไปกับพ่อฉันในขณะที่แม่ทำหน้าบึ้งวางจานกับข้าวดังปัง“คุณก็เอาแต่ให้ท้ายลูก คุณดูสิ ลูกเราจะเข้าวัยเลขสาม ยังไม่มีแม้แต่แฟน ทำแต่งาน แล้วเมื่อไหร่ลูกเราจะมีคนมาดูแล”“แม่คะ ออยเป็นหมอนะ ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองได้ไม่ต้องให้ใครมาดูแลขนาดนั้นหรอก”“ใช่ ถ้าลูกเราหาสามีไม่ได้ ผมกับคุณก็เลี้ยงลูกไปจนแก่จนเฒ่าไง” ทำไมฉันฟังพูดเหมือนพลังบวกเชิงลบสุด ๆ“พ่อ หนูแค่ยังไม่เจอคนที่ใช่ ไม่ใช่ว่าชาตินี้จะไม่มีแฟนซะหน่อยแค่ไม่ใช่ตอนนี้แค่นั้นค่
last updateLast Updated : 2025-07-25
Read more
ตอนที่ 2 หนีเที่ยว
หนีเที่ยวตกเย็นหลังจากที่ฉันกับแพรว กลับคอนโดเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จแล้ว ก็ขับรถมุ่งไปคาเฟ่แมวที่อยู่หน้ามหาวิทยาลัยชื่อดัง ไม่ไกลจากคอนโดมากนักสองสาววัยทำงานที่มานั่งอยู่ในร้านคาเฟ่น่ารัก แต่รอบข้างกลับเต็มไปด้วยนักศึกษาสาวเอ๊าะ ๆ ไปทั่วร้าน พอมองไปมองมาก็ชักเขินแปลก ๆ“แพรว แกว่าพวกเรามาร้านนี้มันเหมาะเหรอ ดูสภาพเราแล้วจะไม่ค่อยเข้ากับร้านนี้เท่าไหร่นะ”“ทำไมล่ะ หน้าตาเราออกจะกลมกลืนกับเด็กมหาลัยจะตายไป”“ที่พูดนี่ปลอบใจตัวเองงั้นเหรอ”“บ้า....ฉันพูดไปตามความจริงย่ะ ดูไปนอกกระจกนั่นดิ สาวมหาลัยในร้านมีตั้งมากมาย ทำไมน้อง ๆ ผู้ชายกลุ่มนั้นถึงมองมาที่เราเป็นจุดเดียว” ยัยแพรวพูดพลางยิ้มโบกมือให้หนุ่มน้อย“ก็คงมองว่าทำไมป้าแก่ ๆ สองคนถึงมานั่งในดงวัยรุ่นล่ะมั้ง”“โอ๊ย...สวยแบบเราหัวกระไดไม่เคยแห้งมาก่อนขนาดนี้ แกดูดี ๆ หล่อ ๆ ทั้งนั้นเลย ไม่สนหาบ่าวน้อยสักคนเหรอ”“ยังไม่อยากมีใครจริง ๆ ตอนนี้ แค่ทำงานก็เหนื่อยจะตายแล้ว”“แก่ตัวไปมากกว่านี้มันจะหายากเอานะเว้ย ถามจริงแกไม่อยากมีใครมาอ้อน หรือ อยากอ้อนใครบ้างเหรอ” ฉันมองหน้ายัยแพรว สีหน้ามันตอนนี้จริงจังมากจริง ๆ เข้าใจได้ว่ายิ่งแก่ตัวเ
last updateLast Updated : 2025-07-25
Read more
ตอนที่ 3 ถูกใจก็จัด
ถูกใจก็จัดพี่กานไปได้ไม่นาน ก็เดินกลับมาคนเดียวดูท่าจะไม่เป็นผลสำเร็จแฮะ เห็นจ้องมองกันขนาดนี้นึกว่าจะยอมมาให้เปย์สักหน่อย ดูท่าฉันคงต้องผิดหวังแล้วล่ะ“พี่กานทำหน้านิ่งขนาดนี้ ดูท่าไม่เป็นผลสินะคะ ไม่เป็นไรคะ ออยแค่ลองถามดูเฉย ๆ”“ไม่เป็นไรนะแก น้อง ๆ คนอื่น ๆ ก็บริการดี” ยัยแพรวหันมาปลอบใจก่อนที่ เด็ก ๆ คนอื่น ๆ จะเอาใจฉันต่อเหมือนเดิม“ป่าวหรอกน้องออย น้องเขาตกลงนะ เพียงแต่....”“แต่อะไรคะ ฉันวางแก้วลงก่อนจะจ้องมองพี่กานฟังอย่างตั้งใจ”“เด็กคนนี้ไม่เคยรับใคร เลยบอกว่าถ้าเป็นน้องออยเขายอมแต่ขอนั่งโต๊ะแยกไปสองคน”ฉันถึงกับเลิกคิ้ว ก่อนจะหันไปมอง ผู้ชายคนนั้นบนเวที ซึ่งตอนนี้กำลังกอดอกยืนพิงผนังมองมาที่ฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่ฉันกลับชอบมันดูนิ่ง แบดหลบในดี แถมหล่อถูกใจ“โห...เด็กมันแรงนะเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าจะไม่เคยรับใครจริง ๆ พี่กานโกหกเพื่อเรียกค่าตัวรึเปล่าคะ” ยัยแพรวถึงขนาดเบิกตาโต พลางหยอกล้อ พี่กาน“พี่สาบานเลย มันไม่เคยรับใคร หมายถึงน้องคนนั้นนะ นาน ๆ ทีถึงจะโผล่มาร้านนี้ด้วยซ้ำ ว่าไงล่ะคะน้องออยยังสนใจไหม” พี่กานหันมามองฉันเพื่อยืนยันอีกครั้ง“แน่นอนสิคะ เรียกกี่ดื่มก็จัดม
last updateLast Updated : 2025-07-25
Read more
ตอนที่ 4 ตรวจสุขภาพ
ตรวจสุขภาพวันนี้ทางโรงพยาบาลที่ฉันประจำการอยู่ได้รับเชิญให้ส่งแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านในแต่ล่ะอย่างเข้าไปเป็นวิทยากรให้คำปรึกษากับนักศึกษาแพทย์ที่กำลังจัดโครงการสวัสดิการตรวจสุขภาพประจำปีของมหาลัยแห่งหนึ่ง แน่นอนว่าน้อง ๆ นักศึกษาแพทย์จะเป็นผู้ลงมือปฏิบัติ ส่วนแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจะเข้าไปให้คำแนะนำ และตรวจสอบเบื้องต้นให้ว่า เคสไหนสามารถให้นักศึกษาแพทย์ทำได้ หรือเคสไหนควรส่งต่อให้กับทางโรงพยาบาลแน่นอนว่าทั้งฉัน และ แพรวต่างก็เป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับมอบหมายในครั้งนี้ร่วมกับแพทย์คนอื่น ๆ อีก 6 คน รวมเป็น 8 คนพวกเรามาถึงมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งไม่ไกลจากโรงพยาบาลนัก ก็ที่มาคาเฟ่แมวนั่นแหละนะเมื่อยังไม่ถึงเวลาที่เราจะเข้าไปอบรมนักเรียนแพทย์ ทั้งฉันกับแพรวก็ของปลีกตัวไปหาอะไรทานกันก่อน แน่นอนว่าสายตานักศึกษาหลาย ๆ คนต่างจับจ้องมาที่พวกเรา ไม่รู้มองเพราะอะไร แต่ที่แน่ ๆ รอยยิ้มของนักศึกษาตามรายทางก็ทำให้ฉันและแพรวกระชุ่มกระชวยกันพอควร“ไหน ๆ ก็มาถึงมหาลัยแล้วก็หาซะเลยสิ” ยัยแพรวหันมากระซิบก่อนจะเบือนหน้าไปยิ้มให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ฉันเองก็เช่นกัน อิอิ“เป็นความคิดที่ดี เด็กเอ๊าะ ๆ
last updateLast Updated : 2025-07-26
Read more
ตอนที่ 5 หัวใจเต้นระริก
หัวใจเต้นระริก(หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป)สัปดาห์ที่ผ่านมางานของฉันหนักหนาสาหัสมาก แทบไม่ได้ออกไปไหนแม้แต่กับยัยแพรวก็ไม่ได้เจอหน้า ทำเอาล้าไปจนเข้ากระดูกปวดร้าวไปทั้งตัว เหนื่อยจนแทบบ้า...กว่าจะเคลียร์คิวจองทำฟันให้เบาบางก็เล่นเอาแทบอยากหนีไปพักสักระยะในขณะที่ฉันกำลังนั่งพักในห้องพักแพทย์ นอนเหยียดตรงบนเตียงทั้งแบบนั้นก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาไถ่เล่น ๆ จนสะดุดตาชื่อน้องเขาในไลน์“ตั้งแต่วันนั้นที่ขอไลน์กับเบอร์ไป น้องเขาไม่เห็นจะติดต่อมาบ้างแฮะ หรือว่าฉันควรเป็นฝ่ายทักไปก่อนดี” ฉันพิมพ์ ๆ ลบ ๆ อยู่นาน แต่สุดท้ายดันมือลั่นไปกดส่งอิโมจิหัวใจซะอย่างนั้นโอ๊ย จังหวะนรกสุด ๆ“ลบทันมั้ยนะ แต่ช่างมันเถอะ แค่อิโมจิหัวใจเอง”ฉันวางมือถือลงข้างเตียงพยายามเลิกสนใจมือถือ ก่อนจะหลับตาลงเพียบงีบสักพัก‘Line!!!’ เสียงข้อความตอบกลับดังขึ้น“ไม่จริงมั้ง ฉันเพิ่งจะส่งข้อความไปเอง” ฉันหยิบมือถือขึ้นมาดูและพบว่าเสียงข้อความที่ดังมาจากน้องเวย์จริง ๆWAY : [อิโมจิ ?]Oi : ขอโทษทีส่งผิดWAY : อ่อ...ฉันนิ่งมองจอสักพัก และมองอยู่แบบนั้น“อะไรกัน ตอบแค่ ‘อ่อ’ จริง ๆ เหรอเนี่ยทำไมน้องเขาไม่พิมพ์อะไรอีกหน่อยชิส์ น่าห
last updateLast Updated : 2025-07-27
Read more
ตอนที่ 6 Spark
Sparkตอนแรกฉันก็กะจะดื่มต่ออีกสักหน่อย แต่สุดท้ายก็โดนน้องเขาลากออกจากร้านอยู่ดี แถมพี่กานยังบอกว่ารอบนี้พี่เลี้ยงเองอีกต่างหากสรุปแล้วมีความสุขแบบไม่เสียเงินสักบาทจริง ๆ“เอากุญแจมา ผมขับให้” เสียงของน้องเวย์เอ่ยมาพลางยื่นมือมาตรงหน้าและฉันก็มอบกุญแจรถให้แต่โดยดี เพราะฉันเมาขนาดนี้คงไม่ขับรถหรอก“คอนโดพี่ อยู่ที่ไหนผมจะไปส่ง” ฉันหันไปยิ้มให้คนขับก่อนจะแชร์โลเคชั่นเข้าไปที่จอมอนิเตอร์ของรถทันที จากนั้นน้องเขาก็ตั้งใจขับรถไม่ได้หันมาสนใจฉันอีก แต่ท่าทีแบบนี้แหละที่ทำให้ฉันอดมองน้องเขาไม่ได้มันกร้าวใจสุด ๆขับรถมาได้สักพักก็ถึงคอนโดของฉันตอนแรกน้องเขาจะเดินกลับ แต่เป็นฉันเองที่รั้งแขนของน้องเขาไว้ พลางทำใบหน้าออดอ้อนเท่าที่คนอายุ 27 ปีจะทำได้“ไปส่งพี่ถึงห้องหน่อยสิ พี่เมาอยู่นะ” น้องเวย์ทำหน้าถมึงทึงใส่ แต่สุดท้ายก็มาส่งถึงห้องอยู่ดี เพียงฉันเปิดประตู ฉันเขามีท่าทีจะหันหลังกลับ แต่ฉันไม่ยอมหรอกเพราะจู่ ๆ หัวใจฉันมันก็เต้นระริกยิ่งกว่าเดิมจนทำเรื่องที่ถ้าไม่เมาก็จะไม่ทำเด็ดขาด อย่างเช่นกระชากดึงตัวน้องเวย์เข้าห้องก่อนจะปิดประตูห้องดัง‘ปัง!!!!’“ทำแบบนี้คือ.....”“อยู่เป็นเพื่อนพี่คืนหน
last updateLast Updated : 2025-07-28
Read more
ตอนที่ 7 คืนร้อนอ่อยรัก
คืนร้อนอ่อยรักน้องเวย์ยังคงใช้เรียวลิ้นทั้งเลีย เม้ม ดูดไปตามร่องกลีบหวานแถมยังสอดประสานนิ้วมือแกร่งที่สลับกันทำหน้าที่จนฉันต้องแอ่นสะโพกเป็นจังหวะที่น้องเวย์ประเคนให้‘อยากจะบ้าเสียวซ่านจนลืมหายใจ’“พะ...พอก่อน ไม่ไหวแล้ว” ฉันพูดไปแบบนั้นแทนที่น้องเขาจะหยุดให้กันกลับเร่งนิ้วและตวัดลิ้นเร็วขึ้น และนั่นก็ทำให้ฉันได้สัมผัสคำว่าเสร็จเป็นครั้งแรกในชีวิตจากการโดนคนอื่นกระทำ (ไม่นับการช่วยตัวเอง)‘แฮ่ก...แฮ่ก’ ฉันทิ้งสะโพกลงหลังจากตัวเกร็งกระตุกจนต้องยกขึ้น แต่แม้ว่าฉันจะเสร็จไปแล้วนิ้วมือของน้องเวย์ยังง่วนชักเข้าออกตรงนั้นไม่หยุด ส่วนใบหน้าได้ผละออกมาแล้ว เลื่อนตัวขึ้นมาประกบริมฝีปากกับฉัน กลิ่นคาวน้ำรักของฉันคละคลุ้งไปในรสจูบ นี่สินะที่น้องเวย์สัมผัสไปเมื่อกี้ แม้จะไม่คุ้นชินแต่ก็กระตุ้นอารมณ์ได้ดี“พี่เสร็จแล้ว แต่ผมยังไม่ได้เริ่มเลยนะ”“...” สายตาน้องเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ปกติแล้วหน้าต้องเข้ม ดูหยิ่งตลอดเวลา แต่ตอนนี้นัยน์ตาของน้องเวย์กลับฉ่ำเยิ้ม แถมรอยยิ้มนั่นก็ดูเจ้าเล่ห์สุด ๆ ทำเอาฉันไม่กล้าสบตานานเพราะยิ่งมองยิ่งเหมือนฉันเป็นลูกไก่ในกำมือน้องเวย์เอียงคอขึ้นมากระซิบข้างหูฉัน
last updateLast Updated : 2025-07-29
Read more
ตอนที่ 8 แผนการล่อเสือ
แผนการล่อเสือ(โรงพยาบาล)ฉันยอมให้เวย์ขับรถ(ของฉัน)มาส่งที่โรงพยาบาลเพราะเจ้าตัวดื้อดึงจะมาส่งให้ได้ และเขาบอกจะกลับแท็กซี่เอง ถามว่าฉันเถียงได้ที่ไหนสกิลปากฉันแพ้อย่างราบคาบเห็นแบบนี้เขาเอาแต่ใจอยู่เหมือนกันแฮะฉันมีเวลาไม่มากนักเพราะจะถึงเวลาเข้างานจึงดูรีบเร่งลนลานพอดู แต่เมื่อลงจากรถในลานจอดของโรงพยาบาล ดันมีหมอและบุคลากรหลายคนเห็นฉันกับเวย์ พวกเขาพุ่งเป้าหันมาถามกันอย่างจ้าละหวั่น ทำเอาฉันทำตัวไม่ถูก คนยืนข้างกันก็นิ่งขรึมไม่ได้พูดอะไร“อ่อ นี่เป็นน้องที่รู้จักนะไม่มีอะไร” ฉันที่เลิ่กลั่กไม่รู้จะตอบยังไงเพราะคิดไม่ทันจึงตอบออกไปแบบนั้นเพื่อไม่ให้เกิดข่าวแตกตื่น เพราะการที่ฉันโสดนั้นรู้กันไปทั่วโรงพยาบาล แน่นอนว่าถ้าข่าวฉันมีใครสักคนแพร่กระจายย่อมสร้างความวุ่นวายในโรงพยาบาลแน่นอน ฉันคิดแค่นั้นจริง ๆ แต่ดูเหมือนคนข้าง ๆ จะหันหน้ามาเลิกคิ้วใส่กันราวกับไม่พอใจ จากนั้นก็ทำตัวเออออให้กันสักครู่ก่อนจะเดินหนี ออกไปถนนใหญ่ขึ้นแท็กซี่กลับไปเลย ทำเอาฉันพูดไม่ออกแม้ฉันจะทำให้เรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ถูกพูดถึงปากต่อปากในโรงพยาบาลได้สำเร็จ แต่หัวใจฉันกลับกระวนกระวายอย่างหนัก ฉันทั้งโทร ทั้งส่ง
last updateLast Updated : 2025-07-30
Read more
ตอนที่ 9 เอาคืน
เอาคืน(ภายในคลับ)ฉันกับแพรวตอนนี้อยู่ภายในห้อง VIP ชั้นสองของคลับ ซึ่งพี่เจเดนเปิดห้องไว้ ต้องแรกพวกเราก็พยายามปฏิเสธบอกว่าจองโต๊ะด้านล่างใกล้ฟลอร์ก็ได้มันแพงไป แต่เจ้าตัวไม่ยอมคงเพราะหวงยัยแพรวนั่นแหละวันนี้พี่เจเดนไม่ได้มาคนเดียว แต่ยังมีพี่มาติน แล้วก็พี่เอ็ดเวิร์ดอาของยัยแพรวแถมเขายังควงภรรยามาด้วย ชื่อพี่ฟ้าคราม ก็เพิ่งเคยเจอกันวันแรกนี่แหละฉันทักทายกับทุกคน ตอนแรกก็เกร็งหน่อย ๆ แต่พอได้รู้จักก็รับรู้ได้ว่าใบหน้าที่เคร่งขรึมเหล่านั้นก็แค่ฉากหน้าจริง ๆ พวกเขาเฮฮาเอาเรื่องแถมยังชงเหล้าแจกไม่หยุดยัยแพรวเอาแต่ดึงฉันไปถ่ายรูป พร้อมกับถ่ายบรรยากาศในห้อง VIP โพสต์ไม่หยุดหย่อน แต่พอฉันมองมือถือกลับไม่เห็นโนติอะไรเด้งขึ้นมาเลย พานเอาห่อเหี่ยวจิตใจสุด ๆ‘ดูท่าคงต่อกันไม่ติดอีกแล้วแหง ๆ เลิกชอบกันง่ายจัง นี่ฉันอกหักรักคุดกับเด็กมาสองครั้งแล้วเหรอเนี่ย ไม่ว่าจะโลกออนไลน์ หรือ ออฟไลน์’ ฉันยกดื่มด้วยความโมโหก่อนที่คนในห้อง จะจับสังเกตได้“น้องออย ไม่สนุกเหรอครับเครียดอะไรอยู่รึเปล่า ให้พี่ปลอบมั้ย” เสียงของพี่มาตินเอ่ยถามตามสไตล์ผู้ชายเจ้าชู้ ฉันยกมือโบกปฏิเสธยกใหญ่ ก่อนที่ยัยแพรวจะแขวะพ
last updateLast Updated : 2025-07-31
Read more
ตอนที่ 10 ตกลงฉันเป็น....
ตกลงฉันเป็น....“พี่ชื่ออะไรครับ” เสียงของเพื่อนเวย์เอ่ยทักขึ้น“ออยจ๊ะ...” ฉันหันไปยิ้มให้เพื่อนของเวย์ ไหน ๆ ก็มีสถานะเป็นพี่แล้วก็อ่อยมันไปให้หมดนี่แหละ“พี่อยากดื่มหน่อยมั้ยครับ”“ขอสักแก้วก็ดีค่ะ พอดีเซ็ง ๆ ขอเข้ม ๆ เลยนะคะ”“ได้ครับผม” เสียงเพื่อนของเวย์นุ่มละมุนพานเอาลื่นหูกว่าคนข้าง ๆ เป็นไหน ๆ เมื่อแก้วเหล้าวางอยู่ตรงหน้า คนข้าง ๆ ดันเอื้อมไปหยิบให้ก่อนจะยื่นมาให้ฉัน“มีมือหยิบเองได้ย่ะ”“อยากก้มไปหยิบให้คนดูนมรึไง ใส่ชุดอะไรไม่รู้จักคิด” คนข้าง ๆ ไม่พูดเปล่าพลางถอดแจ็คเก็ตยีนส์ มาคลุมฉัน ฉันทำท่าจะถอนแต่ก็โดนมือแกร่งหยิกแผ่นหลังที่เปลือยอยู่จนสะดุ้ง“ถ้าถอดเสื้อคลุมออกโดนแน่” นี่คือเสียงกระซิบของคนข้าง ๆ ที่พานทำเอาขนลุกจนต้องเชื่อฟังเพื่อน ๆ ของเวย์เอาแต่จ้องมองฉันแถมซักไซ้ไม่หยุด ฉันก็ได้แต่ยิ้มและตอบเท่าที่จะตอบได้ เพื่อนผู้ชายของเขาดูเป็นมิตรอยู่นะ แต่ผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เวย์อีกทีกลับมีท่าทีจ้องฉันแบบเขม่นไม่พักจนน่ารำคาญ จะมาหึงหวงอะไรมากมายมิทราบ แถมยังเอาแต่เกาะแขนอีกข้างของเวย์ไม่หยุด เจ้าตัวก็ยังปล่อยให้เขาเกาะแบบนั้นอีก พานทำให้ฉันหงุดหงิดจนอยากจะเดินออกจากตรงน
last updateLast Updated : 2025-08-01
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status