Katalina’s point of view “Zach.” napabulong ako sa kanya, medyo nahihiya. He leaned closer. “Don’t worry. I’ll sing with you.”At bago pa ako makapalag, hinila na niya ako kung nasaan ang mini stage, pumili siya ng kanta and of course duet. And there we were, standing sa maliit na stage, hawak ang mic. Kinakabahan na ako ng sobra, pero si Zach… he was calm, confident, like he owned the room. The moment nagsimula ang kanta, narinig ko ang boses niya—deep, husky, perfect pitch. Nakakakilabot. Lahat ng tao natahimik sandali, impressed. Then dumating ‘yung part ko. With shaking voice, I sang—at least tinry ko. Kahit hindi kagandahan ang boses. Pero every time na magkamali ako, Zach would cover me smoothly, blending his voice with mine. He kept glancing at me, smiling, parang sinasabi niya na, It’s okay. I got you, Baby.By the end of the song, sabay sabay naghiyawan ang lahat. "Ang ganda ng boses ni Sir! Ang perfect! All in one na talaga!" "Nasayo na ang lahat, Sir!" "Maga
Terakhir Diperbarui : 2025-09-22 Baca selengkapnya