All Chapters of อ้อมกอดลินลดา: Chapter 1 - Chapter 10

เธออดทนจนอายุสิบแปดแล้วจึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านไปหาห้องเช่าอยู่ ทำงานหาเงินส่งตัวเองแล้วขอทุนการศึกษาจนได้เข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัย ได้มารู้จักกับแพนเค้กตอนปี 1 แพนเค้กจึงชวนมาพักด้วยกันเพื่อแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายบ้านแพนเค้กฐานะปานกลางไม่ได้ลำบากแต่เธอก็ทำงานเป็นเพื่อนลินลดา เพราะเวลาเลิกงานจะได้กลับห้องพร้อมกัน แต่ผ่านไปไม่นานแม่บุญธรรมก็ตามตัวลินลดาเจอแล้วคอยมารีดไถเงิน ถ้าไม่ให้ก็จะพูดทวงบุญคุณทำให้เธอรู้สึกผิดที่ทิ้งท่านให้อยู่คนเดียว หลังจากนั้นเธอจึงมีหน้าที่เหมือนดั่งตู้เอทีเอ็มที่ต้องมีเงินพร้อมให้แม่บุญธรรมมากดใช้อยู่เสมอ“มันหลายปีแล้ว แม่แกยังจะตามมาเอาเงินอีกเหรอ” แพนเค้กถามอย่างเหลืออด สงสารเพื่อนสาวจับใจ“เฮ้อ... ฉันทำใจแล้วละ ตอนนี้ต้องรีบหางาน เพราะถ้าแม่มาแล้วไม่มีเงินให้ แม่ตีหลังลายแน่” ลินลดาตัดพ้อชีวิต รับรู้ถึงชะตากรรมที่จะเกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้“น่าสงสารจริง ๆ เพื่อนฉัน ไม่ต้องห่วง ฉันจะรีบหาบ้านเศรษฐีรวย ๆ มาให้แกไปเลี้ยงลูกเขา” แพนเค้กปลอบเพื่อนสาวแล้วโผเข้ากอดอย่างเห็นใจ นึกสงสารชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องมาแบกรับอะไรมากมายแบบนี้“เออ... ฉันมีอย่างหนึ่งที่

@บริษัท“บอสครับ มีพี่เลี้ยงรอบใหม่มาสมัครครับ” ที่ต้องบอกว่ารอบใหม่ เพราะเก้าคนก่อนหน้านี้หลังจากนัดสัมภาษณ์ ไปทำงานอยู่ได้แค่สองวันก็ลาออก เขาจึงต้องลงประกาศรับสมัครใหม่ แต่กลับไม่มีใครมาสมัครเลย คงเพราะได้รู้ถึงฤทธิ์เดชคุณชายน้อยไบรอันเลยไม่มีใครกล้ามาสมัคร“รอบนี้กี่คน”“คนเดียวครับ”อีวานเงยหน้ามองอย่างตกใจ ขนาดเขาเสนอเงินให้ขนาดนี้มีคนมาสมัครแค่คนเดียว“นายจะนัดสัมภาษณ์มั้ยครับ ผมจะได้ดูวันที่บอสว่าง”“ไม่ต้อง บอกพรุ่งนี้ให้มาเลย” เขาเหนื่อยที่จะต้องนัดพี่เลี้ยงมาสัมภาษณ์บ่อยๆ ไหนๆ ก็มีคนเดียวก็มาเลยแล้วกัน อยู่ได้ก็อยู่ ถ้าอยู่ไม่ได้เขาคงต้องจับลูกชายตัวแสบไปเข้าโรงเรียนเพื่อดัดนิสัยเสียให้เข็ด“ครับ นี่แฟ้มประวัติพี่เลี้ยงใหม่ครับ” จิระยื่นแฟ้มสีน้ำเงินไปตรงหน้าเจ้านาย แต่เขากับไม่สนใจแม้แต่จะเปิดดู เขาดันแฟ้มส่งคืนมือขวาอย่างจิระอย่างไม่ยี่หระ“นายจัดการเลย ฉันจะรีบจัดการกองเอกสารพวกนี้ให้เสร็จ”เมื่อจิระออกจากห้องไป เขาก็พลันนึกไปถึงร่างบางที่มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว คิดถึงความนุ่มนิ่มเด้งมือที่บีบเคล้นเท่าไรก็สู้มือ สัดส่วนกลมกลึงได้รูปชวนเย้ายวนใจตั้งแต่คืนนั้นเขายังคงคิดถึงร่า

“ฉันเหรอคะ” ลินลดาตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน หน้าหวานหันไปตามเสียงจนปากเธอกับปากเขาเกือบจะชนกัน“คุณคิดว่าผมโกหก!!” อีวานถามกลับทั้งๆ ที่ตอนนี้ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ“เปล่าค่ะ เปล่า วันนั้นฉันยอมรับว่าเมาจนขาดสติเลยอาจจะทำอะไรไปโดยไม่รู้ตัว” กวางน้อยคิดตามที่ราชสีห์บอก โดยที่ไม่รู้เลยว่าที่เขาพูดนั่นจริงหรือหลอก แต่ที่แน่ๆ คือเธอได้เขาแล้วราชสีห์ใช้สายตาคมจับจ้องเหยื่อ เขาอยากจะเข้าไปฉกชิมน้ำหวานไปโพรงปากนั่นเหลือเกินเวลาที่เห็นเธอเผยอปากเรียวบางนั่นสายตาคมนัยน์ตาสีฟ้าชวนหลงใหลทำให้เธอเหมือนโดนมนต์สะกด สติสัมปชัญญะที่มีมันหายวับไปชั่วพริบตา คำพูดที่อยากจะพูดถูกกลืนหายไปหมด รู้แค่เพียงว่าถ้าวันนั้นรู้ว่าเขาเป็นเจ้าของคฤหาสน์นี้ เธอจะไม่ให้เขาเลยแม้แต่บาทเดียว“คุณต้องการให้ผมรับผิดชอบกับครั้งแรกของคุณมั้ย” ราชสีห์เอ่ยทำลายความเงียบ“ในเมื่อคุณบอกว่าฉันเป็นคนเริ่ม คุณก็ไม่ต้องรับผิดชอบ” ถึงจะเป็นครั้งแรกของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้เป็นคนหัวโบราณที่จะต้องเก็บไว้ให้คนรักในคืนแต่งงานเสียท

“ฉันไม่ไหวแล้ว คุณอีวาน” ความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่อยู่หว่างขา“ปล่อยออกมาเลย” เขาละจากกลีบดอกเพียงชั่วครู่ แล้วเร่งจังหวะเร็วขึ้น ร่องรักเธอตอดรัดนิ้วเขาแทบขาดถ้าเปลี่ยนเป็นท่อนรักของเขามันจะวิเศษขนาดไหน“อืม...” ร่างบางกระตุกเกร็งไปทั้งตัว เธอหลั่งน้ำหวานออกมาเต็มปากของคนที่ทำให้เธอถึงฝั่ง เธอนอนอ่อนแรงอยู่บนเตียงแต่คนที่อยู่หว่างขายังกระแทกนิ้วร้ายเขาออกอีกสามสี่ทีถึงดึงออก น้ำหวานที่ถลักออกมา เขาใช้ลิ้นตวัดเลียเข้าปากจนหมด ร่างบางนอนตัวสั่นด้วยความเสียวซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

หลังจากที่เที่ยวสวนสัตว์เสร็จ อีวานเอาใจไบรอันด้วยการพาไปเดินห้างเพื่อกินไอศกรีมต่อ“แด๊ดครับ ผมอยากกินอันนี้” เสียงใสของเด็กน้อยเอ่ยอ้อนพ่อ แบบที่ไม่เคยทำมาก่อน“ได้ซิ” อีวานยิ้มให้กับลูกชาย และหันไปยิ้มให้กับร่างบางตัวหอมที่อยู่ข้างๆ“คุณล่ะ จะเอาอันไหน”“อันนี้ก็ได้ค่ะ” นิ้วเรียวชี้ลงที่เมนูไอศกรีมสตอเบอรี่ถ้วยเล็กเมื่อไอศกรีมถูกเอามาวางตรงหน้าครบทุกคน ทั้งสามคนลงมือทาน โดยเฉพาะไบรอันที่วันนี้ดูมีความสุขเป็นพิเศษ ส่วนอีวานนั่งเขี่ยไอศกรีมไปมา เพราะเขาไม่ได้ชอบทานของหวานพวกนี้“อุ๊ย!” เสียงหวานตกใจ ที่อยู่ๆ ก็มีทิชชูมาเช็ดที่ริมฝีปากล่างของเธอ ตาหวานเงยหน้าขึ้นมองสบตากับคนตรงหน้า“กินเป็นเด็กไปได้”“...” ลินลดารีบหลบสายตาคนตรงหน้า แววตาของเขาราวกับจะจับเธอกินแทนไอศกรีม“แด๊ดเช็ดให้ผมบ้างซิครับ” เสียงใสของไบรอัน ทำให้คนเป็นพ่อที่กำลังจะจับกวางน้อยตรงหน้ากินทางสายตา ก็ต้องรีบหันมาจัดการเช็ดปากให้ลูกชายแทนหลังจากที่จัด