“เป็นอะไรหรือเปล่า” อีวานเงยหน้าขึ้นมองเพราะเห็นท่าทางของนัชชาขยับตัวไปมาไม่อยู่นิ่ง“ป เปล่าค่ะ นัชชาทำให้พี่อีวานเสียสมาธิหรือเปล่าคะ” นัชชาสบตาเข้ากับอีวานร่างกายเธอยิ่งร้อนผ่าว สองแก้มแดงนวล ดวงตาหวานเยิ้ม ริมฝีปากบางเผยอออกราวกับเชิญชวนชายตรงหน้าให้มาลิ้มลอง“ทำไมทำหน้าแบบนั้น” ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เดินตรงมาที่โซฟาที่หญิงสาวนั่งอยู่ในท่าแปลกกว่าปกติ“นัชชาเป็นอะไรไม่รู้ ร่างกายมันร้อนไปหมด อื้อ...” ยิ่งชายในดวงใจอย่างอีวานแสดงความห่วงใย เขาเดินเข้ามาใกล้แล้วเอามือแตะมาบนหน้าผากของเธอ ร่างกายเธอแทบละลายลงเสียให้ได้“ไม่สบายหรือเปล่า พี่ให้เลขาเอายามาให้มั้ย” อีวานถามด้วยความเป็นห่วง ถึงจะเกลียดพ่อของเธอ แต่อีวานก็ไม่เคยนึกเกลียดนัชชา เขาเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น“ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วงนัชชา นัชชารักพี่อีวานที่สุด” นัชชากอดเข้าที่แขนแกร่งแล้วซบลงที่ต้นแขนอย่างออดอ้อน เหมือนที่เธอชอบทำกับพ่อบ่อยๆ“หรือวันนี้นัชชาจะกลับไปพักก่อนมั้ย วันหลังค
Huling Na-update : 2025-08-08
Mag-log in
