All Chapters of แพ้รักคนใจร้าย: Chapter 61 - Chapter 70

มิราและแม่ของเธอขับรถออกมาจากบ้านทั้งน้ำตาความรู้สึกมากมายตีกันในหัววุ่นวาย มิราไม่รู้ว่าเธอเลือกทางเดินที่ถูกไหมแต่ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการรักษาความรู้สึกของแม่เธออีกแล้วและเมื่อไหร่ที่เธอพร้อมเธอจะกลับมารับน้องสาวของเธอแน่นอน ตลอดการเดินทางไร้ซึ่งคำพูดใด ๆ จากแม่ของเธอ มีเวลานั่งมองแม่เธอ ทำให้ตลอดทางตั้งแต่ก้าวออกจากบ้านใช้เวลาเพียงไม่นานเธอก็มาถึงมิลานประเทศอิตาลี มิราได้ให้เพื่อนของเธอเตรียมทุกอย่างไว้ให้เรียบร้อยแล้วจึงไม่ยากต่อการใช้ชีวิตที่นี่ "ขอบคุณพี่เมลลี่มาก ๆ เลยนะคะที่ช่วยเป็นธุระให้"มิราเอ่ยขอบคุณรุ่นพี่ของเพื่อนสนิทก่อนจะส่งยิ้มบาง ๆ ให้เธอ แม่ของเธอเดินย่างกรายเข้าไปในบ้านราวกับคนไร้วิญญาณเธอรู้เหตุผลที่แม่เธอเป็นอย่างนี้ แม่เธอไม่ได้อาลัยอาวรณ์พ่อของเธอเลยสักนิด แต่เป็นเพราะว่าเป็นห่วงมิรินน้องสาวของเธอที่ไม่ยอมมาด้วยวันเวลาผ่านไปนานพอสมควร แต่ว่าแม่เธอยังคงเศร้าอยู่อย่างนั้นไม่ต่างไปจากเดิม มิราพยายามออกไปหางานทำ อยู่ ๆ เมลลี่ก็ชวนเธอไปเป็นนางแบบมิราเห็นว่าน่าสนใจและได้เงินเยอะจึงตอบตกลง โดยมียุวดีเพื่อนของเธอแนะนำมา มิราถูกพาไปให้ผู้ใหญ่ดูตัวหลายต่อ

มิราค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นในช่วงสายของวัน อาการเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างเป็นสิ่งแรกที่เธอสัมผัส กลิ่นบุหรี่คละคลุ้งไปทั่วบริเวณห้อง เรือนร่างเต็มไปด้วยร่องรอยขบเม้ม ร่องสวาทเต็มไปด้วยคราบน้ำรักเกรอะกรัง ไร้ซึ่งคำพูดใด ๆ จากหญิงสาว เควินนั่งสูบบุหรี่ราคาแพงอยู่บนโซฟาปลายเตียง พร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตายากจะคาดเดา มิราพยุงร่างกายอันบอบช้ำค่อย ๆ เดินไปที่ห้องน้ำ ทว่าเพียงแค่ก้าวขาลงจากเตียงก็ทำเอาขาของเธอสั่นอย่างไร้เรี่ยวแรง"ผิดคาดนะ"เควินเอ่ยขึ้นขณะดับบุหรี่และเดินย่างกรายเข้าไปหาเธอช้า ๆ พร้อมกับผลักร่างกายอันเปลือยเปล่าของเธอนอนแผ่หล่าบนเตียงอีกครั้ง พร้อมกับสบตากับเธออย่างคนที่เหนือกว่า แม้ภายในใจจะเจ็บปวดกับการกระทำของชายหนุ่มแต่ก็ต้องยอมรับว่าเธอนั้นไปหลอกเอาเงินของเขามาก่อน ถือว่านี่คือการชดใช้"คิดว่าจะตื่นขึ้นมาโวยวาย""มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องให้นายอยู่แล้ว ฉันเอาเงินมาฉันก็ชดใช้ให้นายแค่นั้นก็จบ""เธอคิดอย่างนั้นเหรอ"คำตอบของมาเฟียหนุ่มทำเอามิรานิ่งไปชั่วขณะ เธอรู้สึกระแวงกับสายตาเจ้าเล่ห์นั้นเป็นอย่างมาก"ปล่อย ฉันกลับบ้าน"~~อือ...~~ไม่รอให้หญิงสาวได้เอื้อนเอ่ยอ

19.มิราก้มมองขนมปังแผ่นหนาที่ไหม้เกรียมบวกกับไข่ดาวที่เหมือนจะเป็นไข่ดำเสียมากกว่าด้วยความท้อแท้ในใจ ก่อนจะเอ่ยขึ้นปลอบโยนตัวเอง"แค่ราดซอดก็กินได้แล้ว"ในขณะที่เธอกำลังจะกัดกินขนมปังตรงหน้า อยู่ ๆ ลูกน้องคนของมาเฟียหนุ่มก็เดินเข้ามาหาเธอด้วยท่าทีเร่งรีบก่อนจะจ้องอาหารตรงหน้าเธอ"คุณมิราครับ นายให้มาบอกว่าเตรียมอาหารไว้รอแล้วครับ"ทันทีที่ชายหนุ่มเอ่ยจบ มิราโยนขนมปังลงจานทันทีก่อนจะเดินออกไป"ทำไมไม่มาบอกให้เร็วกว่านี้"มิราเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินตามร่างชายคนสนิทมาเฟียหนุ่มออกไปทันที แต่ก็ต้องเอะใจ เมื่อได้ยินเสียงเพลงดังกระหึ่ม และคิดว่าชายหนุ่มคงนัดเพื่อนๆ มาปาร์ตี้สังสรรค์ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะอาหารที่จัดเตรียมไว้ ทว่าหญิงสาวกลับกินอย่างไม่สนใจใคร เพราะเธอหิวมากเควินนั่งดื่มและสังสรรค์กับเพื่อน ๆ อยู่บนชั้นลอย พร้อมสาว ๆ ที่ครูชได้จัดเตรียมไว้ โดยที่ครูชเอง ก็ตั้งใจหาสเปกสาวตามฉบับที่เควินนั้นชอบ เพื่อสังเกตอาการของเพื่อนสนิทว่าเควินจะสนใจสาว ๆ ที่เค้านั้นหิ้วมาด้วยไหม"ไม่เอาหน่อยเหรอวะ สาว ๆ พวกนี้สเปกมึงทั้งนั้น"ครูชเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ก่อนจะสบตาเควินเพื่อจับผิด ทว่า

เป็นเวลาสองสัปดาห์ที่หญิงสาวใช้ชีวิตอยู่กับมาเฟียหนุ่มโดยที่เธอได้ทำหน้าที่บำเรอให้เขาทุกวันวันละหลาย ๆ รอบ ดื้อบ้างยอมบ้าง ทว่าชายหนุ่มก็ปราบพยศเธอได้ทุกรอบ ความรู้สึกค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นมาภายในใจ มิราพยายามห้ามความรู้สึกตัวเอง เพราะไม่อยากรู้สึกกับคนที่ทำร้ายตัวเอง และเธอเองก็คิดว่าเควินก็คงไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ มิราถามตัวเองอยู่หลายครั้งว่าเธอจะรู้สึกกับชายหนุ่มได้ยังไง ในเมื่อเธอไม่รู้จักตัวตนจริง ๆ ของเขาเลย เธอรู้แค่ว่าเควินจะขึ้นฝั่งอาทิตย์ละสองครั้ง และทุกครั้งที่ชายหนุ่มกลับมามักจะหงุดหงิด และมาลงกับเซ็กส์เวลาร่วมรักกับเธอทุกครั้ง อาทิตย์นี้มิราอยากตามเขาไปด้วยแต่ไม่รู้จะพูดยังไง ก่อนจะคิดขึ้นได้ว่าชายหนุ่มเคยบอกว่าถ้าเธอเป็นเด็กดีของเขา เธอจะได้สิ่งที่เธอต้องการช่วงเย็นของวัน...มิราเดินย่างกรายเข้าไปหาชายหนุ่มที่ห้องทำงานของชายหนุ่มทันที เธอเดินเข้าไปนั่งลงบนโซฟาก่อนจะเหลือบไปเห็นกีตาร์ตัวหนึ่ง เธอเดินเข้าไปหามาเฟียหนุ่มช้า ๆ ก่อนจะเอ่ยถามเชิงขออนุญาตชายหนุ่ม"กีตาร์ตัวนั้นฉันเล่นให้นายฟังได้ไหม"เควินจ้องมองกีตาร์ตัวโปรดที่พ่อของเขาเคยให้ไว้ตั้งแต่เด็ก ๆ และเป็นสิ่งที

ปัง!ปัง!ปัง!กรี้ดดด!! มิรากรีดร้องด้วยความตกใจ เมื่อรถยนต์คันหรูถูกยิงเข้าที่ล้อหลัง ทำให้การทรงตัวของรถเสียการควบคุมและสะบัดอย่างแรง ทว่าอาคมได้รับการฝึกฝนในการประคองรถมาเป็นอย่างดี จึงไม่เป็นอันตรายมาก"ธนา มึงยิงสวนเอาไว้ กูจะพานายหญิงไปหลบข้างตึก"มิราใจเต้นกับสรรพนามที่ลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่มใช้เรียก แต่ว่าตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่เธอต้องมาใจเต้นกับอะไรพวกนี้มิรารีบวิ่งไปหลบข้างตึกตามที่ธนาบอกทันที เสียงปืนที่กระหน่ำยิงเข้ามา ยังคงดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ มิราร่ำไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัว สมองคิดไปต่าง ๆ นานา เธอร่ำไห้พร้อมกับพนมมือและสวนมนต์ ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าต้องทำยังไงแล้วปัง!กรี๊ด...!มิรากรีดร้องด้วยความตกใจเมื่อกระสุนปืนพุ่งเข้าใส่กำแพงเฉียดหน้าเธอไปแค่นิดเดียว มิรารีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันทีก่อนจะชนเข้าแผงอกแกร่งปึก!เควินสวมกอดร่างหญิงสาวทันที ก่อนจะกราดยิงกลุ่มคนร้ายที่ตามเธอมา ในขณะที่เธอยังอยู่ในอ้อมกอดของเขา มิรากอดร่างกายหนุ่มไว้แน่น ก่อนจะร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก"ไม่เป็นไรใช่ไหม"มิราส่ายหัวเป็นคำตอบ พร้อมกับร้องไห้ด้วยความหวาดกลัวก่อนที่ชายหนุ่มจะกร