">__ฉันเขินจนไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนตัวเองเลย"บอกมาซะดีๆยัยเค้กเน่า""ฉันไม่บอกแกหรอกยะ!"ตอนนี้เราทั้งสี่คนมานั่งกันที่โรงอาหารแล้ว และฉันก็ได้กินข้าวสักที แต่เพราะเรื่องของรุ่นพี่ทำให้ฉันกินอะไรไม่ลงเลยอ่ะ คิดถึงใบหน้านั้นจัง ^_^"บอกมาซะดีๆ"แกร๊ง!"กินข้าวกันเถอะ!""......" ฉันหันไปมองนานาที่อยู่ก็พูดขึ้นมาเสียงดัง ทำเอาฉันกับเพื่อนๆที่เหลือถึงกับตกใจไปตามๆกัน"เอ่อ...เราจะได้รีบไปทำงานกันต่อให้เสร็จไง ^_^""อ่อ ฉันก็นึกว่าแกเป็นอะไร ดูสิน่าบึ้งเชียว" จีนี่พูดขึ้นมาและนั่นทำให้ฉันต้องหันไปมองร่างบางที่กำลังก้มหน้ากินข้าวอยู่"เรารีบกินกันเถอะครับ จะได้ไปทำงานให้เสร็จกัน""อื้ม ^_^"เราทั้งสี่จึงลงมือกินข้าวกันพลางพูดคุยเรื่องต่างๆกันอย่างสนุกสนาน แต่มีคนหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าจะเงียบจนผิดสังเกตก็คงจะเป็นนานาที่นั่งกินข้าวโดยไม่พูดอะไรออกมา ฉันจึงหันไปพูดกับเธอเบาๆแทน"นานา เป็นอะไรหรือเปล่า""เปล่านี่""เฮ้ย! ชะนี!""อะไรของแก?" ฉันตกใจเสีย
Terakhir Diperbarui : 2025-08-01 Baca selengkapnya