Lahat ng Kabanata ng I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS: Kabanata 171 - Kabanata 180

MATAPOS pirmahan ni Helena ang ilang pahina ng mga papel sa hawak na folder ay ibinalik na nito iyon sa assistant."Please fit on my schedule about my visit to Magnefico.""Yes, Madam.""Nasaan na naman si Glaze?""Nasa restaurant po sa ibaba.""Napapadalas yata ang pagpunta niya roon."Napangiti ang assistant."May hindi ba ako alam?" tanong ni Helena nang mapansin ang naging reaksiyon ng kausap."Mukha pong may waitress siyang nagugustuhan doon.""What?" Napailing si Helena. "Kahit saan siya pumunta, hindi nawawala ang habit niyang 'yan na mangolekta ng mga babae. How could I teach that brat a lesson?""Maybe I can help..."Parehong natuon ang tingin ng dalawa sa pagsulpot ni Renzo."Sorry. Kilala na ako ng mga bodyguard kaya pinapasok na nila ako. Naistorbo ko ba kayo?"Sinenyasan ni Helena ang assistant na lumabas na. Tumalima naman agad ito."You came.""Hinihintay mo ba ako?""You have my possession. So, tama lang siguro na kunin ko iyon.""Right. Can I take a seat?""Magtatagal

"OKAY ka lang ba talaga?"Napatingin si Emie kay Hector. "Ha?""Mukhang hindi ka okay. Magkasama tayo, pero parang ang layo ng iniisip mo.""Hindi naman."Tumigil ito sa paglalakad at iniharap ang nobya. "Tell me. May ginawa ba na hindi maganda sa iyo si Renzo?""Wala.""Bakit parang kanina ka pa wala sa sarili mo? Hindi iyan dahil sa pagod. Magsabi ka sa akin ng totoo.""Huwag mo na lang akong intindihin.""Bawal sa relasyon natin ang maglihim, 'di ba?"Nakaramdam ng guilt si Emie. Pero hindi naman niya puwedeng sabihin ang totoo kay Hector na binugbog niya si Renzo at pinagbantaan pa ito."Ayos lang talaga ako.""Hindi ka okay. Kilala na kita.""Bakit ayaw mong maniwala?" Bahagya siyang tumalikod. "Nakakapagtampo ka naman.""Sige na, sige na." Muli nitong inihirap si Emie na nakasimangot pa. "Hindi na kita pagdududahan.""Talaga?"Tumango si Hector. "Basta tandaan mo lagi ang ipinangako natin sa isa't isa na wala sa ating maglilihim."Ayaw sana niyang tumango, pero hindi siya puwede

"NAHANAP niyo ba?""Hindi po, sir. Sa dami po kasi ng tao rito, mahirap pong maghanap nang hindi naman namin alam ang hitsura ng pinapahanap niyo.""Shut up! Just do your job!""Sorry, sir."Muling napasuyod sa paligid si Renzo. At natuon ang tingin niya sa may glass wall nang makita roon si Josh na sinalubong ang kanyang pagtitig."That jerk! He looks creepy! Hindi pa rin talaga siya sumusuko." Binalingan niya ang kausap na bodyguard. "Ayusin ninyo ang pagbabantay. Huwag niyong hayaan na may makakalapit sa silid ni Lolo. Lalo na ang taong iyon..."Natuon naman ang tingin ni Aldrin sa pagturo ni Renzo kay Josh. "Yes, sir.""Magdagdag ka pa ng mga tao rito," utos niya."Masusunod po."Tumalikod na si Renzo matapos tapunan ng huling sulyap si Josh na nanlilisik pa rin ang tingin sa kanya. Napailing na lang siya."Tapos na ang maliligayang araw niya. Ako naman ngayon ang magdiriwang."Kinuha ni Renzo ang cellphone nang mag-vibrate iyon."Hello?""Sir.""Nakuha mo na ba ang memory card ng

NAKITA niya kanina ang pagdating ni Nomi habang nakaupo siya malapit sa malapad na entrada ng ospital. Natuon pa ang tingin nito sa kanya. At nagtaka na siya. Hindi iyon dahil kasama nito si Felix kundi sa hindi nito pagbati sa kanya.He knows instantly that there is something fishy going on.Kapag nagkikita kasi sila sa Magnefico, they greet each other. Minsan ay sabay rin sila na kumain o nagkakayayaan sila na magkape sa kalapit na mga cafeteria ng kompanya.Though Nomi is Denise' friend, pero naging kaibigan niya na rin ito noong ma-assign siya sa Marketing. Isa ito sa mga taong alam niyang puwede niyang mapagkatiwalaan.He texted him. Hindi ito nag-reply. Gusto sana niya itong tawagan, but something tells him not to.Kaya naghintay na lang siya. Umabot din ng kalahating oras bago niya nakita ang paglabas ni Nomi.Mag-isa na ito. Pero napansin niya ang ilang bodyguard na nakamatyag dito.Umiwas si Josh ng tingin nang makuha ang palihim na pagsenyas ni Nomi. Hindi agad siya sumunod.

PIKIT-MATA akong bumangon nang marinig kong tumunog ang alarm clock ko. Pakapa ko iyong inabot sa ibabaw ng bedside table at saka ini-off ko.Hindi naman ako halos nakatulog. Gising na gising ang diwa ko. Para kasing mayroong tinig na bumubulong sa akin na kumatok ako sa kabilang silid."Tukso, layuan mo ako." Parang mantra na binigkas ko ito nang ilang ulit. Baka sakali na matauhan ako. "Tukso, layuan mo ako. Layuan mo ako. Hindi ka magtatagumpay. Layuan mo ako."Inis akong dumilat. Walang effect. Parang kampana sa tainga ko ang nanunuksong imbitasyon ni Josh sa akin."UMPISAHAN NA NATIN NGAYONG GABI...""Baliw na siya!""I'M NOT REALLY FORCING YOU. KUMATOK KA LANG SA KUWARTO KO...""Ahhhhh!"Inis akong bumalik sa pagkakadapa sa kama at pinagbabayo ko iyon. Dito ko ibinunton ang inis ko."Bakit ba ang rupok mo, Denise? Pigilan mo ang sarili mo. Hindi puwedeng basta ka na lang sumuko sa panunukso niya. Tandaan mo. Isa kang Katipunera sa past life mo. So, be brave and firm until the en