Lahat ng Kabanata ng I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS: Kabanata 151 - Kabanata 160

"I DIDN'T know na tahimik ka palang tao."Nakatagilid ako ng upo mula sa likuran ng driver's seat at pasimple ko na lang pinatirik ang mga mata ko dahil sa tila panunudyo ni Renzo. Well, he's really teasing me with a sarcastic tone.I've been thinking kung sa past life namin ay mortal ba kami na magkaaway. The coldness and hatred I felt for him were giving me a chill in my veins."But I have heard that you're a talkative one."Nakita ko sa sulok ng mga mata ko ang pagsulyap ni Renzo sa rearview mirror. Pero hindi ko man lang siya tinapunan ng tingin. He's not worthy of my glance. As a matter of fact, he is a sore in my eyes."Sa pagkakaalam ko ay naging boses ka raw ng cleaning department. So, what's with the silence?""Ang pagiging palengkera niya rin ang dahilan kaya napatalsik sa puwesto ang pinalitan mong director..."Saka lamang ako napatingin sa unahan nang sumingit ang isa pang kontrabida. She is sitting like a queen in front of the passenger's seat.Nang sunduin ako ni Renzo k

"SANA kung mahanap man niya ang anak niya, mapatawad agad siya nito. Hindi rin biro ang pinagdaanan niya.""Let's hope for that.""Kung lahat nang nanay ay tulad niya, siguradong walang anak ang lalaki na mag-isa at malungkot.""Hindi natin alam. Baka maganda rin ang buhay ng anak niya sa ibang tao.""Paano kung hindi?""Don't think negative. Hindi lahat nang nanay ay katulad nang nang-iwan sa iyo. And besides, she might have a reason for leaving you behind.""Kahit ano pa ang rason niya, sana man lang nagpakita siya sa akin. Gusto kong marinig ang paliwanag niya.""Naaalala mo pa ba ang mukha niya?""Hindi na.""See? Baka nagpakita na siya sa iyo, hindi mo lang nakilala.""Oo nga, 'no?" Binalingan ko si Josh. "Kakampi ba kita? Bakit para yatang pinapalabas mo pang ako ang may kasalanan?""No. That's not what I mean. Alam mong kakampi mo lagi ako."Inirapan ko siya at tumanaw na lang ako sa labas ng bintana."I mean it. Kaya nga dumating ako dahil alam kong kailangan mo ako ngayon. At

"OKAY lang ba talaga sa iyo na sumama ka sa akin?""Bakit? Hindi ba ako magiging welcome sa bahay niyo?""Nahihiya kasi ako sa iyo.""Please, don't feel that way." Inabot nito ang kamay ni Emie. "Trust me. I'm really fine with everything about you.""Salamat. Huwag kang mag-alala. Mababait ang pamilya ko.""I know. Sino ba naman ang pagmamanahan mo?"Ngumiti lang siya. At least feel at ease na siya na hindi matu-turn off sa kanya si Hector dahil lang sa uri nang pinagmulan niyang buhay.Nang huminto ang sasakyan sa tabi ng kalsada, marami uling tambay sa daan. At puro mga kalalakihan pa."Hindi ba delikado sa 'yo ang umuuwing mag-isa rito?" pag-aalala ni Hector."Ito ang pinaka-safe na lugar sa akin.""Really?"Hindi kumbinsido si Hector sa sagot ni Emie. Muli nitong sinuyod ng tingin ang paligid na nagtagal sa mga lalaking nasa gilid ng daan."Halika na.""Teka." Kinuha ni Hector sa bandang ibaba ng tagiliran ng kinauupuan ang isang foldable walking stick. "Just in case.""Ano iyan?"

MAGKAKASAMA kami sa mahabang mesa para sa inihandang munting salo-salo ni Mrs. Taylors. Unang gabi namin ngayon sa resort. At mula kanina pagdating namin ay saka lang ulit kami nagkita. Inilibot kasi ako ni Glaze sa lugar.Magaan talaga ang loob ko sa mag-ina. Kabaliktaran iyon nang nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko sina Renzo at Chelsea na parehong laging matalim ang tingin sa akin.Hindi ko kasalanan kung maging malapit sa akin ni Glaze na gusto ngang kaibiganin sana ng dalawa. Baka ramdam din niya na may hindi magandang motibo ang mga ito sa kanya."Please, enjoy the food!" wika ni Helena na nauna nang naglagay ng pagkain sa sarili niyang plato.Nagpasalamat kaming lahat. Sumandok na rin ako ng kanin at ilang putahe ng ulam na nakahanda sa mesa maliban sa kare-kare."Hindi ka ba kumakain nito?"Napasulyap naman muna ako sa tinukoy na kare-kare ni Mrs. Taylors bago ako umiling. "Allergic po ako sa mani at bagoong.""Ah, okay.""Ako, paborito ko iyan!" singit ni Chelsea."Sure. T

"MOM, are you really not going with us?""No. Just enjoy with them. May darating akong bisita ngayon.""Mom!" paglalambing ni Glaze nang tumabi sa pagkakaupo ng ina sa sofa. "You told me that you're going to spend time with me.""Hey! Don't be so clingy. Binata ka na.""I don't care if they call me Mama's boy. I really want to stay with you and be with you all the time.""Just spare me for today, okay?""Fine." Naupo ito nang tuwid. "But only for today. Or else, tatakasan ko ulit ang mga bodyguards.""Just go. Magpapahinga rin ako. Nakakapagod kang intindihin.""I love you," sabay halik nito nang malutong sa pisngi ng ina."Sige na. Naghihintay na sila sa iyo sa labas.""Okay. See you later."Tumango lang si Helena. Kasunod nang paglabas ng anak ang pagpasok naman ng isa sa kanyang mga bodyguards."Madam, dumating na po si Pavlo.""Hintayin mo munang makaalis ang lahat bago mo siya dalhin dito.""Yes, Madam.""Make sure na walang makakakita sa kanya, isa man sa mga bisita ko.""Naiint