All Chapters of 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ: Chapter 151 - Chapter 160

อินทิราถึงกับอ้าปากค้าง เธอเป็นถึงลูกสาวของคุณพ่อ มีการศึกษาที่ดี ชาติตระกูลก็ดีเป็นที่ต้องการของผู้ชายที่มีฐานะชั้นสูงทางสังคมมากมาย แต่เธอก็เลือกเขา ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเขา เป็นผู้หญิงในแบบที่เธอคิดว่าเขาจะชอบ สุดท้ายแล้วสิ่งที่ได้กลับมาไม่ต่างกับโสเภณีในสายตาของผู้ชายตรงหน้าอินทิราไม่อาจระงับน้ำตาที่ไหลออกมาได้ เธอรู้ดีว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องเงิน เธอชอบเขาจริงๆ“พี่นิว...แต่กุ้งชอบพี่จริงๆ นะคะ พี่นิวเชื่อกุ้งนะคะ กุ้งรักพี่จริงๆ” นิวคิ้วขมวดทันที เขาไม่ได้เกิดความลังเลหรือหวั่นไหวกับคำพูดเหล่านี้ แต่ทว่าน้ำตาของเธอคนนี้ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไร มันยิ่งตอกย้ำถึงความรู้สึกที่เขามีต่อมายได้อย่างชัดเจน‘ยายเด็กโง่เอ๋ย’ จู่ๆ นิวก็ยิ้มเล็กน้อย ยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อคิดถึงยายหลานสาวจอมยั่วตัวดีนั้น แต่ทว่ารอยยิ้มนี้ของเขากลับทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขาเกิดความเข้าใจผิด“พะ...พี่นิว” อินทิราเอ่ยเสียงสั่นพร่า แต่กลับไม่ได้รับการตอบสนองกลับใดๆ“ฉันมีธุระที่เหลือฝากนายด้วย” จู่ๆ นิวก็หันไปเอ่ย

เขาแม้จะต้องการเธอมากแค่ไหน แต่เขาจะไม่มีทางเป็นฝ่ายเดินมาหาเธอแน่ ดูเอาสิเขายังนั่งนิ่ง ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงสะบัดหน้าและเดินจากไป เพราะความน้อยเนื้อต่ำใจ ซึ่งโชคดีมากที่เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนอื่นในเมื่อเธอกลับมาแล้ว ตัดสินใจแล้ว ก็มีแต่เดินหน้า เล่นเนื้อเล่นตัว มันไม่ใช่เธอ เพราะเขาก็ยอมถอยให้เธอก้าวหนึ่งแล้ว เธอจะไม่กดดันเขาเป็นอันขาด ผู้ชายชอบได้รับการเอาใจเป็นที่สุด ก่อนนี้ที่เขาหลงทางไปบ้างไม่ใช่เพราะว่าผู้หญิงคนนั้นเอาอกเอาใจเขาไม่ใช่เหรอ มายวางกระเป๋าสะพาย ปล่อยกระเป๋าเดินทางในที่สุด และเป็นฝ่ายเดินไปหาเขาที่เตียง โน้มใบหน้าไปสัมผัสริมฝีปากหยักอย่างแผ่วเบา แต่เมื่อเธอจะผละออก ฝ่ามือใหญ่ก็กดศีรษะเธอไว้ เปลี่ยนการสัมผัสทักทายเป็นความเร้าร้อนดุดัน รู้เขารู้เรากันอยู่ มายตอบสนองกลับเร้าร้อนไม่แพ้กัน ด้วยความร่วมมือที่ได้รับมาอย่างไม่อิดออด นิวจึงไม่อาจกักเก็บความต้องการที่อัดอั้นมาตลอดหลายวันนี้ได้อีกต่อไปฝ่ามือหนาขยับเลื้อยไปไล้จุดที่เร็วต่อความรู้สึกของหญิงสาว อาร์สสส มายไม่อาจกักเก็บเสียงครางไว้ได้ ก็เขา...คุณอาของเธอกำลังบีบเคล้นทรวงอกเธอ แล

“สวัสดีค่ะพี่นิว” นิวอึดอัดขึ้นมาทันที เขาไม่แน่ใจว่าวันนั้นมายเห็นหน้าผู้หญิงที่ใช้ปากให้เขาจนเธอเตลิดไปหรือเปล่า เขาจึงแค่ยิ้มและพยักหน้าให้อินทิรา แต่เขาไม่ได้หยุดเดินยังคงก้าวไปหามาย และในวินาทีนั้นเอง นิวประคองกอดเอวคอดกิ่วอย่างสนิทสนมต่อหน้าสิงห์และอินทิรา“นี่มาย แฟนฉันเอง” นิวแนะนำสั้นๆ แต่คำสั้นๆ นั้นกระแทกหัวใจของอินทิราอย่างจัง สิงห์เองก็ตกใจแต่เขาก็ยังสามารถเก็บอาการไว้ได้“แฟนพี่นิวอย่างงั้นเหรอคะ” อินทิราเอ่ยย้ำถามอีกครั้งอืม นิวตอบรับสั้นๆ“จะเป็นไปได้ไงกันค่ะ...ก็เรา...” อินทิรายังพูดไม่ทันจบ“กุ้ง!” เป็นสิงห์ที่เอ่ยเรียกเสียงดังเพื่อเตือนสติน้องสาว ตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะกระด้างกระเดื่องกับนิวได้แต่ทว่าชื่อนั้นกลับทำให้มายสนใจทันที ที่แท้น้องกุ้งของพี่นิวก็คือผู้หญิงคนนี้ อายุมากกว่าเธอสองสามปี เธอเป็นคนสวยแบบเรียบร้อย หน้าตาเธอไม่เข้ากับนิสัยใจคอที่แท้จริงของเธอเลย แรดเก็บในชัดๆ มายก่นด่าในใจ แต่ใบหน้าเธอยังคงมีรอยยิ้มแบบฉบับผู้ดีเอาไว้ ‘ที่แท้น้อ

“ไม่ได้! ข้ามีเวลาเพียงเจ็ดวันเท่านั้น ท่านหมอพอจะมีวิธีหรือไม่ ขอแค่เรื่องฟื้นฟูกำลังให้เป็นปกติก็พอ ปัญหาทางสมองข้าไม่สนใจแล้ว”“มันก็ได้อยู่ แต่แค่ยาอย่างเดียวคงไม่ดีต่อร่างกายในภายภาคหน้า ข้าจะปรับยาให้ได้แต่มากเกินไปก็ไม่ได้ อย่างไรข้าก็เป็นหมอ แม่นางเพิ่มเป็นอาหารบำรุงร่างกายแบบนี้ก็จะช่วยได้มาก”เหมยเซียงอดกลอกตาอย่างเบื่อหน่ายไม่ได้ แต่ก็ยังรับคำหมอหลวงเรื่องของบำรุง ส่วนเรื่องความจำเสื่อมสำหรับนางแล้วไม่สำคัญอดีตของทาสผู้นี้จะเป็นอย่างไรใครสนใจกัน ปัจจุบันและอนาคตต่างหากเล่าที่จะทำเงินให้กับนางและเหมยเซียงก็ไม่ลืมที่จะย้ำหมอเรื่องสำคัญอีกอย่าง“อ้า! ข้าเข้าใจ สามเดือนเท่านั้นนะ”“เท่านั้นก็เพียงพอ ยาของท่านหมอวิเศษมาก เพราะอย่างไรแล้ว สาวใช้ห้องข้างจะตั้งท้องก่อนภรรยาเอกไม่ได้เด็ดขาด รบกวนท่านหมอแล้วเจ้าค่ะ ถือว่าช่วยชีวิตน้อยๆ ของนางทาสผู้นี้” ท่านหมอพยักหน้ารับ และขอตัวออกไปเขียนใบสั่งยาและมอบยาระงับการตั้งครรภ์ฝากไว้กับสาวใช้ในหอยาระงับการตั้งครรภ์ชั่วคราวเป็นสูตรลับของตระกูลที่ถ่

“นี่คือประตูเล็กที่ไว้เชื่อมกับห้องของคุณชายสาม ประตูนี้เจ้าไม่มีสิทธิ์ใช้เองหากคุณชายไม่ประสงค์ จำไว้” หว่านซิงพยักหน้าพร้อมโค้งรับอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ผิดแผกจากที่ได้รับการสั่งและสอนมาจากเหมยเซียงเลย ยามที่ต้องอ่อนโยน ใสซื่อบริสุทธิ์ นางก็ต้องเป็นแบบนั้นพ่อบ้านไม่พูดคำกล่าวใดต่อ เขาล้วงกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ “เจ้าประทับรอยนิ้วมือลงในสัญญาขายตัวบนนี้ ทันทีที่เจ้าลงนามต่อจากนี้ไปเจ้าคือคนของตระกูลจาง จะได้รับการเลี้ยงดูและคุ้มครองของตระกูล”หว่านซิงทำตามอย่างว่าง่าย “เอาละเจ้ารออยู่ที่นี่ก่อน เดี๋ยวจะมีมามาสาวใช้อวุโสมาแนะนำสิ่งต่างๆ กับเจ้า”“เจ้าค่ะ” หว่านซิงย่อเขาทำความเคารพพ่อบ้าน และเมื่อแผ่นหลังพ่อบ้านลับสายตาไป หว่านซิงที่ต้องปั้นหน้าใสซื่อก็คืนกลับความผ่อนคลายนางต้องฝึกแววตาปั้นหน้าแบบนั้นอยู่นานจนเป็นที่พอใจของแม่นางเหมยเซียง มันช่างเหนื่อยเหลือเกิน แต่หว่านซิงกลับผ่อนคลายได้ไม่นาน มามาสาวใช้อวุโสร่างท้วมก็เข้ามาแนะนำสิ่งต่างๆ พร้อมให้สาวใช้สองคนที่ติดตามมาหอบเสื้อผ้าชุดสำหรับสาวใช้เข้าม