Tous les chapitres de : Chapitre 161 - Chapitre 170

เหวินฉู่นั่งลงที่ตั่งไม้ลดขนาดส่วนสูงของร่างกายให้สาวใช้ได้ปรนนิบัติด้วยท่าทีเงียบขรึมไร้ซึ่งความเก้อกระดากความเปลือยเปล่าของตนเช่นกัน ราวกับว่าบรรยากาศเหล่านี้ไม่มีอะไรผิดปกติสำหรับพวกเขาเลยความร่วมมือกันแบบเงียบๆ ระหว่างนายบ่าว เหวินฉู่ก็สามารถเดินออกจากเรือนของตนได้ทันเวลาฤกษ์สวมกวานที่ถูกจัดขึ้น ณ เรือนใหญ่เรือนฉู่อยู่ห่างจากเรือนหน้ามากเหลือเกินด้านหน้าครื้นเครงเพียงใดนั้น หว่านซิงไม่อาจรู้ได้เลย นางจัดการเปลี่ยนชุดใหม่อีกครั้งนำชุดเก่าไปผึ่งตากแล้ว ก็เข้าครัวเล็กหุงหาอาหารสำหรับตนเอง เรื่องนี้นางก็ได้รับการสอนมาจากหอซิงซุ่ยห้องเล็กข้างๆ ห้องครัวก็คือห้องเก็บสุรา หว่านซิงหยุดหน้าประตูและหันไปมองรอบๆ จวนแห่งนี้นอกจากนางแล้วก็ไม่มีผู้ใด วิธีการร่ำสุราอย่างไรไม่ให้เมานางก็เรียนรู้มาแล้ว ลิ้นเล็กๆ เผลอแอบเลียริมฝีปากอย่างช่วยไม่ได้ ‘สักกาเล็กๆ คงไม่เป็นไร’ คิดได้แล้วก็ทำตามใจคิดอย่างรวดเร็ว ตอนที่ฝึกร่ำสุรานั้น นางรู้สึกว่าสุรารสชาติไม่เร็ว นางชอบยิ่งนักเพียงหนึ่งเค่อบนโต๊ะในห้องสาวใช้ห้องข้างก็มีทั้งข้าวทั้งกับข้าวถึงสามจานและสุราหนึ่งกา

แม้จะเริ่มต้นจากอ่อนโยนละเลียดอย่างช้าๆ จนหว่านซิงเคลิบเคลิ้มกับความอ่อนโยนนั้น แต่ก็ได้ไม่นานนัก ความลุ่มร้อนในร่างกายที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ทุกอย่างแปรเปลี่ยนเป็นความเร้าร้อน ดุดันหว่านซิงที่เคยมั่นใจในตัวเองก่อนลงมือจริง เมื่อต้องเจอความเร้าร้อนจากผู้มีประสบการณ์ นางกลับปรับลมหายใจของตัวเองไม่ได้เสียแล้ว และนางเกิดความสับสนขึ้นมาเสียแล้วว่า เหตุใดคุณชายสามที่แม่นางเหมยเซียงบอกถึงแตกต่างเช่นนี้ ลีลารักเร้าร้อนเยี่ยงนี้ หาใช่ลักษณะของบุรุษที่ยังบริสุทธิ์เฮ่อ เฮ่อเอี๊ยมตัวเล็กถูกดึงออกจากร่างเล็กอย่างง่ายดาย เผยความอวบอึ๋มให้เหวินฉู่ได้ลิ้มเลียดูดเคล้นเสียงครางสอดประสานสะท้อนก้องไปทั่วทั้งห้องอาบน้ำ เขาช่างไม่แยแสว่านางจะขาดอากาศหายใจ ตักตวงอย่างบ้าคลั่ง“ข้าอยากไปทำที่เตียง” เสียงชายหนุ่มทั้งกระเส่าทั้งแหบ บ่งบอกถึงความต้องการอย่างไม่ปิดบัง ทั้งๆ ที่เขาพึ่งจะปลดปล่อยด้วยความสามารถสองมือเล็กๆ ไปหมาดๆหว่านซิงพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย โอบกอดให้คุณชายสามที่เป็นเจ้านายอุ้มร่างเปลือยที่เปียกชุ่มไปยังเตียง เขาเลือกห้องของสาวใช้เป็นที่ร่วม

“ไปตลาดกลางคืนมั้ย” จู่ๆ เสียงของเหวินฉู่ ก็ดังแทรกความเงียบ“ปะ...ไปไหนนะคะ” เสียงที่ไม่คาดฝันของหว่านซิง“ตลาดกลางคืน ไม่พูดซ้ำแล้วนะ”ควับ! “ไปได้หรือเจ้าคะ” หว่านซิงตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เป็นเรื่องที่ไม่คิดไม่ฝันจริงๆ“เจ้ามีชุดอื่นที่ไม่ใช่ชุดสาวใช้หรือไม่”“มีเจ้าค่ะ ชุดที่บ่าวสวมมาที่นี่ได้หรือไม่”“ไปสวมให้ข้าดู” หว่านซิงรีบลงจากเตียงวิ่งไปหลังม่านอย่างรวดเร็วเหวินฉู่ขยับสวมกางเกงและนั่งรอ รอยยิ้มผุดบนริมฝีปากหยักครั้งแล้วครั้งเล่า“คุณชายได้หรือไม่เจ้าค่ะ” หว่านซิงเดินออกมาพร้อมหมุนรอบตัวหนึ่งรอบ ชุดกระโปรงสีเขียวอ่อนพลิ้วปลิวไสว พร้อมใบหน้าจิ้มลิ้มกระจ่างใส“ได้” เหวินฉู่พูดจบเดินไปยังทิศทางห้องอาบน้ำ เขาที่ลุกจากเตียงสาวใช้ห้องข้างที่นอนหลับอุตุในตอนเช้าตรู่เพราะสิ้นเรี่ยวแรงจากการเสพสุขกับเขามาเกือบตลอดทั้งคืน เพื่อไปออกกำลัง ณ ลานกว้าง เหงื่อไหลโทรมกาย แต่ก็ยังไม่วายกลับเข้ามาเสพสมกับสาวใช้ห้องข้างอีกค

ฤดูนี้เป็นฤดูร้อน ซิงซิงจึงสวมชุดค่อนข้างบาง และแต่เดิมนางก็กำลังอาบน้ำเพื่อเข้านอน เพราะแบบนี้นางจึงไม่ได้สวมเอี๊ยมบังทรงตึกตึก หัวใจสาววัยสิบหกเต้นไม่เป็นจังหวะ มันแรงขึ้นเร็วขึ้น ตึกตึก ยอดปทุมถันแข็งชูชันเมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนอุ่นที่แทรกซึมผ่านชุดผ้าเนื้อบางเข้ามา“คะ...คุณหนู” สาวใช้ที่เดินกลับเข้ามาร้องออกมาอย่างตกใจกับภาพที่ได้เห็นเอ่อ “มาช่วย...พยุงให้เขานอนลงที” สาวใช้เหมือนได้สติ ความคิดอกุศลเมื่อครู่หายไปทันที แม้ผู้บาดเจ็บจะเป็นชายแต่เขาบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้จะทำอะไรคุณหนูของตนได้เมื่อจัดการให้ผู้บาดเจ็บได้นอนลงแล้ว ซิงซิง ก็รีบกลับห้องของตนในทันที เอิ๊ก เมื่อประตูห้องปิดลงและได้อยู่เพียงลำพัง ซิงซิง ก็กระอักเลือดคำใหญ่ออกมา ในร่างกายผู้บาดเจ็บนอกจากภายในบอบช้ำสาหัสแล้ว ร่างกายเขายังมียาพิษที่แทรกซึมเข้าสู่กระแสเลือดสะสมไว้อีก ดีที่คืนนี้เขาได้พบกับนาง แม้พิษจะยังไม่หมดไปแต่ก็สามารถสะกัดการแทรกซึมเข้าสู่กระดูกและหัวใจได้ทันหลังจากนั้นในทุกๆ คืน ซิงซิง จะเข้าไปในห้องผู้ได้รับบาดเจ็บ ใช้พลังภายในของนางเอง ค่

“อาฉู่ ข้าเสียว ดีเหลือเกิน...ยิ่งเร็วยิ่งเสียว” ได้ยินดังนั้น บุรุษผู้ที่พลังและมีความรักต่อหญิงสาวที่ตนกำลังครอบครอง ย่อมต้องการให้นางมีความสุขเท่าไหร่ก็ได้ที่นางต้องการพั่บพั่บ พั่บพั่บ อาฉู่ให้ทั้งแรงและความเร็ว อย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยและยิ่งไม่รู้จักอิ่มหรือพอเลยซิงซิงกรีดร้องร่างกายกระตุกครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดทั้งคืน เมื่อนางกระตุกอาฉู่ก็กระตุกตามกันมาติดๆ เตียงไม้ประดู่ที่ดังต่อเนื่องนานเท่าไหร่ทั้งสองไม่ได้สนใจ มันก็ยังดังต่อไป จนเตียงนอนของอาฉู่เปียกชื้นไปทั่ว เมื่อน้ำในร่างกายหลั่งออกมา ส่วนที่เอ่อก็ไหลรดรินเปรอะเลอะเทอะ ส่วนที่ยังอยู่ข้างในเมื่อถูกอัดถูกพ่นฉีดอย่างไรก็ต้องเต็ม มันก็ต้องไหลออกมา“ข้าพาคุณหนูไปยังห้องอาบน้ำดีหรือไม่”“ได้”“แต่ทว่าห้องอาบน้ำที่นี่ไม่มีอ่าง ท่านพอยืนไหวได้หรือไม่”“ได้”หมับ! แม้ขาทั้งสองจะสั่นเพราะถูกเคี้ยวกร่ำมานานในท่ายกสูง แต่ซิงซิงก็ยังสามารถยืนด้วยสองมือเกาะขอบอ่างที่ในนั้นมีน้ำจนเต็มอาฉู่ยืนประคองซ้อนอยู่ด้านหลั