Lahat ng Kabanata ng Secret Vow of the Ruthless Billionaire: Kabanata 31 - Kabanata 40

The next morning, maaga pang gising si Gabriel .Tahimik niyang isinuot ang kanyang itim na suit, habang si China ay mahimbing pa ring natutulog. Sa bawat tingin niya sa asawa, mas tumitindi ang determinasyon niyang tapusin ang laban bago pa ito madamay.Lumabas siya ng kwarto, hawak ang cellphone at mabilis na nag-dial."Damien, meet me at the docks. We need to move now."Meanwhile…Nagising si China sa malamlam na liwanag na sumisilip mula sa bintana. Humawak siya sa gilid ng kama—walang Gabriel. Agad siyang nakaramdam ng kaba. Bumaba siya sa kusina, hoping to see him, pero ang nadatnan niya ay si Mariana na nakaupo at may hawak na tasa ng kape."Good morning, Ma’am China," bati nito. Pero ramdam ni China a ang kakaibang titig ng babae—parang sinusukat siya."Where’s Gabriel?" tanong niya kaagad."May inasikaso lang po, pero babalik din."Pero hindi kumbinsido si China. Lumapit siya kay Mariana. "Tell me honestly… alam mo kung saan siya pumunta, di ba?"Tumikhim lang si Mariana, saka

They stayed like that for a while, letting the quiet blanket them. But deep down, they both knew the world outside wouldn’t stay still for long. And somewhere in the city, in the shadows they couldn’t see, someone else was already planning their next move. Pagkatapos ng mga napagdaanan nila nitong mga nakaraan ay ramdam ni China na may naging kakaiba sa kanyang instincts kaya kahit gusto niyang magpaalipin sa damdamin ay ayaw niyang magpakakampante sa nararamdamang nakaabang na pamganib. Katatapos lamang niyang magshower after their sweet romance..kasalukutan siyang nagtutuyo ng buhok. Airconed ang room nila pero may kakaibang init na muling niyang naramdaman. Mabilis na nag-init ang hangin sa loob ng silid nang magkalapit ang kanilang mga tingin. Gabriel’s gaze was sharp, intense—para bang kaya nitong tunawin lahat ng pangamba ni China pero sabay din, may dalang panganib na baka lamunin siya nang buo. "Gabriel…" mahina ngunit nanginginig ang boses niya, parang isang sigaw na pini

Tumunog ang cellphone ni Gabriel. Agad siyang bumangon at kinuha ang telepono sa mesa. Nang makita niya kung sino ang tumatawag, nagdilim ang mga mata niya. “Who is it?” tanong ni China, ramdam ang biglang pagbago ng tensyon sa paligid. “An informant,” sagot ni China, mababa ang boses. “We might have a problem.” Tumalikod ito habang nakikipag-usap, ngunit malinaw kay China ang bawat salitang narinig niya. “She’s here. The woman from Project Vendetta… she found out about China.” Nang marinig niya iyon, para bang bumigat ang hangin sa paligid. Muling bumalik ang takot na pilit niyang nilimot kagabi. Paglingon ni Gabriel, seryoso na ang mga mata nito. “China… we need to leave. Now.” At doon nagsimula ang umaga na magbubura sa katahimikan ng gabing iyon. Mabilis na nagbihis si Gabriel halos hindi na siya tumitingin kay China. Kita sa kilos nito ang urgency—parang bawat segundo ay may katumbas na panganib. “Gabriel, ano bang nangyayari? Sino ‘yung babae?!” Hindi niya napigilang ta

Nanginginig ang makina ng sasakyang minamaneho ni Gabriel habang binabaybay ang madilim na kagubatan. Sa likod, nakahiga si China, yakap ang tiyan, habang ang mga pilak na liwanag sa kanyang mga mata ay paminsang kumikislap. “Gabriel… masyado nang malakas… parang gusto niyang lumabas ngayon,” halos pabulong na sabi ni China, pero ramdam niya ang panlalamig sa hangin—hudyat na hindi sila nag-iisa. Sa salamin, nakita ni Gabriel ang mga ilaw ng dalawang sasakyan na sumusunod mula sa malayo. “Selene’s men,” bulong niya. Hindi na siya nag-aksaya ng oras—pinihit niya ang manibela at pumasok sa mas makipot na daan patungo sa kabundukan. Biglang yumanig ang lupa. Mula sa ilalim ng kanilang dinadaanan, may umuusbong na mga bitak na may pulang liwanag. “Huwag kang matatakot!” sigaw ni Gabriel, at binilisan pa ang takbo ng sasakyan. Pero alam niyang hindi iyon lindol—reaksyon iyon ng bata sa sinapupunan ni China. Mula sa likod, isang lalaki na may maskara ang sumigaw, “Hand over the Catalys

Walang sinagot si Gabriel sa alinmang tangkang tawag na ginawa niya. Nanghihina siyang napasanda sa headboard ng kanyang higaan habang inaalala ang huling pagkakataon kung saan naramdaman niyang kakampi at kasangga niya si Gabriel...yun ay ang araw na tuluyan nang nagamot ang anak nilang nasa kanyang sinapupunan pa lamang hanggang ngayon. Pinikit niya amg kanyang mga mata uiang sariwain ang mga huling pamgyayari ka ugnay sa cleansing process na isinagawa sa kanila ni Dr. Elara.... Tahimik ang gabi sa lumang kwarto ng lumang wing ng ospital na iyon. Wala nang ibang naririnig kundi ang mahina at mabagal na paghinga ng sanggol sa sinapupunan ni China.Nakaupo siya sa gilid ng kama, hawak-hawak ang tiyan niya hsbang siya ay nakatingin sa monitor ng sonogram scan pna pinapakita ang katawan ng anak nila ni Gabriel na ngayon ay tila payapa… ngunit ramdam niya sa bawat tibok ng puso nito ang natitirang kakaibang enerhiya. “Hindi na pwedeng magtagal ito…” mahina niyang bulong, para bang ki