All Chapters of นิยายจีนชุด ร้อนรักนางจิ้งจอกสาว : Chapter 31 - Chapter 40

ฮ่องเต้หนุ่มยิ้มกว้าง มองร่างยวนตาด้วยความหื่นกระหาย กายแกร่งแข็งชันอยากบุกตะลุยเข้าไปในร่างงดงามของนางใจแทบขาด“ถ้าอย่างนั้นก็รีบๆ ทำเลย ข้าร้อนไปหมดทั้งร่างแล้ว”จิ้งจอกสาวยิ้มหวานให้มนุษย์ผู้ชายอย่างเชิญชวน ขาเรียวสวยยกชันเข่าขึ้นแล้วแยกออกกว้าง เปิดเปลือยบุปผาแสนงามยั่วเย้าให้ภมรหนุ่มลงมาคลุกเคล้าดื่มกินน้ำหวาน“ข้าจะกินเจ้าให้หมดตัวเลย จิ้งจอกของข้า”เซียวเหวินอี้ก้มใบหน้าลงซุกไซ้บนกลางร่างงาม ปลายลิ้นร้อนตวัดไล้เลียกลีบบุปผาสาวอย่างหื่นหิว นางงดงามหวานหอมไปหมด น้ำหวานจากดอกบุปผาสาวหลั่งรินให้ได้ดื่มกินชุ่มฉ่ำคอ มือหนาจับเอวคอดยกลอยพ้นพื้นขาทั้งสองพาดบนไหล่กว้าง ขณะที่ร่างหนาขยับคุกเข่าเลื่อนมือมาประคองสะโพกอวบยกซดน้ำหวานจนเกิดเสียงดังจ๊อบแจ๊บ ปลายลิ้นห่อแยงแหย่ลงไปในช่องหลืบเร้นแสนร้อนฉ่ำ ตวัดเอาหยาดน้ำหวานออกมาดื่มกินแล้วสะบัดไปมา บางคราก็ขบเม้นกลีบบุปผาอวบอย่างเมามันปลายลิ้นไล้เลียขึ้นมาบนตุ่มเกสรดูดดุนเม็ดติ่งสีชมพูเม็ดเล็ก จนเจ้าของร่างสั่นสะท้านบิดตัวเกร็งอย่างเสียวสยิว เสียงครวญครางดังขึ้นเป็นระยะ สายลมพัดมาเย็นฉ่ำ แต่สองร่างที่ยังคงนัวเนียกันกลับร้อนเร่าราวกับมีเพลิงแผด

จิ้งจอกสาวและฮ่องเต้เซียวเหวินอี้พักอยู่ที่แห่งนั้นรอคอยให้กองคาราวานเดินทางผ่านมา ทั้งสองไม่มีพาหนะและเสบียงจึงต้องรอเพื่อขออาศัยร่วมขบวนไปด้วย เซียวเหวินอี้มีเครื่องประดับติดกายมาด้วยจึงคิดจะใช้แลกเปลี่ยนกับม้าและเสบียงในการเดินทาง ระหว่างรอสองหนุ่มสาวก็สำรวจไปรอบๆ ที่แห่งนั้น“ที่นี่มีแหล่งน้ำตลอดปี เราจะมีน้ำไว้ดื่มกินและอาบ แต่อาหารเราคงต้องกินพวกผลไม้หรือไม่ก็ต้องล่าสัตว์พวกกระต่ายป่า หรือพวกนกหนูแถวนี้กินกันตายไปก่อน”เซียวเหวินอี้บอกจิ้งจอกสาว ขณะเดินสำรวจไปจนทั่วแล้ว“ข้าไม่เคยกินอาหารที่ท่านว่า และพวกจิ้งจอกอย่างข้าไม่เคยอดอยากจนถึงขั้นต้องไปฆ่าสัตว์มากิน”หูไป่ฮวาทำหน้าแหยๆ เมื่อรับรู้ถึงเมนูพิศดารที่ตัวเองต้องกิน ในดินแดนจิ้งจอกไม่เคยอดอยาก อาหารการกินก็มีมากมายสามารถใช้เวทมนตร์เสกสรรค์ออกมาให้ดื่มกินได้อย่างไม่จำกัด ไม่ต้องปรุงอาหารไม่ต้องฆ่าสัตว์เพื่อนำมาเป็นอาหาร จิ้งจอกสาวเปิดถุงใส่ของวิเศษค้นหาลูกแก้วสีเหลืองแล้วหยิบออกมาชูให้ฮ่องเต้หนุ่มดู“นี่คือลูกแก้วอิ่มเสมอ สามารถเสกอาหารได้ดังใจปรารถนา แค่เพียงร่ายเวทย์แล้วบอกชื่ออาหารที่ต้องการ อาหารชนิดนั้นก็จะปรากฏตรงหน้าให้

“มันร้อนและแข็งมาก ตอนนี้มันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว โอ๊ะ มันมีน้ำซึมออกมาตรงส่วนปลายด้วย ข้าเลียมันได้ไหม”จิ้งจอกสาวทำตามคนสอน แล้วเริ่มสังเกตเห็นส่วนปลายของลำกายของเขามีน้ำซึมออกมา ในความรู้สึกของนางเกิดอยากจะเลียมันขึ้นมา อยากทำแบบเดียวกับที่เขาไล้เลียนางบ้าง ไม่รอให้เขาตอบหูไป่ฮวาก็ตวัดปลายลิ้นเล็กของตัวเองเลียส่วนปลายสีชมพูเข้มของเขาไปมา รสชาติของน้ำรักที่ติดอยู่ตรงส่วนปลาย ช่างให้ความรู้สึกแปลกๆนางเคยได้ยินพวกจิ้งจอกรุ่นพี่เล่าว่า น้ำรักของเซียนจิ้งจอกจะทำให้อำนาจเวทมนตร์เพิ่มขึ้น น้ำรักของจ้าวปีศาจก็เช่นเดียวกันทำให้มีฤทธิ์อำนาจมากมาย แต่น้ำรักของมนุษย์ผู้ชายจะทำให้มีเรี่ยวแรงมากขึ้นและทำให้จิ้งจอกสาวผุดผ่องสวยเปล่งปลั่งกว่าเดิม ปากเล็กค่อยๆ อมความใหญ่โตเข้าไปในโพรงปากทีละน้อย ดูดมันแรงๆ จนแก้มตอบแล้วก็รูดมันขึ้นลง ปลายลิ้นห่อรัดไปบนปลายยอดบานๆ ราวดอกเห็ดนั้น“อู้ว เอามันเข้าไปในปากสวยๆ ของเจ้า อ่าซ์... ยอดเยี่ยมมาก ดูดแรงๆ เลย โอ้ว...”เซียวเหวินอี้เอ่ยชมจิ้งจอกของเขาด้วยความพอใจ นางช่างหัวไวและเก่งขึ้นเรื่อยๆ เขาแทบไม่ต้องสอนมากนางก็ทำเป็นและทำเก่งจนเขาแทบขาดใจคาปากร้อนๆ ของนา

เซียวเหวินอี้ก้มลงจูบจิ้งจอกสาว ปลอบประโลมนางให้คลายความกังวลใจ ปลุกปลอบนางด้วยรสเสน่หาให้ลืมเลือนความหวาดหวั่นใจไปให้หมดสิ้น มือหนาค่อยจับร่างงามเอนตัวลงบนที่นอนปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างจนเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่“เจ้างามมาก งามจนข้าอยากกลืนกินเข้าไปทั้งตัว”เซียวเหวินอี้กวาดสายตามองสำรวจร่างขาวผ่องอย่างหลงใหล จิ้งจอกสาวตนนี้คือปฏิมากรรมชั้นเยี่ยมที่ถูกสร้างมายั่วยวนผู้ชาย เรือนร่างของนางงดงามราวกับนางฟ้า ดวงตาคู่สวยปรือปรอยเผยอปากนิดๆ ดูน่ารักเย้ายวนใจ ผิวกายขาวผ่องราวกับน้ำนมสด ปทุมถันอวบใหญ่ปลายยอดสีชมพูสวยเด่นเด้งอวดโฉมยั่วน้ำลาย ดวงตาคมมองเลยมายังหน้าท้องแบนราบ เลื่อนสายตาลงไปยังเนินสามเหลี่ยมอวบอูมเกลี้ยงเนียน บุปผาสาวเบ่งบานด้วยฝีมือของเขา ทำเอาคนมองร้อนผ่าวกลืนน้ำลายฝืดคอ นางแยกขากว้างเผยตัวตนรอคอยให้เขาลงไปดื่มกิน“กินสิ ข้าไม่ได้ห้ามท่านนี่”หูไป่ฮวายิ้มหวาน มองเขาอย่างท้าทาย มือน้อยลูบแผงอกหนาปลายนิ้วคีบจุกหัวนมของเขาคลึงขยี้เบาๆ หยอกเย้าเขาก่อน“ข้าจะกินเจ้าทั้งตัว กินจนกว่าเจ้าจะร้องวอนขอให้ข้าพอ”อีกฝ่ายสิ้นความอดทนก้มลงประกบปากจุมพิตจนนางครางเสียงสั่น ก่อนจะหันมาก

เซียวเหวินอี้รู้ดีว่าอ๋องต้วนผู้เป็นลุงโปรดปรานสตรีเหมือนกับตน จึงคิดจะมอบนางสนมให้อ๋องต้วนเป็นการตอบแทน จะได้ไม่มีปัญหากับหูไป่ฮวาเมื่อยกตำแหน่งฮองเฮาให้นางแล้ว เขาปรารถนานางเพียงคนเดียว หญิงอื่นไม่มีความสำคัญต่อเขาอีกต่อไป“เจ้าช่างรู้ใจลุงจริงๆ เซียวเหวินอี้ หากเจ้าจะมอบนางบำเรอของเจ้าให้ลุง ลุงก็ขอนางบำเรอชื่อหูไป่ฮวาเพียงนางเดียวก็พอ นางบำเรอคนอื่นในวังของเจ้าก็เก็บไว้บำเรอเจ้าเถอะ เจ้ายังหนุ่มมีความต้องการมากกว่าลุง”อ๋องต้วนถือโอกาสขอนางบำเรอที่หมายตาไว้ โดยไม่รู้ว่านางบำเรอคนนี้คือคนที่หลานชายรักและคิดยกตำแหน่งฮองเฮาให้“ข้ายกหูไป่ฮวาให้ท่านลุงไม่ได้ นางเป็นหญิงที่ข้ารัก” เซียวเหวินอี้ปฏิเสธอ๋องต้วนขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าจะได้รับคำปฏิเสธจากหลานชาย“ลุงต้องการหูไป่ฮวาคนเดียว หากเจ้าอยากให้ลุงช่วยเหลือก็จงยกนางให้ลุง เจ้าคิดดูสินางบำเรอของเจ้าก็มีมากมาย และคงสวยงามไม่แพ้หูไป่ฮวา เจ้ายังมีเวลาเสพสุขอีกยาวนาน จะหาสตรีที่สวยกว่าหูไป่ฮวาอีกกี่คนก็ได้ ยกนางให้ลุงเสียเถอะแล้วลุงจะช่วยเจ้าชิงบัลลังก์กลับคืน”ข้อเสนอของผู้เป็นลุงทำให้เซียวเหวินอี้นิ่งงันไปชั่วครู่ ในสมองคิดตามทุกคำพูดเปรียบ