All Chapters of นิยายจีนชุด ร้อนรักนางจิ้งจอกสาว : Chapter 51 - Chapter 60

หูหนิงจำต้องรับมงกุฎมาสวมลงบนศีรษะ เพียงชั่วครู่ก็รีบบถอดคืนเมื่อมงกุฎไม่เปล่งแสงอะไรออกมา นางจิ้งจอกสาวถอนหายใจพรูอย่างโล่งอก เมื่ออยู่รอดปลอดภัยดีมงกุฏถูกยื่นส่งให้เซียวอี้หลันเป็นคนที่สาม นางจิ้งจอกสาวรับมาสวมโดยดีท่ามกลางสายตาจดจ้องของคนในห้องโถงนั้น โดยเฉพาะเซียนจิ้งจอกที่จับตามองร่างงามตาแทบไม่กะพริบ ทว่า...พรึบ!!! ไฟได้ลุกท่วมร่างของเซียวอี้หลัน นางทรุดตัวลงท่ามกลางความตกตะลึงของคนในห้องโถง เซียนจิ้งจอกผุดลุกขึ้นยืน แล้วรีบวิ่งมาหาร่างที่กำลังถูกเพลิงแผดเผา ก่อนจะร่ายเวทย์ดับไฟที่ท่วมร่างนั้นให้ดับลง พอไฟดับร่างของเซียวอี้หลันก็เปลี่ยนไปกลายเป็นหุ่นฟางตัวหนึ่ง“เซียวอี้หลัน! เจ้าบังอาจเสกหุ่นฟางมาแทนตัวเองหรือ ร้ายนักนะ”เซียนจิ้งจอกแผดเสียงลั่น ด้วยความโมโห ไม่คิดว่านางจะใช้ไม้นี้ในการเอาตัวรอด“เป็นความผิดของข้าเอง ข้าเป็นคนสอนเวทย์ผูกหุ่นพยนต์ให้นางเอง ไม่คิดว่านางจะนำมาใช้แบบนี้” หูจีรีบคุกเข่าลงพร้อมกับกล่าวขอโทษ“ไม่ใช่ความผิดของเจ้าหูจี เซียวอี้หลันต่างหากที่บังอาจทำอะไรบ้าๆ เช่นนี้ นางต้องได้รับการสั่งสอนให้รู้สำนึก”เซียนจิ้งจอกโบกมือให้กระจกวิเศษปรากฏขึ้น เพื่อส่อง

“ข้าฝัน... ข้ามีความสุขมาก”เซียวอี้หลันยิ้มกว้าง ประคองดวงหน้าหล่อเหลาไว้ในอุ้งมือแล้วยื่นหน้าขึ้นมาจูบเขาอย่างดูดดื่ม“ท่านหล่อมาก ข้าชอบให้ท่านเสพสมข้า แต่ข้าก็เกลียดท่านมากเช่นกัน” นางพึมพำความรู้สึกในใจออกมาคนฟังเจ็บแปลบในอก แต่ก็ฝืนยิ้ม“เจ้าชอบให้ข้าเสพสมเจ้า แล้วเจ้าอยากเสพสมข้าบ้างหรือไม่” เซียนจิ้งจอกพลิกกายสาวให้อยู่บนอก“เอาสิอยากทำอะไรกับร่างกายข้าก็ได้ นี่เป็นความฝันของเจ้า เจ้ามีสิทธิ์ทำตามใจทุกสิ่ง”“ทำได้จริงๆ เหรอ”“ได้สิ ลองดูสิ อยากทำอะไรข้าก็ทำเลย”เซียนจิ้งจอกสบตาของนางพยักหน้าให้ เซียวอี้หลันยิ้มหวาน หากนี่คือความฝันนางก็จะทำให้เซียนจิ้งจอกอยู่ใต้อาณัติของนาง เขาต้องแดดิ้นอยู่ในอำนาจพิศวาสของนาง“ข้าอยากทำแบบนี้กับท่าน...”เซียวอี้หลันบอกเสียงหวานก่อนจะก้มลงจุมพิตริมฝีปากหยัก ดูดดุนปลายลิ้น ขบเม้มริมฝีปากงดงามราวอิสตรีอย่างมันเขี้ยว จูบไปทั่วใบหน้าหล่อเหลาเกินชาย ลูบไล้กล้ามเนื้อแข็งแกร่งบนเรือนร่างกำยำของเขา นางสบตาเขาที่กำลังทำหน้าบิดเบี้ยวด้วยความสเยว เมื่อกุ้มลงขบเม้มจุกนมเม็ดเล็กสีน้ำตาลอ่อนเบาๆ ก่อนจะดูดมันแรงๆ แบบที่เขาเคยทำกับนาง“ซี๊ด โอย เซียวอี้หลัน

"กรี๊ดดด อย่าทำข้า ได้โปรด กรี๊ดดดด" เสียงกรีดร้องดังแสบแก้วหู ไม่ทำให้ปีศาจลิงยักษ์สนใจมันเลือกดูผลไม้สาวอย่างใจเย็น นี่คือแหล่งอาหารของมันยามออกล่าสัตว์มีชีวิตไม่ได้ มันจำเป็นต้องกลืนกินผลไม้สาวเพื่อความอยู่รอด เป็นวัฎจักรชีวิตของเหล่าปีศาจลิงยักษ์ ที่ถูกสาปไว้ให้กลืนกินรสเสน่หาจากสัตว์และผลไม้สาวเพื่อดำรงชีวิต มือหยาบหนาปลายเล็บยาวแหลมเอื้อมไปจับแขนของผลไม้สาวนางหนึ่งที่มันเลือกแล้วว่าสุกงอม เหมาะแก่การกลืนกิน ร่างงามเปลือยเปล่าถูกปีศาจลิงยักษ์กระชากหลุดจากขั้ว พร้อมกับอุ้มกระโดดลงมายังโคนต้น ผลไม้สาวสะบัดแขนหลุดทำท่าจะวิ่งหนี แต่ร่างกายสูงใหญ่กำยำมีขนสีดำปกคลุมทั่วตัวโถมเข้ากอดรัดไว้ มันไม่รีรอจะกลืนกินผลไม้สาว เมื่อจับตัวได้ก็กดลงพื้นหักแขนหักขาจนลุกไม่ได้ จากนั้นก็ลงมือกลืนกินกรี๊ดดด !!! เสียงกรีดร้องดังก้องป่า เมื่อแท่งหยกของปีศาจลิงยักษ์ปักลงกลางร่างของผลไม้สาว ร่างใหญ่ยักษ์ของปีศาจตอกอัดแท่งหยกของมัน เข้าไปในร่องสวาทของผลไม้สาวเพื่อสูบกลืนพลังชีวิต แท่งหยกใหญ่ยาวกระแทกเข้าออกสร้างความหฤหรรษ์ให้บังเกิดกับเหยื่อ เสียงกรีดร้องเปลี่ยนมาเป็นเสียงครางครวญ"อ๊าซ์ ข้าเสียวเหลือเ

“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะตั้งชื่อให้เจ้าเอง”เซียวอี้หลันพิศมองนางผลไม้สาวแล้วนึกชื่อไปพลาง“ข้าจะเรียกเจ้าว่า หว่านอิง ชื่อของเจ้าคือหว่านอิง”“หว่านอิง... ข้าชอบชื่อนี้ ขอบคุณท่านมากเจ้าค่ะ”หว่านอิงยิ้มแป้นด้วยความดีใจ รีบกล่าวขอบคุณเจ้านายสาว“ข้าชื่อเซียวอี้หลัน มานั่งใกล้ๆ ข้านี่ แล้วก็เล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ ว่าข้าจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร”นางจิ้งจอกสาวกวักมือเรียกหว่านอิงให้มานั่งใกล้ๆ อีกฝ่ายทำตามอย่างว่าง่าย“ข้าได้ยินเพื่อนๆ ของข้าเล่าให้ฟังว่า หากขึ้นไปบนภูเขาในดินแดนของพวกเหนี่ยวเหรินหรือพวกครึ่งมนุษย์ครึ่งนก จะพบบ่อน้ำวิเศษตั้งอยู่กลางสวนของปราสาทเหนี่ยวเหริน ที่นั่นเป็นจุดเชื่อมต่อไปยังดินแดนอื่น แต่มันอันตรายมาก ไม่เคยมีใครไปถึงที่นั่น พวกครึ่งมนุษย์ครึ่งนกอย่างพวกเหนี่ยวเหรินไม่มีทางเปิดทางให้ใครเข้าไปได้ พวกนั้นมีอ๋องเหนี่ยวเหรินปกครองอยู่ หากอ๋องเหนี่ยวเหรินไม่อนุญาตก็ไม่มีวันได้เข้าใกล้บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ พวกเหนี่ยวเหรินมีแต่เพศชายเราเป็นสตรีเข้าไป เท่ากับไปเป็นเครื่องบำเรอกามให้มันทุกๆ เดือนอ๋องเหนี่ยวเหรินจะสั่งให้คนมาเก็บนางผลไม้ที่สุกแล้วนำกลับไปเพื่อบำเรอกาม พวกนกตัวเ

“นางผลไม้นางนั้นถูกปีศาจลิงยักษ์กัด นางถูกพิษของมันซึมเข้าตัวไปแล้ว”เซียวอี้หลันมัวแต่งระแวงภัยจนลืมนึกถึงหว่านอิง เมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงรีบวิ่งเข้าไปดูผลไม้สาวทันที“หว่านอิงเจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า”นางจิ้งจอกสาวช้อนศีรษะของหว่านอิงขึ้นนอนหนุนตัก ลูบใบหน้าเห่อแดงของอีกฝ่ายอย่างห่วงใย“นางโดนพิษของปีศาจลิงยักษ์อีกไม่นานพิษจะทำให้นางทุรนทุรายจนตายไป” อ๋องเหนี่ยวเหรินเดินเข้ามาดูแล้วบอกให้ฟัง“แล้วมีทางรักษาหรือไม่”เซียวอี้หลันมองหว่านอิงด้วยความสงสาร แม้จะรู้จักกันไม่ถึงวัน แต่รู้สึกผูกพันกับนางผลไม้นางนี้เหมือนอีกฝ่ายเป็นน้องสาว“มี”อ๋องเหนี่ยวเหรินตอบสั้นๆ จ้องมองร่างอ่อนระทวยของผลไม้สาวด้วยสายตาเรียบเฉย“ทำอย่างไร”เซียวอี้หลันหันมามองหน้าคนบอก แววตามีความหวังผุดขึ้น“ต้องทำให้พิษสลายไป”“ทำอย่างไร”“ก็แค่... หาเพศผู้สักตนมาเสพสมกับนาง พิษของปีศาจลิงยักษ์จะทำให้เหยื่อของมัน เกิดความปรารถนาในการเสพสม จะได้ยอมให้มันเสพสมและดูดพลังชีวิตง่ายๆ อย่างไรล่ะ เมื่อได้รับพิษเหยื่อจะโหยหิวรสสวาทต้องการปลดปล่อย เมื่อถูกเสพสมจนถึงจุดสุดยอด ก็จะคายพิษออกจากร่างได้”วิธีแก้พิษทำให้เซียวอี้หลันเบ้ป