All Chapters of เมียหมิง: Chapter 41 - Chapter 50

คำโปรยอัศราเจ้าของบริษัทอัศราดูโฮม ชายหนุ่มมักจะแวะเวียนไปที่บ้านของพนักงานสาวคนหนึ่งในบริษัทเป็นประจำ จนมีเสียงซุบซิบว่าเขากับกฤติกา ผู้ช่วยสาวมีสัมพันธ์เกินเลยต่อกันแต่ชายหนุ่มไม่ได้ใส่ใจแต่อย่างใดเพราะคนที่ทำให้เขาเข้าๆ ออกๆ บ้านนั้นราวกับบ้านตนเองไม่ใช่กฤติกา แต่กลับกลายเป็นเด็กหญิงวัยแบเบาะที่เขาได้เห็นตั้งแต่ตอนที่เธออยู่ในท้องแม่ น้องเชอรี่หรือเด็กหญิงอัญชุลีที่ผิวขาวใส แก้มแดง ตาโตและแม่ของเธอ 'เกศรา' ผู้เป็นน้องสาวของกฤติกาต่างหากที่ทำให้เขาวนเวียนไม่ไปไหน ทั้งที่ไม่มีอะไรผูกพันกันมากกว่าคำว่าครอบครัวของพนักงาน จนถึงวันที่ชายหนุ่มได้คำตอบด้วยตัวเองว่าเกศราไม่ใช่แค่น้องสาวของผู้ช่วย แต่เธอคือคนที่เคยอยู่กับเขาในคืนวันนั้น....บทนำ“หน่อยจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ได้ยังไง พี่รู้ว่าหน่อยรู้ว่าพี่เป็นพ่อของเชอรี่” อัศราข่มความโกรธลงและพูดกับหญิงสาวตรงหน้าแบบตรงไปตรงมา“เราไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยเจอกัน คุณจะมาเป็นพ่อของลูกหน่อยได้ยังไงคะ” เกศราหันหลังให้ เธอไม่อยากเสียงดังให้เด็กหญิงตื่นขึ้นมา “ถ้าหน่อยจำหน้าพี่ไม่ได้ แล้วแบบนี้ล่ะจำได้ไหม” อัศราดึงตัวเธอให้หั

เมื่อเธอคลอดเด็กหญิงอัญชุลีแล้ว อัศราที่มาเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลเขาถือวิสาสะเรียกลูกสาวเธอว่าน้องเชอรี่ จนกลายเป็นชื่อเล่นของเด็กหญิงไปโดยปริยาย'น่ารักจัง ผิวขาวแต่แก้มแดงเหมือนเชอรี่ น้องเชอรี่ของลุงฮาน' เขามักจะเรียกเด็กหญิงแบบนี้เสมอ จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเขานำสร้อยทองของเธอที่ขาดตกบนที่นอนในคืนนั้นมาให้เธอดู เกศราแทบจะล้มทั้งยืนเธอจำได้ดีว่านั่นคือสร้อยของตัวเอง และนั่นแปลว่าเขาคือชายในคืนนั้นจริงๆ “หน่อยลูกเป็นอะไร เปิดประตูให้พี่ที” เสียงอัศราที่หน้าห้องทำให้เธอสะดุ้ง“เปล่าค่ะ” เธอตอบและพูดต่อทันทีว่า“คุณกลับไปก่อนเถอะ เสียงดังเดี๋ยวเด็กๆ ตื่น” อัศราขมวดคิ้วเขาดูเวลานี่ก็เกือบเย็นแล้ว เธอจะให้ลูกนอนถึงไหน แล้วกลางคืนจะหลับกี่โมง“ตอนนี้ได้เวลาที่ยายหนูต้องตื่นแล้วไม่ใช่เหรอหน่อย ลูกไม่สบายรึเปล่าพี่ขอเข้าไปดูลูกได้ไหม” อัศราไม่ยอมกลับ เขาตั้งใจแล้วว่าอย่างไรวันนี้ต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่อง “อ้าวพี่ฮาน วันนี้ไม่ทำงานเหรอครับ” ก้องเกียรติกลับเข้ามาในบ้าน วันนี้เด็กหนุ่มเลิกเรียนเร็วกว่าวันอื่นๆ “ทำแล้วพี่เลิกงานตั้งแต่บ่ายเลยมาช่วยหน่อยเลี้ยงลูก” อัศราตอบ

เกศราได้รู้จักรุ่นพี่ในคณะจากการที่ไปลงชื่อที่โต๊ะต้อนรับนักศึกษาใหม่ และได้รับการชวนให้เข้าชมรมกิจกรรมต่างๆ“น้องหน่อยสนใจชมรมฟันดาบไหมครับ” อาชวินนักศึกษาปีสองคณะเดียวกันเอ่ยชวน“เอ่อ ไม่ดีกว่าค่ะ” เกศราตั้งใจจะไม่เข้าร่วมชมรมใดเพราะอยากแต่มาเรียนอย่างเดียวและรีบกลับบ้านไปดูลูก“ดีแล้วครับน้อง อย่าไปสนใจชมรมฟันดาบเลยมีแต่คนฟันเก่ง” อีกเสียงดังขึ้น ทำให้อาชวินหันไปมองเพื่อนแบบปรามๆ“มึงก็อย่าพูดอะไรสองแง่สองง่าม น้องเขาตกใจหมดแล้ว” “พอทั้งคู่แหละ น้องมาทางนี้เลยค่ะพี่จะแจ้งตารางนะคะ จันทร์หน้ามารายงานตัวกับอาจารย์ที่ปรึกษาที่....” รุ่นพี่ผู้หญิงเข้ามาจัดการเมื่อเห็นน้องใหม่ทำสีหน้าลำบากใจ เกศราฟังรายละเอียดคร่าวๆ เธอถือโอกาสแจ้งไปด้วยว่าไม่สะดวกเข้าร่วมกิจกรรมรับน้อง ซึ่งบรรดารุ่นพี่ทำหน้าเสียดายแต่ไม่มีใครเซ้าซี้เพราะทุกคนเข้าใจว่าเธอเป็นลูกคุณหนู ไม่สะดวกใจที่จะมาทำกิจกรรมนอกเวลาเรียน เธอมองหาอัศราเห็นเขานั่งมองเธออยู่ห่างๆ จึงรีบก้าวไปหา เกรงใจที่เขาเสียเวลากับเธอมาหลายชั่วโมงในวันนี้ “กลับกันเถอะค่ะ” อัศราลุกขึ้นยืนเขาเอื้อมมื

เย็นวันศุกร์มาถึงอัศรานำรถคันใหญ่มารับครอบครัวของเกศราไปบ้านพ่อแม่เขาที่ระยอง นางอัมพรมารดาของเขาเดิมเป็นบุตรสาวเจ้าของสวนผลไม้รายใหญ่ในระยอง เมื่อมาแต่งงานกับบิดาของอัศราทั้งสองไปๆ มาๆ ระหว่างกรุงเทพ-ระยอง จนถึงวันที่ยกหน้าที่ในบริษัทให้ลูกชายจึงพากันโยกย้ายไปอยู่ที่สวนเป็นหลักสมาชิกที่เดินทางไปด้วยมีเกศรา เด็กหญิงอัญชุลี กฤติกาและก้องเกียรติ ส่วนนางแก้วคำขอตัวไม่มาเพราะมะลิ บุตรสาวคนเล็กมีไข้เล็กน้อยวันนี้อัศราไม่ได้ขับรถเอง เขาให้คนขับรถที่บริษัททำหน้าที่เพื่อที่ตนเองจะได้มีเวลาดูแลคณะเดินทางได้มากขึ้น“แวะซื้อกาแฟข้างหน้าก่อนได้ไหมคะพี่ฮาน” กฤติกาส่งเสียงมาจากเบาะหน้าภายในตัวรถมีที่นั่งสองแถวด้านหน้ามีสองที่กฤติกานั่งคู่กับน้องชาย ส่วนเบาะแถวที่สองอัศราติดตั้งคาร์ซีตให้ลูกสาวตรงกลาง เกศราจึงต้องมานั่งเบาะหลังกับลูก ส่วนอีกที่เป็นของพ่อของเด็กหญิงนั่งขนาบคนละข้าง“ได้ครับ ลูกไก่เปิดกระจกบอกคนขับข้างหน้าได้เลย” อัศราหันมาสนใจเด็กหญิงที่คว้าแขนเสื้อพ่อไว้แน่น“ลูกหิวหรือเปล่าหน่อย มีขวดนมมาไหมครับ”“ยังหรอกค่ะ เพิ่งกินมาเมื่อชั่วโมงก่อน ถ้าจับแบบนี้คือจะชวนเล่น”เกศราอธิบาย ลูก

“ข้างบนไม่มีห้องน้ำนะครับ ใครอยากเปลี่ยนเสื้อผ้าเล่นน้ำก็เปลี่ยนที่ห้องน้ำด้านล่างเลย” บูรพาแจ้งสมาชิกปุ๊บปั๊บทัวร์ของเขาให้รู้กันว่าด้านบนไม่มีห้องน้ำ โดยเฉพาะสาวสวยสองคนที่น่าจะต้องมีธุระกับห้องน้ำมากกว่าหนุ่มๆ แบบพวกตน“เอาไงดีเรา จะเล่นน้ำไหมหน่อย” กฤติกามองหน้าน้องสาว เกศรามองไปที่น้องเชอรี่ทันทีว่าถ้าลงเล่นน้ำลูกสาวจะทำอย่างไร“ถ้าหน่อยกับลูกไก่อยากลงพี่จะดูเชอรี่เอง” อัศรารีบตอบ“ยังไม่แน่ใจค่ะว่าอยากลงไหม แต่อยากไปห้องน้ำเปลี่ยนชุดก่อนก็ดี” เกศราพูดกฤติกาเองก็เห็นด้วย สองสาวจึงขอเวลาครู่หนึ่งไปห้องน้ำทำธุระส่วนตัวประสาผู้หญิง ปล่อยให้สามหนุ่มกับหนึ่งเด็กหญิงนั่งเล่นที่ซุ้มม้านั่งรอท่ามกลางบรรยากาศที่สดชื่น รู้สึกได้ถึงไอเย็นที่มีมากกว่าข้างนอกอุทยานไม่นานนักสองสาวกลับมาในชุดใหม่ที่คล่องตัวขึ้นคือเสื้อยืดแขนกุดกับกางเกงยีนขาสั้นสามส่วนเหนือเข่าเล็กน้อย กฤติกามีกล้องดิจิทัลมาด้วยเผื่อถ่ายรูปสวยๆ เก็บไว้“เฮียจ้องอะไรน่ะ” บูรพาถามเขาเห็นอัศราจ้องขาของเกศราเหมือนไม่เคยเห็น“ว่าแต่เมียกับพี่สาวเมียเฮียเขาสวยกันดีจังนะ สูงยาวเข่าดี ขาวดีด้วย” บูรพาเอ่ยชมโดยไม่คิดอะไร