ทุกคนหันไปมองเกศรา หญิงสาวนั่งนิ่งไม่พูดอะไรมาตลอดตั้งแต่ก้องเกียรติเดินออกไป ใบหน้าของเธอยังคงเรียบเฉยแต่แววตาที่แข็งกร้าวบ่งบอกถึงความรู้สึกข้างในที่กำลังเจ็บปวด“หน่อย... แล้วหน่อยล่ะลูก ลูกคิดยังไง” นางแก้วคำหันไปถามเกศราอย่างมีความหวัง เพราะปกติเกศราจะไม่ค่อยแสดงออกอะไรมากนักเกศรายกมือขึ้นกอดอก เธอส่งสายตาจ้องมองตรงไปยังมารดา“หน่อยไม่มีความคิดเห็นค่ะแม่” เธอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไร้อารมณ์ใดๆ“แต่... ถ้าที่ร้านแม่ยังมีผู้ชายคนนั้นอยู่ หน่อยจะไม่พาเชอรี่ไปที่ร้านหรือไปหายายอีก”คำพูดของเกศราเหมือนมีดกรีดลงกลางใจนางแก้วคำ เธอมองลูกสาวด้วยความเจ็บปวด“หน่อยไม่อยากให้เชอรี่ต้องเจอใครที่ไม่ควรเจอ” เกศราพูดต่อ พยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น“ลูกของหน่อยต้องไม่มารับรู้เรื่องบ้าๆ แบบที่หน่อยเคยเจออีกแล้วค่ะ”บรรยากาศในห้องนั่งเล่นยิ่งเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายขึ้นไปอีก ไม่ว่าจะความเสียใจ ความโกรธหรือแม้แต่ความผิดหวัง อัศราที่นั่งเงียบมาตลอดตั้งแต่ตามเกศรามาถึงบ้านพี่สาว เขาลุกขึ้นยืนช้าๆ เขาก้าวไปยืนอยู่ข้างเกศรา โอบไหล่เธอไว้เบาๆ แล้วหันไปมองนางแก้วคำ“คุณแม่ครับ”
Last Updated : 2025-09-26 Read more