Semua Bab The Billionaire’s Dangerous Desire: Bab 121 - Bab 130

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View Habang nasa biyahe kami, hindi ko na mabilang kung ilang beses akong humawak sa aking dibdib, at bumuntong-hininga. Hindi naman ako pinupuna ni Helios, pero ramdam ko ang paghaplos nito sa aking hita. Hindi naman ‘to ang unang beses na dadalo kami sa isang birthday celebration, eh. Ang problema lang talaga kasi ay hindi malabong makita ko ang kapatid, at mga magulang ko. Oo nga’t hindi naman nila ako kilala. Ni hindi ko nga alam kung makikita nila ako sa malayo, eh. Pero nakararamdam pa rin talaga ako ng kaba. Hindi talaga ‘yon maiiwasan. “Nandoon ba ‘yong mga member ng brotherhood mo? ‘Yong mga high ranking official ng Triumphus?” tanong ko sa kaniya. Gusto ko lang talagang magbukas ng topic, dahil kapag tahimik kami pareho, para akong naiihi sa kaba. Hindi ako mapakali. Kaya as much as possible ay gusto kong libangin ang sarili ko. Kung hindi lang siguro ako nagpalagay ng nail gel extensions sa mga daliri ko, baka nangatngat ko na sa s

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNanatili akong tahimik, habang si Helios ay nakipag-uusap sa ibang ranks ng kaniyang brotherhood.Hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan nila, dahil medyo naiilang talaga ako sa titig ni Elijah sa akin.Hindi ko naman masabing galit siya, pero mabigat talaga ang tingin niya magmula pa kanina. Kaya hindi talaga ako makatingin sa gawi niya, dahil nag-aalangan ako. Paano kasi kung magtama ang mga mata namin? Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Baka matranta ako nang wala sa oras.Ang hirap na ngang umakto na parang wala akong nararamdamang mga mata, eh. Kahit na gusto kong ilibot ang aking mga mata sa buong paligid, hindi ko magawa. Kung hindi lang kasi siya nakatitig sa gawi ko, hindi ako mamomoblema nang ganito.“Darius informed us about them. What should we do?”Napatingin naman ako kay Helios nang sabihin ‘yon ng kaniyang kasama. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin sila kilala. Basta ang alam ko lang ay ang mga hitsura nila, at hindi ang

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewPinaglaruan ko ang aking ballpen, habang nakatuon ang aking mga mata sa aking binabasa. Matapos ang nangyari sa event na ‘yon, hindi ko namalayang may face-to-face class na ulit kami.As usual ay nag-a-advance reading na naman ako. Kaya lang ang kinaibahan ay nagpunta ako sa isang coffee shop. Nasa paligid lang naman si Darius. Nakasubsob lang sa mesa, at hindi ko masiguro kung tulog ba, o sadyang nababagot lang kaya ganoon ang puwesto niya.Lumiban si Luna ngayon. Ang sabi kasi niya sa akin ay aayusin niya raw muna ang schedule niya sa trabaho bago ulit pumasok. Biglaan din naman kasi ang klase namin. Akala ko pa man din ay modular talaga.Kaya lang ay naudlot ako sa pagbabasa nang may bigla na lang umupo sa bakanteng upuan na nasa harapan ko. Tanging white long sleeves lang ang aking nakikita, dahil wala akong balak tingalain kung sino ang umupo.Though, halata naman na sa presensya niya ‘yon, at kung paano siya tumitig sa akin. Kahit ipikit

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNaalipungatan ako nang maramdaman ko ang mabigat na titig sa kung saan. Saka ko nga lang napantantong nasa soccer field pala ako nang tumambad sa akin ang isang lalaki na hindi ko aakalaing makikita ko.Nakatitig siya sa akin. Nakaupo sa harapan, at nakataas ang kilay lalo na nang magtagpo ang aming mga mata. Hindi ko tuloy maiwasang mapatitig na lamang sa kaniya, at mapaawang ang labi, dahil sa gulat.Iniwan ko na kasi ‘to sa coffee shop kanina, pero bakit naman bigla na lang siyang tumambad sa akin? Ang malala pa ay nakatitig sa akin, at parang inaabangan ang aking paggising.Damn! Nasaan ba si Darius, at ‘tong lalaking ‘to pa ang kailangan kong makita? Kung sino pa ang iniiwasan ko, siya naman ang palagi kong nakikita. Pinaglalaruan ba kami ng tadhana, o ano?“You’re awake,” he stated and angled his head.He even shook his head as if waking up was a bad idea.Pasimple kong inilibot ang aking mga mata sa paligid, at pilit hinahanap si Luna.

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“What was that?” tanong ko kay Helios nang makasakay na siya sa kaniyang sasakyan.Matapos ang nangyari sa soccer field, hindi na ako um-attend sa next subject ko. Hindi na rin naman kasi ako makikinig sa professor namin just in case.Sobrang gulo kasi ng nangyari kanina. May pinag-uusapan silang hindi ko alam, at kung mananatili akong tahimik, paniguradong hindi ‘yon matatanggal sa isipan ko.“Ano ‘yong pinag-uusapan niyo?”The way na magsagutan sila, may malalim na dahilan. Hindi ko lang alam kung bakit parang nadadamay ako sa alitan nila.Kaya lang ay bakit magtatanong pa ako kung alam ko naman sa sarili ko na hindi sasagutin ni Helios ang tanong ko?Nahirapan nga akong alamin kung sino talaga siya, hindi ba? Kilala ko naman si Helios, eh. Bakit kailangang pilitin ko pa siya?“You don’t need to know,” he said, shutting me up.Natigilan naman ako sa gulat. Ramdam ko rin ang pagguhit ng sakit sa aking puso, pero naiintindihan ko naman ang nag