All Chapters of The Billionaire’s Dangerous Desire: Chapter 11 - Chapter 20

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Kapag mga simpleng document po ang kailangan kagaya ng fuel po, hindi naman na po kailangan na si Sir Monastero ang pipirma. Naka-in charge po kasi ‘yon sa secretary,” paliwanag sa akin ng secretary ni Helios. “Magre-refill lang naman po kasi sila ng tank ng sasakyan. May company car po kasi tayo.”Para naman akong nalula sa paliwanag ng secretary ni Helios. Ang hirap sundan, dahil sunod-sunod ang paliwanag niya. Hindi ko rin kasi inaasahan na marami pa lang ginagawa ang secretary, eh.“‘Yong mga document po, ang magtatago po mismo ay ang mga staff po,” paliwanag niya. “So, kapag may nawala po, kasalanan po ng mga staff na kasama mo po.”Napahawak ako sa aking sintido. Alam ko naman na mahirap talagang magtrabaho. Walang madali, pero ang hirap kasing mag-adjust. Mas sanay akong mag-serve ng mga order kaysa ang ganito.“Sa una lang naman po mahirap. Of course, nandito pa rin naman po ako hanggang masanay ka,” paliwanag sa akin ng secretary ni

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View Natahimik ako sa sinabi ni Helios. Parang nawalan ako ng boses nang sabihin na naman niya ang baga na ‘yon. Kung sabagay nga naman ay wala talaga akong magagawa. Kung iniisip niyang pag-aari niya ako, hindi ko na mababago ang isip niya. Gustong-gusto ko ngang umangal kung tutuusin, eh. Pero paano ko magagawa ang bagay na ‘yon kung alam ko naman sa sarili ko na hindi nga naman talaga ako masasanay? Ang hirap masanay, dahil baka mamaya ay biglang magbago ang ihip ng hangin. Natatakot ako na kapag nahulog ako kay Helios, dahil sa mga ginagawa niya, baka bigla na lang akong magising na hindi na ako ang babaeng gusto niya. Sa dami kasi ng pinagdaanan ko sa buhay, parang ayaw ko ng maging mahina. Mas gugustuhin kong huwag umasa para hindi ako masaktan, at madismaya. “Hungry?” tanong nito, habang nasa biyahe kami. Napasulyap naman ako sa kaniya, pero kaagad ko ring ibinalik sa harapan, dahil hindi ko kayang lingunin ang isang kagaya niya. Ang gu

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View “Come on, Elizabeth. Tell me,” he urged while his hand was playing my mound skillfully. Ipinikit ko ang aking mga mata nang mariin. Gusto kong sabihin sa kaniya na mas mabuti na lang na tumigil siya, pero bakit iba ang gusto ng katawan ko? ‘Yong tipong alam ko namang delikado, at maaaring may makakita sa amin dito, pero hinahayaan ko lamang siya, dahil gusto ko rin. Humaplos ang akong palad sa kaniyang dibdib, at pinilit salubungin ang kaniyang titig sa akin. Kahit inaantok na ako, sinubukan kong salubungin ang kaniyang mga mata. Nabasa ko naman kung gaano kadilim ang kaniyang mga mata, ngunit may isang emosyon akong nakita roon. Just like mine, he also liked it, and he knew what I wanted. His cold blue eyes reflected lust. Even if we’re in a place where we shouldn’t be doing it, we don’t care as long as we both want it. Alam kong respetadong tao si Helios, at kung may mangyari man sa aming dalawa ngayon, saka may makakita sa amin. Alam

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Iba ang glow mo ngayon, ha? Hindi ka stress,” bungad sa akin ni Luna nang makalapit ako sa kaniyang puwesto.Ibinaba ko naman ang aking bag sa aking upuan, habang nakakunot ang aking noo. “Ano ang ibig mong sabihin? Never naman akong nag-glow.”Natawa naman siya sa aking sinabi. “Iba ang ganda mo ngayon, Jas!”Umiling ako, at umupo na lamang. “Binobola mo lang ako, Luna.”“Pero seryoso naman kasi ako. Ano ba ang secret mo?”Umirap naman ako sa sinabi ni Luna. Talagang ipipilit pa niyang iba ang glow ko ngayon? Hindi ba puwedeng masaya lang ako, dahil wala na akong pinoproblema? May trabaho na ako, dahil kay Helios.Kaya siguro sinasabi ni Luna na hindi na ako stress, dahil wala nga naman na akong problema. Isa pa, hindi rin naman mabigat ang trabaho ko. Hindi rin naman kasi ako pinipilit ni Helios na magtrabaho. “Pera lang ‘yan. Ihaplos mo sa mukha mo, mawawala na lahat ng negative energy,” pagbibiro ko, dahil baka mailayo ko ang usapan.Si

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“What?” he asked.“Hindi ko kailangan ng bagong phone—”Hindi ko na magawang tapusin pa ang aking sinasabi nang bumalik ang sales lady na kausap ni Helios. May dala na ‘tong puting variant ng cellphone na hinahanap ni Helios.Hindi ko naman magawang lingunin ‘yon, dahil alam kong ilang libong piso na rin ‘yon, at hindi malabong umabot nang isang daang libong piso mahigit.“Sir, ito na po,” pukaw ng sales lady kay Helios.Kaya kaagad napalingon si Helios sa kaniya. Wala na tuloy sa akin ang atensyon niya. Mas lalo tuloy akong nanlumo. Kahit kasi sabihin ko sa kaniya na ayaw ko, hindi naman niya pakikinggan.Dagli namang nagtungo si Helios sa cashier. Mariin ko tuloy kinagat ang aking ibabang labi, at tinitigan ang likod ni Helios. Kaya lang ay mabilis siyang lumingon sa aking gawi na para bang naramdaman niya ang aking mga mata.Umangat ang kilay niya, habang inaabot ang kaniyang black card sa cashier. Kinakausap din siya, pero wala sa cashier