All Chapters of The Billionaire’s Dangerous Desire: Chapter 21 - Chapter 30

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewMadalas tawagin si Helios ng kaniyang ina nang Reaux. Galing ‘yon sa pangalan niyang Devereaux, habang ang kaniyang ama naman ay tinatawag siyang Hel, o hindi kaya ay Dev.Kanina pa sila nag-uusap tungkol sa business. Kaya nga tahimik lang ako, dahil ang nag-uusap lang naman ay si Helios, at ang kaniyang ama.Minsan ay sumasali naman sa usapan ang ina nito, pero mamaya ay tatahimik rin naman. Parang nakikinig lang kagaya ko.“What about you, Elizabeth?”Natigilan naman ako, at mabilis na nag-angat ng mga mata para salubungin ang mga mata ni Mrs. Monastero.Nakita ko siyang nagpupunas ng kaniyang labi gamit ang table napkin. Ang kaniyang mga mata ay nakatingin sa akin, at parang sinadya talaga niya akong isali sa usapan.Nang ibaba niya ang table napkin, ngumiti siya nang matamis sa akin. Pansin ko tuloy kung paano siya gumanda lalo. Hindi na nakapagtataka na hanggang ngayon ay may kislap pa rin ang mga mata ng kaniyang asawa tuwing napaliling

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewHindi ako makapagsalita. Nanatili lang akong nakatitig sa kaniya, at hindi magawang ibuka ang aking bibig. Kung subukan ko man, tila nawalan ako ng boses.“Breathe,” he mumbled. “You’re holding your breath for about two minutes now.”Napakurap naman ako nang mahimigan ko ang pag-aalala sa kaniyang boses. Nang maramdaman ko ang pagkabog nang mabilis ng aking puso, saka ko lang naintindihan ang kaniyang sinabi.Kaya naman napahugot ako nang malalim na hininga, at hindi maiwasang kagatin ang aking ibabang labi.Inilihis ko ang aking mga mata na tila napaso sa paraan ng pagtitig nito sa akin. Lihim ko ring ipinikit ang aking mga mata, dahil sa kagustuhang pakalmahin ang aking puso. Ngunit pagdating kasi kay Helios, nahihirapan ako.Ang hirap pigilan ng aking sarili na huwag magpaapekto sa kaniyang sinasabi. Kung noon ay naguguluhan ako, ngayon ay mas lalo akong naguluhan. Ramdam ko rin ang takot ng aking puso. Natatakot akong hayaan ang sarili ko

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View His hand found its way to touch me. Helios rubbed my clit slowly, teasing me while he was smirking. His eyes were dangerous because they felt like he was staring at my soul and reading my mind. “Do you like it?” he asked, even if he knew what my answer was. “Helios!” daing ko, dahil nagawa pa niyang mang-asar sa lagay na ‘to. Humawak ako nang mahigpit sa kaniyang balikat, dahil sa kagustuhang kumuha ng lakas. Gusto kong ilihis ang aking mga mata, o hindi kaya ay ipikit na lang, dahil nakararamdam ako nang hiya sa tuwing nakatitig ako sa kaniyang mga mata. Pero ang problema ko ay hindi ko magawa. Para ako nitong kinokontrol. 

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View  “Jas,” tawag sa akin ng kung sino.Papasok pa lang ako sa school ngayon. Saktong nakaalis na rin si Helios nang pumasok ako sa campus. Kaya kalmado kong nilingon ang tumawag.Bumungad naman sa akin si Luna na ngayon ay parang may pinagdadaanan. Kaya natigilan ako, at napakunot ang aking noo.“Ayos ka lang ba?” tanong ko kahit na posible naman nitong sabihin sa akin na oo.Bumuga siya ng hangin, at dahan-dahang napailing. Ako naman ay nanatiling nakatitig sa kaniya. Hindi inaasahan na aaminin niya ang bagay na ‘yon.“Gusto mo bang mag-usap tayo?” tanong ko sa kaniya. “Matagal naman ang first subject natin.”Tumango siya bilang sagot, habang ako naman ay hindi magawang makapagsalita, dahil ramdam ko ang lungkot niya.Nang makarating kami sa isang library, kaagad naming pinili ang tabl

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View “Puwede naman kasing bumalik ka na lang mamaya,” maliit na boses kong wika, dahil nahihiya talaga ako.Ang daming mga matang nakatingin sa gawi namin ngayon, dahil sa kaniya. Alam ko ring pauulanan na nila ako nang tanong mamaya once na makapasok ako. Pero imbis na alalahanin ‘yon, bakit mas gusto ko pang magtagal dito, at damhin ang atensyon na ibinibigay nila?Iba kasi ang hatid nito sa puso ko. Parang may humahaplos doon na hindi ko maiwasang sulitin ang bawat sandali.Ang sarap pala ng ganito, ano? ‘Yong wala kang pakialam sa kung ano, at ang tanging gusto mo lang ay hayaan ang sarili mong maging masaya kahit sandali lang.Umangat ang kaniyang kilay sa aking sinabi, pero hindi rin naman siya nagsalita. Nanatili lamang siyang nakatitig sa akin, at parang pilit kinakabisado sulok ng aking mukha.Bumuga ako ng hangin, habang si Helios nam