All Chapters of สัมผัสร้ายนายวิศวะ: Chapter 71 - Chapter 80

11 นาฬิกาด้านดีเอ็มร่างสูงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงสายของอีกวัน ขณะที่ร่างบางของคนตัวเล็กยังคงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ เปลือกตาดวงเล็กยังคงปิดสนิทอยู่ในอ้อมกอดของเขา ด้านดีเอ็มที่เห็นขนตาเรียงสวยนั้นถึงกับอดใจไม่ไหว ร่างสูงของคนขี้แกล้งกดจมูกโด่งคมสันเข้าที่แก้มและหน้าผากของคนหลับลงอย่างหมั้นเขี้ยว เขาคิดไม่ถึงว่ายานรกของเควินจะทำให้ณดาร้อนแรงราวกับว่าตนนั้นได้เมียใหม่ ร่างสูงจ้องมองใบหน้าสวยมือหนาปัดปอยผมที่ปิดบังใบหน้าสวยของคนตัวเล็ก"เมื่อคืนเราจัดหนักจัดเต็มกันทั้งคู่ ตื่นมาเช้านี้เธอยังจะโกรธจะเกลียดฉันอีกไหม" เสียงทุ่มเอ่ยกระซิบเข้าที่ใบหูของคนหลับและกดจมูกโด่งลงที่ซอกคอของเธอจนทำให้คนที่รู้สึกตัวตื่นและแกล้งหลับอยู่นั่นถึงกับลืมตาขึ้นมาจ้องมองใบหน้าของเขาด้านดีเอ็มที่ณดามองตนมาด้วยสายตาคู่ดุเช่นนั่น ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับชะงัก"ตื่นแล้ว morning kiss kub" ดีเอ็มไม่พูดเปล่าแต่ร่างสูงกับกดจมูกลงที่หน้าผากของคนตัวเล็กอีกครั้งร่างบางได้แต่นอนมองเขาตาพริบๆ ด้านณดาที่ฉันเลือกแกล้งหลับเพราะ ฉันรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับฉันๆ ไม่น่าพลาดที่ดื่มอะไรจากคนไว้ใจไม่ได้อย่างเควินเล

ด้านณดาหลังจากที่รับสายจากป้าสา ฉันก็รีบมาที่คฤหาสน์ทันที ร่างบางเดินเข้ามาภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เงียบสนิท แต่แล้วกับต้องชะงักเมื่อเจอกับคุณลุงชานนท์บิดาของดีเอ็มที่เผยรอยยิ้มให้กับเธอ"คุณลุงสวัสดีค่ะ" ณดาเอ่ยทักทายไปตามมารยาท"หนูนั่งลงเถอะ ที่ลุงมาวันนี้ลุงมีเรื่องอยากจะคุยกับหนู" ด้านณดาที่ได้ฟังเช่นนั้นใบหน้าสวยถึงกับชะงัก เจ้าของบ้านคนใหม่ที่ป้าสาบอกกับฉันคือคุณพ่อของเขาสินะ"ค่ะ คุณลุงมีอะไรกับหนูคุณลุงพูดมาเถอะค่ะ" ณดาเอ่ยกับคุณชานนท์"หนูทราบเรื่องที่คุณพ่อของหนูเอาที่ดินคฤหาสน์ไปจำนองกับลุงได้ไหม หนูทราบเรื่องนี้หรือเปล่า" คุณชานนท์เอ่ยมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล เพราท่านเองรู้สึกสงสารณดาจับใจ นอกจากจะเหลือตัวคนเดียว พ่อของเธอยังทิ้งหนี้สินไว้ให้อีก"หนูทราบดีค่ะ" ณดาเอ่ยกับคุณชานนท์ด้วยน้ำเสียงนิ่งปกติ จากนั้นคุณชานนท์ก็หยิบโฉนดที่ดินฉบับตัวจริงขึ้นมา"ตัวจริงอยู่กับลุง""ค่ะ คุณลุงจะเข้ามาเคลียร์ที่นี้วันไหนคะ หนูจะได้เก็บของ" ณดาที่ฉันพูดไปเช่นนั้น ฉันเองก็รู้สึกใจหายมากเพราะคฤหาสน์หลังนี้เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของครอบครัวแต่คุณพ่อท่านเองก็รักษามันไว้ไม่ได้"หนูใจเย็นๆ นะที่ลุงม

ด้านณดาหลังจากที่คุยสายกับดีเอ็มไปแล้วนั้น เขาใจร้ายกับฉันมาก จากที่ไม่คิดจะร้องไห้ จู่ๆ น้ำใสๆ ไหลออกจากหางตาอย่างไม่รู้ตัว นี้ฉันจะหวังอะไรกับคนอย่างเขาได้ คนท้องหลากหลายอารมณ์ได้แต่คิดด้วยความน้อยใจ2 ชมต่อมาสายตาดวงเล็กจ้องมองสมาร์ตโฟนแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าดีเอ็มนั้นจะโทรกลับมาหาเธอแต่อย่างใด เรื่องใหญ่ขนาดนี้เขานอนหลับลงได้ยังไงกัน ณดาเอ่ยขณะที่ร่างบางนั่งอยู่ภายในห้องพักเธอเพียงลำพัง เมื่อเป็นเช่นนั่นฝ่ามือเรียวกับหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเข้าที่ไอจีของดีเอ็ม แต่นั้นก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรของเขา"ฉันอยากรู้นักที่เขาเอาแต่นอนและง่วงแบบนี้ ไม่อยากจะรับสายฉันหรือเขาไปเที่ยวที่ไหนอย่างที่ฉันคิดหรือเปล่า" ณดาได้แต่พึมพำออกมาเพียงลำพัง ฉันไล่หาคนที่ดีเอ็มฟอลโล่ จนกระทั่งสะดุดเข้ากับไอจีของปาลินเพียงแค่เห็นว่าดีเอ็มฟอลโล่ไอจีปาลิน ฉันกับรู้สึกทั้งจุกและหน่วงที่อกขึ้นมา หึ...นี้เหรอคนที่บอกไม่มีอะไร เมื่อเป็นเช่นนั้นฉันไม่รอช้ากดเข้าไปทันที!! หึ...!! ภาพที่เห็นเป็นสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง ที่พวกเขานั่งดื่มด้วยกันประมาณห้าคน และหนึ่งในนั้นมีดีเอ็มอยู่ด้วย ดีเอ็มและปาลินพวกเขานั่งแนบชิดกัน คงไม่ต้อ

อีกด้านของเมืองมิวนิค ร่างสูงในชุดเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นธรรมดานั่งดื่มบรั่นดีที่หน้าเคาน์เตอร์ของคอนโดเปิดเพลงคลอเบาๆ ให้ตายเถอะไม่ว่าระยะเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนความรู้สึกของผมที่มีให้กับณดาก็ไม่มีท่าทีจะลดน้อยลงวันเกิดปีนี้ผมไม่ขออะไรมากถ้าผมยังพอมีบุญที่เคยสะสมหลงเหลืออยู่บ้าง ขอให้ผมได้เจอกับณดาเธออีกสักครั้ง ไม่ว่าณดาเธอจะมีใคร ถ้าเธอมีครอบครัวแต่งงานใหม่ไปแล้ว ผมจะเป็นฝ่ายถอยและไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธอเอง แต่ถ้าเธอยังไม่มีใครชีวิตที่เหลืออยู่ขอให้ผมได้อยู่กับคนที่ผมรัก ผู้หญิงที่ชื่อพลอยณดา เพียงคนเดียว ดีเอ็มหลับตาลงอย่างเชื่องช้าในวันที่ไม่มีเธอ แต่ละวันกว่าจะผ่านพ้นไปมันช่างยาวนานและยากเหลือเกินน้ำตาที่ไม่คิดว่าจะไหลให้กับผู้หญิงคนไหน แต่จู่ๆ มันกับไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมนั่งร้องไห้แบบนี้ ทุกครั้งที่ผมคิดถึงใบหน้าสวยหวานรอยยิ้มอันสดใส ผมมักจะมานั่งร้องไห้แบบนี้อยู่เป็นประจำ ความคิดถึงที่ไม่ได้ข่าวคราว มันโคตรเจ็บปวดแสนทรมานสำหรับผม ดีเอ็มนั่งดื่มคนเดียวอยู่เช่นนั่นนานนับชั่วโมง แต่ก่อนที่คนเมาจะถูกฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เข้าครอบงำ จิตใจฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้นั้น จู่ๆ

ด้านณดาหลังจากที่เอ่ยเช่นนั่นกับดีเอ็มไปแล้วฉันก็เดินออกจากเขามารอคุณลุง ที่ฉันมาวันนี้ก็เพื่อมาโอนคฤหาสน์ให้กับท่านดีเอ็มเขาบอกกับฉันว่าเจอหน้านาเนียร์แล้วงั้นเหรอ นี้เขาไปเจอตอนไหน" ณดาถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยท่าทีสงสัยเมื่อ 1 ชั่วโมงก่อนหน้า ด้านดีเอ็มหลังจากที่เมื่อวานผมทราบข่าวณดาจากคุณพ่อทำให้ผมนอนไม่หลับแทบจะทั้งคืน จนกระทั่งช่วงเช้าที่ผ่านมา ผมแวะไปที่คฤหาสน์ของณดาเพื่อจะไปพบเธอ แต่ณดาเธอก็ไม่ได้อยู่ที่คฤหาสน์อย่างที่ผมคิด ขณะที่ร่างสูงเดินเข้าไปคฤหาสน์หลังใหญ่ กับได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งวัยประมาณห้าสิบปลายๆ ที่นั่งเล่นกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าตาน่ารักและเหมือนกับผมเอามากๆ แค่เห็นใบหน้าของเด็กน้อยผมก็รับรู้ได้ทันทีว่าเธอคือลูกสาวของผมและณดา ด้านป้าสาที่เห็นชายหนุ่มแปลกหน้าอย่างดีเอ็มถึงกับขมวดคิ้วด้วยท่าทีสงสัย "คุณเป็นใครคะ" ป้าสาถามดีเอ็ม "ผมชื่อดีเอ็มเป็นลูกชายของคุณชานนท์ และเป็นสามีของณดา ครับ" คำตอบของดีเอ็มทำเอาป้าสาถึงกับช็อก ถึงว่าละหน้าตาของดีเอ็มนั้นเหมือนเจ้านาเนียร์ราวกับคนๆ เดียวกัน "คุณมาหาหนูณดาใช่ไหมคะ หนูณดาพึ่งออกไปเมื่อกี้เองค่ะ" "ครับ" ร่างส