Semua Bab รวมเรื่องสั้นชุดบุหงาระบำไฟ: Bab 41 - Bab 50

ขวัญสุตาประสานสายตาของสรศักดิ์ทันที ดวงตาคู่สีดำสนิทสบสายตากับดวงตาเรียวรีของชายหนุ่มอย่างพยายามอ่านใจหากขวัญสุตามีมนตราเธอคงสามารถเสกให้เขาคลายคำตอบที่เธออยากรู้ออกมาได้“หนึ่งสองสามปลาฉลากขึ้นบก สี่ห้าหกปาท่องโก๋ยัดไส้” สรศักดิ์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้มทว่าเพลงที่ชายหนุ่มร้องออกมาทำให้หญิงสาวอดรู้สึกขันจนต้องหัวเราะเอิ้กอ้ากออกมาไม่ได้ภาพในหัวของขวัญสุตาผุดพรายขึ้นมาราวกับดอกเห็ด ในตอนเด็กนั้นขวัญสุตาจำได้แม่นว่า พี่ชายข้างบ้านที่เธอแอบออกไปเล่นบ่อย ๆ นั้นได้สัญญาว่าจะแต่งงานกันเมื่อโตขึ้นทว่าเมื่อเวลาผ่านไปขวัญสุตาก็ไม่เคยเห็นแม้แต่วี่แววของพี่ชายข้างบ้านอีกเลย ทำให้หญิงสาวต้องแอบร้องไห้คนเดียวเป็นประจำ“ขวัญจำไม่ได้” ขวัญสุตาเอ่ยในที่สุดแล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่“ช่างเถอะมันก็นานมากแล้วเนอะ” สรศักดิ์เอ่ยขึ้นแล้วเอื้อมมือมากอบกุมมือของขวัญสุตาไว้“ปล่อยนะ” ขวัญสุตาสะบัดมือออกอย่างแรง ดวงหน้าที่เคยคลี่ยิ้มเมื่อครู่กลับบึ้งตึงจนชายหนุ่มสัมผัสได้“ขวัญ ศรรักขวัญจริง ๆ นะ ให้โอกาสศรได้เป็นแฟนของขวัญได้ไหม” สรศักดิ์เอ่ยขึ้นแล้วสบสายตาหญิงสาวอย่างจริงจังขวัญสุตาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ในสมองขอ

“ผมลืมไม่ลงเลยพี่ แต่ผมได้ยินมาว่าเขาสองคนจะหมั้นกันแล้ว” นภตุลย์เอ่ยเสียงเครียดเขากระดกกาแฟจากแก้วกระดาษเข้าไปในปาก“ไอ้ศรนี่มันร้ายจริง ๆ เว้ย” ศรุตเอ่ยกับน้องชายของเขาอย่างนึกเขม่นสรศักดิ์อย่างขำขันดวงตาคู่คมของศรุตทอดมองไปยังใบหน้าของนภตุลย์ที่เวลานี้หมองเศร้ายิ่งกว่าเดิม หาดนภตุลย์ไม่ใช่น้องชายของภรรยาของเขาเขาคงไม่มานั่งเวทนาน้องของเขาแบบนี้‘ยังไม่ทันจีบก็ได้กินแห้วซะแล้ว’ ศรุตคิดในใจมือหนาของศรุตเอื้อมมือไปตบบ่าของนภตุลย์อย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มเงยหน้ามองไปยังศรุต เอ็มดีของบริษัทเครื่องสำอางอย่างมีกำลังใจขึ้นมาบ้างเวลานี้ดวงหน้าหล่อเหลาของศรุตหนุ่มใหญ่อยู่ใกล้กับดวงหน้าคมสันของเขาแค่คืบศรุตเคลื่อนใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ๆพลางกระซิบกระซาบข้างหูของนภตุลย์อย่างคนเจ้าแผนการ“ขอบคุณครับพี่” นภตุลย์เอ่ยอย่างลิงโลดพลางส่งยิ้มให้ศรุตอย่างโล่งใจไปหนึ่งเรื่อง“อ้าวจะไปแล้วเหรอ” ศรุตเอ่ยถามนภตุลย์ที่ผุดลุกขึ้นขณะที่แก้วกาแฟของตนเองยังไม่หมด“เดี๋ยวมื้อนี้ผมเลี้ยงเองครับ” นภตุลย์เอ่ยขึ้นพลางล้วงหากระเป๋าสตางค์ในกางเกงของเขาขึ้นมา“เอางั้นเหรอ” ศรุตเอ่ยถามเมเนเจอร์หนุ่มหล่อพลางลอบสังเกตอากั

ริมฝีปากบางของขวัญสุตาสั่นระริก ยามเมื่อเวลานี้นภตุลย์จับใบหน้ามนเชยขึ้นแล้วบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มของขวัญสุตาอย่างรุนแรงขวัญสุตาอดนึกถึงคำพูดของนภตุลย์ไม่ได้ว่า หากใครเล่นเกมนี้โดยมีน้ำไหลออกมาก่อนจะได้เป็นทาสและต้องยอมให้นายทาสกระทำอะไรกับตนเองก็ได้ภายในสามวันนี้ขวัญสุตาไม่ร้องสักนิดเดียวหญิงสาวพยายามแล้วทว่านัทรียาที่รวดเร็วกว่าใครเอื้อมมือมาตะปบส่วนนั้นของขวัญสุตา“แย่จังนะขวัญ ไม่มีน้ำอย่างนี้ นัทคงต้องช่วยขวัญแล้วล่ะ” นัทรียาเอ่ยกับขวัญสุตาอย่างลองใจนัทรียาประคองเพื่อนสาวขึ้นมาแล้วอย่างรวดเร็ว เธอบดเบียดส่วนล่างจนขวัญสุตารับรู้ได้ถึงแรงเสียดสี“นอกจากนี้เกมนี้จะทำยังไงก็ได้ให้น้ำในตัวของผู้เล่นไหลออกมาไม่จำกัดวิธีการ” นัทรียาเอ่ยแล้วโลมไล้เรือนกายของขวัญสุตา หญิงสาวชะงักที่นัทรียาพยายามซอนไซ้ไปยังช่วงสวาทของเธอ“สกปรกไปมั้ง...นัท” สรศักดิ์เอ่ยแล้วประชิดตัวของนัทรียาอย่างรวดเร็ว ทว่านัทรียาที่ไวกว่าเอื้อมมือมาชักให้สรศักดิ์อย่างรวดเร็วขวัญสุตาเหลือทนกับเกมนี้เธอกระชากทั้งนัทรียาออกไปแล้วบดเบียดส่วนนั้นของนัทรียากับช่องทางสวรรค์ของเธออย่างรุนแรงจนนัทรียาน้ำไหลไปตามระเบียบ“อ๊ะ ไห

โรงพยาบาลเอกชน XXX“หมอยินดีด้วยนะครับ คุณกำลังจะได้เป็นพ่อคน” แพทย์หนุ่มเอ่ยกับสรศักดิ์อย่างยินดี“คุณหมอหมายความว่าอย่างไรครับ” สรศักดิ์เอ่ยถามแพทย์หนุ่มอย่างไม่เข้าใจมากนัก“คุณขวัญสุตาตั้งครรภ์ได้สองสัปดาห์แล้วครับ ช่วงนี้ระมัดระวังไม่ให้กระทบกระเทือนทั้งร่างกายและจิตใจของคุณภรรยานะครับ” แพทย์หนุ่มเอ่ยแล้วเดินจากไปชายหนุ่มรู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ในความฝันทว่าสรศักดิ์กลับต้องขมวดมุ่นคิ้วเข้าหากันอีกครั้ง“แล้วใครเป็นพ่อของเด็ก” สรศักดิ์เอ่ยถามกับนภตุลย์ทันทีที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง“อย่ามามองวันนั้นข้าแตกนอก” นภตุลย์เอ่ยกับสรศักดิ์อย่างกรุ่นโกรธ“อภัยให้ขวัญเถอะนะ ข้าขอร้อง” สรศักดิ์เอ่ยขึ้นแล้วสบสายตาของนภตุลย์อย่างจริงจัง“ข้าไม่โกรธเมียเอ็งก็ได้เว้ย” นภตุลย์เอ่ยขึ้นอย่างประชดประชันกว่าเดิม“ขวัญก็ขอโทษเอ็งแล้วไง” สรศักดิ์เอ่ยขึ้นกับนภตุลย์กับเพื่อนสนิทหนุ่มด้วยแววตาเว้าวอน“เออ ข้าไม่โกรธแล้ว เดี๋ยวเดือนหน้าข้าจะย้ายบริษัทแล้วว่ะ” นภตุลย์เอ่ยกับเพื่อนสนิทที่สุดของเขาอย่างรวดเร็ว“ทำไมว่ะ...” สรศักดิ์เอ่ยถามเพื่อนสนิทของเขาในที่ทำงานเพียงคนเดียวเป็นเวลาเดียวกับที่นัทรียาเดินเข้ามาห

เวลานี้ขวัญสุตากับกำลังตั้งครรภ์กลับสรศักดิ์ที่ชาตินี้ชาติเธอไม่คิดว่าจะมารักเขาได้เลยสักนิดสรศักดิ์แม้ภายนอกจะเป็นคนอ่อนโยนหากขวัญสุตาสัมผัสได้ถึงเนื้อแท้ของชายหนุ่ม เธอไม่อยากให้เขาก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ตามบนโลกใบนี้ทว่าเมื่อมาถึงจุดนี้แล้วขวัญสุตาก็พร้อมจะเปิดใจให้กับเขาคนใหม่แล้วเหมือนกัน“เราจะอยู่ด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูกนะเจ้าตัวเล็ก” ขวัญสุตาเอ่ยแล้วลูบมือไปมาบริเวณท้องอย่างหวงแหนประตูของห้องในโรงพยาบาลเปิดออกกว้างตามด้วยร่างของสตรีคนหนึ่งในชุดเรียบหรูที่หญิงสาวอดรู้สึกไม่ได้ว่าใบหน้าของสตรีผู้มาเยือนนั้นคล้ายใครสักคนที่ขวัญสุตาเคยรู้จักมาก่อน“คุณขวัญสุตา สัตยานันท์ หรือเปล่าคะ” เสียงเข้มของสตรีผู้มาเยือนทำให้ขวัญสุตาเงยหน้าสบสายตาคู่สวยคมของสตรีคนนั้น“ใช่ค่ะ คุณน้า” ขวัญสุตาเอ่ยตอบหญิงสาวผู้มาเยือนอย่างสุภาพอ่อนน้อมดวงตาคู่งดงามฉายแววเฉลียวฉลาด หญิงสาวลอบสังเกตอากัปกิริยาของสตรีใบหน้าสวยคมตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์“คุณขวัญยังจำคุณป้าของตนเองไม่ได้เหรอคะ” คุณขวัญวัจนีกล่าวด้วยน้ำเสียงทรงพลัง ทว่าขวัญสุตาไม่มีทีท่าหวาดกลัวหรือกริ่งเกรงในสุ้มเสียงของคุณป้า