Semua Bab รวมเรื่องสั้นชุดบุหงาระบำไฟ: Bab 31 - Bab 40

ขวัญสุตาหลุบสายตาต่ำลงทันทีแล้วเบือนหน้าไปอีกทาง หญิงสาวแส้รงทำเป็นกวาดสายตามองดูรอบ ๆ อย่างไม่สนใจอาคันตุกะผู้มาเยือนมากนัก“สวัสดีครับคุณนัท คุณนภ และคุณขวัญ” สรศักดิ์กล่าวอย่างรวดเร็ว ท้ายประโยคชายหนุ่มจงใจเน้นอย่างชัดถ้อยชัดคำจนขวัญสุตาอดรู้สึกร้อนๆหนาวๆอย่างไรพิกล“สวัสดีครับคุณศร” นภตุลย์เอ่ยพลางส่งยิ้มอย่างมีไมตรีมาให้กับสรศักดิ์ เมเนเจอร์หนุ่มที่สามารถบริหารจัดสรรทรัพยากรคนในทีมได้อย่างดี“ครับ” สรศักดิ์เอ่ยกับนภตลุย์ ทว่าสายตาของชายหนุ่มกลับมองส่งสายตาไปยังขวัญสุตา...หญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังของนภตุลย์ขวัญสุตารับรู้ถึงสายตาคมปลาบของสรศักดิ์ที่ทอดมองมายังเธออย่างอ้อยอิ่ง ทว่าแววตาของชายหนุ่มกลับพราวระยับราวดวงดาวที่เปล่งประกายแสงนวลสว่างกระจ่างตาหญิงสาวยืนตัวลีบอยู่ในลิฟต์แก้ว ท่ามกลางชายหนุ่มทั้งสองคนที่ยืนคุยกันอย่างออกรสออกชาติ“คุณคิดว่าลูกค้าของบริษัทเราจะเป็นกลุ่มไหนต่อดี” นภตุลย์เอ่ยชักชวนถามสรศักดิ์อย่างไม่สนใจเสียงรอบด้าน“ถ้าให้ถามผม ผมว่าคนต่อไปที่จะใช้เครื่องสำอางของเราน่าจะตีตลาดกลุ่มเคาน์เตอร์แบรนด์มากกว่า” สรศักดิ์กล่าวเสียงดังอย่างภาคภูมิใจในความคิดของตนเอง“

[สรศักดิ์ part]ขวัญสุตาเดินลงไปจากลิฟต์นานแล้วทว่าภาพทั้งหมดที่ชายหนุ่มเห็นไม่ได้มีแต่ฝ่ายหญิงที่อยากเข้าหาเวลานี้กลับกลายเป็นว่าฝ่ายชายอยากเข้าหาเสียเองสรศักดิ์สาวเท้าเข้าไปตามทางเดินของโรงแรมหรูหรา เวลานี้ในใจของชายหนุ่มอดรุ่มร้อนไม่ได้ ยิ่งยามเห็นขวัญสุตาหัวร่อต่อกระซิกกับนภตุลย์ที่โต๊ะอาหารนั้นทำให้ใจเขาแทบคลั่งสรศักดิ์หยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องของขวัญสุตาชายหนุ่มเหลียวซ้ายแลขวาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของใครมือหนาล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง เขาหยิบคีย์การ์ดสำรองที่ได้มาจากนัทรียาแตะไปที่ประตูดิจิทัลของห้องขวัญสุตาชายหนุ่มหยุดฟังเสียงคุยโทรศัพท์ของขวัญสุตาเพียงชั่วครู่ มือหนาของเขากลับกำแน่นจนสามารถจะต่อยเข้าที่กำแพงได้“งั้นแค่นี้ก่อนนะ ฉันได้พี่นภมาละ เดี่ยวจะไปจัดหนักให้สุดต่อ” ขวัญสุตาเอ่ยเสียงสูง ท้ายประโยคหญิงสาวหัวเราะเพียงเล็กน้อยแต่พองามเสียงหัวเราะของขวัญสุตากระแทกโสตประสาทของสรศักดิ์อย่างรุนแรง ...สรศักดิ์ไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองจะสามารถเป็นสะพานที่ขวัญสุตาทอดไปหานภตุลย์ได้อย่างแนบเนียนที่ผ่านมาขวัญสุตาคงเห็นเขาเป็นสัตว์มีเขามากซินะที่ยอมมอบกายแลกใจให้กับเธอ เขาควรคิดบัญชีแ

สรศักดิ์นั่งลงข้างเธอแล้วกระชากเรือนกายเปลือยเปล่าของขวัญสุตามาคลอเคลียกลิ่นหอมจางจางจากแชมพูยาสระผมของขวัญสุตาทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเผลอไผลมือหนาของสรศักดิ์สอดเข้าไปในสาบเสื้อของหญิงสาว สรศักดิ์ปลดตะขอออกบราเซียร์ตัวจิ๋วสีขาวสะอาดตาออกไปอย่างรวดเร็วเวลานี้เรือนกายของขวัญสุตาเปลือยเปล่าอีกครั้ง ดวงตาคู่งดงามกลับเบิกกว้างกว่าเดิมด้วยริมฝีปากบางของสรศักดิ์ทาบทับลงบนซาลาเปาขาวโพลนของเธอเขาดูดยอดปทุมสีชมพูสวยของเธอเสียจนหญิงสาวเสียวซ่านไปทั่วเรือนกายาขวัญสุตาบิดเรือนกายขาวนวลไปมาทั้งช่วงล่างที่โดนรุกล้ำและท่อนบนที่ถูกครอบครองด้วยริมฝีปากบางของชายหนุ่มตรงหน้าที่เวลานี้เลื่อนสถานะตนเองเสียแล้วหญิงสาวครวญเสียงหวานกระชั้นขึ้นยามเมื่อวัตถุประหลาดรูปทรงเรียวรีสีชมพูคล้ายช่องทางสวรรค์ของเธอขวัญสุตาอดยอมรับไม่ได้ว่าวัตถุประหลาดที่ชายหนุ่มได้สอดแทรกเข้ามาในร่างกายเธอนั้นทำหน้าที่ของมันได้ดีกว่าชายหนุ่มตรงหน้าเสียอีกสาวเจ้าครวญลั่นเมื่อสรศักดิ์เอื้อมมือกดปุ่มให้วัตถุประหลาดที่หญิงสาวไม่เคยเห็นมาก่อนเร่งระดับความเร็วขึ้นอย่างรวดเร็วจนทำให้ช่องทางสวาทของขวัญสุตาบีบเกร็งกว่าเดิมขวัญสุตากระตุกวูบ

ขวัญสุตารู้สึกราวกับว่าเธอกำลังเดินอยู่บนทางช้างเผือกที่เต็มไปดาวเคราะห์ที่ร้อยเรียงต่อกัน นั่นก็เพราะเวลานี้นภตุลย์และเธอได้เสียกันแล้วนะสิหญิงสาวรู้สึกราวกับว่าตนเองได้ก้าวขึ้นเครื่องบินลำใหญ่ที่เที่ยวบินนี้ไม่ได้มีแค่เพียงเธอกับสรศักดิ์ไม่ หากแต่คราวนี้กลับมีอีกสองหนุ่มหล่อมาร่วมแจมด้วยริมฝีปากอวบอิ่มของเธอถูกครอบครองด้วยแท่งไอติมเขื่องของสรศักดิ์ ส่วนท่อนล่างของเธอกลับมีเมเนเจอร์หนุ่มจับจองอย่างไม่ต้องสงสัยเวลานี้ขวัญสุตาได้ลืมเลือนแล้วซึ่งความถูกต้องทว่าแรงปรารถนาส่วนลึกทำให้หญิงสาวทั้งอมและดูดดึงแท่งไอติมจนสรศักดิ์อดครางลั่นบ้างไม่ได้ขวัญสุตากำลังนั่งเครื่องบินลำใหญ่ที่ถูกเร่งเครื่องขี้นเรื่อย ๆท่ามกลางริมฝีปากบางเฉียบของเอ็มดีที่ทำให้กำลังดูดเล็มยอดสีชมพูหวานของเธอศรุตไม่เคยรู้เลยว่าขวัญสุตาจะช่ำชองและชำนาญในเรื่องบนเตียงขนาดนี้ เขาไม่อยากนึกว่าถ้าหากเขาลองใช้แท่งไอติมขนาดยักษ์ของเขาลงไปในเรียวปากอันอวบอิ่มของเธอบ้าง...มันจะทำให้เขาสุขสันต์ขนาดไหนกันนะราวกับว่าสรศักดิ์รู้ทัน เวลานี้เขาครางลั่นออกมาอย่างสุขสมอารมณ์หมาย ดวงตาคู่คมสบสายตาเปล่งประกายมายังศรุตอย่างนึกรู้เท่าทั

“ขวัญ” เสียงเรียกของชายหนุ่มปลุกหญิงสาวออกจากภวังค์ขวัญสุตางัวเงียตื่นขึ้นมาก็พบว่าเวลานี้เป็นเวลากลับบ้านแล้ว หลังจากปาร์ตี้ปีใหม่ของบริษัททำให้เธอมีสภาพงัวเงียมากในวันนี้“ให้ผมไปส่งนะ” สรศักดิ์เอ่ยกับหญิงสาวที่สี่วันที่ผ่านมาเธอมอบความสุขมาให้เขาทั้งสามคนได้อย่างตลอดทริปการเที่ยวที่หฤหรรษ์ของพวกเขา“ไม่เป็นไรค่ะ ขวัญกลับเองได้” ขวัญสุตาเอ่ยกล่าวอย่างไม่รอรี ด้วยหญิงสาวยังเกรงใจและยังไม่ลืมเหตุการณ์สุขสมในวันนั้นขวัญสุตาผละออกจากชายหนุ่มอย่างสรศักดิ์ หญิงสาวหลุบตาต่ำลงยามเมื่อต้องเดินผ่านเขาออกมารองเท้าคัชชูสีดำสนิทเดินออกมาจากห้องน้ำของบริษัท ทว่าขวัญสุตาต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อมือหนาสากของใครบางคนกระชากเธอเข้าไปในห้องน้ำ“ทำแบบนี้ทำไมศร” ขวัญสุตาเอ่ยขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด ดวงหน้าหวานมองไปยังสรศักดิ์อย่างไม่สบอารมณ์“เย็นนี้ไปเจอกันที่ร้านเดิมอีกครั้งได้ไหมขวัญ” ชายหนุ่มเอ่ยกับขวัญสุตาอย่างรวดเร็วขวัญสุตาถอนหายใจอย่างกลัดกลุ้ม หญิงสาวลอบมองใบหน้าของชายหนุ่มที่ส่งสายตาเว้าวอนมาให้เธออย่างจำใจ“ก็ได้” ขวัญสุตาตอบเสียงห้วนพลางสาวเท้าเดินผ่านเขาไปอย่างไม่ไยดี[สรศักดิ์ part]สายตาคู่คมเ