Gustong-gusto na lang sanang lumubog sa lupa ni Harmony sa sobrang kahihiyan. “Professor Darien, kasalanan ko po talaga…”Medyo tumapang ang boses ni Darien, “Sabihin mo nga, anong dahilan at hindi ka nakinig?”Namula pati leeg ni Harmony. Gusto sana niyang magimbento ng palusot, kahit ano lang para makalusot. Pero ang tingin ni Darien, sobrang seryoso, parang homeroom teacher niya nung high school na kayang basahin ang utak ng estudyante.Sumubok pa rin siya ng konting pag-asa, tinanong nang mahinahon, “Kailangan ko po ba talagang sabihin?”Tumaas ang kilay ni Darien. “Ikaw, sa tingin mo ba hindi?”Alam na niyang wala nang takas, kaya napilitan siyang magsalita, halos pabulong, at mabilisan, “Kasi po… ang gwapo niyo masyado.”Hindi niya alam kung sobrang hina lang ng pagkakasabi niya o hindi talaga makapaniwala si Darien, kasi nagtanong ito, “Ha?”Dahil wala nang atrasan, tinaasan na lang niya ng boses at inulit, “Kasi po, Professor, ang gwapo niyo talaga.”Tahimik.Biglang n
Baca selengkapnya