All Chapters of Secret Wife Ako ni Professor Darien: Chapter 51 - Chapter 60

Ngayong araw ay may klase sila sa anatomy. Pero bago pa man ang klase magsimula, sinabi na ni Professor Darien sa nakaraang lecture na hindi sila magle-lecture ngayon. Sa halip, dadalhin niya ang buong klase sa laboratory building para personal na makita ang mga anatomical specimen, o tinatawag nilang “mga dakilang guro”, para mas malinaw nilang maunawaan ang bawat bahagi ng katawan ng tao. Sa araw na ito ay pagmamasid lang, pero sa mga susunod na araw sila na mismo ang gagalaw at mag-eeksperimento.Naglalakad ang grupo ng mga estudyante, lahat naka-white coat, papunta sa laboratory building.Magkasabay na naglalakad sina Sammy at Harmony. Medyo kinakabahan si Sammy at ibinulong, “Hindi ako nakatulog kagabi. Iniisip ko na agad ‘tong klase. Alam mo namang sobrang takot ko sa mga ganitong bagay.”Si Sammy talaga ang tipo ng taong takot sa mga patay, mga mummy, horror movies, at lalo na sa multo. Tinanong siya minsan ni Harmony kung bakit siya kumuha ng medicine kung gano’n. Ang sagot

“Kanina sa laboratory, habang nagsasalita si Prof Darien, napatingin ako sa 'yo,” ani Sammy. “Hulaan mo kung anong nakita ko sa mga mata mo?”Huminto ng bahagya si Harmony. “Mutá?”Minsan talaga nakakainis din 'tong babaeng 'to.“Hindi, seryoso! Sa mga mata mo nakita ko 'yung paghanga. Yung tingin mo sa kanya, parang tinitingnan mo ang pinakamagandang bagay sa buong mundo.”Natigilan si Harmony.Lumapit si Sammy, may halong kilig ang boses. “Uy, in love ka na ba kay Professor Darien?”Dapat sana ay biruan lang iyon, inakala niyang magbablush si Harmony at itutulak siya habang sinasabing, “Ano ka ba, ang arte mo.”Pero laking gulat niya nang tahimik lang si Harmony ng ilang segundo bago sumagot ng, “Madaling mahulog ang loob sa kanya.”Ang mga estudyante ay natural na humahanga sa kanya dahil sa propesor aura niya, plus, guwapo siya. Pero kung aalisin mo 'yung mga label na 'yun, at makikilala mo talaga siya, marerealize mong napakarami pa niyang magagandang katangian.May alam

Pagtingin ni Harmony sa likod ni Ivan, napansin niyang may ilang lalaki na nakatayo sa tabi ng pedestrian lane. Hindi na siya nagulat, sila yung mga lalaking nagtawanan sa kanya noon.Walang emosyon sa tono ni Harmony: “Anong gagawin ko sa inyo sa dinner?”“Hindi ba dati naman tayong sabay-sabay kumakain?” sagot ni Ivan. “Pinapapunta ka nila.”Napangisi si Harmony, may halong pang-aasar: “Eh nasaan na yung girlfriend mo?”“Friends lang ‘to, bakit ko siya isasama?”Sa isip ni Harmony, napailing siya. Kung hindi mo nga isasama yung girlfriend mo, eh di lalong wala akong dahilan para sumama.Malamig siyang tumugon, “Mas lalo na akong walang rason para sumama.”Hindi inasahan ni Ivan na tatanggihan siya nang ganoon kabilis at diretso. Napatingin siya sa mga kaibigan niyang nakaabang, tapos ibinaba ang boses, “Uy, huwag mo naman akong ipahiya. Nakatingin sila.”Sanay siyang palaging umaayon si Harmony sa kanya, dahil alam niyang gusto siya nito noon. Pero ngayong tinabig siya ng mal

Uminit ang mukha ni Harmony nang hindi niya namamalayan.“Tapos na. Subukan mo nang imulat ang mata mo,” sabi ni Darien, ang boses niya ay parang may magnet, malumanay at malapit sa tainga niya.Maingat na dumilat si Harmony.Una niyang nakita ay ang mukha ni Darien, napakalapit nito sa kanya. Sa ilalim ng ilaw, lumambot ang mga matitigas nitong linya, at sa mga mata nitong malamig pero mahinahon, tila may kumikislap na liwanag.Rinig ni Harmony ang tibok ng sariling puso, sobrang lakas.“Masakit pa ba?” tanong ni Darien, muling binabalik siya sa realidad.Umiling si Harmony. “Hindi na.”Pero masyado na silang magkalapit. Sa puwesto nila ngayon, para silang nasa eksena ng isang "kabedon", kung saan ang lalaki ay may braso sa ibabaw ng mesa o pader, sinasakal ang espasyo ng babae. Naging tense si Harmony at gusto na lang umalis kahit hindi pa tapos ang paghuhugas ng pinggan.“Lalabas na muna ako, ”Ngunit bago siya makaiwas, biglang hinawakan ni Darien ang pulso niya. Sa isang

Pagkarinig ni Harmony, mabilis siyang umiling. “H-Hindi ko na siya gusto.”Nang marinig iyon, ngumiti si Darien at lumuwag ang pagkakunot ng kanyang noo. “Okay, basta hindi mo na siya gusto. Kung hindi kasi…”“Kung hindi ano?” tanong ni Harmony, naguguluhan.Tinitigan siya ni Darien. Kung totoo ngang gusto pa siya ng babae, ano'ng dapat niyang gawin? Pabayaan? Suportahan? Hindi naman niya yata kaya ‘yon.“Wala,” mahina niyang sagot. Tapos ay marahang tinapik ang ulo ni Harmony. “Lumabas ka na, ako na sa pinggan.”Sa tagal ng usapan nila, ni hindi nila naumpisahan ang paghuhugas.Tumingin si Harmony sa kanya, parang may gusto pang sabihin.Akala ni Darien gusto pa nitong ipilit ang paghuhugas. “Sabi kong ako na, ako na.”“Hindi 'yon,” sabi ni Harmony, medyo nag-aalangan. “Professor Darien, pwede ba akong makipag-communicate sa 'yo tungkol sa isang bagay?”Napangiti si Darien. Marunong na agad mag-apply ng napag-usapan. “Sige, sabihin mo.”Itinuro ni Harmony ang natirang mushro