All Chapters of Secret Wife Ako ni Professor Darien: Chapter 61 - Chapter 70

Ang linyang iyon ay parang katulad ng "Swipe mo card ko."‘Ang gwapo talaga ni Professor Darien!’Iyan ang sigaw ni Harmony sa isip niya.Dahil weekend, maraming tao sa supermarket. Habang nakapila sila sa cashier, isang batang nasa lima o anim na taong gulang ang nagtulak ng cart at diretsong bumangga sa tiyan ni Harmony. Hindi siya agad nakailag.Halos kasabay nito, may isang kamay na mabilis na pumigil sa gilid ng cart. Kita ang mga litid sa likod ng kamay."Okay ka lang ba?" tanong ni Darien habang nakakunot ang noo, nakatingin kay Harmony.Hinaplos niya ang parte ng tiyan na nabangga. Buti na lang at agad na pumigil si Darien kaya hindi gaanong malakas ang tama, wala rin naman siyang naramdamang matinding sakit.Umiling siya. "Okay lang. Saglit lang na nabangga."Tiningnan ni Darien ang batang nagtutulak ng cart.Agad na lumapit ang magulang ng bata. Hindi naging magaan ang tono ni Darien, “Pakibantayan po ang anak n’yo.”May natural na aura si Darien na kahit hindi gali

Nakapark ang kotse ni Darien sa tapat ng isang lumang apartment complex. Tahimik siyang tumayo sa tabi ng sasakyan habang pinagmamasdan ang paligid.Luma na ang lugar, ang pagitan ng mga gusali ay masyadong dikit-dikit, iba-iba ang hugis at taas ng mga ito, at hindi pare-pareho ang pagkaka-orient. Sa mga eskinita, may mga pansamantalang plastik na bubong na gawa ng mga residente. Ang mga dingding ng bahay, dahil sa dumi at alikabok na inipon ng maraming taon, ay kulay-abo na’t madungis.Iniisip ni Darien kung paano lumaki si Harmony sa lugar na ito, taon-taon, mula taglamig hanggang tag-araw, bumabalik siya sa parehong kalsada.Biglang may narinig siyang boses.“Harold, dahan-dahan lang, baka madapa ka!”Isang binatilyo na mukhang high school student ang pumasok sa kanyang paningin. Nasa skateboard ito, pero halatang baguhan, kakaakyat pa lang ay nahulog na agad.Nakasunod sa kanya ang magulang niya. May bitbit na maraming pinamili ang tatay, at ang nanay naman ay takot na takot

Nang makita ni Darien ang dugo sa pantalon ni Harmony, agad siyang lumapit at sinilip ang ilalim ng kumot. Totoo ngang may malaking bahid ng dugo.Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumapit siya sa cabinet, kumuha ng jacket at ipinasuot ito sa kanya. Kumuha rin siya ng ilang damit at inilagay sa isang bag. Matapos iyon, mabilis at maingat niyang binuhat si Harmony.Nang maramdaman niyang nanginginig ang katawan nito, mahinahon siyang nagsalita, “Okay lang ‘yan, dalhin ka natin sa ospital para ma-check.”Alam ni Harmony na inaalo lang siya nito, pero sa yakap ni Darien, kahit papaano ay nabawasan ang takot niya.Kinuha ni Darien ang kanyang ID at cellphone, saka siya inakay papunta sa kotse. Maingat niya itong pinaupo sa passenger seat at isininturahan.“Pakiramdam mo ba may dugo pa rin?” tanong ni Darien.Umiling si Harmony.Tinitigan niya ang maputlang mukha nito. Dahan-dahan niyang tinapik ang ulo ng dalaga. “Don’t overthink.”Pero paano ba hindi mag-isip? Alam naman niya bila

Yun nga ‘yung suot niyang damit kagabi!Dalawang piraso ng damit, nakasampay mag-isa sa terrace, tinatangay ng hangin. Alam niyang itinago niya ‘yon kagabi sa loob ng cabinet, balak niyang labhan pag-uwi na lang sa bahay. Hindi niya inasahan na malinis na at nakasampay na ngayon.Na-imagine niya bigla si Darien, gamit ang malinis at magandang kamay nito para labhan ‘yung duguang damit niya. Napaso ang buong katawan niya sa hiya.Sakto namang bumukas ang pinto ng kwarto.Agad siyang bumalik sa higa at pumikit, kunwari tulog.Narinig niya ang mga hakbang papalapit, kasabay ng pamilyar na amoy , hindi na niya kailangang tumingin para malaman na si Darien ‘yon.Napaisip siya kung bakit ba kasi nagkunwaring tulog pa siya. Pero siguro dahil sa na-imagine niyang itsura ni Darien habang nilalabhan ang panty niya, kaya hindi niya alam kung paano haharapin ito ngayon.Habang nag-iisip pa siya kung bubuksan ba niya ang mata niya o hindi, bigla niyang narinig ang boses ni Darien malapit sa

Bahagyang tumaas ang kilay ni Darien, halatang nagulat sa bagong "identity" niya.“Oo nga, di ba Grab driver ka?” tanong ni Tita Cherry habang nakadungaw pa rin sa bintana ng sasakyan, puno ng pagtataka sa boses.Nanlamig ang batok ni Harmony. Hindi siya makapagsalita kaya lihim siyang lumingon kay Darien at binigyan ito ng pakiusap na tingin.Agad na na-gets ni Darien ang buong sitwasyon.So from husband… naging driver siya.May bahagyang ngiti sa mga mata niya habang nakatingin kay Harmony. Pumatong ang kamay niya sa manibela at kalmadong sinabi, “I just follow what the passenger says. Whatever she says, I do.”Parang may doble-meaning ang sinabi niya. Kung hindi lang alam ni Tita Cherry na driver at pasahero ang relasyon nila, baka kung ano na ang isipin niya.Nagpatuloy si Tita Cherry, “Pwede ba, Harmony? Don’t worry, ako na bahala sa pandagdag na bayad. Ang hirap kasi sumakay sa labas, minsan kalahating oras bago makahanap ng taxi.”Napilitan si Harmony na sumulyap kay Dari