Semua Bab Secret Wife Ako ni Professor Darien: Bab 71 - Bab 80

Pagkauwi nila sa bahay, nakatanggap ng tawag si Darien. Hindi malinaw kung ano ang sinasabi sa kabilang linya, pero narinig siyang nagsabi, “Oo, ako nga ‘yung nagtaas ng mga isyung ‘yon dati. Para sa mga kontrobersyal na bahagi, hindi ‘yan dapat mapasama sa textbook. Dahil ako ang hiniling ninyong tumulong sa rebisyon, pananagutan ko ito... Sige, padalhan mo muna ako para matingnan ko.”Pagkababa ng tawag, napansin niyang nakatingin si Harmony sa kanya.“Bakit?” tanong niya.“Kasali ka sa pag-revise ng textbook?” medyo tulala ang boses ni Harmony.“Oo. Kakakuha ko lang ng task kamakailan.”Napanganga si Harmony habang pinagmamasdan ang kalmadong expression ni Darien.Kung siya siguro ang naatasang tumulong sa textbook revision, baka naka-post na siya ng sampung beses sa Facébook para magyabang. Pero siya? Kalma lang, parang normal lang sa kanya ang mga ganung bagay.Naalala niya bigla ang isang tanong, “So... ibig sabihin ba niyan, someday ikaw na rin ang magbuo ng mga exam ques

Hindi rin nakaligtas si Darien. Ramdam niya ang lambot ng katawan ni Harmony na nakadikit sa kanya. Damang-dama niya ang hugis ng katawan nito, at ang malalambot nitong buhok ay dumampi pa sa kanyang panga, kasabay niyon, parang gumulo rin ang loob niya.Ilang segundong katahimikan. Medyo awkward pero puno ng tensyon ang hangin. Napalunok si Darien at pinilit kontrolin ang init na nararamdaman. Maingat niyang itinayo si Harmony. "Okay ka lang ba?"Kalma pa rin ang tono niya, sobrang iba sa gulong nararamdaman ni Harmony."Oo, okay lang ako!" Mabilis siyang tumayo at nagkunwaring walang nangyari. Nagpaliwanag pa siya kahit di naman kailangan: "Ano kasi, gusto ko lang tingnan..."Kung buhay pa ba si Darien, ‘yun sana ang isusunod niyang sabihin pero pinigilan niya ang sarili. Sobrang prangka naman nun.Nataranta siya at di na alam ang sasabihin. Pero nakita niyang dahan-dahang inalis ni Darien ang salamin at inilapag ito sa mesa.Madilim sa paligid, kaya halos di na niya maaninag a

Pagkasabi ni Harmony ng saloobin niya, medyo kinabahan siya. Natatakot siyang baka isipin ni Darien na hindi niya marunong tumanggap ng kabutihan.Pero laking gulat niya nang marinig itong nagsabi, “Ah, kaya pala. Pasensya na, Harmony. Aayusin ko ‘yan.”Napatingin siya rito, parang hindi makapaniwala na ang dali ng lahat.Nakangiting tiningnan siya ni Darien. “O, ‘di ba? Buti sinabi mo. At least alam ko na ngayon kung ano ang nararamdaman mo, hindi ka na rin mahihirapang kimkimin ‘yan.”Napukaw ang puso ni Harmony. Hindi siya makapaniwalang nagagawa na niyang magsabi ng saloobin. Kung noon pa ito, malamang tinanggap na lang niya nang tahimik ang mga plano para sa kanya.Walang pumapansin sa iniisip niya kaya hindi na rin siya sanay magsabi. Pero iba si Darien.Hindi lang siya pinakikinggan, humihingi pa ng tawad. Para sa kanya, parang panaginip lang.Tumayo si Darien at sinimulang ligpitin ang mga pinggan sa mesa. Nakita niyang tulala pa rin si Harmony kaya nakangiting sinabi, “

“Anak ko ang pasyente, kami ang dapat kinakausap! Ano bang alam niya?” singit ni Ranna sa tabi.Napailing ang doktor, halatang ayaw nang makipagtalo pa. Binigay lang nito ang ilang paalala bago mabilis na lumabas ng kwarto.Hindi natuwa si Ranna. “Ano ba ‘yang ugali niya? Kailan ba talaga puwedeng operahan si Harold?”Nang nakita ni Harmony na parang susunod pa ito sa doktor, agad siyang sumabat, kunot ang noo. “Ma, hindi mo ba narinig sinabi ng doktor kanina? Kailangan munang mawala ang pamamaga bago puwedeng operahan. Depende sa paghilom ng pamamaga ang iskedyul ng surgery. Kung sa tingin mo peke sila at gusto lang tayong pagkakitaan, edi magpa-transfer na tayo ng ospital.”Napatigil si Ranna at matalim siyang tiningnan. “Akala mo ba ganun kadali mag-transfer? Pag ginalaw-galaw pa ‘yang anak mo, baka mas lalo siyang masaktan!”“Eh ‘di makinig ka na lang sa doktor. Kung hindi, kung mainis sila sa ‘yo, baka mawalan pa sila ng gana alagaan si Harold.”Pagkarinig nun, agad na natah

Ni hindi inakala nina Ranna at Harold na masasabi ni Harmony ang ganung klaseng salita.Sandaling natigilan si Ranna, pero agad siyang nagalit, "Ano bang pinagsasabi mo! Kapatid mo 'yan!""Oo nga, kapatid ko siya, hindi naman siya santo. Tuwing magagalit siya, tayong lahat kailangang mag-ikot-ikot para sa kanya. Sige lang siya sa bahay, pero andito tayo sa ospital. Hindi lang siya ang pasyente dito. Pwede ba nating irespeto ‘yung ibang may sakit din? Simula’t sapul puro sigawan at ingay dito. Hindi lang tayo hindi sinasaway ng ibang tao dahil mataas ang pasensya nila. Kaya sana naman, magpakatao din tayo.""Hngg…!" namumula sa galit si Ranna. Lumingon siya sa kabilang kama, at nakita niyang totoo nga, lahat ng nakatingin sa kanila ay halatang inis. Napahiya siya, kaya binalingan si Harmony, “Alam mo ba kung anong pinagsasasabi mo?”“Alam ko. Sinasabi ko lang kung ano ang totoo.” Tiningnan ni Harmony si Harold na parang tatayo pa, “Kung may lakas ka, sige, bumaba ka. Kapag napilayan