All Chapters of รักร้ายจอมทระนง: Chapter 171 - Chapter 180

ตอนที่ : 17 ที่ผ่านมาคือฝันไป 3 “ถ้าคิดว่าตบพี่แล้วจะรอดน้องเอยคิดผิดรู้ไหม” ปลายจมูกฝังลงตรงซอกคอเนียนนุ่มของหญิงสาว นวินสูดดมกลิ่นกายสาวเข้าเต็มปอด เขาแต้มจูบไปตามนวลเนื้อแสนนุ่ม ก่อนจะวกขึ้นมาขยี้ริมฝีปากสีชมพูสดซึ่งบวมเป่ง เพราะถูกจูบหนักหน่วงตลอดเวลา นวินขยำอกนุ่มหยุ่นภายใต้ชุดทำงานของหญิงสาว ก่อนจะปลดกระดุมลงจนหมดทุกเม็ด ปลดตะขอหน้าเสื้อชั้นในแล้วซุกใบหน้าคมเข้มลงหาความอวบอิ่มอย่างโหยหา สักพักหนึ่งก็หันไปนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานของพรธีรา ดึงเจ้าตัวให้มานั่งคร่อมบนตักของตัวเอง เขาครอบครองความอวบอิ่มทั้งสองข้างได้ถนัดถนี่ กระโปรงทรงสอบของหญิงสาวร่นขึ้นไปอยู่บนสะโพก เผยให้เห็นความขาวอวบอัดของต้นขานุ่มทั้งสองข้าง ปากดูดดุนยอดถันสีหวาน มือก็ล้วงเข้าภายใต้กระโปรงตัวสวย ก่อนจะหายเข้าไปหยอกเย้ากับดอกไม้ช่องาม “อื้อ !” คนบนตักแอ่นอกขึ้นสูงมือก็จับหัวไหล่เขาเอาไว้แน่น เนื้อตัวเกร็งขนัดไปหมดทุกสัดส่วน รู้ว่าเรื่องนี้มันไม่ถูกต้องแต่ก็ไม่อาจห้ามปรามเขาได้ “พี่กันต์อย่าเลยนะคะ อ๊า !” หญิงสาวสะบัดหน้าหนีก่อนจะกอดเขาแน่นแล้วซุกหน้าตรงคออุ

ตอนที่ : 19 บทลงโทษคนผิดนัด6บทลงโทษคนผิดนัดพรธีราต้องเข้าประชุมกับผู้บริหารของทางบริษัท และมีเลี้ยงกินข้าวช่วงหัวค่ำด้วยกัน ทำให้หญิงสาวไม่สามารถไปตามคำสั่งของนวินได้ นั่นคงทำให้เขารู้สึกโกรธเธอเป็นอย่างมาก ถึงกับส่งภาพนิ่งของเธอกับเขามาทางข้อความไลน์ หลังจากปลีกตัวไปเปิดดูในห้องน้ำแล้ว พรธีราถึงกับต้องหลับตาลงแน่นอย่างปวดใจ โดยเฉพาะข้อความที่เขาย้ำมาในนั้นด้วย‘พี่ไม่อยากส่งเป็นคลิปไปนะครับน้องเอย นี่แค่เตือน’จะทำอย่างไรกับปัญหาชีวิตในตอนนี้ รีบโทรศัพท์ออกไปหาคนส่งข้อความมาอย่างร้อนใจ “พี่กันต์ทำไมพี่ถึงใจร้ายกับเอยแบบนี้คะ” ตอนแรกแค่สงสัยว่าเขามีคลิปนั่นจริงหรือเปล่า แต่พอเห็นภาพจากคลิปที่เขาบันทึกภาพส่งมา เธอจึงเชื่ออย่างสนิทใจว่าเขามีคลิปนั้นจริง ๆ “น้องเอยผิดนัดพี่ก่อน” “เอยไม่ว่างจริง ๆ นี่คะที่บริษัทมีประชุม เอยต้องเข้าร่วมไปหาพี่กันต์ไม่ได้จริง ๆ เอยก็ส่งข้อความบอกไปแล้วนี่คะ” “พี่ไม่สน พี่บอกแล้วไงว่าอยากได้ก็ต้องได้” “พี่กันต์เอางี้ไหมคะ เอยจะชดเชยให้พี่กันต์เท่าที่พี่กันต์อยากได้เลยค่ะ แต่อย่าส่งรูปหรือคลิปแบ

ตอนที่ : 21 บทลงโทษคนผิดนัด 3 นวินเลื่อนตัวขึ้นมาหาหญิงสาวด้านบน เขายิ้มร้ายตรงมุมปากพลางตวัดปลายลิ้นไล้เลียคราบน้ำหวานที่ยังติดตามขอบปากของตนเอง พรธีราเห็นแล้วหัวใจเต้นแรงพร้อมกับความอับอาย จนแทบอยากแทรกแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด “ถึงเอากล้องพี่ไปแต่ก็ใช่ว่าอันที่เก็บไว้จะหายไปด้วยนะครับน้องเอย” คนรู้ทันกระซิบตรงใบหูนุ่มเบา ๆ พรธีราอ้าปากค้างอย่างตกใจ เขารู้เรื่องนี้ได้อย่างไรกัน ก่อนจะเม้มปากเข้าหากันแน่น “โอ๊ะ !” “แควก !” ผ้าน้อยชิ้นถูกกระชากจนขาดวิ่น นวินทำเหมือนไม่เสียดายชุดผ้าเนื้อบางนี้เลย เขาดึงเศษผ้าที่ติดเนื้อตัวของพรธีราโยนทิ้งจนหมด แล้วจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว นวินจูบปากของหญิงสาวอีกครั้ง โอ้โลมด้วยความนุ่มนวลก่อนจะเพิ่มเป็นดูดดื่มขึ้นเรื่อย ๆ ฝ่ามือหนากอบกุมขยำขยี้นวลเนื้อแสนนุ่มทั้งสองข้าง ก่อนที่ริมฝีปากจะเลื่อนตามไปอย่างช้า ๆ เขาครอบครองยอดถันสีสวย ขบเม้มดูดดุนจนอีกคนผวากอดรัดเขาเอาไว้แน่น นวินตวัดสะโพกกลมกลึงให้พลิกคว่ำลง แล้วตรึงสะโพกของหญิงสาวเอาไว้มั่น จัดการสวมเครื่องป้องกันอย่าง

ตอนที่ : 23 เยาะเย้ย 2 พรธีราคาดไว้ว่าพี่ชายของเธอยังไม่ออกไปทำงานแน่เช้านี้ และเป็นจริงอย่างที่คิดไว้จริง ๆ เพียงแต่มีบุพการีของเธอนั่งรออยู่ด้วย ทั้งหมดมองมาด้วยสายตาตั้งคำถาม “เดี๋ยวนี้ลูกสาวเราไปนอนค้างบ้านเพื่อนแบบไม่บอกพ่อกับแม่แล้วนะคุณเอก” นางฤทัยรัตน์ค้อนลูกสาวเบา ๆ “คุณพ่อคุณแม่คะเอยขอโทษค่ะ” “ไปงานเลี้ยงรุ่นแล้วแวะค้างที่บ้านยัยปาน ถ้ายัยปานไม่โทรมาบอกพี่คงไม่รู้” พัสวีรีบเอ่ยขึ้น ทำให้คนเป็นน้องสาวหันมามองเขาอย่างสำนึกผิด “ขอโทษค่ะพี่เอื้อ” พรธีราทำหน้าเศร้า ๆ ระหว่างพูด ไม่คิดว่าพี่ชายของเธอจะยอมสร้างเรื่องโกหกบิดามารดาเพื่อช่วยเธอ “เอาน่าเอื้อน้องเอยก็กลับมาแล้ว มากินข้าวเช้ากันก่อนน้องเอย” นายอักษรหันไปชวนลูกสาวร่วมโต๊ะกินข้าวเช้าด้วยกัน “คุณพ่อคะเอยยังไม่ค่อยหิวค่ะ ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ” “เอางั้นเหรอลูก”“ค่ะ”“งั้นไปเถอะ อาบเสร็จค่อยลงมากินก็ได้” นายอักษรยิ้มให้ลูกสาวก่อนตรวจดูข่าวสารบ้านเมืองบนหน้าจอมือถือต่อ “คุณพ่อเข้าออฟฟิศใหญ่หรือเปล่าครับวันน

ตอนที่ : 25 เผชิญหน้า8เผชิญหน้า ยังไม่ทันที่พัสวีจะได้ออกตามหาที่ทำงานของนวิน วันรุ่งขึ้นเจ้าตัวก็มาปรากฏตัวอยู่ที่ทำงานของเขาเสียก่อน นวินมาพร้อมกับกุหลาบสีแดงช่อโต เจตนาเปิดเผยสถานะของตนเองให้ทุกคนรับรู้ ว่าเขานี่แหละคือเจ้าของดอกไม้ช่อสวยที่ส่งให้พรธีรา “ไม่ชอบดอกไม้ที่พี่ให้น้องเอยเหรอครับ หน้าบูดหน้างอเชียววันนี้” นวินเดินตรงไปนั่งบนโต๊ะทำงานแบบหมิ่นเหม่ มองหน้างอ ๆ ของเจ้าของห้องอย่างขำขัน “พี่กันต์ไม่น่ามาหาเอยแบบนี้เลยนะคะ ทุกคนเลยมองเอยแปลก ๆ หมดเลย” พรธีราตำหนิเขาซึ่ง ๆ หน้า นั่งทำงานได้สองชั่วโมงนวินก็เดินฝ่าสายตาพนักงานทั้งแผนกมาหาเธอ ด้วยรูปร่างหน้าตาแสนหล่อเหลา กับกุหลาบช่อโตที่เหมือนกับเปี๊ยบกับช่อก่อนหน้าที่ส่งมาให้ เขาตั้งใจให้ทุกคนที่นี่รับรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับเขา “ทำไมล่ะครับน้องเอย ก็เราเป็นแฟนกันแล้วนี่ครับ พี่จะมาหาแฟนตัวเองมันผิดตรงไหน” “ฮึเป็นแฟนกันแต่ถ่ายคลิปไว้แบล็กเมลกันนี่นะคะ เป็นแฟนแบบไหนเหรอคะพี่กันต์” พรธีราหัวเราะเยาะออกมาเบา ๆ “เอาน่า อย่าซีเรียสไปสิ วันนี้พี่ว่างงานที่ออฟ