Lahat ng Kabanata ng องศาเดียวที่จะรัก: Kabanata 31 - Kabanata 40

-ของขวัญ-"...องศามีคนอื่นงั้นเหรอ?" คำถามของพ่อกระตุ้นความเจ็บปวดของก้อนเนื้ออกด้านซ้ายให้ทำงานได้อย่างดีเยี่ยมสายตาของคุณพ่อตอนนี้คือจริงจังมาก ในขณะที่คุณแม่ พยายามจะห้ามปรามนั่นอาจจะเป็นเพราะคงกลัวว่าฉันจะเสียใจ"หนูไม่รู้เลยค่ะ" "แล้วทำไมขวัญถึงต้องร้องไห้ ที่โทรให้พ่อกับแม่ไปรับ คงไม่ใช่แค่อยากกลับเฉยๆ หรอกใช่ไหม""น้องมีนเพื่อนลูกบอกแม่ว่าน้องขวัญกับองศาดูสนิทและเข้ากันได้ดีมากๆ เลยไม่ใช่เหรอลูก หรือเพราะผู้หญิงคนนั้นที่แม่เห็นตอนไปรับลูก แม่ว่ามันมีบางอย่างที่แปลกไป มันเกี่ยวข้องอะไรกับผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า" "พี่องศาบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนค่ะ เป็นเพื่อนที่พี่องศา ชวนมางานวันเกิดของเพื่อนอีกที แต่ไม่ชวนหนู" พ่อกับแม่มองหน้ากันทันที"คุณพ่อกับคุณแม่ คิดเหมือนกันใช่ไหมคะว่ามันต้องมีอะไรที่มากกว่านั้น และตอนนี้หนูก็รู้แล้วว่าเขาเคยชอบกัน" "องศาบอกเลิกลูกหรือเปล่า?" น้ำเสียงของคุณพ่อดูจริงจังมาก นั่นอาจจะเป็นเพราะเรื่องของฉันสำคัญกับพวกท่านจริงๆ"การกระทำมันสำคัญพอๆ กับคำพูดไม่ใช่เหรอคะ หนูรู้แล้วว่าพวกเขาเคยชอบกัน และหนูคิดว่าตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ อาจจะชอบมากกว่าที่ชอบหนูด

-ของขวัญ-"ทำไมต้องลำบากซื้อให้พี่ด้วย แค่เป็นน้องสาวที่น่ารักของพี่ต่อไปนานๆ ก็พอแล้ว" "หนูตั้งใจเลือกให้พี่จีด้วยตัวเองเลยนะคะ ยิ้มให้หนูหน่อยสิ" และแล้วพี่จีน่าก็ยิ้มให้ฉันจนตายี๋ ฉันแทบไม่กล้าละสายตาออกจากใบหน้าของรุ่นพี่สาว ไม่อยากมองคนอื่นๆ โดยเฉพาะเขาคนนั้น ฉันไม่อยากมองเขาเลย"น้องขวัญสบายดีไหมครับ ตั้งแต่วันนั้นไม่เจอกันเลย""สบายดีค่ะพี่ฉลาม ถ้าอยากเจอหนูก็เลี้ยงข้าวหนูสิเดี๋ยวหนูมาหา""เลี้ยงเหล้าแทนได้ไหมล่ะ พี่ไม่ค่อยถนัดกินข้าวเท่าไหร่เลยอ่ะครับ""ใช่ ไอ้หลามมันไม่ค่อยถนัดกินข้าว มันถนัดแดกอาหารเม็ดเหมือนแมว มึงจะอ้อนน้องเพื่อ?" พี่ลีโอยกฝ่ามือขึ้นฟาดแรงๆ ที่หน้าผากของพี่ฉลาม ความน่ารักของพี่ๆ กระตุ้นให้ฉันยิ้มออกมาอย่างกลั้นเอาไว้ไม่ไหว แต่สุดท้ายฉันก็เผลอเบือนสายตาไปหยุดที่ใบหน้าหล่อเหลาของคนที่กำลังมองฉันอยู่เช่นกันฉันตั้งใจจะมองไปทางอื่น มองใครก็ได้ที่อยู่ตรงนี้ แต่ไม่คิดว่าคนที่เย็นชาและมีคนที่ชอบในใจอยู่แล้วจะพูดกับฉันต่อหน้าทุกคน"ทำไมไม่ยอมตอบไลน์ หรือไม่เห็นที่พี่ทักไป หรือเห็นแต่ไม่อยากตอบ" ทุกคนเงียบเสียงทันที ซึ่งตัวฉันเองก็ไม่รู้เลยว่าจะเก็บกักความรู้สึกเอ

-องศา-คอนโด Kแกร๊ก~เสียงปลดล็อกประตูห้องน้ำส่งผลให้ผมที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟาหันไปมองอัตโนมัติ เช่นเดียวกับตากลมสวยที่เบิกโพลงเพราะความตกใจ"มาได้ไงคะ" "โทษทีที่มาแบบไม่ได้บอก" ผมเบือนหน้าหนีเมื่อเห็นว่าของขวัญสวมเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวไว้บนร่างกาย คนตัวเล็กรีบก้าวขาไปยังห้องแต่งตัวเพีื่อจัดการตัวเองให้เรียบร้อยถ้าเป็นเมื่อก่อนของขวัญคงไม่ระวังตัวเองแบบนี้ เธอไว้ใจผม ในขณะที่ผมก็ชอบแกล้งเธอ"มีอะไรหรือเปล่าคะ ถ้าจะมาทำไมไม่ไลน์บอก..." ตากลมสวย กลอกกลิ้งไปมาในขณะที่คำพูดขาดห้วงลงไปดื้อๆ นั่นอาจจะเป็นเพราะเธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอไม่เคยอ่านไลน์ของผมนับตั้งแต่วันนั้นหลังจากที่เราเปิดใจคุยกันตรงๆ ผมก็ไม่เคยล้ำเส้น ผมรู้ว่าน้องรู้สึกและพยายามปรับตัว"ออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนหน่อยสิ" "ไปไหนคะ" "ชุดนี้ใช่ไหม?" ผมมองของขวัญที่อยู่ในชุดสบายๆ เสื้อยืนสีดำแบรนด์เนมตัวโคร่งกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีขาว ผมยาวสลวยถูกมัดรวบๆ ไว้กลางหลัง ถึงอย่างนั้นก็ดูดี สดใสตามวัย"จะไม่บอกจริงๆ เหรอคะว่าจะพาไปไหน" "เถอะน่า มาก่อน" ของขวัญคว้าเพียงกระเป๋าสะพายข้างขึ้นมาคล้องบ่าก่อนจะเดินตามผมออกมาเงียบๆนั่งร

SPECIAL PART ปาร์ตี้หมูกระทะที่คอนโดพี่ฉลามถึงเวลาแยกย้าย ของขวัญจำต้องกลับพร้อมคนที่บอกว่าจะไปส่งเองอย่างไม่มีทางเลือกบ่อยครั้งที่ตากลมสวยมองภาพของคนสองคนที่นั่งอยู่เบาะทางด้านหน้า มองเวลาพวกเขาคุยกัน ยิ้มให้กัน ไม่ปฏิเสธว่าความอิจฉามันก่อตัวขึ้น บ่อยครั้งที่เกือบลืมตัวแสดงตัวว่าเธอยังมีสิทธิ์หึงหวงในฐานะคู่หมั้น แต่ก่อนที่ความอดทนจะขาดสะบั้นก็ดันนึกขึ้นได้เลยพยายามควบคุมตัวเองต่อไปแวบหนึ่งที่ดวงตาคมกริบมองสบตากับของขวัญผ่านกระจกมองหลัง คนตัวเล็กจึงไม่ลังเลที่จะเบือนหน้าหนี พยายามละความสนใจออกจากเขาอีกที"พี่จะลงไปซื้อของ เอาอะไรหรือเปล่า" ของขวัญส่ายหน้าแทนคำตอบเมื่อองศาขับรถเข้ามาจอดภายในปั๊มน้ำมันเพื่อซื้อของ เลือกที่จะหลับตาลงเป็นการจบบทสนทนาว่าไม่ต้องการให้ซื้ออะไรเผื่อเธอทั้งนั้นและทันทีที่ภายรถมีเพียงของขวัญและคัพเค้กตามลำพัง คนที่อยู่ทางด้านหน้าจึงไม่ลังเลที่จะเปิดประเด็นขึ้นมา"พี่ขอโทษน้องขวัญสำหรับเรื่องวันนั้นด้วยนะ ที่แฟนเก่าพี่ไปดักเจอองศาตอนที่เขาอยู่กับน้องขวัญพอดี เห็นองศาบอกว่าน้องขวัญเองก็เจ็บตัวอยู่เหมือนกัน""สรุปเคลียร์กันจริงจังแล้วใช่ไหมคะ ที่จริงแฟนเก่าพี

-องศา-แกร๊ก~ เสียงปลดล็อคประตูห้องนอนรบกวนเวลาพักผ่อนจนผมลืมตาขึ้นมารับแสงสว่างที่สาดส่องเข้ามาเป็นอันดับแรก คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากันยุ่ง มือหนาควานหาโทรศัพท์เพื่อดูเวลาบนนั้นเมื่อเห็นว่าของขวัญน่าจะตื่นนานแล้ว นานจนเธอล่วงหน้าไปก่อนผมจนเกือบจะเรียบร้อยแล้ว"ทำไมเมื่อคืนไม่กลับล่ะคะ?""ที่รีบเดินออกมานี่คือเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าพี่อยู่ที่นี่?" ผมย้อนถามและสังเกตคนตัวเล็กเงียบๆผมไม่รู้ว่าของขวัญตื่นนอนตั้งแต่ตอนไหน รู้แค่ว่าใน้องนอนมีห้องน้ำส่วนตัว และของขวัญก็คงจัดการตัวเองตั้งแต่อยู่ในนั้นจนกระทั่งใส่ชุดใหม่ที่ไม่น่าจะแต่งอยู่บ้านแน่นอน"จะไปไหน" "หนูมีธุระ พี่จะกลับตอนไหนอ่ะ""ธุระอะไร" ผมถามต่อ และยังมองของขวัญที่เดินไปคว้ากระเป๋าเครื่องสำอางแล้วไปหยุดที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง"ทำไมต้องสนใจขนาดนั้นด้วยคะ กลัวหนูนัดเจอพี่ฉลามเหรอ""ประชดเพื่อ? ที่ถามก็เพราะเป็นห่วง" "ขอบคุณค่ะ แต่หนูไม่ได้ไปไหนไกลหรอก ไปแถวๆ นี้คิดว่าคงไม่อันตราย" ผมยกมือขึ้นสางเส้นผมของตัวเองลวกๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงรอคำตอบจากปากของขวัญขนาดนั้นอยู่ดีๆ ก็อยากรู้ว่าเธอจะพูดอะไร จะไปที่ไหนหรือจะทำอะไร"นัดใครไว้" คราว