Semua Bab มาวิน พี่รหัสโคตรหล่อ | Brother Love : Bab 11 - Bab 20

“ถ้ายังดิ้นมันจะเจ็บกว่านี้และพี่จะเพิ่มรอยให้เต็มคอเธอเลย” ว่าแล้วก็เลื่อนริมฝีปากลงมาเล็กน้อย ดูดเพิ่ม ทำอีกรอยอย่างที่พูด“พี่วิน อือ จะ เจ็บ!” เจ็บจริงแต่ไม่กล้าขยับเพราะกลัวพี่เขาจะทำเต็มคอจริงๆจะบ้าตาย! กับพี่คนนี้เธอจะชนะกี่โมง?พอใจในสีช้ำๆ บนคอน้องก็เงยหน้ามาคุย “นี่คือบทลงโทษ”“แล้วปันทำอะไรผิด ทำไมต้องมาลงโทษกันแบบนี้”“ก็แล้วใครใช้ให้เธอแต่งหน้าวะ!” คิ้วบางขมวดปม นี่แค่เธอแต่งหน้าก็ผิดแล้วเหรอ? “พี่ไม่ชอบให้ใครมองเธอ” ราวกับอ่านความคิดเธอได้ ปากหยักถึงได้พูดประโยคนั้นออกมาแต่ประเด็นคือก่อนหน้านี้พี่มาวินก็ไม่เห็นจะเป็นแบบนี้ถูกป่ะ“ใครจะมองใคร ปันห้ามได้ที่ไหน”“มองปกติพี่ไม่ว่า แต่ที่พี่ไม่ชอบคือพวกแม่งมองเธออย่างกับเห็นเหยื่อ” เชิดปลางคางมนขึ้นมาสบตาพร้อมเปล่งถ้อยคำที่ทำเอาคนฟังร้อนไปทั้งพวงแก้ม “เมียพี่ พี่ไม่ชอบให้คนอื่นมองแบบนั้น”“มะ เมียที่ไหน ใครเมียพี่วิน?” ถามทั้งที่หัวใจสั่นไหว บ้าจริง!“ลงลิ้นให้ขนาดนั้นยังจะถาม?” ดูพูดเข้า จะให้อายไปถึงลำพูนลำปางเชียงใหม่เลยไหม“ทำอย่างกับไม่เคยทำให้คนอื่น” ก้มหน้าบ่นอุบอิบ แต่มันก็ดังพอที่คนหูดีจะได้ยิน“ไม่เคย” ดวงหน้าเล็

“คืนนี้...อยู่ฉลองวาเลนไทน์กับพี่ทั้งคืนได้ไหม?”อึกเสียงกลืนน้ำลายของคนหวั่นใจดังจนชายหนุ่มอดเอ็นดูไม่ไหว กดจมูกฝังกับแก้มร้อนหนักๆ คาดว่าคงเขินเขาจนหน้าแดง น่ารักชะมัดจังหวะที่ประตูลิฟต์เปิดก็บังคับเท้าน้อยให้เดินออก ไปทั้งที่ยังโอบกอดแนบกาย จนกระทั่งถึงหน้าประตูห้องเขา กำลังจะเอื้อมเปิดประตู ร่างบางก็เกิดการขัดขืน“พี่วินคะ คือ...ปัน ปันเหมือนจะไม่ค่อยสบายเลยค่ะ” รีบหันกลับไปพร้อมกับใช้มือดันให้กายหนาผละออก ถ้อย คำร้ายกาจนั่นเธอคิดดีไม่ได้เลยจริงๆอยู่ฉลองวาเลนไทน์กับพี่ทั้งคืนแค่คิดใบหน้าก็ร้อนวูบวาบจนไม่กล้าช้อนขึ้นสบตา ต้องหนีเข้าห้องตัวเองเป็นการด่วน“ปันขอเข้าห้องก่อนนะคะ”หมับ!ทว่ายังไม่ทันจะก้าวขา ฝ่ามือหยาบก็รั้งเอวบางเข้ามาแนบชิด“ถ้าไม่สบายต้องโดน ‘ฉีดยา’ รู้ไหม?” จงใจเน้นคำนั้น สื่อว่ายังไงคืนนี้ระหว่างเราต้องมีการเผด็จศึกกันเกิด ขึ้น ส่วนหนึ่งก็อยากแกล้งน้อง เห็นแก้มป่องๆขึ้นสีหวานแล้วมันอยากฟัดอยากขยี้“มะ ไม่เป็น...อื้อ” ประโยคปฏิเสธถูกตัดจบเมื่อใบหน้าคมหวานโน้มลงมาทาบริมฝีปากประกบจูบ มอมเมาคนตัวเล็กด้วยรสชาติขมเฝื่อนของแอลกอฮอล์ที่ยังติดอยู่ในปากเปลือกตาคู่น้อยก

“เพราะงั้นเรย์ถึงได้มาหาวินถึงที่นี่ไงคะ” วางมือประสานกันบนไหล่แกร่งก่อนจะเขย่งปลายเท้าแล้วจูบแก้มของชายหนุ่ม เล่นเอาค้างทั้งคนโดนและคนมอง“ทำบ้าอะไรวะ?” มาวินหัวใจตกวูบ รีบไปยืนอีกฝั่งหนึ่งของคนตัวเล็ก รั้งกอดคอเธอมาแนบกายขณะที่ใบ หน้าฉายชัดถึงความไม่พอใจ “ขอโทษนะ เผื่อเธอจะยังไม่เข้าใจว่าการที่ผู้ชายไม่ติดต่อกลับ มันก็ชัดแล้วป่ะว่าเขาไม่อยากคุยหรือยุ่งเกี่ยวกับเธอ”โดนตอกหน้ามาอย่างนั้นแทนที่จะสลดแต่เรย์กลับฉีกยิ้มยั่วยวน ไม่ได้นึกแปลกใจเลยสักนิดที่ชายหนุ่มดูจะสนใจเด็กสาวอีกคนเป็นพิเศษ เพราะเธอรู้ดีว่าอีกเดี๋ยวเขาก็เบื่อแล้วก็เปลี่ยนสาวควงไปเรื่อยๆ แบบที่เคยได้ยินใครต่อใครเขาพูดกันคนอย่างมาวิน เมธาวัฒนกิจ ไม่เคยหยุดที่ใครนานเกินสองอาทิตย์ ยิ่งหน้าตาของเด็กนั่นไม่ได้ครึ่งหนึ่งของเธอแล้วด้วย ชัยชนะก็อยู่แค่เอื้อม“จิๆๆ” เสียงจิปากดังมาจากด้านหลัง หันไปก็เห็นเบบี๋ยืนกอดอกแล้วส่ายหัวหน่อยๆ โดยมีหนุ่มลูกครึ่งตามมา “มึงนี่มันโคตรแมนเลยวะพี่วิน”“หุบปากไป” พ่นลมหายใจออกมาเสียงดังอย่างเหนื่อยหน่าย ไม่เข้าใจว่าตัวเองได้ก้าวขาออกห้องผิดข้างหรือยังไง เจอมารสองตัวในเวลาเดียวกัน“มึงก็ไปยุ่งกั

“ใคร?” เสียงทุ้มกดต่ำจ้องเบอร์บนหน้าจอมือถือด้วยแววตาเคร่งขรึมทำเอาคนตัวเล็กมีทีท่ากระอักกระอ่วนอ้ำ อึ้ง “พี่ถามว่าใคร?”“ปัน...” ลอบกลืนน้ำลาย “เออ...คือ พี่วิน!” เสียงเกือบหลงเพราะคนฉุนดึงไปรับสาย คุณพระคุณเจ้าช่วยปันปันด้วย“ฮัลโหล” ปรายตาเฉียบไว้ที่ใบหน้าจิ้มลิ้ม เล่นเอาใจดวงน้อยหล่นวูบ เนื่องจากรู้ว่าเจ้าของเบอร์คือชายหนุ่มที่เดินเข้ามาขอเบอร์เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้า(เออ...นั่นใช่เบอร์ปันปันไหมครับ?)“ใช่ นี่เบอร์ปันปันเมียกู มึงเป็นคะ...” พูดไม่ทันจบปลายสายก็ดันชิ่งวางไปเสียก่อน ผลกรรมจึงมาตกที่คนบนตัก ฝ่ามือหนาเลื่อนบีบนวดท้ายทอยน้องทันที “อย่าคิดจะโกหกพี่ พูดมาให้หมด”“พูดค่ะ ปันจะพูดเดี๋ยวนี้เลย” ตอบด้วยการหดคอ แผ่นหลังร้อนๆหนาวๆไปหมด เธอยังไม่ทันทำอะไรเลยทำไมพี่มาวินต้องน่ากลัวด้วย “เขาเดินเข้ามาขอเบอร์ปันค่ะ แต่ปันไม่ได้เป็นคนให้นะคะ”“อ่อ” แล้วสมองอันชาญฉลาดก็ผุดภาพก่อนหน้าขึ้น มา เพราะงี้สินะ ไอ้อคิณมันถึงได้ยิ้มหน้าระรื่นกลับมา แสบนักนะยัยเด็กทิงเจอร์เดี๋ยวเจอ!ฝ่ามือหยาบคล้ายแรงเปลี่ยนเป็นโอบเอวเล็ก อยากจะโกรธน้องที่ไม่รู้จักปฏิเสธ แต่อีกใจก็ไม่กล้าทำรุนแรงจึงลงโทษด้วย

มือหนาสอดเข้าใต้สะโพกกลมกลึงแล้วยกขึ้น ปันปันรีบกอดคอพี่พร้อมตวัดขาเกี่ยวกับเอวสอบ มาวินหยัดกายเต็มความสูง หัวใจเต้นแรง ประคองแผ่นหลังน้องและบั้นท้ายไม่ให้ตก“จูบหน่อยค่ะ” เธอขอมีหรือที่เขาจะปฏิเสธ กดริมฝีปากประกบบดเบียดกับเรียวปากหวาน จูบแลกลิ้นที่แสนหวาบหวามทำให้ร่างกายของเราสองร้อนรนยิ่งกว่าเปลวเพลิง....เพลิงราคะที่ต้องดับด้วยน้ำในกายขายาวๆก้าวถึงหน้าห้องน้ำก็วางคนในอ้อมแขนลง ถอนจูบให้คนหายใจหอบได้พักยก สูดอากาศเข้าเต็มปอดก็ทาบจูบลงไปอีกครั้ง จุมพิตทวีความเสน่หามากขึ้นเรื่อยๆขณะปลดกระดุมเสื้อนิสิตบนร่างเล็กทีละเม็ดไปพร้อมกับรสจูบที่ลุ่มลึกคนรู้งานตอบรับอย่างทันท่วงที เขาส่งลิ้นเข้ามากวาดต้อนเธอเขย่งปลายเท้าดูดลิ้นสาก วาดปลายลิ้นวนๆเกี่ยว พันอย่างที่คนช่ำชองชอบทำ พลางเอื้อมมือปลดเปลืองเสื้อนักศึกษาบนกายหนาเป็นการเลียนแบบ ยิ่งทำให้คนถูกใจเลือดพล่านร้อนไปถึงใบหูมาวินผละจูบ มองหน้าเด็กน้อยพร้อมส่งยิ้มหวาน ปล่อยเสื้อให้มันกองลงกับพื้น เผยเสื้อในลายลูกไม้ อีกแล้วแต่ที่น่าตื่นเต้นและทำเอาลำคอแห้งสนิทคือสีของมัน“สีแดงเลยดิ” ทรวงอกขาวผ่องตัดกับสีแดง โคตรจะดึงสายตาให้จดจ่อ อยากซุกอยากไ