All Chapters of Love Engineerเมียวิศวะ: Chapter 161 - Chapter 170

“เฮ้อ!”“ยาวยังกับเขียนเรียงความ”“ก็เรียงความแหละ ฮ่า”“แบบนี้ก็สบายใจได้แล้วนะ”“อือ”แสดงว่ามีคนปล่อยข่าวเท็จเพื่อใส่ร้ายฉันสินะ นี่พึ่งย้ายมาเรียนได้ไม่นานเอง ทำไมมีคนคิดหาเรื่องแล้ว พอนึกถึงคำว่า นางแบบสาวต่างสถาบัน ใครจะมารู้จักฉันกัน แล้วนางแบบที่เรียนอยู่ที่มหา’ลัยเดิมก็...ชมพู เหรอ?ฉันไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวหรอก แต่เคยถ่ายแบบร่วมกันหลายครั้งเพราะถ่ายให้แบรนด์เสื้อผ้าของพี่จิวน่ะ แล้วชมพูจะทำแบบนั้นไปทำไมกันค่อยคิดละกัน อย่างน้อยก็รู้แล้วว่าไม่ใช่ฝีมือของไฟ เพราะถึงจะสงสัยแต่ก็ยังหวังว่าจะไม่ใช่เขา บางทีที่เขาจะพูดเมื่อวานอาจจะเป็นเรื่องนี้ก็ได้ ที่เพจออกมาพูดคงเป็นฝีมือเขา“นี่ควีน...”“หืมม”“ดูในคอมเมนต์เร็ว คนกำลังสืบกันใหญ่ว่า สาว ลล สองพยางค์ของคณะบริหารคือใคร”ฉันยื่นหน้ากลับไปดูในจออีกครั้ง ตอนนี้คนคอมเมนต์กันอย่างถล่มทลายมากเหมือนการล่าแม่มดเลย เพราะตอนนี้ทุกคนกำลังตามหาตัวคนปล่อยข่าวแย่ ๆกดไลก์ 6,723 คอมเมนต์ 412 แชร์ 250minnnn : ลล บริหารทำไมไม่บอกชั้นปีด้วยล่ะชอบเผือก : เราก็อยู่บริหารกินเจแล้วดี : @ชอบเผือก พอจะรู้ไหมว่าใครน้ำส้มคั้น : ลล ก็มีคนเดียวแหล

คอนโด TCไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าวันนี้เขาทำตัวแปลก เอ๊ะหรือไม่แปลก ก็ปกติของเขา แต่ไม่อะลางสังหรณ์ของฉันมันบอกว่าวันนี้มันต้องมีอะไรแน่ ๆ ตอนมารับก็ดูปกติดีแต่ตอนกลับมาห้องดูเงียบผิดปกติโอ๊ย! นายทำฉันระแวง“วันนี้เธอทำอะไรมาบ้าง”“ฮะ”“วันนี้ทำอะไรมาบ้าง”คนตัวสูงเดินไปนั่งไขว่ห้างกอดอกอยู่บนโซฟา พร้อมกับถามฉันโดยที่ใบหน้าเขาไม่เปลี่ยนไปเลย ยังคงสงบนิ่งเหมือนเดิม“ก็เรียน กินข้าว แล้วก็เรียน”“อาฮะ...”“นายมีอะไรหรือเปล่า”“มีน่ะมีแน่...แต่เธอมั่นใจนะว่าแค่นั้น”“ใช่ มีแค่นั้น”“แล้วนี่คืออะไร”เขาวางโทรศัพท์ของตัวเองลงตรงหน้าฉัน โดยที่ในจอมีรูปไทม์และเสื้อแจ็กเก็ตสีดำแบบตัวเมื่อวานเป๊ะ!ฉันใจหายวาบทันทีเมื่อเห็นรูปนี้ ก่อนจะค่อย ๆ ปรับสีหน้าและเงยหน้าขึ้นมองไฟ ใบหน้าเรียบเฉยของเขาจ้องมองมาที่ฉัน ไม่ได้คุกคามและไม่ได้กดดัน สายตาเรียบนิ่งที่ฉันอ่านไม่ออกแต่ทำให้รู้สึกอึดอัดและกดดันกับความนิ่งเฉยของเขา“เธอคิดว่ายังไง”“ก็รูปทั่วไป...ทำไมเหรอ”ถึงจะกลัวแต่ปากกลับตอบปฏิเสธไม่ยอมรับไปก่อนแล้ว ฉันเม้มปากแน่นเพราะกลัวว่าจะโดนเขาจับได้แต่ก็ยังฝืนจะโกหก บางทีการโกหกมันก็ไม่ดีแต่เพื่อความสบายใจเล

อ่า อื้อออสัมผัสเปียกชื้นทำให้คนตัวเล็กพลิกตัวหนีด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะต้องนิ่วหน้าเมื่อรู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งร่างเหมือนไปวิ่งมาราธอนมาจ๊วบ จ๊วบ!เสียงดูดดึงน่าอายมาพร้อมกับความเปียกแฉะตรงหน้าอกอีกครั้ง คราวนี้ควีนลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนจะมองไปตรงหน้าอกของตัวเอง เห็นกลุ่มผมเงางามไม่เป็นทรงก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ตรงนั้น ไวเท่าความคิดมือบางก็ยื่นไปฟาดกลุ่มก้อนผมนั้นทันทีพลั่ก!!!“โอ๊ยยยย”“นี่แน่ะ ๆ ทำอะไรของนาย”“ก็เห็นอยู่ยังจะถาม”“ไม่ให้ทำแล้ว”ควีนรั้งผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายที่เปล่าเปลือยทันที จำได้ว่าเมื่อคืนเขาเอาเสื้อยืดมาให้ใส่ทับแล้ว ตื่นมากลับโดนเขาลอกคราบไม่เหลืออะไรเลยร่างสูงนั่งขยี้ผมด้วยความหงุดหงิดพลางทำหน้าเหมือนฟ้าจะถล่มอยู่ตรงปลายเตียง ถ้ารู้ว่าเธอตื่นมาแล้วจะเป็นแบบนี้เมื่อคืนน่าจะเล่นให้หนักเอาจนลุกไม่ขึ้นเลย!!ตอนนี้ลูกชายของเขามันปวดหนึบอยากปลดปล่อยไปหมดแล้ว เพราะยัยนี่เลยทำเช้าที่สดใสของเขาพังทลาย“มองหน้าฉันแบบนี้หมายความว่าไง”“เธอไม่เข้าใจหรอก”“งั้นก็เรื่องของนาย...จัดการตัวเองไปแล้วกัน”“เดี๋ยว”ฟึบ!!!“อะ...จะทำอะไร”“ช่วยหน่อยสิ”มือบางกำผ้าห่มแน่นเมื่อเขาข

เมฆ คือชื่อของเขานักศึกษาเครื่องกล ปี 3 ตอนแรกเขากำลังจะกลับแต่บังเอิญเจอผู้หญิงคนนี้ยืนอยู่แถวหน้าคณะ ร่างบางหุ่นเย้ายวนและใบหน้าสวยจัด แบบนี้ใครจะอดใจไหว ตอนแรกกะจะแค่ไปจีบเล่น ๆ แต่ใครจะคิดว่าเธอจะมาหาไอ้ไฟกันล่ะเขาไม่ชอบมัน ย้อนไปตอนเขาและแฟนเข้าปี 1 และไฟมันอยู่ปี 2 เพราะมันเป็นต้นเหตุทำให้เขาเลิกกับแฟนที่คบกันตั้งแต่มัธยม เพราะเธอไปเที่ยวร้านเหล้าและเผลอไปมีอะไรกับมัน หลังจากนั้นเธอก็เริ่มตีตัวออกหากจากเขาจนกระทั่งบอกเลิกเขา ตอนนั้นเขาเสียใจมากว่าเพราะอะไร จนได้ข่าวว่าเธอมาขอคบมันที่คณะหลังจากบอกเลิกเขาได้ 3 วัน แต่เธอก็ต้องผิดหวังเพราะมันไม่เอาเธอ ตอนนั้นเขาทั้งเสียใจและสะใจในเวลาเดียวกัน ด้วยความอับอายเธอเลยย้ายไปเรียนที่อื่นและนี่คือสิ่งที่มันควรจะได้เจอบ้างว่าการที่แฟนนอนกับคนอื่นมันรู้สึกยังไง เขาไม่รู้ว่าสาวสวยคนนี้เป็นแฟนมันหรือเปล่า แต่ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงของมันเขาก็อยากจะทำลายดูบ้าง!!!“อี่อ่อยอะ”ตุ้บ! ตุ้บ!ควีนกำสายกระเป๋าและฟาดใส่ตัวไอ้ชั่วนี่ทันที ไม่รู้โดนส่วนไหนของมันแต่เธอจะไม่ยอมให้มันทำอะไรเธอแน่!!!เมฆรัดตัวเธอแน่นและลากเข้ามาในห้องเก็บของเก่าหลังตึกที่ไม่ค่อ

เขากดโทรออกหาเพื่อนให้เอารถมารับเพราะรถเขาจอดไว้หน้าตึกซึ่งไกลจากตรงนี้มาก แต่ตรงนี้ใกล้กับช็อปโยธามากกว่า สักพักไนต์ก็รับสาย เมื่อบอกสถานที่เสร็จเพื่อนก็รีบเอารถออกมาทันที ระหว่างรอเขาช้อนตัวเธอมาอุ้มไว้แนบอกแค่เห็นสภาพเธอเขาก็เจ็บปวดไปหมด ทำไมเขาถึงมาช้าอีกแล้ว ทำให้เธอต้องทนทรมาน ไม่ว่าจะตอนนี้หรือเมื่อ 10 ปีก่อนก็เป็นเขาที่ช้า ยิ่งคิดถึงเรื่องราวเมื่อนานมาแล้วเขายิ่งเจ็บปวด มันดีแล้วจริง ๆ เหรอที่เรากลับมาเจอกันอีกครั้ง ในเมื่อแค่นี้เขาก็ยังปกป้องเธอไม่ได้เลยไฟหลับตาลงซ่อนความขมขื่นในจิตใจ เรื่องราวในอดีตคอยตอกย้ำเขาอยู่ตลอด ถ้าไม่ใช่เพราะแม่พาเธอมา ทั้งชีวิตเขาคงไม่มีหน้าที่จะกลับมาเจอเธออีกแน่ปิ๊ด ปิ๊ด!!“ไอ้ไฟ รีบพาขึ้นมาเร็ว”เขาปรับเบาะให้ราบลงไปก่อนจะจัดวางร่างบางให้เรียบร้อย เพราะรถของไนต์เป็นซูเปอร์คาร์สองที่นั่ง เขาเดินอ้อมไปฝั่งคนขับก่อนจะสอดตัวเข้าไปแทนที่เพื่อน“ไปเถอะ เดี๋ยวนักรบมารับกู”“อืม งั้นกูไปก่อนนะ”“เออ เดี๋ยวพวกกูตามไปที่โรง’บาล”บรื๊ดดดดดดไฟขับพ้นมหา’ลัยก็เหยียบคันเร่งเร็วขึ้นทันที ก่อนจะเหลือบตามองร่างบางเป็นระยะด้วยความเป็นห่วง มืออีกข้างละจากพวงมาลั