All Chapters of Love Engineerเมียวิศวะ: Chapter 141 - Chapter 150

โซ่ Talkเสียงเพลงดังกระหึ่มจนคนที่ห่างหายจากบรรยากาศแบบนี้แทบหูอื้อ ร่างสูงสมส่วนใบหน้าหล่อเหลาดูเป็นชายหนุ่มเต็มตัวมากกว่าเด็กหนุ่มมหา’ลัยอย่างโซ่ ตกเป็นเป้าของผีเสื้อราตรีแสนสวยทั้งหลาย ไม่ว่าเขาจะเดินไปทางไหนก็มีสายตายั่วยวนส่งมาให้ตลอด แต่เขากลับไม่เล่นด้วย“เพื่อนโซ่ กูมาแล้วววว” เสียงสดใสของเพทายดังขึ้นมาเมื่อเขาเดินมาถึงโต๊ะวีไอพี“กว่าจะออกมาได้นะมึง” ไฟทักทายเพื่อนผู้มาใหม่“นัดทีไรไม่เคยมา”“มันพึ่งแต่งงานพวกมึงก็” นักรบที่นั่งเงียบเอ่ยขึ้นใช่ อย่างที่พวกเพื่อนคุยกันเมื่อสามสี่เดือนก่อนเขาได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดอย่าง มิกิ หลังจากนั้นผมก็ไม่ค่อยว่างมาเจอเพื่อนเท่าไร ช่วงนี้มีภารกิจเร่งด่วนนั่นคือการปั๊มลูก!เดี๋ยวไม่ทันใช้ ใครบอกไอ้ไนต์บุคคลที่เงียบและไม่มีวี่แววว่าจะได้เมียที่สุดในกลุ่มเพื่อนเสือกทำผู้หญิงท้องวะ แล้วผู้หญิงก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นคนคุ้นเคยกันนี่แหละ พอมิกิเรียนจบเขาก็รีบแต่งทันทีเลยก่อนไอ้เสือได้ไม่นาน“เออ คนไม่มีเมียแบบมึงก็หุบปากไป”ผมหันไปปรายตามองไอ้เพทายที่ชอบแซะเพื่อนเวลาชวนไปดื่มแล้วไม่มีใครไป คนอื่นเขามีเมียมีแฟนกันหมดมีแต่มันนั่นแ

แกร็ก!“บวก 4 แต้ม!”ลูกกลมเกลี้ยงสีน้ำตาลกลิ้งไปด้วยความเร็วตามทิศทางที่ไม้คิวกำหนดก่อนจะไหลลงชิ่งไป ร่างสูงที่ปล่อยไม้คิวยืดตัวขึ้นเพื่อดูผลงาน ก่อนจะโน้มตัวลงกับขอบโต๊ะเพื่อเล็งลูกสีแดงเป็นลูกถัดไป ใบหน้าหล่อเหลาคิ้วดกดำเรียงกันอย่างสวยงามรับกับดวงตาคมกริบสีดำดั่งเหยี่ยว จมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากบางเฉียบ ทุกองค์ประกอบรวมเข้าด้วยกันทำให้เขาดูมีเสน่ห์เหลือร้ายแกร็ก!“บวก 1 แต้ม”“เล่นกับไอ้ไฟไม่สนุกเลยว่ะ”ต้าร์ หนุ่มหล่ออีกคนในห้องบ่นออกมาพลางยกแก้วขึ้นมาจิบแก้เบื่อ เพราะเขานั่งรอเพื่อนนานแล้วแต่มันแทงไม่เคยพลาดสักที“ทำใจเว้ย วันนี้ฟอร์มมันดี!”ชายหนุ่มตาคมใบหน้าหล่อเหลาสมฉายาหนุ่มฮอตอันดับสามเอ่ยออกมา เพราะก็ฝนไม้คิวรอนานแล้วยังไม่ได้เล่นเลย ต้องยอมรับว่าในกลุ่มเรื่องแทงสนุกเกอร์ไฟนั้นเซียนสุดแทบจะไม่เคยพลาดเลย“ไอ้เสือแม่งไปฝนไม้รอแล้ว ฮ่า ๆ”“มึงก็เหมือนกันแหละไอ้ทาย”กิจกรรมหลังเลิกเรียนบางทีถ้าไม่มีงานอะไรพวกเขาก็จะมาที่อินเตอร์คลับใกล้มหา’ลัย เพื่อเปิดห้องวีไอพีแทงสนุกเกอร์และจิบแอลกอฮอล์ตามประสาวัยรุ่นทั่วไป“ไอ้ไฟแล้วเรื่องเมียแม่มึงว่าไง?”กึก!“ฟาวล์แล้วเว้ย!”ไม้คิวที่

ไฟ Talkอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเปิดเทอมแล้ว ปกติเขาใช้ชีวิตอยู่คอนโดเป็นหลัก นาน ๆ ทีจะกลับบ้านไปทานข้าวกับคุณหญิงพิมพ์ ส่วนพ่อนั้นไม่ต้องพูดถึงเพราะเป็นคนที่เขาไม่อยากเจอที่สุด!ร่างสูงเดินไปนั่งที่โซฟาภายในห้องก่อนจะหยิบซองเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาเปิดดู เห็นแม่ส่งมาให้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วพร้อมข้อความว่า“ภรรยาที่แม่เลือก”ไหนดูซิคนที่แม่หามาจะสวยขนาดไหนทำไมต้องพูดแล้วพูดอีก เขาหยิบรูปถ่ายออกมาปึกหนึ่งก่อนจะวางลงบนโต๊ะแบบคว่ำหน้า เลือกหยิบเพียงหนึ่งใบขึ้นมาดูก่อนจะชะงักไปใบหน้าสวยจัด ดวงตากลมโตมีเสน่ห์รับกับจมูกโด่งรั้นและริมฝีปากอวบอิ่ม เป็นคนที่ใครเห็นครั้งแรกก็ต้องสะดุดในความสวย แต่สิ่งที่ดึงดูดมากที่สุดคงเป็นไฝใต้ตาเม็ดเล็กนั้นที่ทำให้เธอมีเสน่ห์เหลือร้ายแต่ไม่ใช่กับเขา!!ไหนแม่บอกว่าเธอนิสัยดีเรียบร้อย แต่สิ่งที่เขาเห็นมันช่างสวนทางกับสิ่งที่แม่บอกมาเลยเพราะเขาเคยเจอเธอมาก่อนเมื่อ 1 เดือนที่แล้วTF elite supercarร่างสูงกำลังเช็กช่วงล่างของรถหรูให้กับลูกค้า ที่นี่เป็นอู่ซ่อมรถซูเปอร์คาร์และรถหรูแบรนด์ดังมากมายภายใต้การดูแลของเขาและไอ้เสือ หลังจากเปิดตัวไม่นานก็มีลูกค้ามาใช

ฉันสะอึกทันทีเมื่อโดนเขาพูดแทงใจดำเพราะมันคือเรื่องจริง น้ำเสียงเหยียดหยามดูถูกจากเขามันทำให้ฉันหน้าชา“ต่อไปนี้ฉันอนุญาตให้เธออยู่ที่นี่ได้ เราจะไปจดทะเบียนกันตามที่แม่ฉันต้องการ”“...”“แต่เมื่อออกไปข้างนอกก็ต่างคนต่างอยู่ ห้ามทำตัวรู้จักฉันหรือเป็นเจ้าของ”“ได้!!! ฉันจะทำเป็นไม่รู้จักนาย และไอ้การทำตัวเป็นเจ้าของไม่มีทางแน่นอน”“เข้าใจง่าย ๆ ก็ดี”เขาผละตัวออกอย่างรวดเร็วราวกับขยะแขยงเมื่ออยู่ใกล้เธอ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องหนึ่งซึ่งฉันคิดว่าเป็นห้องนอนของเขา และกลับมาพร้อมตะกร้าผ้าสีขาวปึง!“งานแรกของเธอ”ฮะ!!“หมายความว่ายังไง”“เธอคงไม่ได้คิดว่าฉันจะให้เธออยู่ฟรี ๆ หรอกนะ”“...”“แม่ฉันจ่ายให้ครอบครัวเธอไปตั้งเยอะ ดังนั้นแค่ทำหน้าที่เมียเล็ก ๆ น้อย ๆ คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอกนะคุณหนูควีน!”“แต่ฉะ...”“เอาไปซักและตากให้เรียบร้อย เสร็จแล้วไปเคาะห้อง เดี๋ยวมีงานให้ทำต่อ ฉันจะไปนอนพักผ่อนหน่อย”เมื่อสั่งงานเสร็จเขาก็เดินตัวปลิวเข้าไปในห้องนอนของเขา ทิ้งให้ฉันยืนเอ๋อไปสักพักพร้อมกับกองผ้าในตะกร้าฉันกัดปากแน่นอย่างหงุดหงิด ไอ้เลว!!!ตั้งแต่เกิดมาฉันเคยทำงานบ้านที่ไหนกันเล่า ฮือผ่าน

“เชี่ยเอ๊ย! สวยกว่าดาวคณะอีก”ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ทำอะไรก็โดนคนจับจ้องตลอดจนเธอรู้สึกได้ แม้ว่าจะชินแล้วก็ตามแต่อดรำคาญไม่ได้อยู่ดี“วันนี้ที่โรงอาหารคนคึกคักกันมาก”“ไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกวันเหรอ”ฉันเบนสายตามองบรรยากาศรอบ ๆ ก็เป็นอย่างที่เมษาบอก ทุกคนดูกระตือรือร้นกันมาก“ไม่ได้เป็นแบบนี้หรอก”“งั้นเหรอ”“ที่เป็นแบบนี้คงเพราะเธอมามั้ง”“ไม่หรอกมั้ง”“จริงนะ ดูสายตาพวกผู้ชายสิ แทบจะสิงร่างเธออยู่แล้ว ฮ่า ๆ” เมษาหัวเราะจนตาเป็นสระอิพอมีคนชอบก็จะตามด้วยคนเกลียด โดยเฉพาะผู้หญิงหลายคนที่ส่งสายตาทิ่มแทงฉันจนแทบพรุน แต่คนอย่างฉันน่ะเหรอจะสนใจอยากจะจิกก็จิกไปฉันไม่แคร์!โดนแบบนี้ตั้งแต่ขึ้นมัธยมแล้ว แรงอิจฉาริษยามันน่ากลัวจริง ๆ บางทีก็คิดว่าตัวเองผิดอะไรที่เกิดมาหน้าตาดี ถ้าฉันยอมให้คนอื่นแกล้งต่อไปพวกเขาก็จะยิ่งทำหนักข้อขึ้นหลายคนอาจจะมองว่าหยิ่งแต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่เลย คนเราล้วนหาเกราะป้องกันตัวเองกันทั้งนั้น ยิ่งเกราะหนามากเท่าไรยิ่งตอกย้ำว่าภายในนั้นเปราะบางมาก“เธอเห็นผู้หญิงที่จ้องเธออยู่ฝั่งทางไปห้องน้ำปะ ผมสีแดง ๆ หน้าเหวี่ยง ๆ”ฉันหันไปมองแวบหนึ่งตามที่เมษาบอก ก่อนจะเห็นสาวสวยผมแ