All Chapters of Love Engineerเมียวิศวะ: Chapter 71 - Chapter 80

ถึงเวลาทั้งคู่ก็เดินทางมาถึงร้านอาหารในโรงแรมหรู ได้ยินมาว่าเป็นของครอบครัวพี่ไฟเพื่อนของพี่เสือ“พี่เสือ”ซินเซียในชุดเดรสยีนสั้นเหนือเข่าเอ่ยเรียกแฟนหนุ่มที่ยืนหันหลังอยู่โซนระเบียง โดยวันนี้เขาใส่เสื้อยีนพับแขนและปลดกระดุมลงมาสามเม็ด แค่นี้ก็เสริมให้เขาดูฮอตปรอทแตกแฟนใครเนี่ย!!พี่เสือหันมายิ้มให้ฉันก่อนสายตาของเขาจะมองมาที่คนข้างกาย และมือของเฮียติณณ์ที่กำลังโอบไหล่อยู่เขาคงไม่หึงหรอกใช่ไหมเพราะเขาเคยสารภาพว่าหึงฉันกับเฮียโซ่ ตอนนั้นจำได้ว่าตัวเองหัวเราะจนท้องแข็ง“เอ่อพี่เสือ...นี่เฮียติณณ์พี่ชายอีกคนของหนู”ทั้งสองสบตากันอยู่สักพักก่อนที่เฮียติณณ์พี่ชายผู้แสนดีจะเอ่ยขึ้นมา พร้อมรอยยิ้มที่ทำให้พี่เสือหน้าตึงขึ้นมา“รู้จักกันอยู่แล้ว มันเป็นเพื่อนไอ้ต้าร์สมัยก่อน ตอนเฮียอยู่ไทยบ่อย ๆ ก็ไปเที่ยวกับพวกมันบ่อย ๆ สาวมันเยอะ ไอ้เสือน่ะฮอตจะตาย”เอ่ยจบรอยยิ้มของติณณ์ก็ปรากฏขึ้นอย่างเหนือกว่า เขามาครั้งนี้เพื่อขัดขวางโดยเฉพาะจะให้ยอมรับคนหน้าหมาแบบนี้เป็นน้องเขยเขารับไม่ได้!“ทำไมไม่บอกไปด้วยเลยล่ะ ว่าตัวเองก็ใช่ย่อย ฟันสาวมหา’ลัยจนพรุนไปหมดทุกคณะ”เสียงแค่นหัวเราะดังขึ้นมาจากอีกฝั่ง ส

ฉันรอจนกระทั่งเสียงห้องข้าง ๆ เงียบไปเพราะไม่กล้าเดินออกจากห้องน้ำกลัวเจอสองคนนั้น สักพักก็ได้ยินเสียงเปิดประตูและเสียงเดินออกจากห้องน้ำ ฉันได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกแปะ แปะยังไม่ทันออกจากห้องน้ำห้องด้านข้างก็มีเสียงขยับ ก่อนที่มือหนาจะสอดมาใต้ผนังที่กั้นระหว่างห้องน้ำเหมือนควานหาอะไรสักอย่าง ฉันมองหาตามพื้นก่อนจะเจอสร้อยข้อมือสีเงินสลักคำว่า sosee และฟึบ! ฉันลืมตัวเตะสร้อยข้อมือกลับไปให้อีกฝ่ายที่อยู่ห้องข้างกัน ก่อนจะยกมือปิดปากแน่นเมื่อคิดได้ว่าเขาพึ่งทำอะไรมาและมันต้องเป็นความลับ การที่ฉันเตะของกลับไปให้เขามันเป็นการเผยตัวเองให้เขารับรู้ซวยแน่!คิดได้ดังนั้นฉันจึงรีบเปิดประตูและวิ่งออกไปจากห้องน้ำให้เร็วที่สุดก่อนอีกฝ่ายจะรู้ตัวฉันวิ่งแบบไม่คิดชีวิตเพื่อออกมาจากตรงนั้นและมาหลบมุมเสา ยกมือทาบอกหอบหายใจอย่างหนัก หวังว่าเขาจะไม่รู้ตัวตนของฉันนะอีกด้านหนึ่งหน้าห้องน้ำ ร่างสูงโปร่งเส้นผมสีดำปรกหน้า นัยน์ตาเย็นชาหยุดยืนมองหญิงสาวที่วิ่งหนีออกจากห้องน้ำไปอย่างไม่คิดชีวิต“หึ…” โง่หรือเปล่า หน้าห้องน้ำมีกล้องวงจรปิดถ้าเขาอยากรู้ว่าเธอเป็นใครก็แค่ขอดูกล้อง เพราะมหา’ลัยนี้เป็นขอ

minari cafeและแล้วก็มาถึงวันที่เจ้แบมรุ่นพี่แองจี้นัดไว้ เพื่อนสาวลงทุนมารับฉันไปที่คอนโดนางก่อนจะจับแต่งหน้าทำผมและพามาที่คาเฟ่ วันนี้เลยดูสวยสดใสเป็นพิเศษ ไหนจะชุดเดรสน่ารักที่ครีมขนจากบ้านมาให้ฉันอีกเพื่อนแต่ละคนสนับสนุนกันมาก ถ้าฉันมีเงินต้องหาทางตอบแทนและพาพวกนางไปเลี้ยงหมู’ทะหลังมอแน่นอน! “อ้าวแองจี้ มากันแล้วเหรอ นั่งก่อนเด็ก ๆ” “สวัสดีค่ะเจ้” ฉันยกมือไหว้เจ้แบมที่มาในลุคสาวสวย เห็นแองจี้บอกเจ้แกเป็นสาวสองแต่ไม่คิดว่าเจ้จะสวยขนาดนี้ ไหนจะหน้าผมคือเป๊ะปังมาก“มิกิใช่ไหม ตัวจริงน่ารักมากเลย” “ขอบคุณค่ะเจ้” ฉันฉีกยิ้มด้วยความเขินรู้สึกได้ว่าแก้มของตัวเองร้อนขึ้น“หนูก็สวยนะเจ้” แองจี้ยกมือขึ้นทำท่าทัดผม“ย่ะ! เห็นกันอยู่ทุกวัน” โต๊ะที่เจ้แบมจองไว้อยู่โซนที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวแต่สามารถมองบรรยากาศรอบนอกได้ พวกเราสั่งอาหารทานกันเรียบร้อยถึงเริ่มคุยเรื่องรายละเอียดของงานเจ้แบมบอกว่างานนี้เป็นโปรเจกต์ใหญ่โดยที่จะมีการถ่ายหลายเซต นางแบบหลายคนที่มีคาแรกเตอร์แตกต่างกันออกไป ด้วยความสงสัยแองจี้เลยเอ่ยปากถาม“โห อย่างนี้เจ้หานางแบบอีกกี่คนเนี่ย” “ได้มาแล้วสองคน และมิกิคนที่สาม” “แ

หอพักเมื่อสบายใจแล้วฉันก็กลั้นใจเรียกใช้บริการแท็กซี่ ถึงค่าส่งจะแพงมากแต่เพราะดูเวลาค่ำแล้วไม่อยากเสี่ยงรอรถเมล์ เพราะเวลาแบบนี้คนไม่ค่อยผ่านกัน ฉันกลัวเหตุไม่คาดฝันน่ะมาถึงหอพักฉันก็จัดเก็บของที่ซื้อมาให้เข้าที่ โดยปกติรูมเมตต่างคนต่างใช้อยู่แล้ว แต่รูมเมตฉันไม่ใช่! อยู่ด้วยกันมาสองสามเดือนแต่เหมยแทบไม่เคยซื้อของใช้มาเองเลย ไม่ว่าจะครีมอาบน้ำ แชมพู ยาสีฟัน แม้กระทั่งน้ำยาล้างจาน ฉันก็ไม่ใช่ประเภทให้คนมาเอาเปรียบนะ แต่พอเดือนถัดมาลองไม่ซื้อมาไว้เหมยมันก็ไม่ซื้อเหมือนกันพอเปิดอกคุยกันก็ชอบบอกว่าเงินยังไม่เข้า เป็นมาสามเดือนแล้วฉันเลยจำเป็นต้องซื้อมาไว้ ตอนนี้คงอดทนไปก่อนแหละเพราะถ้าได้ที่อยู่ใหม่แล้วคงไม่ทน! เมื่อจัดการของเสร็จก็เอาขาตั้งกล้องออกมาไลฟ์สด ช่วงนี้รายได้หลักมาจากการไลฟ์ขายของเลย ส่วนยูทูบพักไว้ก่อน เมื่อเปิดไลฟ์มาก็ทักทายลูกค้าและผู้ติดตามทั้งหลาย ตอนนี้คนติดตามหลักหมื่นแล้วเพราะขยันมาไลฟ์บ่อย ถึงจะไม่ทุกวันก็ตาม ชีวิตก็แบบนี้ถ้าไม่หาก็คงไม่มีถึงหลายคนจะบอกว่าฉันหน้าตาดีหาแฟนรวยก็จบ แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอนเราไม่ควรเอาชีวิตของเราไปผูกติดไว้กับใครถูกไหม? หาด้วยตัวเอง

เวลาเที่ยงคืนสภาพแต่ละคนตอนนี้คือไม่ไหวแล้วจ้า ยิ่งมีแอลกอฮอล์ยิ่งทำให้สนุกขึ้น จากตอนแรกฉันเกร็งกับพี่ทุกคนตอนนี้คือม่วนจอยมาก เพราะพี่ภีมกลับไปแล้วเลยเหลือแค่เหล่าสาว ๆ ทั้งโต๊ะ“เอ้า ชน!” เจ้แบมเจ้าภาพงานเอ่ยชนพร้อมชูแก้วขึ้นมากลางวง ไม่รู้ว่าชนกันไปกี่แก้วแล้วรู้แค่แอลกอฮอล์ในร่างกายกำลังทำงานเพราะสมองและร่างกายดูเชื่องช้าไปหมด แสงสีในผับยิ่งทำให้ตาลายมากขึ้นกว่าเดิม ก่อนจะหลุดจากภวังค์เมื่อมีคนมาสะกิดแขนของฉัน เมื่อเพ่งมองอีกฝ่ายชัด ๆ ถึงรู้ว่าเธอเป็นใครเป็นเหมย รูมเมตของฉันเอง! “หวัดดีมิกิ มาเที่ยวด้วยเหรอ” “อืม” ฉันขานรับในลำคอ“มากับใคร” เธอถามพร้อมกับสอดส่ายสายตามองเข้ามาในโต๊ะที่มีพวกรุ่นพี่นั่งอยู่“มากับรุ่นพี่น่ะ” “อ๋อ งั้นไม่กวนแล้ว ไว้เจอกันที่หอนะ” “อะเค” ฉันฉีกยิ้มแห้งให้อีกฝ่ายเพราะแปลกใจที่เธอเข้ามาทัก ตั้งแต่วันที่ทะเลาะกันเราก็ยังไม่ได้คุยกันอีกเลย ยิ่งเธอทำตัวแปลกเหมือนมองหาใครบางคนฉันก็ยิ่งมั่นใจว่าเธอคงไม่ได้อยากมาทักหรอก“เพื่อนเหรอมิกิ” เจ้มะเหมี่ยวถามพลางปรายตามองเหมยที่เดินออกไปไม่ไกล“รูมเมตค่ะ” เจ้พยักหน้าแล้วชวนพวกเรายกแก้วกันต่อ ตอนนี้พี่ลี่คือ