Semua Bab ผิดที่รัก : Bab 11 - Bab 20

มิลินหยุดชะงักเพียงครู่ ก่อนจะรีบวิ่งออกไปหาชิชา โดยไม่หันมองชายหนุ่มสองคนที่อยู่ด้านหลัง" ชิชา ไปเร็วกูรีบ " มิลินรีบเก็บของลงกระเป๋า พลางหันไปช่วยชิชาเก็บอีกแรง โดยอีกคนก็ยังคงมีท่าทางงวยงงอยู่เล็กน้อย" เอ่อ ๆ ...รีบก็รีบว่ะ" มิลินจูงมือเพื่อน รีบสาวเท้าออกจากห้องสมุดและเดินตรงดิ่งไปยังห้องเรียนทันที หวังว่าจะไม่เจอพวกเขานะ คนตัวเล็กได้แต่ครุ่นคิดในใจกระทั่งหลังเลิกเรียน ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินออกมาถึงหน้าคณะ มิลินยังคงเงียบไม่ยอมพูดอะไร ต่างกับชิชาที่สงสัยในรอยสีแดงที่เพิ่งโผล่มาที่ซอกคอของเพื่อนและคงเป็นเหตุผลที่มิลินมีท่าทางแปลก ๆ" ลิน คืนนี้ไปดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ " ชิชาเอ่ยขึ้น" ได้สิ มึงก็รู้ว่ากูไปกับมึงได้ทุกที่นั่นแหละ เราต้องรีบตักตวงความสนุกให้เต็มที่ ก่อนที่จะต้องเรียนอย่างหนักในอีกไม่ช้า "" งั้นคืนนี้ห้าทุ่มนะมึง เดี๋ยวกูส่งโลเคชั่นให้อีกที ขอเลือกร้านก่อน"" โอเครมึง ถ้างั้นกูกลับเลยนะแท็กซี่มาพอดี "หลังจากเลือกชุดอยู่นาน เพราะทั่วทั้งลำคอและเนินอกนั้นเต็มไปด้วยรอยแดงช้ำ มิลินได้แต่ถอนหายใจดังเฮือกก่อนจะจำใจสวมเสื้อยืดคอกลมสีขาว และกระโปรงยีนส์ตัวสั้น โชคยังดีท

" อือออ..." ร่างเล็กเขยิบตัวหนีสัมผัส เมื่อรู้สึกว่ากำลังมีบางอย่างมากวนใจเธอในขณะที่กำลังหลับไหลอยู่ในห้วงนิทรา ดวงตากลมสวยค่อย ๆ ลืมขึ้นอย่างช้า ๆ หรี่ตามองคนที่กำลังจ้องมองเธออยู่ก่อนจะเอามือขึ้นมาขยี้ตาให้หายงัวเงีย" นึกว่ากลับไปแล้วสะอีก?" คนใจร้ายอย่างเขาหากได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วก็ไม่มาอยู่ให้เสียเวลาแบบนี้ แต่ตอนนี้พอสกลับนอนอยู่ข้าง ๆ เธอ สายตาที่มองมานั้นก็เริ่มอ่อนโยนขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก" ตื่นมาก็ไล่เลยนะ " แขนแกร่งโอบกอดมาที่ร่างบางพร้อม ๆ กับซุกไซ้ใบหน้าหล่อมาแนบที่หน้าอกของหญิงสาว คล้าย ๆ กับเด็กน้อยกำลังออดอ้อนแม่ก็ไม่ปาน" แปลก ๆ ไปนะ อย่าบอกนะว่าตกหลุมรักมิลินเข้าแล้ว?" เธอก็แค่เอ่ยแซวเล่น ๆ ไม่ได้คาดหวังอะไรในคำตอบของเขา เพราะเหตุการณ์ที่ผ่าน ๆ มา มันทำให้มิลินได้เรียนรู้ผู้ชายคนนี้มากขึ้น ถึงตอนนี้เธอจะยังไม่หมดรักในตัวเขา แต่คงอีกไม่นานที่การกระทำอันป่าเถื่อนของเขาจะผลักเธอให้เดินออกมาเอง" เพ้อเจ้อ พี่แค่เพลีย เมื่อคืนใช้แรงเยอะไปหน่อย" และมันก็เป็นเหมือนที่หญิงสาวคิดไว้ ยังไงพอส ก็ยังเป็นพอสคนเดิม คนใจร้ายคนนั้นไม่เปลี่ยนแปลง" เฮ้ย!...จะทันมั้ยวะเนี้ย? " มิลินม

" อะไรนะคะ! ประชุมอยู่ต่างจังหวัด กลับมาถึงพรุ่งนี้เช้าเลยเหรอ...ลินรออยู่บ้านนะคะ เดินทางปลอดภัยค่ะแม่ "หลังจากกลับมาถึงบ้านสองชั้นขนาดใหญ่โตหรูหรา ย่านชานเมืองบรรยากาศโดยรอบโอบล้อมไปด้วยธรรมชาติ แต่ในบ้านกลับเงียบสงัดไร้ผู้คน เพราะนอกจากแม่บ้านที่มาเช้าเย็นกลับแล้ว ก็มีเพียงพ่อและแม่ซึ่งก็ไม่อยู่บ้านทั้งคู่" แม่ไม่อยู่เหรอ..แล้วพ่อล่ะ?" เนสเอ่ยถามย้ำเพื่อความแน่ใจเมื่อได้ยินสิ่งที่มิลินคุยผ่านโทรศัพท์ไปเมื่อครู่แล้ว" แม่ประชุมกลับถึงบ้านพรุ่งนี้เช้า ส่วนพ่อไปสัมมนาวิชาการที่ต่างประเทศ " มิลินทำหน้าเซ็ง ๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงที่โซฟาใหญ่กลางบ้านด้วยท่าทางเหนื่อยหน่าย" เอาไงดีเรา จะกลับหรือจะรอ ?" มิลินเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ เป็นเวลาหนึ่งทุ่มโดยประมาณ" นอนนี้แหละ เสร็จธุระค่อยกลับ " เนสเอ่ยขึ้นเมื่อคำนวนเวลาแล้ว หากเดินทางตอนนี้น่าจะถึงที่พักค่อนข้างดึก ถึงแม้ว่าคอนโดและบ้านจะอยู่ในกรุงเทพมหานคร แต่ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้รถคงติดน่าดู" งั้นก็ตามนั้นแหละ เนสไปนอนห้องมาร์คแล้วกัน "ผ้าม่านผืนใหญ่ ที่ไม่ได้ถูกปิดสนิท หากมองจากภายนอกเข้ามา จะเผยให้เห็นบางมุมภายในตัวบ้านอย่างชัดเจน มิลินและ

" ขอมือถือลินด้วยค่ะ " พอสยืนนิ่ง ดวงตาคมจ้องไปยังชื่อของคนที่โชว์อยู่บนหน้าจอมือถือด้วยดวงตาที่แข็งกร้าว ก่อนจะกดรับสายอย่างถือวิสาสะพร้อมกับเปิดลำโพงเร่งเสียงดังจนสุด เขามองมาที่ใบหน้าหวานอย่างหัวเสีย" ลิน อยู่ไหนอ่ะ? " เสียงปลายสายเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน" เอ่อ...ลินอยู่....." มิลินยังคงพูดจาตะกุกตะกัก เมื่อเธอไม่รู้จะตอบเนสว่ายังไง ครั้นจะบอกว่าอยู่บ้านเพื่อน พอสก็จ้องมองจนแทบจะกินหัวเธออยู่แล้ว" ช่างเถอะ รีบกลับบ้านเลย แม่กลับมาถึงแล้ว เห็นว่าจะต้องออกไปโรงพยาบาลช่วงบ่ายอีก "" โอเคเนส ลินจะรีบไปเดี๋ยวนี่แหละ " มิลินรีบกดวางสายก่อนจะหยิบชุดนอนตัวเดิมขึ้นมาสวมใส่" พี่พอส พอจะมีเสื้อคลุมให้ลินยืมหน่อยมั้ยคะ " มิลินก้มลงมองชุดนอนตัวบางสายเดี่ยวสี่ชมพูอ่อนของตัวเอง ก่อนจะรู้ว่ามันไม่เหมาะที่จะใส่ออกไปข้างนอกเลย" ไม่มี และก็ไม่ให้ไปไหนด้วย " พอสกระชากแขนมิลินจนเธอเซถลาเข้ามาซบตรงแผ่นอกกว้างของเขาทันที" พี่พอส ลินมีธุระจริง ๆ ให้ลินกลับเถอะ" ดวงตากลมโตแหงนมองใบหน้าหล่อคมของคนตรงหน้า ก่อนจะพูดด้วยเสียงออดอ้อน เพราะเธอรู้ดีว่าหากเธอทำตัวดื้อพอสคงไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่" ก็เห็น ๆ กั

" นี่มันเรื่องเชี้ยอะไรกันว่ะ..!!."เมื่อชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของมิลิน เดินเข้ามาโอบชายร่างเล็กจากทางด้านหลัง ก่อนที่ทั้งคู่จะหันหน้าสบสายตากันและดำเนินบทรักสุดสวาทริมสระน้ำ ท่ามกลางสายฝนที่เริ่มโปรยปรายลงมาพอสหันหลังเดินจากมา กับความรู้สึกตกใจในสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า แต่ก็ยังไม่เท่าที่เขารู้สึกเป็นห่วงมิลิน เพราะหากมิลินรู้เรื่องนี้ขึ้นมาเธอจะเป็นอย่างไร ความรู้สึกของเธอจะแย่แค่ไหนเมื่อน้องชายที่เธอยอมเสียสละแม้กระทั่งอนาคตของตัวเอง มามีสัมพันธ์สวาทกับคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนความรู้สึกผิดมากมายพลันแล่นเข้ามาในหัวของพอส ความจริงแล้วมิลินต่างหากคือคนที่โดนกระทำมากที่สุด นี่เขาพลาดทำอะไรลงไป เขากำลังทำร้ายผู้หญิงดีๆคนหนึ่งอย่างเลือดเย็น ความรักที่มิลินพร่ำบอกว่ามีให้มาโดยตลอดพอสกลับใช้มันเป็นเครื่องมือในการทำร้ายเธอตอนนี้สิ่งที่หัวใจเรียกร้องนั้นมีความหมายมากกว่าที่จะมาหาเหตุผลโต้แย้งกับความรู้สึกของตนเอง เมื่อเขามั่นใจแล้วว่ามิลินยังคงเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้หัวใจเต้นแรงได้เสมอ ตอนนี้เขาพร้อมจะลืมทุกสิ่งอย่างแล้วเริ่มต้นใหม่เพื่อชดเชยกับสิ่งที่พลาดไปและปกป้องผู้หญิงที่เขารักให้ด