All Chapters of ผิดที่รัก : Chapter 41 - Chapter 50

Part2 chapter3บ่ายของอีกวัน คุณหมอสาวสวยมุ่งหน้าออกจากโรงพยาบาลตรงไปยังหอศิลป์ที่อยู่ค่อนข้างห่างไกลกัน มือเล็กถือกระดาษที่ม้วนเป็นลอนผูกโบว์สีชมพูอ่อน พร้อมกับกล่องเค้กช็อคโกแลตสำหรับเจ้าหนูตัวน้อยที่นัดพบกันวันนี้ถึงแม้ว่าบ่ายสามโมงคุณหมอคนสวยจะต้องเข้าตรวจ แต่เธอก็ยังพอมีเวลาที่จะปลีกตัวออกมาเพื่อทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเด็กบางคนมิลินรู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้ราวกับว่าเป็นลูกเป็นหลานของตัวเองจริงๆ ใบหน้าจิ้มลิ้ม ปากเล็กเป็นกระจับ และนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนของเจ้าหนูทำให้น่ารักน่าชังยิ่งนักสองเท้าก้าวเข้ามาถึงที่ประจำ ก็พบกับสาวสวยผิวแทนที่กำลังนั่งวาดภาพอยู่ก่อนหน้าแล้ว" เฮ้ยู...มาดูนี่ ไอตั้งใจมากเลยนะ ภาพนี้ยูคิดว่าเป็นไง?" ซีนาภูมิใจนำเสนอภาพวาดของเธอมาก ด้วยท่าทางตั้งใจและแน่วแน่" ว้าว...ฝีมือเธอพัฒนาขึ้นมากเลยซีนา แต่ทิวลิปดอกนี้ทำไมเป็นสีแดงล่ะ?" ภาพธรรมชาติที่เต็มไปด้วยดอกไม้นานาพรรณสีขาวนวล แต่มีอยู่แค่เพียงหนึ่งดอกที่เป็นสีแดง คนวาดอาจจะต้องการสื่อถึงอะไรบางอย่าง ซึ่งมิลินเพ่งมองดูดีๆ แล้วแต่ก็ยังตีความไม่ออก" มิลิน...ไอวาดดอกกุหลาบ...!!" ซีนาเริ่มหน้ามุ้ยขึ้นมา เธอตั้งใจว

Part2 chapter5ทันที่ที่หญิงสาวหยัดการลุกขึ้นยืน ชายหนุ่มที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงอีกครั้งก็โผเข้ากอดเธอเต็มแรง" อ่ะ!!..." มิลินชะงักนิ่ง เธอยืนตัวแข็งทื่อราวกับต้องมนต์สะกด ปล่อยให้คนตัวสูงกอดรัดเธอไว้แน่น ท่ามกลางสายตาของคนในงานที่เดินผ่านไปผ่านมาและเจ้าหนูน้อยไอยู ที่ยื่นนิ่งมองการกระทำของผู้เป็นพ่อตาไม่กระพริบ" คิดถึงเหลือเกิน" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาแผ่วเบาราวกระซิบ พอส สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อกลิ่นกายของหญิงสาวในอ้อมกอดยังเป็นกลิ่นเดิมที่ติดอยู่ในความทรงจำของเขามาตลอด" ปล่อยค่ะ ปล่อย! " มิลินพยายามเรียกสติของตัวเองกลับมาพร้อมทั้งผลักคนที่กำลังกอดรัดเธอออกก่อนที่จะเป็นข่าวฉาว เพราะเขาคนนี้ไม่ใช่ชายโสดเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และตัวเธอเองนั้นก็มีคนรักอยู่แล้วด้วยทันทีที่ร่างเล็กถูกปล่อยให้เป็นอิสระ มิลินรีบเขยิบตัวออกห่างชายหนุ่มทันที ท่าทางห่างเหินที่หญิงสาวแสดงออกมานั้นทำให้พอสถึงกับหน้าเสีย" คุณควรจะวางตัวให้ดีกว่านี้นะคะ " หญิงสาวหันขวับและเดินเข้าไปในงานทันที ใบหน้าหวานซีดเผือดราวกับกระดาษเอสี่ จิตใจสับสนวุ่นวายไปหมด เธอภาวนาให้งานนี้จบโดยเร็ว หากต้องมีเหตุให้ใกล้ชิดกันแบบเมื่อกี้อี

Part2 chapter7เรื่องที่พี่ให้จัดการ เรียบร้อยดีใช่มั้ย?ค่ะ ว่าแต่นี่เป็นความต้องการของมิลินใช่ไหม?ก็ต้องเพราะเค้าสิ....ให้มันจริง ถ้าพลอยรู้ที่หลังล่ะน่าดู!สองอาทิตย์ผ่านไปLineพลอย : คุณหมอลิน คืนนี้ว่างมั้ย ออกมาแฮงค์เอ้ากันหน่อย?มิลิน : ว่างมาก แล้วเจอกันจ้ะหลังจากที่เซ็นต์เอกสารตอบตกลงกลับไปประจำอยู่ที่เมืองไทย ศัลยแพทย์สาวจึงมีเวลาพักผ่อนและเตรียมตัวล่วงหน้าหนึ่งอาทิตย์ ทำให้เธอมีเวลาว่างมากจนไม่รู้จะทำอะไรหญิงสาวรูปร่างดีสวมเกาะอกสีดำ มัดผมรวบตึงโชว์ใบหน้าสวยได้รูป มือซ้ายที่ไร้แหวนเพชรเม็ดงาม ยกแก้วขึ้นดื่มอย่างอารมณ์ดีไม่นานเพื่อนสาวที่รอคอยก็มาถึง พร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยร้อยยิ้มกริ่มตามฉบับสาวไทยใจดี" มาถึงนานรึยัง? พลอยเคลียร์งานเพิ่งเสร็จอ่ะ" สาวอวบหย่อนสะโพกลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม พร้อมกับสั่งเครื่องดื่ม" สักพักแล้ว ช่วงนี้ไม่มีอะไรทำ เลยมานั่งดื่มรอตั้งแต่บ่ายแล้ว" มิลินมีท่าทางกรึ่มๆ นิดๆ" โห เมาแล้วมั้ยเนี่ย มานั่งดื่มตั้งแต่บ่าย ทำตัวเหมือนคนอกหักเนอะ" พลอยอดที่จะแซวเพื่อนสาวไม่ได้" ว่าแต่ลินจะเดินทางวันไหนเหรอ?" ทันทีที่ได้ยินคำถามของพลอย คุณหมอสาวถึ

Part2 chapter9" ออกไปนะ !!" มิลินถูกคนตัวโตผลักเข้าไปในห้อง ก่อนที่เขาจะใช้เท้าถีบประตูดังปึ้ง ใบหน้าอันหล่อเหลาแดงก่ำไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์พรึ่บ...พอสโผเข้ากอดมิลินเต็มแรง ถึงคนตัวเล็กจะพยายามดิ้นจนสุดแรงแต่ก็สู้แรงผู้ชายอย่างเขาไม่ไหว" ปล่อยนะ ปล่อย" ยิ่งมิลินดิ้นพอสก็ยิ่งกระชับแรงกอดแน่นขึ้น มิลินไม่แปลกใจเลยว่าพอสรู้ที่อยู่ของเธอได้ยังไง เพราะคนอย่างเขาชอบทำอะไรเหนือความคาดหมายอยู่แล้ว ขนาดแอบติดตั้งแอปติดตาม เขาก็ยังเคยทำมาแล้วเลย" มีสติหน่อยสิ คุณมีครอบครัวแล้วนะ ทำอะไรช่วยคิดถึงหน้าภรรยาคุณบ้าง" พอสค่อยๆ คลายมือออกจากมิลินทันทีที่ได้ยินคำพูดเรียกสติของเขากลับมาอีกครั้ง" ขอโทษนะ พี่ลืมตัวไปหน่อย" ตลอดระยะเวลาเจ็ดปีที่มิลินหาย ออกไปจากชีวิตของเขา มันทำให้เขาทรมานจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ เมื่อพบเธออีกครั้งความคิดถึงที่ฝังลึกอยู่ในใจมากมายจนยากที่จะควบคุมการกระทำของตัวเองได้อีกต่อไป" อย่าลืมตัวให้มันบ่อยนักนะคะ ฉันไม่อยากมีปัญหา ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว" แววตาแข็งกระด้างของเธอทำให้พอสรู้ว่ามิลินเอาจริงแค่ไหน แต่ก็คงไม่แปลกหรอกเพราะสิ่งเขาทำกับเธอนั้นมันเลวเกินกว่าจะอภัย" ฝันดีนะ

Part2 chapter11" อีกคำหนึ่ง ทานน้อยแบบนี้ไงถึงได้ผอมหมดแล้ว" นิคบ่นแฟนสาวแกมบังคับพร้อมกับตักอาหารไปจ่อที่ปากของอีกคน ไม่ได้เจอกันหลายเดือนมิลินดูซูบผอมลงมาก" ก็ลินไม่หิวนิคะ" คนตัวเล็กค่อยๆ เคี้ยวอาหารอย่างไม่เต็มใจนัก แต่จะไม่กินก็ไม่ได้เพราะคนเอาแต่ใจกำลังนั่งจ้องมองอยู่" เอาไว้เย็นนี้ผมทำให้คุณทานดีไหม เผื่อจะเจริญอาหารขึ้นมาบ้าง" นิคยังคงตักอาหารป้อนมิลินไปด้วย บ่นไปด้วย" พอแล้วค่ะพี่นิค ท้องลินจะแตกแล้ว" มิลินส่ายหัวเบาๆ ให้กับอาหารคำโตที่จ่ออยู่ตรงหน้า" คำสุดท้ายแล้ว" สุดท้ายเธอก็ต้องยอมทานจนหมดอยู่ดี" ลินยังไม่ได้ถามพี่เลยว่าจู่ๆ ทำไมถึงได้ย้ายมากระทันหัน?"" ไม่รู้สิ ผู้บริหารคงรู้มั้งว่าพี่คิดถึงคุณหมอลินมาก ก็เลยเห็นใจสั่งย้ายทันที" นิคพูดติดตลกเป็นครั้งแรก มิลินถึงกับกลั้นขำไม่อยู่" ฮ่าๆ นี่พี่นิคเปลี่ยนไปมากเลยนะคะ "" พี่อยากทำให้ลินสบายใจและมีความสุขทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน"กึก...มิลินวางแก้วน้ำในมือลงพร้อมกับหลบสายตาของอีกคน นี่เขารู้อะไรมาทำไมถึงได้พูดจาสองแง่สองง่ามแบบนี้หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จมิลินก็แยกจากแฟนหนุ่ม เธอกลับมาเข้าเวรต่อที่โรงพยาบาลตามปกติ