Semua Bab ผิดที่รัก : Bab 1 - Bab 10

" พี่ลิน ดูข่าวเร็ว" น้องชายคนเก่งดีกรีแชมป์วาดภาพจากเวทีนานาชาติของปีนี้ วิ่งถือแท็บเล็ตหน้าตาตื่น เข้ามาหาพี่สาวที่นั่งอยู่หน้ากระดานวาดรูปภายในห้องนอน" ค่อย ๆ มาร์ค เดี๋ยวก็ล้มคว่ำหรอก" มิลินวางพู่กันลง ก่อนจะเงยหน้าดูน้องชายที่วิ่งเสียงดังจนทำให้เธอเสียสมาธิ ดวงตากลมโตเหลือบมองไปตามหน้าจอที่มาร์คหันมาให้ ซึ่งข่าวที่น้องชายเธอรีบเอามาให้ดูนั้น มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวของพอส แฟนหนุ่มที่แอบคบหาดูใจกันมานานนับสองปีมาร์ครู้ดีว่าพี่สาวชอบพอรักใคร่อยู่กับพี่พอส และแอบแหกกฎของบ้าน นั่นก็คือการมีแฟน แต่ด้วยความรักและความเคารพที่มีต่อผู้เป็นพี่ที่คอยช่วยเหลือมาร์คมาโดยตลอด บวกกับการไม่เห็นด้วยกับชีวิตที่เข้มงวดที่พวกเขาทั้งสองต้องพบเจอ ดังนั้นผู้ขึ้นชื่อว่าน้องชายจึงช่วยปกปิดพ่อกับแม่ รวมถึงปิดบังเรื่องที่พี่สาวแอบวาดภาพ มิลินและมาร์คชื่นชอบงานศิลปะเป็นชีวิตจิตใจ แต่ทั้งสองกลับถูกสั่งห้ามเพราะพ่อแม่มองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระสองพี่น้องในครอบครัวที่ค่อนข้างจะเคร่งครัด ทุกอย่างนั้นล้วนอยู่ภายใต้กฎระเบียบที่ถูกวางไว้ตั้งแต่เด็ก ด้วยทั้งพ่อและแม่เป็นถึงศาสตราจารย์แพทย์ทั้งคู่ มิลินและมาร์ค

มิลินหันหลังให้กับความเสียใจตรงหน้า ก่อนที่จะรีบวิ่งออกจากตรงนั้นไป นี่เขานัดเธอมาเพื่อมาดูเขาพลอดรักกันเนี่ยนะ? ตลกสิ้นดี ร่างเล็กวิ่งออกไปถึงแค่ประตูหน้าบ้าน เสียงคำรามบนท้องฟ้าก็ดังขึ้น พร้อมกับหยดน้ำใสเล็กใหญ่ที่ค่อย ๆ ตกลงมาสู่พื้นดินจนดินชุ่มฉ่ำใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา แหนงมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มืดครึ้ม ถูกปกคลุมไปด้วยก้อนเมฆสีดำและกำลังโปรยปรายไปด้วยหยดน้ำฝนที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้าแรงขึ้นเรื่อย ๆ และมีท่าทีว่าจะตกอย่างหนักในไม่อีกช้า" อุ๊ย..." จู่ ๆ ร่างบางก็ถูกโอบกอดด้านหลัง จากแฟนหนุ่มที่เพิ่งจะจูบกับอีกคน มิลินพยายามแกะมือของเขาออก แต่แรงผู้หญิงตัวเล็ก ๆอย่างเธอไหนจะสู้แรงของเขาได้" ปล่อยนะ!!" เธอดิ้นจนสุดแรง แต่เมื่อเธอยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งกระชับวงแขนรัดตัวเธอไว้แน่น" ฝนเริ่มตกหนักแล้ว เขาไปในบ้านก่อนดีกว่าไหม?"" ไม่มีทาง จะให้ลินไปดูพวกพี่จูบกันอีกงั้นเหรอ....โอ้ย" ร่างเล็กถูกอุ้มพาดไหล่แข็งแกร่งทันที พอสอุ้มมิลินเดินเข้าไปภายในห้องนอนของเขา โดยที่คนถูกอุ้มนั้นยังคงดิ้นไม่หยุดปึ้ง!!.....เสียงปิดประตูห้องดังขึ้น ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกวางลงที่เตียงนอนอย่างเบามือมิลินรี

ผู้ชายที่เดินตรงมาทางนี้ ทำให้หัวใจดวงน้อยของมิลินแทบจะหยุดเต้น ใช่เขาจริง ๆ ด้วย คนที่เธอเฝ้าคิดถึงมานานนับปี คนที่ยังตามหลอกหลอนไม่เลิกแม้กระทั่งในความฝัน ชายหนุ่มที่ยังอยู่ภายในใจเรื่อยมา ริมฝีปากบางเผลอยกยิ้มออกมาด้วยความดีใจและตื่นเต้นฉายออกมาผ่านสีหน้าและแววตาของหญิงสาวชัดเจน" ไงเชน มานานแล้วเหรอว่ะ?" หนุ่มหล่อเจ้าของผับหรูเดินเข้ามาทักทายราเชนด้วยความสนิทสนม พร้อมกับส่งสายตาหวานฉ่ำให้กับชิชา จนนางต้องรีบลุกขึ้นจากตักของพี่ชาย" พี่พอส ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ ยังหล่อไม่เปลี่ยนเลย" ชิชายืนบิดซ้ายบิดขวา ยิ้มไม่หุบเมื่อได้พบกันหนุ่มหล่อตรงสเปกของเธออีกครั้ง"......." ชายหนุ่มไม่ตอบอะไร เพียงแต่ส่งยิ้มให้ชิชา ก่อนจะเหลือบตามองมายังอีกคนด้วยแววตาที่ว่างเปล่า คนตัวเล็กเผลอมองสบเข้ากับดวงตาคู่นั้น ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบเข้าที่อกซ้ายเมื่อสายตาที่เขามองเธอนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกเย้ยหยันดูถูก ราวกับว่าเธอเป็นตัวอะไรบางอย่างที่น่ารังเกียจ" เอ่อ...คนนี้น้องมิลิน คนที่กูเคยเล่าให้ฟังบ่อย ๆ อะ " เชนบอกเพื่อนไปตามตรง เพราะราเชนมักจะเล่าถึงผู้หญิงที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอในกล

แคว่กกก....!!มือหนากระชากเสื้อสายเดี่ยวที่ขาดอยู่แล้ว ให้หลุดรุ่ยจนไม่มีชิ้นดี เผยให้เห็นเนินอกขาวเนียนภายใต้บราสีดำ ดวงตาคมตอนนี้ไม่สามารถละสายตาจากร่างขาวเนียนอมชมพูได้เลย" หึ..." เสียงเอ่ยในลำคอของชายหนุ่ม ก่อนที่ปากหนาจะยิ้มเย้นหยัน เขาสื่อออกมาราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงใจง่ายคนหนึ่งที่เขากำลังจะทำอะไรกับเธอก็ได้" อะ...อื้อออ..." ริมฝีปากบางถูกบดกระแทกอย่างรวดเร็วแบบไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ร้องขอ หญิงสาวสั่นไหวไปทั่วร่าง หัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง"อะ..พี่..พะ...." เขาถอนจูบออกเพียงเล็กน้อยก่อนจะเอียงหน้าประกบจูบริมฝีปากบางแนบแน่นอีกครั้ง มิลินเอ่ยออกมาได้เพียงน้อยนิดก็ต้องกลืนคำพูดลงคอแทบไม่ทันริมฝีปากหนาบดจูบอย่างรุนแรง จนกลีบปากนุ่มแทบละลายเป็นเนื้อเดียวกันกับความดิบเถื่อนของคนบนร่าง เขาดูดดึงอย่างเอาเป็นเอาตาย ขยี้เรียวปากอวบอิ่มจบบอบช้ำหญิงสาวรู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ เมื่อเขาบดขยี้จูบอย่างรุนแรงและต่อเนื่อง ไม่ปล่อยโอกาสให้อีกคนได้สูดหายใจได้สะดวก มือเล็กดันไปที่อกแกร่งหวังจะให้เขาหยุดการกระทำที่รุนแรงนี้พอสถอนจูบออกเพียงชั่วครู่ หญิงสาวจึงรีบกอบโกยอากาศให้เต็มปอด ก่อน

หลังจากที่ผ่านการร้องไห้เสียใจมานานหลายชั่วโมง กระทั่งอาหารสักคำก็ยังไม่ตกถึงท้อง จึงทำให้มิลินเผลอหลับไปด้วยความหิวและอ่อนล้าทางด้านของพอส ก็ไม่วายจะอยู่ไม่สุข หลังจากที่เขาล็อกประตูจากฝั่งด้านนอก กักขังหญิงสาวให้อยู่ภายในห้องโดยลำพังเพียงเพื่อไม่ต้องการให้เธอได้ไปตามนัดของใครบางคน ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะพยายามออกไปข้างนอก เพื่อไม่ให้คิดเรื่องของเธอมากเท่าไหร่ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องกลับเข้ามาเพราะลึกๆ แล้วก็ยังเป็นห่วงใครบางคนอยู่ดีบนโซฟาตัวใหญ่ หญิงสาวเริ่มรู้สึกตัวก่อนจะพบกับความเจ็บระบมไปทั่วเรือนร่างจนเธอไม่สามารถลุกขึ้นไหว มือเล็กยกขึ้นมาอังที่หน้าผากตนเองเมื่อรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้าและเปลือกตา ก่อนจะเหลือบมองไปที่นาฬิกาว่าตอนนี้เธอได้ผิดนัดน้องชายเข้าแล้ว"นึกว่าตายไปแล้ว !!" เสียงทุ้มดังมาจากริมระเบียง ชายหนุ่มที่กำลังนั่งพ่นควันสีขาวเอ่ยขึ้น ก่อนมือหนาจะเขี่ยบุหรี่ทิ้งลงที่ถังขยะ คำพูดเหน็บแนมของเขาทำให้หญิงสาวแทบอยากจะร้องกรี๊ดใส่หน้าดัง ๆ" พี่ดูดบุหรี่ด้วยเหรอ มันไม่ดีต่อสุขภาพและมันก็เหม็นมากรู้มั้ย?" คนตัวเล็กนิ่วหน้าเมื่อกลิ่นบุหรี่โชยเข้ามากระทบเข้ากับจมูกของเธอ" พูดมาก ไป