All Chapters of Loving My CEO Ex-Husband: Chapter 131 - Chapter 140

Sa kabilang panig naman, habang lubos na balisa at hindi mapakali sina Adrian at ang kanyang mga tauhan, sa wakas ay dumating din ang pinakahihintay nilang tawag mula kay Ms. Ysabelle ng Hongfa Group.Mabilis na dinampot ni Adrian ang telepono, at sa tinig na pilit pinapakalma ngunit halatang puno ng pangamba, magalang niyang sinabi, “Ms. Ysabelle, sa wakas ay sumagot na rin kayo sa tawag ko! Puwede ba tayong mag-usap nang personal? Ang biglaang pagputol ninyo ng ating kooperasyon ay napakalaking dagok para sa Torres Group.”Maliwanag at malinaw ang tinig ni Ms. Ysabelle sa kabilang linya, kalmadong nagsalita ngunit may bahid ng bigat: “Mr. Adrian, hindi sa ayaw kong magbigay ng paliwanag. Alam niyo, wala akong ibang magagawa kundi gawin ito.”Kagad na nakaramdam si Adrian ng kakaiba. May mali. At sa kanyang likas na talino sa negosyo, mabilis siyang nag-usisa. “May taong ba na naglalagay ng presyon sa inyo? Huwag kayong mag-alala, sabihin niyo lang sa akin. Titignan ko kung may magag

Napakunot ang noo ni Atty. Michael habang hawak ang dokumento. “Mr. Adrian,” aniya, puno ng pagtataka, “tayo ang may lamang dito. Noong nakaraan, nadali lang tayo dahil sa isyu ng video, pero naresolba na iyon. Bakit bigla tayong aatras sa kaso?”Mariing napasinghal si Adrian, malamig at may halong inis ang tinig. “Ano sa tingin mo? Hindi ba’t malinaw na tayo ang tinatarget ng abogado ng kabilang panig? Maghintay muna tayo. Kapag nakuha na ni Oliver ang buong background ng abogadong iyon, saka lang tayo gagawa ng susunod na plano.”Hindi napigilan ni Atty. Michael ang muling pagkunot ng kanyang noo. Ang abogadong tinutukoy—si Lorenzo. Matagal na niyang sinilip ang profile nito. Baguhan pa lamang ito, kamakailan lang nakakuha ng lisensya bilang abogado. Sa totoo lang, halos hindi pa sanay sa malalaking kaso. Paano nga ba naging ganito kahalaga at karespetado sa paningin ni Adrian?Gayunpaman, hindi na siya nangahas pang magtanong. Tumango na lamang siya at maingat na sumagot, “Sige, Mr

Napansin ni Lorenzo ang tila hindi komportableng ekspresyon sa mukha ni Sera. Bahagya siyang ngumiti, may halong ginhawa at biro sa kanyang tinig.“Sister-in-law,” aniya, “huwag kang mag-alala. Kami-kami ng magkakapatid ay may matibay na samahan. Si Blake ang lider namin. Kahit wala ka pa rito, ang mga bagay na may kinalaman sa kanya ay palaging una sa listahan. Kaya hindi mo kailangang magpakasama ng loob.”Ngunit marahan siyang umiling si Sera. “Iba pa rin. Naiintindihan ko na matapat kayo sa isa’t isa at natural lang iyon. Pero kung hindi dahil sa akin, hindi na sana kailangang maabala si Dylan ngayong gabi. Kaya’t kahit papaano, kailangan kong tanggapin at alalahanin ang utang na loob na ito.”Napatingin si Lorenzo sa kanya, may bakas ng pagkagulat sa kanyang mga mata.Sa mundo nila, sanay na siyang makakita ng mga tao na may sariling pakay at interes. Kadalasan, ang mga nasa paligid nila’y gagamit ng kahit anong paraan para lamang mapalapit, at ang mga bagay na simpleng kabutihan

Mariing pinagdikit ni Adrian ang kanyang mga labi. Noon, si Sera ay parang alaga lamang niya—isang taong lagi niyang inaasahan na mananatili sa tabi niya. Kahit gaano pa kasama ang ugali niyang ipinapakita, si Sera ay laging nakangiti. Kahit saan man siya magpunta, paglingon niya, nandoon ito, may dalang ngiti at mainit na pagtanggap.Ngunit ngayon, ibang-iba na ang kaharap niya. Ang malamig at walang pakialam na ekspresyon ni Sera ay tila isang sampal sa kanyang pagmamalaki. Mabilis na nag-alab ang isang uri ng galit sa kanyang dibdib—isang galit na hindi niya maipaliwanag, galit na tila bunga ng pagkabigla na hindi na siya ang sentro ng mundo ni Sera.Mabilis niyang iniwan ang kanyang mga kaibigan at utos lamang ang iniwang salita. Pagkatapos ay ilang hakbang ang itinuloy pasulong, diretso kay Sera, at walang pasintabi niyang hinawakan ang pulso nito. Mahigpit. Halos may diin.“Ano bang kalokohan ang nilalaro mo nitong mga nakaraan?” madiin niyang tanong, nakatitig sa mga mata nito

Hindi kalayuan, si Adrian na kagagaling lamang ay napahinto. Nakita niya sina Sera at Blake na parehong sumakay sa isang taxi. Bahagyang kumislap ang kanyang mga mata, may kung anong damdaming hindi niya maipaliwanag na sumilay sa kanyang mukha. Agad siyang kumaway upang tumawag din ng taxi.“Manong, sundan n’yo ang sasakyang nasa unahan,” malamig ngunit mariin niyang utos sa drayber.Tahimik na naupo si Adrian sa loob ng taxi. Habang nakatitig sa sasakyang sinusundan, naghalo sa kanyang dibdib ang pagkalito at hindi mapakaling damdamin. Hindi niya lubos na maunawaan kung bakit niya kailangang habulin. Ano ba talaga ang nais niyang patunayan?Marahil, sa kaibuturan ng kanyang isipan, ayaw niyang maniwala na kayang magmahal ni Sera ng ibang lalaki nang tapat. Parang likas na pakiramdam niya na hindi talaga si Blake ang laman ng puso nito. At kung masisiguro niyang hindi seryoso si Sera sa piling ng iba, kung mapapatunayan niyang may iba pa itong dahilan sa pakikipaglapit kay Blake, doo