All Chapters of Loving My CEO Ex-Husband: Chapter 1 - Chapter 10

Maaga pa lang ay maayos na ang ayos ni Sera. Malayo sa dating losyang at laging pagod ang mukha na nakikita ni Adrian sa loob ng dalawang taong pagsasama nila bilang mag-asawa. Ngayon, sa mismong araw ng kanilang diborsyo, tila mas malinaw ang mga mata niya, mas pantay ang ngiti—hindi dahil masaya siyang hiwalay na sila, kundi dahil alam niyang tapos na ang isang yugto na matagal na ring wala talagang saysay para sa kanya.Hindi na rin nagpakita ng anumang reaksyon si Adrian. Tahimik lang itong nakatayo sa gilid, nakasuot ng maayos na long sleeves na kulay abo, suot ang mamahaling relo na palaging nakikita sa pulso niya. Nakaayos ang buhok, walang kahit anong bahid ng emosyon sa kanyang mukha. Wala ring bakas ng galit, lungkot, o panghihinayang. Para bang isa lang itong pormalidad na kailangang tapusin.Si Sera, sa kabilang banda, ay nakasuot ng simpleng bestida na kulay puti, bagay sa kanyang maputing kutis at payat na pangangatawan. Maayos ang buhok, naka-ponytail, at may kaunting a

Mula sa opisina ng Manila Insurance Company, lumabas ang isang maginoong si Blake Santiago bitbit ang kaniyang attache case. Alas-nuwebe na ng gabi at ramdam na ramdam niya ang pagod sa maghapon. Wala siyang kotse kahit kaya niyang bumili ng dalawa o tatlo—hindi niya trip ang magyabang. Mas gusto niya ang simpleng pamumuhay kahit galing siya sa mayamang pamilya.Habang naglalakad patungo sa estasyon ng LRT, nadaanan niya ang salamin sa isang saradong boutique. Sandali siyang natigilan at napatingin sa sariling repleksyon.Matipuno ang kaniyang pangangatawan—halatang alaga sa gym—at matikas ang tindig. Matangos ang ilong, makapal ang kilay, bahagyang tan ang kulay mula sa paminsang paglalaro ng basketball tuwing weekend. Nakasuot siya ng dark gray na suit at tie, perpektong plantsado at malinis, na lalo pang nagpatingkad sa anyo niyang parang modelo sa isang corporate magazine. May aura siyang tunay na gentleman, tipong bihira mo makita sa masisikip na kalsada ng Maynila.Pagpasok niya

Habang nasa loob ng taxi, nakaupo si Sera sa tabi ng bintana at mahigpit na nakahawak sa isang pulang sobre. Ramdam niya ang malamig na ihip ng aircon sa kaniyang pisngi ngunit tila ba hindi iyon pumapasok sa kaniyang diwa.Hindi niya mapigilang mapangiti sa tuwing titingnan niya ito. Paulit-ulit niyang sinisilip ang gilid ng sobre, para bang natatakot siyang biglang maglaho ang laman nito. Sa loob, nakatupi nang maayos ang isang dokumento—ang kanilang marriage certificate ni Blake.Pinikit niya ang mga mata at hinayaan ang sarili na lunurin ng damdamin. Ito na talaga. Kasal na ako ulit. Hindi man engrande, hindi man puno ng bulaklak at mga bisita, totoo pa rin ito. At higit sa lahat, pinili ko ito.Hindi pa man siya lubusang nakakaahon mula sa sugat na iniwan ng nakaraan niya kay Adrian, ramdam niya na kakaiba si Blake. Hindi ito perpekto—at alam niyang wala talagang perpekto—pero sapat na mabuting lalaki upang samahan siya sa ganitong kabaliwan. Kahit parang biglaan, kahit parang mi

Hinila niya si Lyra at naglakad palayo. Ngunit bago pa tuluyang mawala, biglang kumilos si Claire. Sa di-inaasahang iglap, sumugod ito kay Sera.Hindi nakapaghanda si Sera; naramdaman niyang mawawala ang kaniyang balanse. Ngunit bago pa siya tuluyang bumagsak, isang kamay ang dumakma sa kaniyang baywang, hinila siya palayo.Si Claire, na gumamit ng buong lakas, ay nawalan ng kontrol at bumagsak diretso sa estante.“Crash!”Nagbagsakan ang mga gamit sa sahig. Agad na nagdagsaan ang mga tao, nagulat sa ingay at gulo.Namula sa galit si Claire. “Sera! Sinadya mo ‘to, di ba?!”Dumating ang mga staff, nagmamadali. “Ano pong nangyari dito?” tanong nila, nanlaki ang mga mata sa kaguluhan.Agad na itinuro ni Claire si Sera. “Ayan siya! Siya ang may kasalanan! Siya ang dapat managot dito!”Nag-alinlangan ang staff, tumingin kay Sera. “Miss… mukhang marami po kayong nasira. Kailangan niyo pong bayaran lahat ng ito.”Tumitig ang lahat kay Sera, walang ni isa ang nagtangkang magsalita para ipagta

Nanlaki ang mga mata ni Trina at galit na tiningnan si Sera. “Sira ka ba? Ang yaman-yaman ng pamilya Torres, bakit nila tayo pakakawalan nang wala man lang ibinibigay na kahit ano?”Napasinghap siya at mariing suminghal. “Ang pagpapagamot ng tatay mo, libo-libo ang gastos kada buwan! At ang pag-aaral ng kapatid mong si Samuel, napakamahal din! Hindi ako kasing banal mo. Dapat lang na magbigay sila ng pera para sa diborsyo! Kung hindi, ikaw ang dapat magbayad!”Napabuntong-hininga si Sera, pakiramdam niya ay mabigat ang hangin sa pagitan nila. Halos hindi niya makayanan ang tingin ng kanyang madrasta, kaya bahagyang ibinaba niya ang paningin, pilit pinapakalma ang sarili bago magsalita. Mahina ngunit malinaw ang kanyang tinig.“Trina, alam mo namang ako lagi ang nagbibigay ng perang ‘yon,” wika niya, puno ng pagod at pagkabalisa.Pero hindi iyon nakapagpalambot kay Trina. Sa halip, mas lalong naningkit ang mga mata nito at agad na sumagot nang may pang-uuyam. “Hindi iyon pareho!” singh