Ex husband regret のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 40

Pagkatapos ng gabing iyon na halos buong magdamag nagbantay si Ethan sa labas ng apartment, hindi na alam ni Mia kung tama ba ang ginawa niyang pagpapaubaya. Oo, pinapasok niya si Ethan kahit sandali, pinainom ng mainit na tsaa at pinapahinga, pero kinabukasan, parang gulong gumulong na naman ang lahat ng alaala.“Bakit ko ba siya pinapasok? Bakit ko ba siya tinulungan? Hindi ba’t siya rin ang dahilan ng lahat ng sakit ko noon?” bulong ni Mia habang nag-aayos ng mesa.Pero kahit anong ipilit niya, may kakaibang init na naiwan sa puso niya. 'Maybe because for the first time, nakita kong kaya niyang magsakripisyo para sa akin. Hindi siya umalis kahit basang-basa ng ulan.'Sa kabilang banda, si Ethan…Nakatayo siya sa tapat ng bintana ng sariling condo, hawak ang baso ng tubig, pero utak niya, wala roon. Lagi niyang naiisip ang mukha ni Mia kagabi yung luha nito, yung galit pero puno rin ng pangamba.'She still cares… kahit konti, nararamdaman ko. At ‘yon ang hahawakan ko. Hindi ako susu

Tok! Tok! Tok!Malakas ang katok sa pinto ng apartment ni Mia. Halos tumalon siya sa gulat, at ramdam niyang tumigas ang buong katawan ni Ethan na nakatayo sa tabi niya.“Mia! It’s Clara. Buksan mo. We need to talk.”Humigpit ang hawak ni Mia sa doorknob. Nanginginig siya sa kaba. “Clara…” mahina niyang bulong.“Mia,” bulong ni Ethan, “you don’t have to ”Pero binuksan ni Mia ang pinto. Nakatayo si Clara doon, may dalang bag at hawak-hawak ang phone. Halata sa mukha nito ang sama ng loob at gulo ng isip.“Ano ‘to, Mia?” diretsong tanong ni Clara, pasok agad sa loob. “Can you explain to me bakit kasama mo siya?!” Tinuturo niya si Ethan na nakatayo lang, nakapamulsa, seryoso ang mukha.“Clara…” pinilit ni Mia na kumalma, pero halos mabasag ang boses niya. “This isn’t what you think.”“Then tell me what it is!” halos pasigaw si Clara. “Kasi sa office, Mia, lahat nagtatanong na. Lahat nagchichismisan. At ayokong nakikita kang ganyan. Ayokong mawalan ka ng respeto ng mga tao dahil lang sa

Kinabukasan, Clara arrived early sa HR office. Kinakabahan siya pero determined. Hawak niya ang maliit na notebook, ready to jot down anything. Pagdating niya sa office ni Director Santos, magalang siyang kumatok. “Good morning po, Director. Pasensya na kung istorbo, pero may kailangan lang sana akong linawin.” Tumingin ang matanda mula sa kanyang desk. “Clara, right? From Finance Department?” “Yes po.” Lumapit siya, nanginginig pa ang kamay. “It’s about Ethan Alvarado. May nakita po kasi akong gap sa record niya, at hindi ko maiwasang magtaka. Can you tell me… what really happened during the time na nawala siya?” The Director’s hesitation Tahimik ang Director. Tiningnan muna siya mula ulo hanggang paa, bago bumuntong-hininga. “Clara, hindi basta-basta ang file na ‘yon. Confidential siya for a reason. Kung sino man ang nag-erase ng ibang detalye, powerful enough para hindi basta mabuksan ng kahit sino.” Clara’s throat went dry. “So… ibig sabihin may tinatago talaga?” Nagkibit

The night was long, pero hindi makatulog si Ethan. Nakatayo siya sa malaking bintana ng condo niya, hawak ang isang baso ng alak, habang nakatanaw sa city lights ng Makati. Para siyang nilalamon ng katahimikan, kahit sa labas, napaka-ingay ng siyudad.'They all think I moved on. That I’m this cold, selfish man… pero wala silang alam.'Minsan naiisip niyang umalis na lang ulit. Disappear like before, para hindi na magulo ang buhay ni Mia. Pero sa bawat attempt niyang takasan, palaging bumabalik ang alaala ang mga gabi na umiiyak si Mia, ang lambing ng boses nito, at ang pinakamalaking sugat sa puso niya: the child they lost.Flashback: The Breaking PointNaka-upo siya sa opisina noon, years ago, habang hinaharap ang isang malaking client na gustong bawiin ang kontrata. Hindi siya ang may kasalanan alam niya iyon. Pero sa dulo, siya ang pinapirma ng resignation papers.Bakit? Dahil kung hindi, mabubunyag na ang real culprit: isang taong malapit sa kanya.That person… someone na hindi ni

Malamig ang hangin sa lobby. Tahimik ang paligid, kahit maraming tao. Nakatayo si Mia, Clara, at Ethan. Ang mga mata ni Mia ay diretso kay Ethan, puno ng tanong, puno ng sakit, puno ng pangungutya sa katahimikan nito.“Ethan…” bulong ni Mia, pero matalim ang boses. “Tell me the truth.”Nagtagal ang katahimikan. Kita niya kung paano nanginginig ang panga ni Ethan, parang pinipigil ang sarili. Si Clara naman, hindi mapakali, napayuko.“Mia… it’s not the right place,” mahina ang sagot ni Ethan.“Then when?” Mariing balik ni Mia. “I’ve waited for years. Pinilit kong intindihin. Pinilit kong kalimutan. Pero hanggang ngayon, ikaw pa rin ang anino na humahabol sa akin. Ngayon sabihin mo na!”Nagbuntong-hininga si Ethan. Pumikit, parang tinataboy ang bigat ng mundo. At doon, unang beses niyang binuka ang bibig para magbunyag.The First Crack“Mia… the night we lost our child…” huminto siya, halatang nahihirapan. “Hindi ikaw ang may kasalanan. Hindi rin ako umalis dahil sawa ako. There were th